Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-427/13-2/KS
z 11 grudnia 2013 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, reprezentowanej przez pełnomocnika przedstawione we wniosku z 10 września 2013 r. (data wpływu 12 września 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy koszty poniesione w związku z budową rurociągu łączącego fabrykę Spółki ze stacją uzdatniania wody w całości stanowią wydatki kwalifikowane w rozumieniu odrębnych przepisów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy koszty poniesione w związku z budową rurociągu łączącego fabrykę Spółki ze stacją uzdatniania wody w całości stanowią wydatki kwalifikowane w rozumieniu odrębnych przepisów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca zamierza prowadzić działalność gospodarczą polegającą na produkcji krzemionki w zakładzie produkcyjnym znajdującym się na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej jako: „SSE”). W 2013 r. Spółka otrzymała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na obszarze Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej jako: „Zezwolenie”).

Spółka zamierza nabyć działkę znajdującą się na terenie SSE, a następnie wybudować i wyposażyć fabrykę, w której odbywać się będzie produkcja krzemionki. Aby prowadzić działalność gospodarczą na terenie SSE, tj. za pośrednictwem fabryki, Spółka musi odprowadzać powstające w trakcie produkcji wody odpadowe (docelowo do Wisły poprzez stację uzdatniania wody), wykorzystując w tym celu m.in. rurociąg, który częściowo znajdować się będzie na terenie SSE (na działce Spółki) i częściowo poza tym terytorium. Przedmiotowy rurociąg połączy fabrykę Spółki ze stacją uzdatniania wody znajdującą się poza terytorium SSE.

Należy podkreślić, że rurociąg jest niezbędny dla prowadzenia działalności w fabryce - wody odpadowe powstające podczas produkcji krzemionki muszą być stale i regularnie odprowadzane z fabryki Spółki. W przeciwnym wypadku Spółka nie będzie mogła rozpocząć działalności produkcyjnej (wody odpadowe są standardowym produktem ubocznym powstającym w trakcie produkcji krzemionki, bez odprowadzenia których Spółka nie będzie w stanie prowadzić działalności fabryki).

Spółka pragnie podkreślić, że wydatki poniesione w związku z budową rurociągu zostaną uwzględnione w wartości początkowej środka trwałego i będą stanowić wydatki, o jakich mowa w pkt 1-6 § 6 ust. 1 Rozporządzenia Strefowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy koszty poniesione w związku z budową rurociągu łączącego fabrykę Spółki ze stacją uzdatniania wody w całości stanowią wydatki kwalifikowane w rozumieniu odrębnych przepisów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. będą budować limit dostępnej pomocy publicznej?

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty poniesione w związku z budową rurociągu stanowią w całości wydatki kwalifikowane w rozumieniu odrębnych przepisów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. § 6 ust. 1 Rozporządzenia Strefowego i będą budować limit dostępnej pomocy publicznej.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy, wolne od podatku są dochody (z zastrzeżeniem ust. 4-6) uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Jednocześnie, zgodnie z § 6 ust. 1 Rozporządzenia Strefowego, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika.

Ponadto, zgodnie z § 5 ust. 2 Rozporządzenia Strefowego, aby skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego należy spełnić następujące warunki: utrzymać własność składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oraz utrzymać inwestycję w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona.

W świetle powołanych przepisów należy wskazać, że warunki zakwalifikowania wydatków do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą są następujące:

  • poniesione wydatki stanowią koszty inwestycji (określone w pkt l-6 § 6 ust. 1 Rozporządzenia Strefowego),
  • wydatki zostały poniesione w trakcie obowiązywania zezwolenia strefowego,
  • wydatki zostały poniesione na terenie SSE,
  • nabyte środki trwałe zostały zaliczone do składników majątku podatnika,
  • własność środków trwałych zostanie utrzymana przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
  • inwestycja w regionie, w którym udzielono pomocy, zostanie utrzymana przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona.

W ocenie Spółki, wskazane powyżej warunki umożliwiające zaliczenie wydatków poniesionych na budowę rurociągu do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą zostaną spełnione.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że wydatki poniesione na budowę rurociągu są nierozerwalnie związane z działalnością gospodarczą jaka będzie prowadzona przez Spółkę na terenie SSE na podstawie Zezwolenia.

