Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-16/14-2/JG
z 15 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczona odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z 13 stycznia 2014 r. (data wpływu 16 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania przychodu podatkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania przychodu podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zawarł z inną spółką z o.o. (dalej zwana: Spółką) umowę, na podstawie której zobowiązał się do świadczenia usługi polegającej na przeprowadzeniu intensywnej akcji promocyjnej Spółki w okresie od 1.11.2013 r. do 31.12.2015 r.

Na realizowaną usługę przeprowadzenia akcji promocyjnej Spółki składają się następujące świadczenia Wnioskodawcy: (1) umieszczenie nazwy i znaku graficznego Spółki w szczególności na posiadanych pojazdach rajdowych biorących udział w rajdach terenowych na terytorium wielu krajów, na kombinezonach rajdowych kierowcy, pilota i innych członków teamu, w parku serwisowym, na namiocie garażowym, balonach, roll-upach, bannerach, na stronach internetowych, portalach oraz innych materiałach i gadżetach reklamowych, (2) przyznanie Spółce tytułu oficjalnego Sponsora (3) przekazywanie materiałów reklamowych z logo Sponsora, (4) uczestnictwo zespołu rajdowego w rajdach mających odbyć się: w 2013 r. (po dniu zawarcia umowy), w 2014 i 2015 roku (z wyłączeniem rajdu D.) (5) przeprowadzanie akcji informacyjnych dotyczących imprez, w których bierze udział zespół rajdowy (6) organizacja i przeprowadzenie testów samochodów oraz treningów z udziałem członków zespołu rajdowego, (7) udzielanie nieodwołalnie i bezterminowo zgody na wykorzystanie przez Spółkę oraz jego następców prawa do wykorzystywania wizerunku zespołu oraz Wnioskodawcy, utrwalonego w jakiejkolwiek formie na wszelkich polach eksploatacji, w trakcie i/lub w związku ze świadczoną usługą.

Za świadczoną usługę strony ustaliły kwotę wynagrodzenia. Zgodnie z umową kwota wynagrodzenia płatna będzie na podstawie dwóch faktur wystawionych przez Wnioskodawcę, przy czym obie faktury zostaną wystawione i uregulowane do końca 2013 roku (w listopadzie i grudniu 2013 r.) Umowa nie przewiduje możliwości zwrotu kwot uregulowanego wynagrodzenia.

Mając na uwadze brzmienie umowy Wnioskodawca wystawił obie faktury w 2013 r. (w listopadzie i w grudniu). Łączna wartość obu faktur obejmuje całą kwotę netto wynagrodzenia wynikającą z umowy, powiększoną o należny podatek od towarów i usług. Spółka uregulowała całą kwotę wynagrodzenia za usługę do 31.12.2013 r., po otrzymaniu faktur od Wnioskodawcy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego po stronie Wnioskodawcy powstały wątpliwości w zakresie prawidłowego określenia momentu powstania przychodu podatkowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

W którym momencie u Wnioskodawcy powstaje przychód podatkowy z tytułu świadczenia usługi przeprowadzenia kampanii promocyjnej na rzecz Spółki? Czy przychód z tytułu wynagrodzenia za usługę będącą przedmiotem umowy powstał w 2013 roku, w dacie każdorazowego wystawienia faktury częściowej w wysokości kwoty netto objętej tą fakturą?

Zdaniem Wnioskodawcy, po analizie regulacji prawnych oraz prezentowanych stanowisk organów podatkowych oraz sądów administracyjnych, przychód podatkowy z tytułu realizowanej usługi polegającej na przeprowadzeniu intensywnej akcji promocyjnej Spółki powstał w 2013 roku, w momencie wystawienia każdej z faktur, w wysokości kwoty netto objętej wystawioną fakturą.

W myśl art. 12 ust. 3a ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później jednak niż dzień (1) wystawienia faktury albo (2) uregulowania należności.

Z wyżej przytoczonego przepisu wynika generalna zasada, iż przychód podatkowy w przypadku świadczenia usług dla celów podatku dochodowego od osób prawnych powstaje w dniu wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi.

Wyjątek od tej zasady stanowi:

• wystawienie faktury - datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień wystawienia faktury,
• uregulowanie należności przed wykonaniem usługi albo częściowym wykonaniem usługi - datą powstania przychodu będzie w tym przypadku dzień otrzymania należności.
  
  

Data powstania przychodu podatkowego wyznaczana jest zatem przez zdarzenie, które wystąpi najwcześniej: wykonanie usługi, częściowe wykonanie usługi, wystawienie faktury lub uregulowanie należności. Jeżeli zatem wystawienie faktury bądź uregulowanie należności nastąpi wcześniej, niż wykonanie bądź częściowe wykonanie usługi, przychód podatkowy będzie powstawał odpowiednio w dacie wystawienia faktury bądź uregulowania należności.

Przyjęcie stanowiska, że wystawienie faktury bądź uregulowanie należności może skutkować powstaniem przychodu jedynie w sytuacji, gdy usługa jest wykonana bądź jest częściowo wykonana oznaczałoby, że zapis regulacji o dacie powstania przychodu w dniu wystawienia faktury bądź uregulowania należności byłby zbędny - zawsze bowiem przychód podatkowy powstawałby w dacie wykonania bądź częściowego wykonania usługi. Mając zatem na uwadze językową regułę interpretacyjną, zgodnie z którą każde słowo użyte w tekście prawnym jest potrzebne dla zrekonstruowania jakiejś normy postępowania, należy uznać, że wystawienie faktury lub uregulowanie należności przed wykonaniem bądź częściowym wykonaniem usługi, będzie powodować powstanie przychodu podatkowego w dacie wystawienia faktury lub uregulowania należności, należy mieć na uwadze brzmienie art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych (...).

W przypadku zatem płatności dokonywanych przed wykonaniem bądź częściowym wykonaniem usługi, należy ustalić czy dokonywana płatność wyłączona jest z przychodów podatkowych na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czy powoduje powstanie przychodu podatkowego na podstawie art. 12 ust. 3a pkt 1 tej ustawy.

Użyte w wyżej powołanym art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych sformułowanie „pobrane wpłaty lub zarachowane należności” odnosi się do pobranych przedpłat i zaliczek na poczet towarów i usług, których wykonanie nastąpi w następnych okresach sprawozdawczych. Według „Popularnego słownika języka polskiego” (prof. Bogusław Dunaj (red.), Wydawnictwo Wilga) - „przedpłata” oznacza określoną sumę pieniędzy, stanowiącą część ceny towaru lub usługi, wypłaconą z góry w celu uzyskania gwarancji zakupu lub wykonania usługi w określonym terminie. Z kolei „zaliczka” to część pieniędzy wpłaconych lub wypłaconych na poczet czegoś.

Należy jednak zwrócić uwagę, że nie zawsze wcześniejsze otrzymanie należności oznacza zaliczkę lub przedpłatę, która nie powoduje powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. O kwalifikacji otrzymanej zapłaty jako przychodu lub jako przedpłaty (zaliczki) decyduje charakter tej zapłaty. Przysporzenie uważane za przychód podatkowy musi mieć charakter ostateczny i definitywny, podczas gdy przedpłata, zaliczka nie mają takiego charakteru ze względu na każdorazową możliwość ich zwrotu przed terminem wykonania usług, na poczet których zostały wpłacone.

Fakt, że dana wpłata stanowi zaliczkę (przedpłatę) na poczet konkretnej usługi, która zostanie wykonana w następnym okresie sprawozdawczym, musi zatem wynikać z postanowień zawartej umowy i powinien znaleźć odzwierciedlenie w treści dokumentacji. Takie stanowisko zajął m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 9 grudnia 2011 r. (IPTPB1/415-160/11-4/MD).

