Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-919/13-4/KC
z 8 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30.09.2013 r. (data wpływu 4.10.2013 r.), uzupełnionym w dniu 18.12.2013 r. (data wpływu 23.12.2013 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 9.12.2013 r. (skutecznie doręczone w dniu 11.12.2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczeń dokonywanych pomiędzy Oddziałem a spółką macierzystą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4.10.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczeń dokonywanych pomiędzy Oddziałem a spółką macierzystą. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 18.12.2013 r., złożonym w dniu 18.12.2013 r. (data wpływu 23.12.2013 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 9.12.2013 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Oddział należy do Grupy T.R (dalej: „Grupa TR”) będącej międzynarodową organizacją działającą na rynku informacji finansowych. Oddział jest oddziałem spółki T.R (M) Europe S.A. z siedzibą w Szwajcarii (dalej: „T”, „Spółka”), która posiada także oddział w Portugalii. Grupa TR prowadzi działalność w skali globalnej sprzedając swoje produkty w ponad 100 krajach poprzez dystrybutorów. Oddział prowadzi działalność na polskim rynku głównie jako dystrybutor o ograniczonym ryzyku dla szerokiej gamy systemów informacji skierowanych do sektora finansowego i mediów, w tym informacji giełdowych przekazywanych w czasie rzeczywistym, systemów transakcyjnych, cyfrowych i tekstowych baz danych oraz wiadomości video - ta działalność Oddziału jest realizowana przez biuro w W. Ponadto w G znajduje się Centrum Usług (ang. Service Center), tj. specjalnie dedykowane biuro obsługi klienta w zakresie produktów dystrybuowanych przez Grupę TR.

W celu zwiększenia efektywności zarządzania środkami pieniężnymi, polepszenia płynności finansowej Grupy TR oraz usprawnienia wzajemnych rozliczeń pomiędzy poszczególnymi spółkami, T przystąpiła do globalnego systemu zarządzania płynnością finansową Grupy TR. Jednocześnie z uwagi na fakt, że T posiada oddziały w Polsce i w Portugalii, zdecydowano o stosowaniu w ramach T podsystemu zarządzania płynnością finansową pomiędzy T a jej oddziałami (dalej: „Cash pooling”). W tym podsystemie bierze udział Oddział.

Ogólne zasady funkcjonowania Cash poolingu pomiędzy Oddziałem a Spółką zostaną uregulowane w wewnętrznym dokumencie, który ma zostać podpisany przez Spółkę i Oddział w październiku 2013 r. Stanowić on będzie między innymi, że transfer środków pomiędzy rachunkami Oddziału w rożnych walutach (PLN, EUR oraz USD) i rachunkami T (podobnie: w walucie PLN, EUR oraz USD) będzie dokonywany fizycznie. W przypadku kont PLN i EUR transfery będą następowały automatycznie na zakończenie danego dnia. Z kolei z konta USD oraz jednego z kont w walucie PLN transfery będą dokonywane manualnie w nieregularnych odstępach czasu, co jest spowodowane przewidywanym niewielkim ruchem na tych kontach. Oznacza to, że między Oddziałem a Spółką będzie miał zastosowanie tzw. zero balancing cash pooling - cash pooling rzeczywisty. Wykazane nadwyżki (salda dodatnie) będą przekazywane są na rachunek T, a deficyty (salda ujemne) występujące na rachunkach Oddziału będą pokrywane z rachunku T.

Z uwagi na wymogi dotyczące cen transferowych pomiędzy Spółką a Oddziałem, na potrzeby alokacji przychodów i kosztów ustalono mechanizm naliczania „odsetek” należnych odpowiednio Oddziałowi w stosunku do salda dodatniego i T, gdy saldo Oddziału jest ujemne. Podstawą naliczania „odsetek” dla Oddziału są salda dodatnie lub ujemne wyliczone po stronie Oddziału na ostatni dzień roboczy danego miesiąca rozliczeniowego. „Odsetki” naliczane są według miesięcznej stopy EURIBOR powiększonej o marżę. Do dnia 31 grudnia 2013 r. saldo „odsetek” zwiększało albo zmniejszało stan środków Oddziału w rozliczeniach z T. Do końca 2013 r. zostaną zapłacone na rzecz Oddział odsetki naliczone do dnia 31 grudnia 2012 r. Z kolei po tej dacie, zgodnie z wewnętrznym dokumentem regulującym zasady Cash poolingu, „odsetki” będą naliczane i spłacane w terminach ustalonych przez Oddział i T.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy czynności wykonywane przez Spółkę w ramach systemu zarządzania płynnością finansową pomiędzy Spółką a Oddziałem będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy;

Zdaniem Oddziału opisane w zdarzeniu przyszłym czynności wykonywane przez Spółkę w ramach systemu zarządzania płynnością finansową pomiędzy Spółką a Oddziałem nie będą stanowić dostawy towarów ani świadczenia usług w rozumieniu Ustawy o VAT, a w konsekwencji nie będą podlegać opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Art. 7 ww. Ustawy definiuje odpłatną dostawę towarów jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast art. 8 ust.1 Ustawy o VAT stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zdaniem Oddziału, czynności podejmowane przez T w opisanym zdarzeniu przyszłym, nie będą stanowić dostawy towarów, będą bowiem polegać na zarządzaniu przepływami pieniężnymi dokonywanymi pomiędzy rachunkami bankowymi. Nie będzie dochodzić zatem do przenoszenia prawa do rozporządzania jakimikolwiek towarami.

Powyższe czynności nie mogą jednak również zostać uznane za odpłatne świadczenie usług. Aby doszło do świadczenia usług podlegających opodatkowaniu VAT, muszą, co do zasady, być spełnione łącznie następujące przesłanki:

– świadczenie musi mieć charakter odpłatny,

– świadczenie musi być uznane za wykonane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

– świadczenie musi być wykonane na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej łub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

Dodatkowo, aby doszło do opodatkowania, w czynności muszą jednocześnie brać udział określone Ustawą podmioty, co zdaniem Oddziału stanowi kluczową przesłankę w analizowanym stanie faktycznym. Wskazać należy, iż zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Niezbędna zatem staje się odpowiedź na pytanie, czy Oddział może być uznany za jeden z podmiotów wymienionych w art. 15 ust.1 Ustawy o VAT, a w konsekwencji, czy przesłanka podmiotowa jest spełniona.

Aby wyjaśnić kwestię statusu oddziału zagranicznego przedsiębiorcy w Polsce należy sięgnąć do przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tj. Dz.U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 ze zm.; dalej „Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej”). W myśl art. 5 ust. 1 pkt 3 Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przez przedsiębiorcę zagranicznego rozumie się osobę zagraniczną, wykonującą działalność gospodarczą za granicą, tj. (1) osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania za granicą, nieposiadającą obywatelstwa polskiego, (2) osobę prawną z siedzibą za granicą albo (3) jednostkę organizacyjną niebędącą osobą prawną, posiadającą zdolność prawną, z siedzibą za granicą, wykonującą działalność gospodarczą za granicą.

Z kolei oddział zdefiniowany został w art. 5 ust. 1 pkt 4 ww. Ustawy jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności. Kwestię tworzenia oddziałów zagranicznego przedsiębiorcy reguluje art. 85 ust.1 Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, który stanowi, że dla wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przedsiębiorcy zagraniczni mogą, na zasadzie wzajemności, o ile ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przywołanych powyżej przepisów wynika wprost, że podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, w dalszym ciągu przedsiębiorca zagraniczny. Oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jej częścią. Zatem podmiot zagraniczny, prowadzący działalność na terenie Polski w formie oddziału i zarejestrowany dla celów podatku od towarów usług traktowany jest jako jeden podatnik — przedsiębiorca zagraniczny.

Rejestracja tego oddziału dla celów podatku od towarów usług jest równoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego. Mając na uwadze powyższe, należy wskazać, że Oddział stanowi jedynie jednostkę organizacyjną T. Oddział nie może zostać uznany za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT. W efekcie, przesłanka podmiotowa warunkująca zaistnienie usługi będącej przedmiotem opodatkowania VAT nie jest w analizowanej sytuacji spełniona. Zdaniem Oddziału, Cash pooling, będący przedmiotem niniejszego wniosku, stanowi transakcję wewnętrzną Spółki, co implikuje brak możliwości uznania czynności dokonywanych przez Spółkę w jego ramach jako usług opodatkowanych VAT.

Za przyjęciem takiego podejścia opowiedział się kilkukrotnie Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej „ETS”). Przykładowo w wyroku z 23 marca 2006 r. ETS orzekł, że świadczenie usług między spółkę a jej oddziałem nie jest czynnością podlegającą VAT. ETS uznał w nim, iż „stały zakład mający siedzibę w innym państwie członkowskim, niebędący pod względem prawnym podmiotami odrębnym od spółki, do której należy, na rzecz którego spółka świadczy usługi nie może być uznany za podatnika ze względu na obciążenie go kosztami z tytułu świadczenia tych usług”.

Oddział podatnika zagranicznego, w odróżnieniu od np. odrębnej spółki - córki, nie ma własnej osobowości prawnej, lecz korzysta z osobowości prawnej zagranicznej spółki i dlatego zarówno spółkę, jak i jej oddział należy uznać za jednego i tego samego podatnika w rozumieniu art. 4 ust. 1 Szóstej Dyrektywy.

Z orzecznictwa ETS wynika również, że świadczenie usług podlega opodatkowaniu tylko wtedy, gdy pomiędzy usługodawcą a usługobiorcę istnieje stosunek prawny, na podstawie którego następuje wymiana świadczeń wzajemnych: „uznanie czynności za świadczone odpłatnie usługi podlegające opodatkowaniu VAT jest możliwe tylko wtedy, gdy pomiędzy usługobiorcą i usługodawcę istnieje stosunek prawny w którym wyróżnić można element świadczeń wzajemnych oraz gdzie wynagrodzenie otrzymane osobę świadczącą usługi przekazywane jest w zamian za wyświadczenie usługi”.

Brak usług na gruncie VAT między oddziałem a jego spółkę macierzystą jest również szeroko akceptowany przez polskie sądy administracyjne oraz organy administracji podatkowej. Dla przykładu powołać można następujące rozstrzygnięcia:

– wyrok Naczelnego Sadu Administracyjnego z dnia 29 listopada 2012 r., sygn. akt I FSK 45/12, w którym Sąd stwierdził, że „oddział osoby prawnej nie jest odrębnym podatnikiem w sytuacji, gdy nie prowadzi samodzielnej działalności gospodarczej i ryzyko ekonomiczne ponosi osoba prawna, a zatem oddział jest w pełni zależny”;

– interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 marca 2013 r., sygn. IPPP3/443-1227/12-5/KC, w której organ wyjaśnił, że „czynności wykonywane w ramach jednego podmiotu gospodarczego będącego osobę prawną nie mogę być uznane za świadczenie usług, gdyż nie jest możliwe świadczenie usług „samemu sobie”. Innymi słowy pomiędzy podmiotami musi istnieć jawny lub choćby dorozumiany stosunek prawny (umowa), w ramach którego spełniane są świadczenia wzajemne.”;

– interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 28 września 2012 r., sygn. IBPP3/443-755/11/DG, gdzie organ stwierdził, że „przedsiębiorstwo zagraniczne rejestrując swój oddział w Polsce nie dokonuje rejestracji odrębnego podatnika lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa. W związku z powyższym, mimo iż na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego to podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału. Zatem czynności wykonywane pomiędzy oddziałem a macierzystym podmiotem zagranicznym mają charakter tzw. czynności wewnątrzzakładowych (realizowanych na rzecz jednostki macierzystej).”;

– interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 września 2010 r., sygn. IPPP3/443-597/10-4/JK, w której organ uznał, że „tak jak nie można mówić o świadczeniu usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług pomiędzy oddziałem a Spółkę macierzystą tak nie można mówić o dostawie towarów ty ramach jednej osoby prawnej”.

Mając na uwadze powyżej przytoczone przepisy prawa podatkowego oraz powołane rozstrzygnięcia, Oddział stoi na stanowisku, iż w opisanym zdarzeniu przyszłym, czynności wykonywane przez Spółkę w ramach systemu zarządzania płynnością finansową pomiędzy Spółką a Oddziałem nie będą stanowić dostawy towarów ani świadczenia usług w rozumieniu Ustawy o VAT a w konsekwencji nie będę podlegać opodatkowaniu VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Brzmienie art. 2 pkt 1 ustawy stanowi, że ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Według treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z powyższego przepisu wynika, że aby doszło do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

• świadczenie musi być odpłatne,

• miejscem świadczenia musi być terytorium kraju,

• świadczenie musi być wykonane na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,

• świadczenie nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest oddziałem zagranicznej spółki, należącej do międzynarodowej Grupy, który w Polsce działa jako dystrybutor o ograniczonym ryzyku dla szerokiej gamy systemów informacji skierowanych do sektora finansowego i mediów, w tym informacji giełdowych, przekazywanych w czasie rzeczywistym, systemów transakcyjnych, cyfrowych i tekstowych baz danych oraz wiadomości video. W biurze w Gdyni z kolei znajduje się Centrum Usług, tj. biuro obsługi klienta w zakresie produktów dystrybuowanych przez Grupę. W celu zwiększenia efektywności zarządzania środkami pieniężnymi, polepszenia płynności finansowej Grupy TR oraz usprawnienia wzajemnych rozliczeń pomiędzy poszczególnymi spółkami, Spółka macierzysta przystąpiła do globalnego systemu zarządzania płynnością finansową Grupy TR. Jednocześnie z uwagi na fakt, że Spółka posiada oddziały w Polsce i w Portugalii, zdecydowano o stosowaniu podsystemu zarządzania płynnością finansową pomiędzy Spółką macierzystą a jej oddziałami. W tym podsystemie bierze udział Wnioskodawca. Ogólne zasady funkcjonowania Cash poolingu pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką zostaną uregulowane w wewnętrznym dokumencie, który stanowić będzie między innymi, że transfer środków pomiędzy rachunkami Wnioskodawcy w rożnych walutach i rachunkami Spółki będzie dokonywany fizycznie. W przypadku kont PLN i EUR transfery będą następowały automatycznie na zakończenie danego dnia. Z kolei z konta USD oraz jednego z kont w walucie PLN transfery będą dokonywane manualnie w nieregularnych odstępach czasu, co jest spowodowane przewidywanym niewielkim ruchem na tych kontach. Oznacza to, że między Wnioskodawcą a Spółką będzie miał zastosowanie tzw. zero balancing cash pooling - cash pooling rzeczywisty. Wykazane nadwyżki (salda dodatnie) będą przekazywane są na rachunek Spółki, a deficyty (salda ujemne) występujące na rachunkach Wnioskodawcy będą pokrywane z rachunku Spółki.

W odniesieniu do powyższego, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy czynności wykonywane przez Spółkę w ramach systemu zarządzania płynnością finansową pomiędzy Spółką a Wnioskodawcą będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 ze zm.).

W myśl art. 4 ust. 1 powołanej ustawy, przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą.

Przedsiębiorcą zagranicznym, jak stanowi art. 5 pkt 3 tej ustawy, jest osoba zagraniczna wykonująca działalność gospodarczą za granicą.

Od dnia 1 stycznia 2012 r. przepis ten otrzymał nowe brzmienie, zgodnie z którym, przez przedsiębiorcę zagranicznego rozumie się osobę zagraniczną wykonującą działalność gospodarczą za granicą oraz obywatela polskiego wykonującego działalność gospodarczą za granicą.

Oddział został zdefiniowany w art. 5 pkt 4 tejże ustawy, jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

W świetle powołanych unormowań, na które również powołuje się Wnioskodawca w swoim stanowisku, podatnik zagraniczny, prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowanego dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot – przedsiębiorca zagraniczny. Tym samym, rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego.

Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, a prowadzona przez niego działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego.

W konsekwencji, oddział nie stanowi odrębnego podatnika podatku od towarów i usług. Przedsiębiorstwo zagraniczne rejestrując swój oddział w Polsce nie dokonuje rejestracji odrębnego podatnika, lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa.

Tym samym, czynności wykonywane pomiędzy oddziałem a macierzystym podmiotem zagranicznym mają charakter tzw. czynności wewnątrzzakładowych, które realizowane są na rzecz jednostki macierzystej. W świetle cytowanego wyżej art. 8 ustawy, należy stwierdzić, iż czynności wykonywanych w ramach jednego podmiotu gospodarczego będącego osobą prawną, nie mogą być uznane za świadczenie usług, gdyż nie jest możliwe świadczenie usług „samemu sobie”.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, rozliczenia w ramach systemu zarządzania płynnością finansową, dokonywane są pomiędzy Wnioskodawcą jako oddziałem spółki oraz jednostką macierzystą, tj. w ramach jednego podmiotu gospodarczego. Zatem czynności te nie są czynnościami wykonywanymi na rzecz innej osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, lecz na rzecz tego samego podmiotu gospodarczego, tj. spółki z siedzibą w Szwajcarii.

Powyższe stanowisko jest zgodne z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości UE, na które również powołał się Wnioskodawca, który w wyroku z dnia 23 marca 2006 r. w sprawie C-210/04 wskazał, że stały zakład mający siedzibę w innym państwie członkowskim, niebędący pod względem prawnym podmiotem odrębnym do spółki, do której należy, nie może być uznany za podatnika ze względu na obciążenie go kosztami z tytułu świadczenia tych usług. Trybunał stwierdził, iż w związku z powyższym, oddział spółki będącej nierezydentem pozbawiony jest niezależności i stanowi jedynie część składową spółki.

Z uwagi na powyższe, czynności wykonywane pomiędzy Oddziałem podmiotu zagranicznego – Wnioskodawcą a Spółką macierzystą, w ramach systemu zarządzania płynnością finansową, nie są czynnościami wykonywanymi na rzecz innej osoby prawnej, lecz są czynnościami wykonywanymi w ramach jednego podmiotu, co skutkuje uznaniem tych czynności za niepodlegające opodatkowaniu VAT.

W zakresie pytań dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku dochodowego od osób prawnych wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. 2012, poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.