Rurociąg jest niezbędny dla prowadzenia działalności fabryki znajdującej się na terenie SSE i będzie wykorzystywany na potrzeby procesu produkcyjnego realizowanego ostatecznie na terenie SSE. Ponadto, prowadzenie działalności gospodarczej określonej w Zezwoleniu bez wykorzystania rurociągu nie byłoby możliwe z przyczyn wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego. Należy wskazać, że z perspektywy zastosowanej technologii proces odprowadzania wód odpadowych ma kluczowe znaczenie dla całego procesu produkcyjnego prowadzonego przez Spółkę. Jednocześnie, ze względu na techniczną specyfikację procesu odprowadzania wód odpadowych i warunki związane z zastosowaniem urządzeń takich jak rurociągi, nie mogą one powstać wyłącznie na własnym terytorium (rozumianym jako działka Spółki). Rurociąg musi być bowiem połączony z odpowiednią stacją uzdatniania wody. Spółka pragnie podkreślić, że bez dokonania inwestycji polegającej na budowie rurociągu cały proces inwestycyjny na terenie SSE nie będzie mógł zostać zakończony, a fabryka nie zostanie uruchomiona i nie będzie funkcjonować. Jednocześnie konieczność wybudowania odpowiedniej infrastruktury jest zdeterminowana wyłącznie przez potrzeby procesu produkcyjnego, który będzie realizowany na terenie SSE w zakresie określonym w Zezwoleniu oraz który będzie generować dochód korzystający ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy również podkreślić, że Spółka utrzyma własność rurociągu, a inwestycja na terytorium SSE zostanie utrzymana co najmniej przez okres 5 lat od momentu jej zakończenia.

Konsekwentnie, wydatki poniesione w związku z budową rurociągu powinny zostać rozpoznane jako wydatki kwalifikowane w rozumieniu § 6 ust. 1 Rozporządzenia Strefowego i budować limit dostępnej pomocy publicznej.

W ocenie Wnioskodawcy, dla uznania za wydatek kwalifikujący się do objęcia pomocą kosztów poniesionych w związku z budową rurociągu wykorzystywanego wyłącznie na potrzeby działalności Spółki prowadzonej na terenie SSE, bez znaczenia pozostaje okoliczność, że przedmiotowy rurociąg znajdować się będzie częściowo poza terenem SSE.

Należy podkreślić, że pomimo tego, iż rurociąg fizycznie częściowo znajdować się będzie poza terenem Strefy, jest on nierozerwalnie związany z działalnością Spółki prowadzoną na terytorium SSE. W pierwszej kolejności Wnioskodawca pragnie wskazać, iż bez wykorzystania rurociągu Spółka nie byłaby w stanie rozpocząć i prowadzić działalności gospodarczej ze względu na odpowiednie wymogi dotyczące procesu produkcyjnego (rurociąg pozwoli na odprowadzenie z terenu fabryki nadmiaru wody powstającej podczas procesu produkcji krzemionki). Związek zachodzący pomiędzy istnieniem rurociągu i działalnością gospodarczą, która będzie w przyszłości prowadzona na terenie SSE jest oczywisty i niewątpliwy. Koszty związane z rurociągiem pozostają w bezpośrednim i funkcjonalnym związku z działalnością Spółki, która będzie prowadzona na podstawie Zezwolenia na terytorium SSE. Należy podkreślić, że bez budowy i późniejszego bieżącego wykorzystywania opisywanego rurociągu łączącego fabrykę Spółki ze stacją uzdatniania wody, Spółka nie mogłaby prowadzić działalności za pośrednictwem fabryki.

W konsekwencji, koszty poniesione w związku z budową rurociągu, nawet jeżeli rurociąg częściowo znajdować się będzie poza terenem SSE, spełniają warunki określone w Rozporządzeniu Strefowym, a Spółka będzie uprawniona do traktowania ich jako wydatków kwalifikowanych w rozumieniu odrębnych przepisów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. § 6 ust. 1 Rozporządzenia Strefowego (wydatki takie będą budować limit dostępnej pomocy publicznej).

Mając na uwadze powyższe oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, w opinii Wnioskodawcy koszty poniesione w związku z budową rurociągu łączącego fabrykę Spółki ze stacją uzdatniania wody w całości stanowią wydatki kwalifikowane w rozumieniu odrębnych przepisów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz będą budować limit dostępnej pomocy publicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Specjalne strefy ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na której możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych, o czym wyraźnie stanowi art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U z 2007 r. Nr 42, poz. 274).

Podstawą do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 16 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot i warunki dotyczące dokonania przez przedsiębiorcę inwestycji na terenie strefy o wartości przewyższającej określoną kwotę prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. Nr 123, poz. 600, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 117, poz. 1228, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 240, poz. 2055 oraz z 2003 r. Nr 188, poz. 1840), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Ponadto na podstawie art. 17 ust. 4 ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia.

Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Rodzaj tych wydatków został określony w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. Nr 232, poz. 1548 ze zm.).

Stosownie do § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi pomoc regionalną z tytułu:

  1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 lub
  2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

Przy czym jak wynika z § 3 ust. 4 tegoż rozporządzenia, przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, przy czym przedsiębiorstwo jest nabywane przez samodzielnego przedsiębiorcę w rozumieniu załącznika I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych).

Natomiast zgodnie z § 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

  1. ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;
  2. ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;
  3. kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;
  4. ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3;
  5. kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji;
  6. ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy.

Przytoczone powyżej przepisy, które znajdują zastosowanie w odniesieniu do zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Spółkę, określają następujące warunki, aby dany wydatek zakwalifikować do objęcia pomocą:

  • musi to być koszt inwestycji,
  • musi być faktycznie poniesiony w trakcie obowiązywania zezwolenia strefowego,
  • musi być poniesiony w związku z realizacją inwestycji na terenie strefy,
  • musi być przeznaczony na cele określone w § 6 ust. 1 rozporządzenia,
  • wydatki muszą być zaliczone do wartości początkowej środków trwałych, przy czym należy przyjąć, że przez koszty inwestycji należy rozumieć koszty „nowej inwestycji”, o której mowa w § 3 ust. 4 rozporządzenia.

Przepis § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia stanowi, że zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

Natomiast w myśl § 5 ust. 2 ww. rozporządzenia, warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1, jest:

  1. utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres 3 lat, przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym;
  2. utrzymanie inwestycji w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres nie krótszy niż 3 lata.

Z kolei zgodnie z § 5 ust. 4 ww. rozporządzenia, w przypadku przedsiębiorcy, którego przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część objęto granicami strefy w związku z realizacją nowej inwestycji, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 i 3, przysługują od miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniesione zostały wydatki inwestycyjne i osiągnięty został poziom zatrudnienia, określone w zezwoleniu, w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

Zgodnie z cytowanymi przepisami ww. rozporządzenia, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji poniesione między innymi na zakup albo wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka otrzymała w 2013 r. zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na obszarze Specjalnej Strefy Ekonomicznej. Spółka zamierza nabyć działkę znajdującą się na terenie SSE, a następnie wybudować i wyposażyć fabrykę, w której odbywać się będzie produkcja krzemionki. Spółka wskazała, że aby prowadzić działalność gospodarczą na terenie SSE, tj. za pośrednictwem fabryki, Spółka musi odprowadzać powstające w trakcie produkcji wody odpadowe (docelowo do Wisły poprzez stację uzdatniania wody), wykorzystując w tym celu m.in. rurociąg, który częściowo znajdować się będzie na terenie SSE (na działce Spółki) i częściowo poza tym terytorium. Przedmiotowy rurociąg połączy fabrykę Spółki ze stacją uzdatniania wody znajdującą się poza terytorium SSE. Spółka podkreśliła, że rurociąg jest niezbędny dla prowadzenia działalności w fabryce - wody odpadowe powstające podczas produkcji krzemionki muszą być stale i regularnie odprowadzane z fabryki Spółki.

Rozstrzygając kwestię, czy koszty poniesione w związku z budową rurociągu łączącego fabrykę Spółki ze stacją uzdatniania wody w całości stanowią wydatki kwalifikowane w rozumieniu odrębnych przepisów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. będą „budować” limit dostępnej pomocy publicznej, należy zwrócić uwagę, że zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności i sprawiedliwości opodatkowania. Przepisy dot. zwolnień powinny być interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową.

Wychodząc z tego założenia należy uznać, że aby Spółka mogła skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, musi ponieść wydatki inwestycyjne kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną tylko i wyłącznie na terenie strefy. Zgodnie bowiem ze słownikiem języka polskiego PWN „prowadzić” to znaczy: „wytyczyć, budować coś w jakimś miejscu”, „wykonywać, kontynuować jakąś czynność, działalność”, „być odpowiedzialnym za funkcjonowanie i przebieg czegoś, zajmować się czymś”.

