INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z 3 września 2013 r. (data wpływu 9 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania sprzedaży promocyjnej towarów (za symboliczną kwotę) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania sprzedaży promocyjnej towarów (za symboliczną kwotę).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

K. Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest producentem płyt i wyrobów drewnopodobnych, których odbiorcami są branże meblarska, wykończeniowa i budowlana. Produkty Spółki to m.in.: wysokiej jakości panele podłogowe, panele ścienne, blaty kuchenne, płyty laminowane, płyty wiórowe i inne.

W związku z faktem, że Spółka funkcjonuje na wysokokonkurencyjnym rynku, podejmuje ona szereg działań marketingowych i reklamowych. Zasadniczo, przedmiotowe działania marketingowe odbywają się w ramach wspólnych akcji marketingowych prowadzonych wraz z nabywcami towarów Spółki, tj. marketami budowlanymi (dalej: Markety) oraz przedstawicielami handlowymi i hurtowniami (dalej: Dystrybutorzy). Działania te mają na celu intensyfikację sprzedaży produktów Spółki, przy jednoczesnym zwiększeniu obrotu handlowego danego Marketu/Dystrybutora.

Spółka kieruje akcje marketingowe także do profesjonalistów z dziedziny architektury, designu, itp., którzy mogą zastosować towary Spółki w toku swoich prac (np. architekci wnętrz, dekoratorzy).

Działania marketingowe mają zazwyczaj miejsce w następujących okolicznościach:

• w ramach stałych akcji marketingowych – Spółka stale reklamuje swoje produkty i swoją markę, głównie poprzez eksponowanie swojego logo (oraz logotypu poszczególnych kolekcji), poprzez prezentację swojej oferty za pomocą katalogów, ulotek etc.;
• w związku z nową kolekcją produktów – wprowadzenie na rynek nowej kolekcji produktów Spółki wiąże się z intensyfikacją działań zmierzających do zainteresowania potencjalnych kupujących nowymi produktami Spółki;
• w związku z uczestnictwem w targach lub wystawach branżowych – działania marketingowe z nimi związane są swoiste dla tego rodzaju imprez, wiążą się z kompleksową prezentacją Spółki jako potencjalnego kontrahenta, a także prezentacją jej oferty produktowej.
  
  

Obecnie, Spółka planuje rozpocząć następujące akcje marketingowe:

1. Oddanie towarów marketingowych w nieodpłatne użytkowanie/nieodpłatne użyczenie towarów

Spółka planuje przekazywać Dystrybutorom/Marketom w nieodpłatne użytkowanie przedmioty służące do reklamy towarów Spółki, takie jak:

• Ekspozytory – różnego rodzaju konstrukcje stojące lub wiszące pozwalające na wyeksponowanie gotowych produktów lub fragmentów gotowych produktów Spółki w celu ich zaprezentowania potencjalnym klientom, umożliwiające porównywanie ich właściwości, wzornictwa. Będą to np.:
  • stojaki – puste stojące stelaże, które służą do umieszczenia w nich paneli podłogowych i/lub listw przypodłogowych o różnym wzornictwie,
  • ekspozytory książkowe stanowiące zawieszane na ścianie lub stojące ramy (skrzydła do prezentacji), w których umieszczane są fragmenty towarów, np. kilka złożonych paneli podłogowych, odpowiednio przyciętych, które można przeglądać poprzez przekładanie kolejnej ramy. Wyglądem przypominają stojącą pionowo książkę, której stronami (skrzydłami) są np. fragmenty paneli różniące się wzornictwem,
  • wolnostojące skrzynie, w których prezentowane są wybrane produkty znajdujące się w ofercie Spółki (np. kilka paneli umieszczonych w skrzyni pod odpowiednim kątem).
  Na ekspozytorach może znajdować się logo Spółki lub danej kolekcji. Część ekspozytorów zawiera stałą ekspozycję produktów Spółki, jednak w większości z nich, eksponowane produkty mogą być zmieniane w zależności od aktualności kolekcji, czy danej akcji marketingowej. W takiej sytuacji ekspozytory są wypełniane innymi produktami Spółki. Cena nabycia ekspozytorów kształtuje się w granicach od kilkuset do nawet kilku tysięcy złotych netto.
• Banery – fragmenty tworzywa sztucznego oznaczone m.in. logo Spółki lub konkretnej kolekcji produktów (np. logotypem podłogowym), przeznaczone do zawieszenia, o zróżnicowanych formatach, zazwyczaj kilku metrów kwadratowych. Cena ich nabycia przekracza 10 zł netto.
• Flagi – fragmenty tworzywa sztucznego oznaczone m.in. logo Spółki lub konkretnej kolekcji produktów (np. logotypem podłogowym), o różnych wymiarach, przeznaczone do powieszenia na wolnym powietrzu, w hali wystawowej, etc. Cena ich nabycia przekracza zwykle 10 zł netto.
  
  

Wymienione wyżej towary, będące własnością Spółki, zamierza ona użyczać Marketom/Dystrybutorom, w celu umożliwienia im w sposób hardziej efektywny prezentacji dostępnego u nich asortymentu Spółki, a przez to zwiększenia sprzedaży towarów Spółki.

Warunki użyczenia będą określone w regulaminie, który będzie określał m.in. warunki współpracy podmiotów, jej zakończenia, etc. Dystrybutor/Market nie będą zobowiązani do uiszczenia na rzecz Spółki wynagrodzenia z tytułu użytkowania przedmiotowych towarów, ale też nie nabędą prawa do rozporządzania nimi jak właściciel. Będą oni posiadać jedynie pozwolenie Spółki na ich użytkowanie w ograniczonym zakresie, na zasadach uzgodnionych ze Spółką i określonych w ww. regulaminie.

Przy nabyciu ww. towarów, Spółka odliczać będzie VAT naliczony.

2. Promocyjna sprzedaż towarów marketingowych za symboliczną kwotę

Drugą z planowanych przez Spółkę akcji marketingowych jest promocyjna sprzedaż wybranych towarów za symboliczną kwotę, np. 1 zł. Przedmiotem planowanej sprzedaży promocyjnej będą:

• Gadżety – różnego rodzaju towary nabywane przez Spółkę, zawierające logo Spółki lub danej kolekcji jej produktów. Będą to na przykład: części garderoby (t-shirty, bezrękawniki, polary, czapeczki), artykuły gospodarstwa domowego (zestawy noży, podkładki pod kubki, fartuchy kuchenne), artykuły biurowe (notesy, długopisy), a także inne towary, takie jak: parasolki, zapalniczki, cukierki, itp. Spółka będzie je sprzedawać po promocyjnej cenie w celu zwiększenia rozpoznawania swojej marki, wywołania pozytywnych skojarzeń u potencjalnych klientów etc. Cena nabycia tych gadżetów kształtuje się w granicach od kilkudziesięciu groszy (np. zapałki) do kilkudziesięciu złotych (np. zestaw noży) netto.
• Wzorniki w postaci elementów (wierzchnich warstw) towarów znajdujących się w ofercie Spółki (np. same okleiny blatów kuchennych). Przykładowo, tego typu wzornik będzie stanowić zestaw fragmentów wierzchnich warstw (oklein) blatów kuchennych w różnych wariantach kolorystycznych spiętych w formie wachlarza, opatrzonych naklejkami zawierającymi m.in.: logo Spółki lub kolekcji, kod towaru, nazwę koloru, etc.
  
  

Koszt wytworzenia/cena nabycia tych towarów przekracza zwykle 10 zł netto, choć może się zdarzyć, że kwota ta będzie niższa (tj. poniżej 10 zł).

Przy wytworzeniu/nabyciu wskazanych w niniejszym wniosku towarów, Spółka odliczać będzie VAT naliczony.

Warunki sprzedaży promocyjnej będą określone w regulaminie, przy czym zaznaczone będzie w nim w szczególności, że promocyjna sprzedaż ww. towarów będzie przeznaczona wyłącznie dla podmiotów niepowiązanych ze Spółką rodzinnie lub kapitałowo w rozumieniu art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podarku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej: ustawa o VAT).

W związku z powyższym, Spółka powzięła wątpliwości, co do interpretacji niektórych przepisów ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku promocyjnej sprzedaży przez Spółkę (za symboliczną kwotę) towarów, tj. gadżetów oraz wzorników o znacznie wyższej cenie nabycia/koszcie wytworzenia, podstawą opodatkowania VAT tej sprzedaży w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT będzie kwota faktycznie należna od nabywcy (symboliczna kwota) pomniejszona o kwotę należnego podatku...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku promocyjnej sprzedaży przez Spółkę (za symboliczną kwotę) towarów, tj. gadżetów oraz wzorników o znacznie wyższej cenie nabycia/koszcie wytworzenia, podstawą opodatkowania VAT tej sprzedaży w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT będzie kwota faktycznie należna od nabywcy (symboliczna kwota) pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, przy czym obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej.

Co do zasady, ustawa o VAT nie ogranicza prawa podatnika do dowolnego określania ceny towarów (a co za tym idzie i obrotu). Swoboda kontraktowania wypływająca z art. 3531 ustawy Kodeks cywilny (Dz.U. 1964 Nr 16, poz. 93) gwarantuje prawo podmiotów do dowolnego kształtowania (w granicach obowiązującego prawa) stosunku zobowiązaniowego, zarówno w zakresie jego stron, jak i przedmiotu – w tym ceny. Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz.U. Nr 97, poz. 1050 ze zm.), ceną jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Ustawa o VAT – jako lex specialis – wprowadza w art. 32 ograniczenie w zakresie kształtowania wynagrodzenia między stronami transakcji. Przepis ten ma zastosowanie, gdy między owymi podmiotami istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT: „gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.” Przy czym przez powiązania rodzinne, zgodnie z art. 32 ust. 3 ustawy o VAT rozumie się „małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia”, natomiast przez powiązania kapitałowe rozumie się „sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem”.

W sytuacjach przedstawionych powyżej, tzn. gdy między stronami transakcji istnieje powiązanie kapitałowe lub rodzinne, organ podatkowy zasadniczo ma uprawnienie do odrębnego określenia podstawy opodatkowania.

Spółka pragnie wskazać, że regulamin sprzedaży promocyjnej będzie zakładał, że Spółka i beneficjenci objęci promocyjną sprzedażą nie mogą być ze sobą powiązani w rozumieniu przepisu art. 32 ustawy o VAT. Zatem przepis art. 32 ustawy o VAT nie będzie miał zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Zatem w przypadku promocyjnej sprzedaży przez Spółkę (za symboliczną kwotę) towarów, tj. ww. gadżetów oraz wzorników o znacznie wyższej cenie nabycia/koszcie wytworzenia, podstawą opodatkowania VAT tej sprzedaży w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, będzie kwota faktycznie należna od nabywcy (symboliczna kwota – np. 1 zł) pomniejszona o kwotę należnego podatku.

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w dotychczas wyrażanym stanowisku organów podatkowych, np.:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 14 lutego 2013 r. (IPPP1/443-5/13-2/lgo) skonstatował: „W przedmiotowej sprawie, jak wynika z wniosku, zakupy pakietu świadczeń medycznych oraz/lub sportowych, sprzedawanych następnie za 1 zł mają związek z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Zatem, Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach towarów, sprzedawanych następnie w ramach sprzedaży premiowej za 1 zł (…)”;
• natomiast w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 29 stycznia 2013 r. (IPPP1/443-1163/12-2/AP) wskazano, że: ,,(...) określając podstawę opodatkowania, Spółka powinna jako obrót przyjąć rzeczywistą kwotę należną z tytułu sprzedaży. Tym samym, w przedmiotowej sprawie podstawą opodatkowania (obrotem) dla Spółki – zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT – będzie kwota faktycznie należna od nabywcy – tj. cena promocyjna – pomniejszona o należny podatek”;
• Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 25 września 2012 r. (IPTPP2/443-594/12-2/KW) stwierdził: „(...) Wnioskodawczyni dokonuje sprzedaży towarów w cenie promocyjnej w ramach działań promocyjnych, co oznacza, że powyższa sprzedaż następuje po cenie uwzględniającej określony rabat na dany towar. Zatem, określając podstawę opodatkowania, Zainteresowana powinna jako obrót przyjąć rzeczywistą kwotę należną z tytułu sprzedaży”;
• Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 26 sierpnia 2011 r. (IBPP1/443-797/11/AZb) wskazał, że: „(...) jeżeli pomiędzy Wnioskodawcą a kontrahentami, którzy będą mogli zakupić towar w związku z akcją promocyjną towar w cenie 1 zł netto nie będą zachodzić powiązania, o których mowa w art. 32 ustawy o podatku od towarów i usług, to w sytuacji dokonania przez Wnioskodawcę sprzedaży towaru w cenie promocyjnej 1 zł na rzecz kontrahenta, podstawę opodatkowania stanowić będzie kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku, tj. kwota ustalona przez Wnioskodawcę na poziomie 1 zł netto”.
  
  

W związku z powyższym. Spółka wnosi o potwierdzenie jej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, przez świadczenie usług – w oparciu o art. 8 ust. 1 ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Zarówno dostawa towarów, jak i świadczenie usług mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy – podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b – art. 29 ust. 4 ustawy.

W przypadku wykonywania czynności, o których mowa w art. 5, dla których nie została określona cena, podstawą opodatkowania jest wartość rynkowa towarów lub usług pomniejszona o kwotę podatku, z zastrzeżeniem ust. 10 i 12 (art. 29 ust. 9 ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz.U. z 2013 r., poz. 385 ze zm.) – przez cenę rozumie się wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym.

Ceny towarów i usług – jak stanowi art. 2 ust. 1 ww. ustawy o cenach – uzgadniają strony zawierające umowę (…).

Należy stwierdzić, że przepisy ustawy nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość danych towarów lub usług. Taka sytuacja nie różni się niczym od normalnej sprzedaży towaru z zyskiem. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar, bądź usługę za cenę znacznie niższą.

Wskazać jednak należy, że w określonych sytuacjach organ może określić inną wysokość obrotu. Zgodnie bowiem z art. 32 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

1. niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku,
3. wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

– organ podatkowy określa wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej pomniejszonej o kwotę podatku, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów (art. 32 ust. 2 ustawy).

Przez powiązania rodzinne, o których mowa w ust. 2, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia (art. 32 ust. 3 ustawy).

Według art. 32 ust. 4 ustawy – przez powiązania kapitałowe, o których mowa w ust. 2, rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem.

Na mocy art. 32 ust. 5 ustawy – przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, w odniesieniu do których właściwy organ podatkowy, na podstawie ustawy – Ordynacja podatkowa, wydał decyzję o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest producentem płyt i wyrobów drewnopodobnych, których odbiorcami są branże meblarska, wykończeniowa i budowlana. Produkty Spółki to m.in.: wysokiej jakości panele podłogowe, panele ścienne, blaty kuchenne, płyty laminowane, płyty wiórowe i inne. W związku z faktem, że Zainteresowany funkcjonuje na wysokokonkurencyjnym rynku, podejmuje on szereg działań marketingowych i reklamowych. Zasadniczo, przedmiotowe działania marketingowe odbywają się w ramach wspólnych akcji marketingowych prowadzonych wraz z nabywcami towarów Spółki, tj. marketami budowlanymi (Markety) oraz przedstawicielami handlowymi i hurtowniami (Dystrybutorzy). Działania te mają na celu intensyfikację sprzedaży produktów Spółki, przy jednoczesnym zwiększeniu obrotu handlowego danego Marketu/Dystrybutora. Spółka kieruje akcje marketingowe także do profesjonalistów z dziedziny architektury, designu, itp., którzy mogą zastosować jej towary w toku swoich prac (np. architekci wnętrz, dekoratorzy).

Działania marketingowe mają zazwyczaj miejsce w następujących okolicznościach:

• w ramach stałych akcji marketingowych – Spółka stale reklamuje swoje produkty i swoją markę, głównie poprzez eksponowanie swojego logo (oraz logotypu poszczególnych kolekcji), poprzez prezentację swojej oferty za pomocą katalogów, ulotek etc.;
• w związku z nową kolekcją produktów – wprowadzenie na rynek nowej kolekcji produktów Spółki wiąże się z intensyfikacją działań zmierzających do zainteresowania potencjalnych kupujących nowymi produktami Spółki;
• w związku z uczestnictwem w targach lub wystawach branżowych – działania marketingowe z nimi związane są swoiste dla tego rodzaju imprez, wiążą się z kompleksową prezentacją Spółki jako potencjalnego kontrahenta, a także prezentacją jej oferty produktowej.
  
  

Obecnie, Spółka planuje rozpocząć następującą akcję marketingową – Promocyjną sprzedaż towarów marketingowych ze symboliczną kwotę. Ww. akcja marketingowa polegać będzie na promocyjnej sprzedaży wybranych towarów za symboliczną kwotę, np. 1 zł. Przedmiotem planowanej sprzedaży promocyjnej będą:

• Gadżety – różnego rodzaju towary nabywane przez Spółkę, zawierające logo Spółki lub danej kolekcji jej produktów. Będą to na przykład: części garderoby (t-shirty, bezrękawniki, polary, czapeczki), artykuły gospodarstwa domowego (zestawy noży, podkładki pod kubki, fartuchy kuchenne), artykuły biurowe (notesy, długopisy), a także inne towary, takie jak: parasolki, zapalniczki, cukierki, itp. Spółka będzie je sprzedawać po promocyjnej cenie w celu zwiększenia rozpoznawania swojej marki, wywołania pozytywnych skojarzeń u potencjalnych klientów etc. Cena nabycia tych gadżetów kształtuje się w granicach od kilkudziesięciu groszy (np. zapałki) do kilkudziesięciu złotych (np. zestaw noży) netto.
• Wzorniki w postaci elementów (wierzchnich warstw) towarów znajdujących się w ofercie Spółki (np. same okleiny blatów kuchennych). Przykładowo, tego typu wzornik będzie stanowić zestaw fragmentów wierzchnich warstw (oklein) blatów kuchennych w różnych wariantach kolorystycznych spiętych w formie wachlarza, opatrzonych naklejkami zawierającymi m.in.: logo Spółki lub kolekcji, kod towaru, nazwę koloru, etc.
  
  

Koszt wytworzenia/cena nabycia tych towarów przekracza zwykle 10 zł netto, choć może się zdarzyć, że kwota ta będzie niższa (tj. poniżej 10 zł).

Przy wytworzeniu/nabyciu wskazanych w niniejszym wniosku towarów, Spółka odliczać będzie VAT naliczony. Warunki sprzedaży promocyjnej będą określone w regulaminie, przy czym zaznaczone będzie w nim w szczególności, że promocyjna sprzedaż ww. towarów będzie przeznaczona wyłącznie dla podmiotów niepowiązanych ze Spółką rodzinnie lub kapitałowo w rozumieniu art. 32 ust. 2 ustawy o podarku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, aby działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe, jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Trzeba przy tym wyraźnie zaznaczyć, że stosowanie znacznych rabatów jest niedopuszczalne w zakresie, w jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania danej czynności. Tak więc każdy zastosowany upust winien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej, tj. zarobku.

