Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-106/14-4/JK4
z 3 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2014 r. (data wpływu 10 lutego 2014 r.) uzupełniony pismem z dnia 12 lutego 2014 r. (fax - data nadania 13 lutego 2014 r., data wpływu 13 lutego 2014 r., za pośrednictwem poczty – data nadania 15 lutego 2014 r., data wpływu 18 lutego 2014 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie telefoniczne z dnia 11 lutego 2014 r. w przedmiocie uzupełnienia braków formalnych wniosku o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi meldunkowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi meldunkowej.

Z uwagi na braki formalne, tut. organ wezwał telefonicznie w dniu 11 lutego 2014 r. (na tę okoliczność została sporządzona notatka służbowa) do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez sprecyzowanie, kogo dotyczyć ma wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego oraz które z przesłanych pism ma stanowić uzupełnienie pierwotnego wniosku, na wezwanie Nr IPPB4/415-777/13-2/JK4, a które pismo stanowić ma odrębny wniosek wraz z przyporządkowaną do niego opłatą z dnia 6 lutego 2014 r. w wysokości 80 zł.

Pismem z dnia 12 lutego 2014 r. (fax - data nadania 13 lutego 2014 r., data wpływu 13 lutego 2014 r., za pośrednictwem poczty – data nadania 15 lutego 2014 r., data wpływu 18 lutego 2014 r.) powyższe uzupełniono.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zwrócił się z prośbą o interpretację prawną dotyczącą rozliczenia podatku po sprzedaży lokalu mieszkalnego (akt notarialny Repetytorium z dnia 1 marca 2010 r.)

Akt prawny nabycia mieszkania: z dnia 12 sierpnia 2008 r. - zakup od dewelopera, na kredyt hipoteczny w banku.

Nieruchomość została nabyta wraz z małżonką, jako współwłasność i jako współwłasność sprzedana.

W czasie sprzedaży Wnioskodawca został poinformowany przez Notariusza, że warunkiem zwolnienia z podatku jest przeznaczenie całości przychodu ze sprzedaży lokalu na cele mieszkaniowe. Notariusz w trakcie podpisywania aktu notarialnego (nie wiedząc zapewne o zmianie przepisów podatkowych) poinformował Wnioskodawcę o wymogu złożenia oświadczenia o sprzedaży i przeznaczeniu pieniędzy ze zbycia lokalu, nie wspominając o uldze meldunkowej.

Pismo informujące urząd skarbowy o sprzedaży mieszkania i przeznaczeniu kwoty ze sprzedaży mieszkania zostało wysłane do Urzędu Skarbowego w dniu 5 marca 2010 r. o następującej treści:

„Uprzejmie informuję o sprzedaży lokalu mieszkalnego przy ul. K. za kwotę 324.000 zł (Akt Notarialny z dnia 1 marca 2010 r.).

Powyższa kwota została przeznaczona na pokrycie kosztów agencji nieruchomości a pośrednictwo w sprzedaży oraz spłatę kredytu, zaciągniętego za zakup mieszkania przy ul. G.”

Pieniądze ze zbycia lokalu zostały przeznaczone na spłatę kredytu hipotecznego, zaciągniętego w dniu 22 stycznia 2010 r. na zakup mieszkania dla córki Wnioskodawcy w innej lokalizacji (a więc przed datą sprzedaży mieszkania przy ul. K.).

W okresie od dnia 5 lutego 2008 r. do dnia 24 lutego 2010 r. w mieszkaniu tym zameldowana była na pobyt stały małżonka Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy oświadczenie o sprzedaży i przeznaczeniu pieniędzy ze sprzedaży na spłatę kredytu hipotecznego, zaciągniętego w dniu 22 stycznia 2010 r. na zakup mieszkania hipotecznego dla córki może być uznane za spełniające wymogi do skorzystania z ulgi meldunkowej?

Zdaniem Wnioskodawcy, zważywszy na następujące okoliczności:

1. przedwstępna umowa sprzedaży została zawarta w dniu 9 maja 2005 r.
   
2. w mieszkaniu była zameldowana małżonka Wnioskodawcy (współwłaściciel) przez okres ponad 2 lat,
   
3. wysłane zostało do urzędu skarbowego oświadczenie o sprzedaży i przeznaczeniu pieniędzy ze sprzedaży mieszkania,
   
4. urząd skarbowy został powiadomiony o fakcie sprzedaży nieruchomości również przez notariusza, gdyż informował on urząd skarbowy o zawarciu aktu notarialnego w trakcie uiszczania należności od czynności cywilno-prawnych,
   
   

- wydaje się, że spełnione zostały warunki do skorzystania z ulgi meldunkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów
   
   

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z powyższego wynika zatem, że w przypadku sprzedaży nieruchomości bądź jej części decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tej nieruchomości.

Z treści wniosku wynika, że aktem notarialnym z dnia 12 sierpnia 2008 r. Wnioskodawca wraz z małżonką nabył od dewelopera lokal mieszkalny na współwłasność. W dniu 1 marca 2010 r. lokal ten został sprzedany.

Z uwagi na fakt, że nabycie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło odpowiednio w dacie podpisania aktu notarialnego, tj. w dniu 12 sierpnia 2008 r., sprzedaż tej nieruchomości w 2010 r., dokonana została przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, podlegać będzie przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Podstawą obliczenia podatku zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć, np. koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, o ile były ponoszone przez zbywcę. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6c ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Jednakże, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
   
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
   
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
   
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie
   
   

- jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a) - d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania, nie uzależnia zameldowania, a tym samym prawa do zwolnienia, od posiadania tytułu własności do budynku lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy. Oznacza to zatem, że każdy roczny okres zameldowania na pobyt stały uprawnia do zwolnienia.

Zgodnie z art. 21 ust. 22 ww. ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 126, ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków. Oznacza to, że jeżeli warunki do skorzystania ze zwolnienia przychodu z odpłatnego zbycia na podstawie ulgi meldunkowej spełni jeden małżonków, to drugi, nawet jeśli tych warunków nie spełnia, również może skorzystać ze zwolnienia.

W konsekwencji przyjętej wykładni art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uprawnionym jest stwierdzenie, że wystarczającym dla skorzystania z ulgi meldunkowej przez oboje małżonków będzie złożenie w ustawowym terminie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia przez małżonka spełniającego te warunki.

Zwolnienie wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie bowiem do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika – art. 21 ust. 21 ww. ustawy.

Należy zaznaczyć, że na mocy przepisu art. 8 ust. 3 cytowanej ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, podatnicy do których mają zastosowanie przepisy dotyczące tzw. ulgi meldunkowej, oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14-dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Wobec powyższego zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

• zameldowania na pobyt stały w zbywanym budynku mieszkalnym/lokalu mieszkalnym przez okres nie krótszy niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,
  
• złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia w określonym terminie od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości.
  
  

Spełnienie tych warunków łącznie powoduje nabycie i zrealizowanie zwolnienia podatkowego.

Zaznaczyć należy, że termin określony do złożenia ww. oświadczenia jest terminem prawa materialnego, który jest nieprzekraczalny i nie podlega przywróceniu. Oznacza to, że jeśli podatnik nie złoży w wymaganym terminie oświadczenia o tym, że spełnia warunki uprawniające go do skorzystania z ulgi meldunkowej lub też oświadczenie to zostanie złożone po upływie ustawowego terminu do jego złożenia, to samo zameldowanie w zbywanym lokalu na pobyt stały w okresie dłuższym niż 12 miesięcy, nie daje prawa do zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wymóg złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia jest bowiem obok zameldowania na pobyt stały w sprzedawanym lokalu lub budynku przez okres 12 miesięcy, warunkiem koniecznym do zastosowania omawianego zwolnienia.

W tej materii przepisy nie przewidują żadnych wyjątków. Oznacza to, że nie jest istotne z jakich powodów w terminie nie zostało złożone oświadczenie o spełnieniu warunków do zwolnienia. Brak tego oświadczenia złożonego w czasie określonym ustawą jest równoznaczny z brakiem prawa do zwolnienia. Organy podatkowe nie mają w tym zakresie prawa do żadnych decyzji uznaniowych dotyczących regulowania terminu do złożenia przedmiotowego oświadczenia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w przedmiotowym lokalu zameldowana była małżonka Wnioskodawcy od dnia 5 lutego 2008 r. do dnia 24 lutego 2010 r. Pismo informujące urząd skarbowy o sprzedaży mieszkania i przeznaczeniu kwoty ze sprzedaży mieszkania zostało wysłane do Urzędu Skarbowego w dniu 5 marca 2010 r. Oświadczenie to zawierało następującą treść: „Uprzejmie informuję o sprzedaży lokalu mieszkalnego przy ul. K. za kwotę 324.000 zł (Akt Notarialny z dnia 1 marca 2010 r.). Powyższa kwota została przeznaczona na pokrycie kosztów agencji nieruchomości za pośrednictwo w sprzedaży oraz spłatę kredytu, zaciągniętego za zakup mieszkania przy ul. G.”

W związku z powyższym należy stwierdzić, że złożone oświadczenie o sprzedaży i przeznaczeniu pieniędzy ze sprzedaży mieszkania na spłatę kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup mieszkania hipotecznego dla córki, nie spełnia warunków do skorzystania z ulgi meldunkowej, skoro oświadczenie to w ogóle nie dotyczyło ulgi meldunkowej. W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, że złożono do Urzędu Skarbowego oświadczenie, w którym stwierdzono, że środki uzyskane ze sprzedaży lokalu mieszkalnego przeznaczono na pokrycie kosztów agencji nieruchomości za pośrednictwo w sprzedaży oraz spłatę kredytu, zaciągniętego za zakup mieszkania. Z tak złożonego oświadczenia jednoznacznie wynika, że podatnik zamierzał uzyskać prawo do zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości poprzez jego wydatkowanie na określone cele, a oświadczenie to nie dotyczyło ulgi meldunkowej.

W przypadku, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez samo złożenie oświadczenia o spełnieniu warunku zameldowania, podatnikowi przysługuje prawo do zwolnienia przychodu uzyskanego ze sprzedaży budynku lub lokalu mieszkalnego i nie ma znaczenia sposób wydatkowania tego przychodu. Zatem Wnioskodawca, deklarując w złożonym oświadczeniu, o przeznaczeniu uzyskanych ze sprzedaży środków na pokrycie kosztów agencji nieruchomości za pośrednictwo w sprzedaży oraz spłatę kredytu, zaciągniętego za zakup mieszkania hipotecznego dla córki, z pewnością nie deklarował chęci skorzystania z ulgi meldunkowej, skoro w deklaracji tej nie wspomniał o warunku zameldowania, o spełnieniu którego to właśnie warunku oświadczenie ma zapewniać.

Należy zatem stwierdzić, że pomimo zameldowania w przedmiotowym mieszkaniu na pobyt stały przez okres nie krótszy niż dwanaście miesięcy przed datą jego sprzedaży tylko małżonki Wnioskodawcy, prawo do zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z art. 21 ust. 22 ww. ustawy, mogłoby przysługiwać także Wnioskodawcy. Wnioskodawca spełnił zatem niewątpliwie jeden z warunków uprawniających do zwolnienia przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, jednak nie daje to podstaw do twierdzenia, że z przedmiotowej ulgi może skorzystać. Należy bowiem zauważyć – co wskazano powyżej – że sam fakt zameldowania przez podatnika, bądź małżonka w zbytym lokalu mieszkalnym, nie daje jeszcze podstaw do zastosowania „ulgi meldunkowej”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy. Podkreślić bowiem należy, że ustawodawca prawo do omawianego zwolnienia wiąże ze spełnieniem łącznie dwóch wskazywanych warunków, tj. odpowiedniego okresu zameldowania w zbywanym lokalu oraz złożenia w ustawowym terminie oświadczenia o spełnieniu warunków do tego zwolnienia.

Zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. „Ulga meldunkowa” podobnie jak wszystkie ulgi i zwolnienia jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania wynikającej z art. 84 Konstytucji RP stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Tylko określone zdarzenia prawne, bądź spełnienie określonych przesłanek, od których ustawodawca uzależnia prawo do zwolnienia z opodatkowania - skutkuje zwolnieniem przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w prawie podatkowym w stosunku do wszelkich ulg i zwolnień zabronione jest stosowanie rozszerzającej wykładni przepisów.

Organ wyjaśnia zatem, że pomimo spełnienia jednego z warunków uprawniających do zwolnienia przychodu ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 21 ust. 22 ww. ustawy, czyli zameldowania w przedmiotowym mieszkaniu na pobyt stały przez okres nie krótszy niż dwanaście miesięcy przed datą jego sprzedaży małżonki Wnioskodawcy, brak jest podstaw do uznania, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z ulgi meldunkowej, z uwagi na nie złożenie stosownego oświadczenia o spełnieniu warunków do tego zwolnienia.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Z uwagi na to, że wniosek z dnia 5 lutego 2014 r. (data wpływu 10 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczy 1 stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi meldunkowej, natomiast opłata została uiszczona w kwocie 80,00 zł, zatem dodatkowa opłata dokonana w dniu 6 lutego 2014 r. w wysokości 40,00 zł zgodnie z art. 14f § 2a Ordynacji podatkowej zostanie zwrócona, na wskazany przez Stronę rachunek bankowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie – 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.