Jeżeli zatem z treści zawartej umowy wynika, że płatność dokonana przed wykonaniem usługi (lub częściowym wykonaniem usługi) ma charakter ostateczny, tj. uregulowana kwota nie podlega zwrotowi, to na podstawie art. 12 ust. 3a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychód podatkowy może powstawać w dacie uregulowania tej należności.

Takie stanowisko potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 14 lutego 2013 r. (IPPB1/415-1490/12-2/ES) wskazując, że w stanie faktycznym, w którym „strony zawartej umowy uzgodniły, iż wraz z rozpoczęciem świadczenia zadania z zał. 1 wsparcia technicznego Wnioskodawca otrzyma 99% kwoty, a pozostałe 1% kwoty otrzyma natomiast po ostatecznym odbiorze Systemu zadania z zał. 1 po zakończeniu Serwisu gwarancyjnego” należy uznać, że: „zapłata części wynagrodzenia mająca ostateczny i definitywny charakter, związana z uregulowaniem 99% należności w toku wykonania usługi, nie może być potraktowana, jako nieuznana za przychody podatkowe wpłata na poczet usług, które będą wykonane w następnych okresach sprawozdawczych. Mając powyższe na względzie, w przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie znajdzie cytowany wyżej art. 14 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w świetle którego, przychód z ww. umowy powstanie w dacie uregulowania należności z tej umowy wynikającej”.

Powyższa interpretacja został wydana w świetle podatku dochodowego od osób fizycznych, jednakże w świetle tożsamej regulacji w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, jak i podatku dochodowego od osób prawnych należy mieć ją na względzie.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 21 czerwca 2011 r. (ILPB3/423-100/11-6/KS) w odniesieniu do wydania bonu na usługi telekomunikacyjne: „nie będzie miał zastosowania art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy (...). Zapłata z góry za wykonanie usługi w terminie późniejszym, mająca ostateczny, definitywny charakter, związana z uregulowaniem należności przed wykonaniem usługi, nie może być potraktowana jako nieuznana za przychody podatkowe wpłata na poczet usług, które będą wykonywane w następnych okresach rozliczeniowych. Otrzymana zapłata (uregulowana należność) niemająca charakteru zaliczki (przedpłaty), polegającej w późniejszym terminie rozliczeniu lub zwrotowi jest przychodem”.

W przypadku natomiast, gdy przed uregulowaniem należności oraz przed wykonaniem bądź częściowym wykonaniem usługi usługodawca wystawi fakturę, przychód podatkowy powstanie w dacie wystawienia tej faktury. Takie stanowisko zostało zaprezentowane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w indywidualnej interpretacji z 28 maja 2013 r. (IPTPB3/423-81/13-3/PM) w odniesieniu do stanu faktycznego, w którym Wnioskodawca świadczył usługi archiwizacji i przechowywania dokumentacji przez okres 5 lat, które były dokumentowane fakturą VAT wystawioną w momencie przejęcia dokumentacji do archiwizacji i za które zapłata następowała z góry. Zgodnie z interpretacją „kontrahent nabywający tę usługę w dniu przekazania dokumentów do przechowywania otrzymuje fakturę określającą kwotę wynagrodzenia za pełen ustalony okres archiwizacji. Oznacza to, że w analizowanym przypadku na mocy art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zdarzeniem decydującym o dacie powstania przychodu z tytułu świadczenia usług archiwizacji jest moment wystawienia faktury (…). Zapłata z góry za wykonanie usługi w następnych okresach sprawozdawczych, mająca ostateczny i definitywny charakter, związana z uregulowaniem należności przed wykonaniem usługi, nie może być potraktowana jako nieuznana za przychody podatkowe wpłata na poczet usług, które będą wykonane w następnych okresach sprawozdawczych (art. 12 ust. 4 pkt 1 updop). Otrzymana zapłata (uregulowana należność) niemająca charakteru zaliczki (przedpłaty), podlegającej w późniejszym terminie rozliczeniu lub zwrotowi jest przychodem na podstawie art. 12 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy. Oceniając przedstawiony stan faktyczny, nie można zaakceptować stanowiska Spółki, że przedmiotowe wynagrodzenie należy przyjmować jako przychody rozliczane proporcjonalnie do okresu przechowywania dokumentów, który jest tożsamy z okresem rozliczania faktur w czasie. Przychód z tytułu opisanej usługi należy rozpoznać jednorazowo - w dacie wystawienia faktury, stosownie do art. 12 ust. 3a updop”.

Powyższe stanowiska odnośnie zasady z art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych znajdują potwierdzenie również w orzecznictwie sądowym. Przykładowo NSA w wyroku z 13 czerwca 2013 r. (sygn. akt II FSK 645/11) zważył, że: „mimo iż oferowane przez skarżącą usługi były świadczone w określonym przedziale czasowym (od 5 do 50 lat), to zapłata za te usługi następowała jednorazowo, po wystawieniu przez spółkę faktury lub rachunku za cały czas obowiązywania umowy, w momencie przyjmowania akt na przechowanie. (...) Brak było tym samym jakichkolwiek podstaw do przyjmowania, że uzyskane przez stronę kwoty stanowiły „pobrane wpłaty lub zarachowane należności”, o jakich mowa w art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Powołana regulacja dotyczy bowiem przedpłat, zaliczek, rat i zadatków na poczet dostaw towarów i usług, których wykonanie jest odroczone w czasie”. Uznał tym samym stanowisko organu podatkowego, mówiące, że w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca powinien dokonać rozliczenia przychodu na zasadach ogólnych wynikających z art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za prawidłowe.

Powyższą linię potwierdzają również wyroki NSA z 11 maja 2012 r. (sygn. akt II FSK 1938/10) oraz z 14 czerwca 2012 r. (sygn. akt II FSK 2533/10) dotyczące sprzedaży biletów okresowych, w których wskazano, że: „przychód powstaje w dacie uregulowania należności za bilet (co pokrywa się też z jego wystawieniem i sprzedażą), nie zaś w ostatnim dniu miesiąca, na który bilet ten został sprzedany”.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym, świadczeniem pomiędzy stronami jest jedna usługa przeprowadzenia akcji promocyjnej Spółki, za którą to usługę ustalono kwotę wynagrodzenia, wymagalną w dwóch częściach. Płatności dokonane przez Spółkę na rzecz Wnioskodawcy: (1) nie podlegają zwrotowi, (2) obejmują całą wartość wynagrodzenia ustalonego za usługę, (3) zostały dokonane po rozpoczęciu świadczenia usług przez Wnioskodawcę. Z powyższego wynika zatem, że płatności te nie stanowią zaliczki ani przedpłaty i że do dokonanych płatności nie znajdzie zastosowanie przepis art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Ponadto przed otrzymaniem przedmiotowych płatności Wnioskodawca wystawił faktury, na podstawie których Spółka zrealizowała płatności.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, przychód z tytułu wynagrodzenia za usługę będącą przedmiotem umowy powstaje zgodnie z zasadą ogólną z art. 12 ust. 3a pkt 1 ww. ustawy. W myśl powyższego przepisu za datę powstania przychodu należy uznać dzień wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności, w zależności które zdarzenie nastąpi wcześniej. Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ w przedmiotowym przypadku zdarzeniem najwcześniejszym było wystawienie faktury, przychód z tytułu wynagrodzenia za usługę będącą przedmiotem umowy powstał w 2013 roku, w momencie każdorazowego wystawienia faktury w wysokości kwoty netto objętej tą fakturą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W myśl art. 12 ust. 3 ww. ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zatem, przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne, powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Co do zasady, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa.

Przychody neutralne podatkowo, a więc niestanowiące podstawy ustalania dochodu podatnika podlegającego opodatkowaniu, wymienia z kolei przepis art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dokonując ich wyczerpującego wyliczenia. W wyniku tej regulacji przepis ten tworzy zamknięty katalog, którego zakres nie podlega rozszerzeniu czy też zawężeniu poprzez stosowanie analogii, czy wykładni rozszerzającej.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Wykładnia powołanych powyżej przepisów prowadzi więc do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe.

Z kolei, podstawowa zasada określania daty powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej została uregulowana przez ustawodawcę w treści art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Na mocy tego przepisu, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c–3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Z powyższego wynika zatem, że pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu ma dzień dokonania czynności - wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego, wykonania usługi lub jej częściowego wykonania, przy czym dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności jest ostatecznym terminem, który stanowi o dacie powstania przychodu. Ponadto należy dodać, że jeśli zaistniałe wyżej zdarzenia wystąpią po dniu wystawienia faktury, czy po dniu dokonania zapłaty należności, o momencie powstania przychodu decydują te dni, a nie fakt zaistnienia konkretnego zdarzenia.

Analizując przedstawione przez Wnioskodawcę okoliczności sprawy w kontekście powołanych uregulowań prawnych należy stwierdzić, że wynagrodzenie z tytułu świadczenia usługi przeprowadzenia kampanii promocyjnej na rzecz spółki stanowi dla Wnioskodawcy przychód podatkowy związany z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Jednocześnie należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że wcześniejsze otrzymanie należności za wykonanie usługi nie oznacza, iż mamy do czynienia z zaliczką lub przedpłatą, która nie powoduje powstania przychodu. Zapłata z góry za wykonanie usługi w następnych okresach sprawozdawczych, mająca ostateczny i definitywny charakter, związana z uregulowaniem należności przed wykonaniem usługi, nie może być bowiem potraktowana jako nieuznana za przychody podatkowe wpłata na poczet usług, które będą wykonane w następnych okresach sprawozdawczych na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym, otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie niemające charakteru zaliczki (przedpłaty) podlegającej w późniejszym terminie rozliczeniu lub zwrotowi stanowi dla Wnioskodawcy przychód, którego moment powstania winien zostać określony zgodnie z art. 12 ust. 3a pkt 1 ww. ustawy.

Odnosząc się natomiast do poruszonej przez Wnioskodawcę kwestii związanej z wysokością uzyskanego przychodu (kwota netto wystawionych faktur), należy zauważyć, że art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje, iż do przychodów nie zalicza się należnego podatku od towarów i usług. Zatem, przepis ten wyłącza z przychodów otrzymany przez podatnika podatek VAT zawarty w cenie sprzedawanego towaru lub usługi, w efekcie czego przychodem sprzedawcy jest kwota netto (tj. otrzymana kwota bez wliczonego w cenę podatku od towarów i usług).

Podsumowując, przychód podatkowy z tytułu wynagrodzenia za usługę przeprowadzenia kampanii promocyjnej na rzecz spółki powstał u Wnioskodawcy - zgodnie z art. 12 ust. 3a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - w roku 2013, w momencie wystawienia każdej z faktur, w wysokości kwoty netto objętej wystawioną fakturą.

Ustosunkowując się z natomiast do powołanych w treści wniosku orzeczeń sądów administracyjnych należy wskazać, że nie mogą one wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, że zdaniem organu podatkowego, tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu.

Z kolei, w odniesieniu do cytowanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych, należy stwierdzić, że są one rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się odnoszących, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Ponadto tut. Organ pragnie nadmienić, że Wnioskodawca w przedstawionym własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego w kontekście stwierdzenia, iż: „W przypadku (…) płatności dokonywanych przed wykonaniem bądź częściowym wykonaniem usługi, należy ustalić czy dokonywana płatność wyłączona jest z przychodów podatkowych” powołał art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (str. 5/6 druku ORD-IN - część H), podczas gdy powinno być art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ uznał powołaną przez Wnioskodawcę podstawę prawną za omyłkę pisarską, pozostającą bez wpływu na ocenę istoty jego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.