Jak już zaznaczono powyżej, przepisy ustawy o VAT nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej (nawet znacznie) niż rzeczywista wartość danego towaru, czy usługi. Jedynie w sytuacji, gdy między podmiotami (kontrahentami) istnieją powiązania rodzinne, kapitałowe, majątkowe lub wynikające ze stosunku pracy, o których mowa w art. 32 ustawy, organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej tych towarów lub usług ale tylko w sytuacji, gdyby związki te miały wpływ na ustalenie ceny.

Niewątpliwym jest, że kwota należna obejmuje całość świadczenia otrzymanego od nabywcy, jednakże jest ona „(…) wartością subiektywną, a więc wartością faktycznie otrzymaną w danym przypadku, a nie wartością oszacowaną według kryteriów obiektywnych” (A. Bartosiewicz, R. Kubacki „VAT Komentarz” Zakamycze 2004 za Systemem Informacji Prawnej Lex Komentarz do art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług). Koncepcja dostawy przyjęta w ustawie o podatku od towarów i usług oraz Dyrektywie 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.) – rozwinięta w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej – została oparta na kryterium ekonomicznym. TSUE, odnosząc się do podstawy opodatkowania, wielokrotnie wskazywał (np.: w wyrokach: C-288/94, C-398/99, C-126/88, C-34/99), że podstawą opodatkowania jest kwota faktycznie otrzymana (należna) przez podatnika (…) przy czym podstawa ta powinna być wyliczona w oparciu o kwotę, jaką jest zobowiązany zapłacić klient.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Spółka w ramach akcji marketingowej, zamierza dokonywać sprzedaży towarów marketingowych ze symboliczną kwotę. Akcja ta polegać będzie na promocyjnej sprzedaży wybranych towarów za symboliczną kwotę, np. 1 zł. Przedmiotem planowanej sprzedaży promocyjnej będą gadżety – różnego rodzaju towary nabywane przez Spółkę, zawierające logo Spółki lub danej kolekcji jej produktów oraz wzorniki w postaci elementów (wierzchnich warstw) towarów znajdujących się w ofercie Spółki (np. same okleiny blatów kuchennych). Warunki sprzedaży promocyjnej będą określone w regulaminie, przy czym zaznaczone będzie w nim w szczególności, że promocyjna sprzedaż ww. towarów będzie przeznaczona wyłącznie dla podmiotów niepowiązanych ze Spółką rodzinnie lub kapitałowo w rozumieniu art. 32 ust. 2 ustawy o podarku od towarów i usług. Spółka będzie sprzedawać ww. towary po promocyjnej cenie w celu zwiększenia rozpoznawania swojej marki, wywołania pozytywnych skojarzeń u potencjalnych klientów etc.

W konsekwencji, określając podstawę opodatkowania, Wnioskodawca powinien jako obrót przyjąć rzeczywistą kwotę należną z tytułu sprzedaży, gdyż w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 32 ustawy.

Reasumując, określając podstawę opodatkowania, Spółka powinna jako obrót przyjąć rzeczywistą kwotę należną z tytułu sprzedaży. Tym samym, w przypadku promocyjnej sprzedaży towarów za symboliczną cenę, tj. gadżetów oraz wzorników o znacznie wyższej cenie nabycia/koszcie wytworzenia, podstawą opodatkowania (obrotem) dla Wnioskodawcy – zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy – będzie kwota faktycznie należna od nabywcy (symboliczna kwota) pomniejszona o należny podatek.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wniosek w pozostałym zakresie rozpatrzony zostanie odrębnymi interpretacjami indywidualnymi.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.