Mając powyższe na uwadze - na co również zwraca uwagę Spółka w uzasadnieniu swojego stanowiska - do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną można zaliczyć wydatki poniesione na inwestycje zlokalizowane na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Postanowienia ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, jak też ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jednoznacznie odwołują się do geograficznych granic specjalnych stref ekonomicznych. Oba akty wskazują na bezwarunkowy związek miejsca uzyskiwania dochodu z prowadzeniem działalności określonej zezwoleniem, lokalizacji nowych inwestycji oraz tworzenia nowych miejsc pracy określonych w zezwoleniach z możliwością nabycia uprawnień do korzystania ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym.

Podstawowym warunkiem przyznania pomocy regionalnej przedsiębiorcy jest fakt przeprowadzenia nowej inwestycji na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, a więc na oznaczonym terytorialnie obszarze kraju. Skoro specjalna strefa ekonomiczna obejmuje teren wyznaczony ściśle określonymi granicami i grunty o dokładnie określonej powierzchni, a zezwolenie, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, wydane zostało na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy i tak udzielone zezwolenie uprawnia do pomocy publicznej, to należy uznać, że nowa inwestycja w rozumieniu § 3 pkt 4 rozporządzenia, aby mogła korzystać ze zwolnienia przedmiotowego, musi być umiejscowiona na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Za koszty wymienione w § 6 ust. 1 rozporządzenia nie można uznać wydatków poniesionych w związku z realizacją inwestycji lub jej elementu poza terenem strefy nawet wówczas, gdy inwestycja ta jest integralną częścią inwestycji prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i nawet wtedy, gdy inwestycja zlokalizowana poza strefą jest konieczna dla funkcjonowania działalności na terenie strefy.

Zatem fakt, że aby prowadzić działalność gospodarczą na terenie SSE, tj. za pośrednictwem fabryki, Spółka musi odprowadzać powstające w trakcie produkcji wody odpadowe (docelowo do Wisły poprzez stację uzdatniania wody), wykorzystując w tym celu m.in. rurociąg, który częściowo znajdować się będzie na terenie SSE (na działce Spółki) i częściowo poza tym terytorium nie uprawnia Wnioskodawcy do uznania w całości wydatków na budowę rurociągu, jako kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną.

Fakt, że - jak podkreśla Spółka - „bez dokonania inwestycji polegającej na budowie rurociągu cały proces inwestycyjny na terenie SSE nie będzie mógł zostać zakończony, a fabryka nie zostanie uruchomiona i nie będzie funkcjonować” - nie warunkuje jeszcze, że całość wydatków poniesionych w związku z budową rurociągu należy zakwalifikować jako wydatki inwestycyjne kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, zwiększające limit dostępnej pomocy publicznej.

Należy przy tym zauważyć, że przyjęcie stanowiska Wnioskodawcy za prawidłowe oznaczałoby uznanie, że wydzielenie terenu strefy czy jej powierzchni nie miałoby żadnego znaczenia dla określenia wysokości przedmiotowego zwolnienia, skoro inwestycja mogłaby być realizowana na jakimkolwiek obszarze byleby jej jakakolwiek część znajdowała się na terenie strefy. Prowadziłoby to do zwolnienia od podatków dochodów uzyskanych z działalności na terenie strefy z uwzględnieniem wydatków ponoszonych na inwestycję realizowaną poza tą strefą.

Twierdzenie, że przedmiotowe wydatki poniesione w związku z budową rurociągu w całości (łącznie z inwestycją realizowaną poza obszarem strefy) należy traktować jako wydatki kwalifikowane - jest nieuzasadnione w rozumieniu § 6 ust. 1 rozporządzenia.

Spółka dokonując wyliczenia kwoty wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną, może uwzględnić tylko wartość wydatków poniesionych na infrastrukturę ściśle związaną z realizacją nowej inwestycji na terenie strefy, tj. w tej części, w jakiej rurociąg znajdować się będzie na terenie SSE.

Podsumowując, koszty poniesione w związku z budową rurociągu łączącego fabrykę Spółki ze stacją uzdatniania wody nie będą w całości stanowić wydatków kwalifikowanych w rozumieniu odrębnych przepisów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wydatki te tylko w części dot. budowy rurociągu na terenie SSE będą stanowić wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, zwiększające limit dostępnej pomocy publicznej. Natomiast wydatki w części dot. budowy rurociągu znajdującego się poza terenem SSE nie będą wydatkami kwalifikującymi się do objęcia pomocą.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj