Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-1209/13/MS
z 7 marca 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2013 r. (data wpływu 25 listopada 2013 r.), uzupełnionym w dniu 4 marca 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania dostawy lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 25 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 4 marca 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy lokalu mieszkalnego.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Wspólnota składa się wyłącznie z lokali mieszkalnych. Właściciele lokali uiszczają co miesiąc zaliczki na poczet utrzymania części wspólnych budynku, funduszu remontowego oraz mediów. Jeden z właścicieli długotrwale zalegał z „należnymi” mu opłatami, dlatego Wspólnota podjęła w stosunku do niego procedurę windykacyjną, która jednak okazała się ona nieskuteczna - właściciel lokalu nie osiąga żadnych dochodów. W związku z tym faktem Wspólnota podjęła uchwałę wyrażającą zgodę na sprzedaż lokalu w drodze licytacji komorniczej. Odbyła się pierwsza licytacja, która okazała się nieskuteczna. Wspólnota zamierza przystąpić (jako potencjalny nabywca zadłużonego lokalu) do drugiej licytacji - w grudniu 2013 r. Środki na zakup lokalu zamierza uzyskać za pomocą kredytu bankowego. Następnie Wspólnota sprzeda lokal zakupiony na licytacji, a pieniądze uzyskane z tego tytułu przeznaczy na spłatę kredytu. Nadwyżkę (dochód) ze sprzedaży przeznaczy na cele związane z utrzymaniem zasobu mieszkalnego.


W uzupełnieniu wniosku wskazano, że:


  • planowana dostawa nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, ani przed nim, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawa nie upłynie okres dłuższy niż dwa lata,
  • Wspólnota nie prowadzi działalności gospodarczej,
  • lokal, który zamierza nabyć Wspólnota, przed dokonaniem sprzedaży nie będzie wynajmowany, ani też wykorzystywany na inne cele,
  • przed dokonaniem sprzedaży Wspólnota nie zamierza dokonywać ulepszeń tego lokalu, ani tez ponosić żadnych wydatków z tym związanych.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy transakcja sprzedaży lokalu, dokonana przez Wspólnotę podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?


Zdaniem Wnioskodawcy, jednorazowa transakcja sprzedaży lokalu dokonana przez podmiot, który nie jest podatnikiem VAT nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem. Wspólnota korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z tym nie posiada statusu zarejestrowanego czynnego podatnika VAT. Ponadto zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Transakcja polegająca na jednorazowej sprzedaży lokalu mieszkalnego dokonywana będzie okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru zorganizowanej działalności gospodarczej.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).


Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:


  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.


Stosownie do art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy podmiot dokonujący transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Wskazać należy, iż definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie podatku od towarów i usług ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem „podatnika” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym, w tym przede wszystkim podmioty zajmujące się handlem.

Przez handel należy z kolei rozumieć dokonywanie zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. W ten sposób opodatkowaniu podlega czynność wykonana chociażby jednorazowo, jednak spełniająca kryteria zaliczenia jej do tak rozumianego pojęcia handel, czyli zrealizowana w formie zorganizowanej sprzedaży towaru, poprzedzonej zakupem dokonanym w celu jego odsprzedaży, wskazująca na zamiar jej kontynuacji w tej formie.

Wyżej powołane przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, określając pojęcie działalności gospodarczej, nie wskazują, iż działalnością taką jest tylko działalność o charakterze zarobkowym. w konsekwencji, działalność gospodarcza podatnika podatku od towarów i usług, może, lecz wcale nie musi być nakierowana na osiągnięcie zysków, gdyż w jej ramach podatnik może też dążyć do osiągnięcia celów innych niż zarobkowe.

Podstawą prawną funkcjonowania wspólnot jest ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. u. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Powyższa ustawa określa prawa i obowiązki członków wspólnoty oraz zakres zarządu nieruchomością wspólną.

Zgodnie z treścią art. 6 cyt. ustawy ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana.

Stosownie natomiast do art. 13 powołanej ustawy właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, a także uczestniczy w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, przez którą rozumie się jedynie grunt oraz część budynku i urządzenia nie służące wyłącznie właścicielom lokali (np. klatki schodowe, parkingi, instalacje energetyczne itd.).


Zgodnie z art. 14 ustawy o własności lokali na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:


  1. wydatki na remonty i bieżącą konserwację,
  2. opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę,
  3. ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali,
  4. wydatki na utrzymanie porządku i czystości,
  5. wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.


Drugi rodzaj wydatków ponoszonych przez właścicieli lokali, to wydatki związane z utrzymaniem własnych lokali, głównie koszty zużytej przez właściciela energii cieplnej oraz wody i wywóz nieczystości.

Z punktu widzenia przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wspólnota jest jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która może jednak posiadać podmiotowość podatkową. Jednakże, w zakresie czynności zarządzania nieruchomością wspólną i pobierania zaliczek od członków wspólnoty z tytułu np. dostawy mediów do poszczególnych lokali nie jest ona podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy.

Natomiast, podkreślenia wymaga, iż czynności wykonywane przez wspólnotę, wykraczające poza zakres obowiązkowego zarządu określonego w ustawie o własności lokali, są dostawą towarów lub świadczeniem usług, w stosunku do których mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem sprzedaż przez wspólnotę zakupionego lokalu z zamiarem jego dalszej odsprzedaży jest czynnością mieszczącą się w definicji dostawy towarów w rozumieniu ustawy - jest czynnością należącą do kategorii czynności opodatkowanych w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy.

Ze złożonego wniosku wynika, że właściciele lokali mieszkalnych - w ramach Wspólnoty - uiszczają co miesiąc zaliczki na poczet utrzymania części wspólnych budynku, funduszu remontowego oraz mediów. W stosunku do jednego z właścicieli, który długotrwale nie regulował opłat, Wspólnota podjęła procedurę windykacyjną. Procedura okazała się nieskuteczna, dlatego też podjęto uchwałę wyrażającą zgodę na sprzedaż lokalu w drodze licytacji komorniczej, jednak pierwsza licytacja okazała się nieskuteczna. Wspólnota zamierza przystąpić, jako potencjalny nabywca zadłużonego lokalu, do drugiej licytacji, a następnie sprzedać zakupiony lokal. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży zostaną przeznaczone na spłatę kredytu zaciągniętego na jego zakup, a nadwyżka zostanie przekazana na cele związane z utrzymaniem zasobu mieszkalnego. Wspólnota nie jest podatnikiem VAT (korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług) i nie prowadzi działalności gospodarczej. Planowana transakcja polegać będzie na jednorazowej sprzedaży. Zakupiony lokal nie będzie wynajmowany, ani wykorzystywany przez Wspólnotę na inne cele. Wspólnota nie będzie dokonywać ulepszeń tego lokalu, ani ponosić wydatków z tym związanych. Planowana dostawa będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, jednak pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowana dostawą nie upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Na tym tle Wspólnota powzięła wątpliwości dotyczącą uznania sprzedaży ww. lokalu mieszkalnego za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przenosząc powyższe okoliczności na grunt niniejszej sprawy - wbrew stanowisku Wnioskodawcy – stwierdzić należy, że w przypadku sprzedaży opisanego lokalu mieszkalnego Wspólnota będzie działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a przedmiotowa transakcja będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

W przedmiotowej sprawie należy zwrócić jednak uwagę na zapis art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.


Z kolei, jak stanowi art. 113 ust. 2 cyt. ustawy do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:


  1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
  2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:


    1. transakcji związanych z nieruchomościami,
    2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
    3. usług ubezpieczeniowych

    4. - jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

  3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.


Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że z powołanych przepisów wynika, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do alternatywnego wyboru, zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny, bądź pozostania podatnikiem VAT zwolnionym. Powyższy wybór jest dobrowolną decyzją każdego podatnika, którego wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła pewnego określonego limitu kwoty. Zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Istnieją jednak przesłanki negatywne, które uniemożliwiają podatnikowi skorzystanie z tego prawa, tj. ze zwolnienia podmiotowego.

Zgodnie bowiem z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. c) powołanej ustawy podatnicy dokonujący dostawy budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b, nie mogą korzystać ze zwolnienia od tego podatku niezależnie od wielkości obrotów.

A zatem przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. c ww. ustawy dotyczy dostaw budynków i budowli i ich części nie korzystających ze zwolnienia przedmiotowego, tzn. dokonywanych przed pierwszym zasiedleniem, w ramach pierwszego zasiedlenia, w przypadku gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a tą dostawą upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Mając na uwadze powołane przepisy, jak również uwzględniając w szczególności fakt, że – jak wskazano w uzupełnieniu wniosku – „pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie upłynie okres dłuższy niż 2 lata” wskazać należy, że Wspólnota dokonując dostawy lokalu (niezależnie od wartości planowanej dostawy) nie może korzystać ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W tym bowiem przypadku zastosowanie znajdzie art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. c ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Skoro - jak wskazano - dostawa będzie miała miejsce w okresie krótszym niż 2 lata od pierwszego zasiedlenia ww. lokalu mieszkalnego, Wspólnota w związku z dokonaną dostawą utraci prawo do zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ww. ustawy.

W tym miejscu wskazać jednak należy, że zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne. W myśl art. 96 ust. 4 cyt. ustawy naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”.


Ponadto zgodnie z art. 96 ust. 5 ww. ustawy jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:


  1. przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
  2. przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
  3. przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;
  4. przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.


Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Jednocześnie jednak – wskazać należy, że w przypadku dostawy lokalu mieszkalnego, przez Wspólnotę - w stosunku do którego nie będzie ona uprawniona do zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług (w przypadku, gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a planowaną dostawą nie upłynie okres dłuższy niż 2 lata), należy wziąć pod uwagę treść powołanego art. 43 ust. 1 pkt 10a cyt. ustawy, bowiem odnosząc dyspozycję tego przepisu do okoliczności przedstawionych we wniosku wywieść należy, że znajdzie on zastosowanie w przedmiotowej sprawie.

Z wniosku wynika, że Wspólnota nie będzie ponosiła wydatków na ulepszenie lokalu, w stosunku do których będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jednocześnie z wniosku nie wynika, żeby Wspólnota miała prawo do odliczenia podatku z tytułu nabycia lokalu. Z tych też względów planowana dostawa będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Uwzględniając powyższe oraz brzmienie powołanych przepisów należy wskazać, że w analizowanej sytuacji, w przypadku gdy dostawa lokalu mieszkalnego będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy (przy założeniu, że nie przysługuje prawo do odliczenia), sam fakt sprzedaży tego lokalu nie będzie obligował Wspólnotę do dokonania rejestracji jako podatnik VAT czynny, bowiem zwalnia ją z tego obowiązku przepis art. 96 ust. 3 cyt. ustawy.

Reasumując uznać należy, że w związku z planowaną dostawą lokalu mieszkalnego Wspólnota będzie działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a przedmiotowa transakcja będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zauważyć należy, że wystąpienie przesłanek, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług, powodujących utratę prawa do zwolnienia podmiotowego od podatku (tj. dostawa lokalu mieszkalnego będzie dokonana w okresie krótszym niż dwa lata po pierwszym zasiedleniu) nie oznacza, że w opisanym zdarzeniu przyszłym w związku z zamierzoną dostawą, Wspólnota musi stać się podatnikiem VAT. Ponieważ dostawa będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy (przy założeniu, że zostaną spełnione wskazane w tym przepisie warunki), to Wspólnota nie będzie zobowiązana zarówno do rozliczenia podatku z tytułu planowanej dostawy, jak również do dokonania rejestracji do podatku VAT, bowiem art. 96 ust. 3 ustawy zwalnia z tego obowiązku.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi –t.j. Dz. U. z dnia 13 marca 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj