Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-306/14/MK
z 16 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 stycznia 2014 r. (wpływ do Biura – 17 stycznia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sfinansowania radnym kosztów uczestnictwa w szkoleniach – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie skutków podatkowych sfinansowania radnym kosztów uczestnictwa w szkoleniach.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Rada Miejska jest organem stanowiącym i kontrolnym w Mieście G. W skład Rady Miejskiej wchodzą radni, którzy obowiązani są brać udział w pracach Rady Miejskiej i jej komisji oraz innych instytucji samorządowych, do których zostali wybrani lub desygnowani.

Radni zajmują się wszystkimi sprawami pozostającymi w zakresie działania Miasta G. W związku z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich radni biorą także udział w spotkaniach, konferencjach itp.

Radnym zapewniona będzie możliwość uczestnictwa w szkoleniach związanych z działalnością jednostki samorządu terytorialnego w celu prawidłowego wypełniania przez nich swoich obowiązków.

Do zakresu działania Miasta G. należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zakres ten obejmuje m.in. prowadzenie działań związanych z profilaktyką i rozwiązywaniem problemów alkoholowych oraz integracją społeczną osób uzależnionych od alkoholu.

Na podstawie ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, Prezydent Miasta powołał Gminną Komisję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, do zadań której należy w szczególności inicjowanie działań związanych z profilaktyką i rozwiązywaniem problemów alkoholowych oraz integracja społeczna osób uzależnionych od alkoholu a także podejmowanie czynności zmierzających do orzeczenia o zastosowaniu wobec osoby uzależnionej od alkoholu obowiązku poddania się leczeniu w zakładzie lecznictwa odwykowego. Zgodnie z art. 4 ust. 4 powołanej ustawy w skład Komisji wchodzą osoby przeszkolone w zakresie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych.

Gmina dopełniając obowiązku przeszkolenia członków Komisji, umożliwiać im będzie uczestnictwo w szkoleniach związanych z działaniami Komisji.

Koszt udziału radnych czy też członków Komisji w odpowiednich szkoleniach opłacany będzie w całości ze środków budżetu Miasta G.

Radni ani członkowie Komisji nie są pracownikami Miasta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sfinansowanie przez gminę radnym kosztów uczestnictwa w szkoleniach związanych z wykonywaniem powierzonych im zadań podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w konsekwencji czego na Mieście G., jako płatniku, spoczywają obowiązki wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w stosunku do pokrywanych kosztów?

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w opisanym stanie faktycznym zwrot kosztów uczestnictwa radnych w szkoleniach związanych z działalnością Miasta G. oraz uczestnictwa członków Komisji w szkoleniach związanych z działalnością tej Komisji nie stanowi nieodpłatnego świadczenia a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w konsekwencji na Mieście G. nie spoczywają obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w stosunku do pokrywanych kosztów szkoleń.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają w świetle art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przychodem w myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy są z zastrzeżeniami określonymi w ustawie, otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednym ze źródeł przychodów jest działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy. Przychodami z działalności wykonywanej osobiście są m.in. przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek jak również przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej lub samorządowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepisy nie definiują pojęcia obowiązków społecznych lub obywatelskich, jednak zgodnie z powszechną linią interpretacyjną organów podatkowych sprawowanie funkcji radnego, który jako reprezentant lokalnej społeczności działa na jej rzecz, mieści się w tym terminie. Kategoria przychodów z działalności wykonywanej osobiście obejmuje więc przychody otrzymywane przez radnych. Jednocześnie, mając na uwadze, iż Komisja została powołana przez organ administracji samorządowej, przychody uzyskiwane przez jej członków, także spełniają przesłanki zakwalifikowania ich jako przychody z działalności wykonywanej osobiście.

Do przychodów radnego zaliczyć należy przysługujące radnym na podstawie art. 25 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym diety na zasadach określonych przez radę gminy oraz zwrot kosztów podróży służbowych. Zasady wynagradzania członków Komisji określa natomiast Rada Miejska w gminnych programach rozwiązywania problemów alkoholowych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku (do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 2.280 zł) są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich.

Odnosząc powyższą analizę przepisów do sytuacji Miasta G. Wnioskodawca stwierdza, że miasto ponosi koszty szkoleń, których tematyka związana jest z działalnością Miasta lub z działalnością Komisji. Zwrot kosztów uczestnictwa w tych szkoleniach ma na celu zapewnienie odpowiednich warunków, pozwalających na efektywne sprawowanie funkcji radnego/członka Komisji. Uczestnik szkolenia nie osiąga więc żadnego dodatkowego przychodu, tym bardziej nie otrzymuje świadczenia nieodpłatnego.

Zgodnie z linią interpretacyjną prezentowaną przez organy podatkowe, tego typu świadczenia, o ile wiążą się z wykonywaniem funkcji mandatu radnego, należy zaliczyć do narzędzi niezbędnych w realizowaniu codziennych ich obowiązków. Z uwagi na bezpośredni związek z wykonywanymi zadaniami, tego rodzaju świadczenia nie mogą stanowić nieodpłatnego świadczenia dla radnego.

W analogiczny sposób należy rozpatrywać świadczenie na rzecz członka Komisji w postaci sfinansowania szkolenia.

Wnioskodawca przykładowo wskazuje, że Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 31 lipca 2013 r. stwierdził, że: „wartości wskazanych we wniosku świadczeń w postaci uczestnictwa radnych w szkoleniach, konferencjach, warsztatach, seminariach, imprezach kulturalnych, sportowych i naukowych a także korzystanie przez ww. osoby z samochodu służbowego, telefonu komórkowego, Internetu, kalendarzy i prasy nie można uznać za nieodpłatne świadczenia, które należy zakwalifikować do przychodów określonych w treści art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. A zatem, w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opisane we wniosku świadczenia nie są przychodem podatkowym.” (sygn. IBPB II/1/415-522/13/BJ).

Podobne stanowisko przyjął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 4 czerwca 2012 r. „Wydatki te poniesione przez gminę są bowiem w istocie wydatkami poniesionym na funkcjonowanie jej organów jakim jest rada gminy, w skład której wchodzą radni. Zatem jako takie wydatki te nie mogą stanowić nieodpłatnego świadczenia dla osób wchodzących w skład tegoż organu. Oczywistym bowiem jest, iż korzystanie na koszt jednostki terytorialnej ze wskazanego narzędzia w postaci szkolenia jest niezbędne w realizowaniu codziennych obowiązków radnego. Z tych też powodów wartości wskazanego świadczenia (szkolenia) nie można uznać za nieodpłatne świadczenia, które należy zakwalifikować od przychodów określonych w treści art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji na Wnioskodawcy nie spoczywa obowiązek naliczania, poboru i odprowadzania do właściwego urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy oraz sporządzania imiennych informacji PIT-11.” (sygn. IPPB2/415-273/13-2/LS).

Ten sam organ w interpretacji z 14 stycznia 2013 r. uznał ponadto, że: „Korzystanie przez radnych z telefonów komórkowych przekazanych im nieodpłatnie należy zaliczyć do narzędzi niezbędnych w realizowaniu codziennych ich obowiązków. Podobnie należy potraktować wartość szkoleń zorganizowanych przez Gminę, w których radny będzie uczestniczył. Wydatki gminy w tym zakresie nie generują po stronie radnych przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych” (sygn. IPPB4/415-905/12-2/MP).

Biorąc pod uwagę przedstawioną powyżej argumentację a także przywołane stanowiska organów podatkowych, Wnioskodawca stwierdza, że fakt sfinansowania przez Miasto G. uczestnictwa radnych czy też członków Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w szkoleniach związanych z wykonywanymi przez nich zadaniami nie powoduje powstania przychodu, który podlegałby opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, Miasto G. nie jest zobowiązane do pobrania zaliczek na podatek dochodowy z tytułu wypłaty tych świadczeń na rzecz wskazanych osób.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zdarzenia przyszłego w kwestii skutków podatkowych sfinansowania radnym kosztów uczestnictwa w szkoleniach.

W zakresie:

• stanu faktycznego w kwestii skutków podatkowych sfinansowania radnym kosztów uczestnictwa w szkoleniach,
• stanu faktycznego w kwestii skutków podatkowych sfinansowania członkom Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych kosztów uczestnictwa w szkoleniach,
• zdarzenia przyszłego w kwestii skutków podatkowych sfinansowania członkom Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych kosztów uczestnictwa w szkoleniach

wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych identyfikuje jako źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście.

Stosownie do art. 13 pkt 5 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Mimo, że ustawa nie definiuje pojęcia obowiązków społecznych lub obywatelskich, to niewątpliwie sprawowanie funkcji radnego, który jako reprezentant lokalnej społeczności ma działać na jej rzecz, mieści się w tym terminie. Zatem do tej kategorii przychodów należy zaliczyć m.in. przychody otrzymywane przez radnych.

Z wniosku wynika, że Rada Miejska jest organem stanowiącym i kontrolnym w Mieście G. W skład Rady Miejskiej wchodzą radni, którzy obowiązani są brać udział w pracach Rady Miejskiej i jej komisji oraz innych instytucji samorządowych, do których zostali wybrani lub desygnowani. Radni zajmują się wszystkimi sprawami pozostającymi w zakresie działania Miasta G. W związku z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich radni biorą także udział w spotkaniach, konferencjach itp. Radnym zapewniana będzie możliwość uczestnictwa w szkoleniach związanych z działalnością jednostki samorządu terytorialnego w celu prawidłowego wypełniania przez nich swoich obowiązków.

Koszt udziału radnych w odpowiednich szkoleniach opłacany będzie w całości ze środków budżetu Miasta G. Radni nie są pracownikami miasta.

Zakres świadczeń jakie przysługują radnemu z tytułu wykonywania funkcji radnego ściśle określa ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2013 r., poz. 594, ze zm.).

Zgodnie z art. 11a ustawy o samorządzie gminnym organami gminy są:

1. rada gminy;
2. wójt (burmistrz, prezydent miasta).
   
   

Z przepisu art. 15 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż z zastrzeżeniem art. 12 organem stanowiącym i kontrolnym w gminie jest rada gminy.

Jeżeli siedziba rady gminy znajduje się w mieście położonym na terytorium tej gminy, rada nosi nazwę rady miejskiej (art. 15 ust. 2 ww. ustawy) .

Radę gminy tworzą radni (art. 17 ww. ustawy).

Z przepisu art. 24 ww. ustawy wynika, iż radny jest obowiązany brać udział w pracach rady gminy i jej komisji oraz innych instytucji samorządowych, do których został wybrany lub desygnowany.

W związku z wykonywaniem mandatu radny korzysta z ochrony prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych (art. 25 ust. 1 ww. ustawy).

Należy zaznaczyć, że dla prawidłowego funkcjonowania organu jakim jest rada miejska, radnym powinny być stworzone odpowiednie warunki, pozwalające na efektywne sprawowanie ich funkcji. Stąd też udział radnego w szkoleniach − w związku z wykonywaniem mandatu radnego − sfinansowanych ze środków budżetu Miasta G. należy zaliczyć do narzędzi niezbędnych w realizowaniu codziennych obowiązków radnego. Wydatki miasta nie będą generowały po stronie radnych przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki te poniesione przez miasto będą bowiem w istocie wydatkami poniesionym na funkcjonowanie jej organu jakim jest rada miejska, w skład której wchodzą radni. Zatem jako takie wydatki te nie będą stanowić nieodpłatnego świadczenia dla osób wchodzących w skład tego organu. Oczywistym bowiem jest, że korzystanie na koszt miasta ze wskazanych narzędzi będzie niezbędne w realizowaniu codziennych obowiązków radnego.

Z tych też powodów wartość świadczeń w postaci uczestnictwa radnych w szkoleniach, nie będzie można uznać za nieodpłatne świadczenia, które należy zakwalifikować od przychodów określonych w treści art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. A zatem, w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opisane we wniosku świadczenia nie będą przychodem podatkowym. W konsekwencji na Wnioskodawcy nie będą ciążyły z tego tytułu obowiązki płatnika.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji wskazać należy, iż dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.