2014.01.15 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP5/443-219/13-4/PG
z 15 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2013 r. (data wpływu 14 października 2013 r.) uzupełnionym pismem – brak daty sporządzenia (data wpływu 9 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie objęcia zwolnieniem od podatku w oparciu o uzyskane oświadczenie szkoleń dla diagnostów samochodowych, szkoleń dla rzeczoznawców techniki motoryzacyjnej a także szkoleń z zakresu systemów zarządzania – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie objęcia zwolnieniem od podatku w oparciu o uzyskane oświadczenie szkoleń dla diagnostów samochodowych, szkoleń dla rzeczoznawców techniki motoryzacyjnej a także szkoleń z zakresu systemów zarządzania. Wniosek uzupełniono 9 stycznia 2014 r. o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność usługową i jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Świadczy m.in. usługi szkoleniowe z zakresu techniki motoryzacyjnej – szkolenia dla diagnostów samochodowych, szkolenia dla rzeczoznawców i specjalistów techniki samochodowej a także szkolenia z zakresu systemów zarządzania (wg PKD 85.31A).

Usługi te mają charakter usług kształcenia zawodowego gdyż ich celem jest zdobycie umiejętności i wiedzy, koniecznych do wykonywania określonego zawodu bądź uzyskanie uprawnień związanych z daną specjalizacją.

Zainteresowany świadczy usługi szkoleniowe klientom indywidualnym, firmom ale także Powiatowym Urzędom Pracy oraz uczelniom wyższym, które z dużym prawdopodobieństwem będą chciały skorzystać z usług szkoleniowych objętych stawką VAT zwolniony ze względu na źródło finansowania szkoleń, tj. środki publiczne.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

nie jest podmiotem objętym systemem oświaty;
usługi, o których mowa we wniosku są usługami w zakresie kształcenia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
nie jest uczelnią, jednostką badawczo-rozwojową świadczącą usługi kształcenia na poziomie wyższym.

Firmą kieruje profesor Politechniki, w firmie zatrudniony jest doktor również z Politechniki, a członkami komisji egzaminacyjnych oraz zespołów doradczych są inni pracownicy naukowo-dydaktyczni z tytułem doktora oraz profesora.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie pisemnego oświadczenia odbiorcy usługi szkoleniowej z zakresu doskonalenia systemów zarządzania, szkoleń dla diagnostów samochodowych a także szkoleń dla rzeczoznawców techniki motoryzacyjnej mających charakter usług kształcenia zawodowego a finansowanych ze środków publicznych w całości (art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług) można zastosować stawkę VAT zwolniony oraz gdy w tej samej sytuacji usługi te są finansowane ze środków publicznych w co najmniej 70% można zastosować stawkę VAT zwolniony (§ 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów)?

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z dostępną wiedzą można zastosować stawkę VAT zwolniony w przypadku gdy:

usługa szkoleniowa mająca charakter kształcenia zawodowego jest finansowana w 100% ze środków publicznych na podstawie pisemnego oświadczenia usługobiorcy o takim źródle finansowania,
usługa szkoleniowa mająca charakter kształcenia zawodowego jest finansowana w co najmniej 70% ze środków publicznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Według art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia. Natomiast jeśli chodzi o kwestię wychowania, należy wskazać, że jest ona przypisana podmiotom, do których uczęszczanie jest obowiązkowe i regulowane przepisami. Zatem to szkoły obowiązkowe mają za zadanie realizować program wychowywania. Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

Ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy, mogą natomiast korzystać uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, o ile świadczone przez te podmioty usługi są usługami kształcenia na poziomie wyższym.

W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
finansowane w całości ze środków publicznych

– oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jednocześnie, stosownie do treści § 3 ust. 1 pkt 13 obowiązującego od 1 stycznia 2014 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz.U. z 2013 r., poz. 1722), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Natomiast na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Nadmienia się, że w okresie do 31 grudnia 2013 r. powyższe przepisy – w identycznym brzmieniu – zawarte były w § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 247 ze zm.).

Przytoczone wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych. Co więcej przepisy przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowanych w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenia usług i dostawy towarów ściśle z tymi usługami związanych. Dla zastosowania przedmiotowych zwolnień istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Zauważyć należy, że środkami publicznymi, w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 885 ze zm.), są:

dochody publiczne;
środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
ze sprzedaży papierów wartościowych,
1. z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
2. ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
3. z otrzymanych pożyczek i kredytów,
4. z innych operacji finansowych;
przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

Jak powyższe wskazuje, ustawa o finansach publicznych wymienia wprost co należy uznać za środki publiczne. Przepisy zaliczają do środków publicznych dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz wskazane przychody budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z różnych źródeł (pkt 4 i 5). Środkami publicznymi są również środki pochodzące z funduszy strukturalnych. O ile zatem usługi szkoleniowe są finansowane środkami pochodzącymi z ww. źródeł spełniona zostanie dyspozycja określona ww. przepisem art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy oraz § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia.

Zgodnie z art. 5 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (t.j. Dz.U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712 ze zm.), przez beneficjenta rozumie się osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której ustawa przyznaje zdolność prawną, realizującą projekty finansowane z budżetu państwa lub ze źródeł zagranicznych na podstawie decyzji lub umowy o dofinansowanie projektu.

Art. 5 pkt 2 cyt. ustawy stanowi, że przez instytucję zarządzającą rozumie się właściwego ministra, ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego lub, w przypadku regionalnego programu operacyjnego, zarząd województwa, odpowiedzialnych za przygotowanie i realizację programu operacyjnego.

W myśl art. 5 pkt 3 ww. ustawy, instytucja pośrednicząca, to organ administracji publicznej lub inna jednostka sektora finansów publicznych, której została powierzona, w drodze porozumienia zawartego z instytucją zarządzającą, część zadań związanych z realizacją programu operacyjnego; instytucja pośrednicząca pełni funkcje instytucji pośredniczącej w rozumieniu art. 2 pkt 6 rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1260/1999 (Dz.Urz. UE L 210 z 31.07.2006, str. 25-78).

Jednocześnie wskazać należy, że krajowe przepisy z zakresu podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „kształcenia zawodowego” i „przekwalifikowania zawodowego”. Wobec tego należy wskazać, że od 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L Nr 77 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, że przepisy tego rozporządzenia od 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 282/2011 zastąpiło rozporządzenie Rady nr 1777/2005, które przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC ze zm.).

Przepis art. 44 ww. rozporządzenia nr 282/2011 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność usługową i jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Świadczy m.in. usługi szkoleniowe z zakresu techniki motoryzacyjnej – szkolenia dla diagnostów samochodowych, szkolenia dla rzeczoznawców i specjalistów techniki samochodowej a także szkolenia z zakresu systemów zarządzania (wg PKD 85.31A). Usługi te mają charakter usług kształcenia zawodowego gdyż ich celem jest zdobycie umiejętności i wiedzy, koniecznych do wykonywania określonego zawodu bądź uzyskanie uprawnień związanych z daną specjalizacją. Zainteresowany świadczy usługi szkoleniowe klientom indywidualnym, firmom ale także Powiatowym Urzędom Pracy oraz uczelniom wyższym, które z dużym prawdopodobieństwem będą chciały skorzystać z usług szkoleniowych objętych stawką VAT zwolniony ze względu na źródło finansowania szkoleń, tj. środki publiczne.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie jest podmiotem objętym systemem oświaty. Przedmiotowe usługi są usługami w zakresie kształcenia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Nie jest uczelnią, jednostką badawczo-rozwojową świadczącą usługi kształcenia na poziomie wyższym.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Zainteresowany ma wątpliwości dotyczące możliwości zastosowania przez niego zwolnienia od podatku dla świadczonych usług szkoleniowych z zakresu doskonalenia systemów zarządzania, szkoleń dla diagnostów samochodowych a także szkoleń dla rzeczoznawców techniki motoryzacyjnej, które to szkolenia mają charakter kształcenia zawodowego i są finansowane ze środków publicznych w całości bądź w co najmniej 70%.

Dla oceny tego, czy usługi wykonywane przez Wnioskodawcę są zwolnione od podatku od towarów i usług, konieczne jest stwierdzenie:

czy są to usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostkę objętą systemem oświaty lub
czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz
1. czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub
2. czy są świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty lub
3. czy szkolenia finansowane są w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Zainteresowany w opisie sprawy wskazał, że nie jest on podmiotem objętym systemem oświaty oraz nie jest uczelnią, jednostką badawczo-rozwojową świadczącą usługi kształcenia na poziomie wyższym. Przedmiotowe usługi są usługami w zakresie kształcenia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy.

Biorąc powyższe informacje pod uwagę należy stwierdzić, że pomimo tego, że usługi będące przedmiotem pytania – jak wskazał Wnioskodawca – są usługami w zakresie kształcenia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, to i tak nie korzystają one ze zwolnienia od podatku na podstawie powołanego przepisu, ponieważ sam Zainteresowany nie jest jednym z podmiotów wymienionych w tym przepisie (tj. nie jest jednostką objętą systemem oświaty – w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz nie jest uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk ani jednostką badawczo-rozwojową).

Zatem, przedmiotowe usługi nie korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, ponieważ nie są spełnione wszystkie przesłanki wynikające z powołanego przepisu.

W związku z czym należy przeanalizować, czy spełnione zostaną przesłanki warunkujące prawo do skorzystania ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Aby przedmiotowe usługi mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a-c powyższego przepisu.

Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych. Zwolnieniu podlegają również usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, o czym stanowi § 3 ust. 1 pkt 14 ww. rozporządzenia Ministra Finansów.

Zatem dla zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy lub § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia, istotne jest – w pierwszej kolejności – uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania.

W tym miejscu wskazać należy, że sam Wnioskodawca w opisie sprawy stwierdził, że usługi opisane we wniosku mają charakter usług kształcenia zawodowego gdyż ich celem jest zdobycie umiejętności i wiedzy koniecznych do wykonywania określonego zawodu bądź uzyskanie uprawnień związanych z daną specjalizacją.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że usługi szkoleniowe z zakresu techniki motoryzacyjnej – szkolenia dla diagnostów samochodowych, szkolenia dla rzeczoznawców i specjalistów techniki samochodowej a także szkolenia z zakresu systemów zarządzania, spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Zatem, w tej sytuacji jest spełniony jeden z warunków wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy pozwalający na skorzystanie ze zwolnienia określonego w tym przepisie.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że ww. usługi szkoleniowe będą finansowane ze środków publicznych: w całości bądź w co najmniej 70%.

Uwzględniając wyżej wskazane informacje stwierdzić należy, że w sytuacji gdy opisane we wniosku usługi będą finansowane w całości (w 100%) ze środków publicznych, to będą one korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy. Natomiast w sytuacji ich finansowania w co najmniej 70% ze środków publicznych przedmiotowe usługi będą korzystać ze zwolnienia na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia.

Reasumując, do usług szkoleniowych z zakresu doskonalenia systemów zarządzania, szkoleń dla diagnostów samochodowych a także szkoleń dla rzeczoznawców techniki motoryzacyjnej, które mają charakter usług kształcenia zawodowego i są finansowane ze środków publicznych, Zainteresowany będzie mógł zastosować zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy (w przypadku ich finansowania ze środków publicznych w 100%) oraz na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia (w przypadku ich finansowania ze środków publicznych w co najmniej 70%).

Wskazać jednak należy, że warunkiem zwolnienia świadczonych przez Wnioskodawcę usług od podatku od towarów i usług w oparciu o wskazane wyżej przepisy jest to, że płatność za usługi Zainteresowany otrzymuje bezpośrednio ze środków publicznych (od instytucji zarządzającej albo pośredniczącej) lub od beneficjenta tych środków. Należy przy tym podkreślić, że to Wnioskodawca – w razie zaistnienia takiej potrzeby – musi udowodnić, że świadczone usługi są finansowane w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Przy czym cytowane w przedmiotowej sprawie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, jak i rozporządzenia do tej ustawy nie uzależniają prawa do zastosowania zwolnienia od podatku dla realizowanych usług kształcenia lub doskonalenia zawodowego od otrzymania przez Wnioskodawcę oświadczenia od odbiorcy usługi, że opłata za szkolenie jest finansowana w całości lub w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Zainteresowany winien posiadać dla celów dowodowych odpowiednią dokumentację wykonywanych czynności, jednakże żaden przepis nie wymienia katalogu dokumentów, które Wnioskodawca jest obowiązany posiadać aby zastosować zwolnienie. Tak więc w sytuacji braku przepisów uzależniających (warunkujących) zastosowanie zwolnienia od posiadania oświadczenia od odbiorcy usługi, nie można uznać, że otrzymanie oświadczenia daje prawo do zastosowania zwolnienia. Istotny jest bowiem stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) zaistniały w danej sprawie i faktyczny sposób finansowania danych szkoleń, co Zainteresowany winien udokumentować.

Nic nie stoi zatem na przeszkodzie, czy też dla celów dowodowych byłoby wskazane, aby w umowie czy w innym dokumencie była zawarta informacja o finansowaniu wykonywanych szkoleń środkami stanowiącymi środki publiczne w całości lub w określonym procencie.

Jednakże nie można uznać, że otrzymanie oświadczenia od odbiorcy usługi daje Wnioskodawcy prawo do zastosowania zwolnienia, takie prawo daje bowiem konkretny stan faktyczny (zdarzenie przyszłe), tj. aby przeprowadzone szkolenie stanowiło kształcenie lub przekwalifikowanie zawodowe i aby było faktycznie finansowane w całości, a jeśli nie w całości to w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Biorąc powyższe pod uwagę, stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym ma on prawo do stosowania zwolnienia na podstawie pisemnego oświadczenia usługobiorcy o źródle finansowania należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin