Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-263/14-2/JL
z 29 kwietnia 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2014 r. (data wpływu 6 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 6 marca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


W. (dalej jako W. lub Agencja) działa na podstawie ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jednolity: Dz. U. 2010 Nr 206, poz. 1367 z późn. zm.) oraz statutu wprowadzonego rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 26 maja 2010 r. (Dz. U. 2010, Nr 108, poz. 705 z późn. zm.). Agencja jest państwową jednostką organizacyjną posiadającą osobowość prawną podległą Ministrowi Obrony Narodowej oraz agencją wykonawczą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jednolity: Dz. U. 2013, poz. 885 z późn. zm.). Agencja wykonuje zadania własne i zadania zlecone z zakresu administracji rządowej, określone w art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczpospolitej Polskiej. W trybie określonym w art. 17 ww. ustawy, W. gospodaruje powierzonym mieniem Skarbu Państwa, który przyjęła na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych z dniem 1 stycznia 1996 r.

Agencja planuje ogłoszenie przetargu na sprzedaż nieruchomości gruntowej, obejmującej działkę nr 403/3 o pow. 1,6984 ha. Według zaświadczenia wydanego przez Prezydenta Miasta, w obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego, uchwalonym uchwałą Rady Miasta stanowi fragmenty terenów opisanych symbolami:

  • P. - tereny podmiejskich zespołów mieszkaniowych,
  • L. - tereny leśne.


Obszar oznaczony symbolem P. zajmuje powierzchnię ok. 0,4240 ha, a oznaczony symbolem L. zajmuje powierzchnię ok. 1,2744 ha.

Na nieruchomości posadowiony jest budynek trafostacji o pow. 6 m kw., nie będący własnością W. i nie znajdujący się w ewidencji środków trwałych Agencji. Budynek oraz znajdujące się w nim urządzenia techniczne należą do przedsiębiorstwa przesyłowego "E.Sp. z o.o., które opłaca podatek od nieruchomości za budynek stacji.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.


  1. Jaką stawkę podatku od towarów i usług powinna zastosowań W. dokonując dostawy nieruchomości gruntowej, o której mowa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej?
  2. W jaki sposób ustalić podstawę opodatkowania w przypadku, gdy dostawa dotyczy nieruchomości częściowo opodatkowanej podatkiem VAT, a częściowo korzystającej ze zwolnienia?


Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22% (...), przy czym w myśl art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku wynosi 23%.

Jednocześnie ustawodawca zwolnił od podatku, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9, dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane. Definicję terenów budowlanych zawiera art. 2 pkt 33 ustawy o VAT - są to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zdaniem W., przy dostawie nieruchomości opisanej we wniosku, nie powinno uwzględniać się budynku trafostacji wraz z urządzeniami. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług uznają bowiem za dostawę towarów przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Tymczasem, dokonując dostawy przedmiotowej nieruchomości, Agencja nie przeniesie na nabywcę prawa do rozporządzania jak właściciel budynkiem trafostacji, gdyż sama takich praw nie posiada. Dodatkowym argumentem za przyjęciem takiego stanowiska są przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z art. 47 kc, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Z kolei zgodnie z art. 49 § 1 kc, urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa. Trzeba w tym miejscu wskazać, że budynek wraz z Instalacją energetyczną stanowi stację trafo, która jest urządzeniem do doprowadzania prądu w rozumieniu art. 49 kc. Przesłanka z art. 49 k.c. wchodzenia w skład przedsiębiorstwa jest spełniona z chwilą podłączenia wymienionych w art. 49 k.c. urządzeń do sieci należących do przedsiębiorstwa. W rezultacie urządzenia te przestają być częścią składową nieruchomości, na której zostały zbudowane i nie stanowią własności właściciela tej nieruchomości (wyr. WSA w Warszawie z dnia 13 czerwca 2006 r., I SA/Wa 2312/06).

Również w judykaturze przeważa pogląd, że za stację transformatorową należy uznać obiekt kompletny, czyli budynek razem z wyposażeniem.

Stanowi on „inne urządzenie trwale związane z gruntem” w rozumieniu art. 49 k.c., czyli wchodzące w skład przedsiębiorstwa, jeżeli tworzy nierozerwalną część techniczno-konstrukcyjną wraz ze znajdującą się w nim instalacją niezbędną do doprowadzania, przetwarzania i rozdzielania energii elektrycznej. Powyższa reguła ma zatem zastosowanie do stacji transformatorowej obejmującej instalację energetyczną wraz z jej osłoną w postaci budynku (wyrok SN z dnia 31 marca 2006 r., IV CNP 25/05). Takie samo stanowisko znaleźć można w interpretacjach indywidualnych, m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy nr ITPP1/443-1475/12/IK z dnia 28.02.2013 r. czy też w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu nr ILPP1/443-113/13-4/MD z dnia 9 maja 2013 r. Reasumując, zdaniem W., dokonując dostawy nieruchomości opisanej we wniosku, należy traktować ją jako dostawę nieruchomości niezabudowanej.

Przechodząc do dalszej części rozważań, należy stwierdzić, że ustawodawca nie uregulował w obowiązujących przepisach kwestii opodatkowania transakcji dostawy nieruchomości niezabudowanej w sytuacji, w której nieruchomość składająca się z jednej działki ewidencyjnej została w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczona na różne cele. Zdaniem Agencji, w przypadku dostawy takiej nieruchomości, należy zatem rozdzielić otrzymaną kwotę i opodatkować ją podstawową stawką podatku VAT w części dotyczącej części działki przeznaczonej pod zabudowę mieszkaniową oraz zastosować zwolnienie z podatku wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT w części dotyczącej dostawy terenów leśnych. Taki sposób postępowania został uznany za prawidłowy, m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPP1/443-696/13-2/AW z dnia 28 sierpnia 2013 r. Za taką interpretacją przepisów przemawia również, zdaniem Agencji, wykładnia celowościowa art. 43 ust. 1 pkt 9 i art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Celem ustawodawcy było bowiem opodatkowanie podatkiem VAT takich nieruchomości, które mogą zostać przeznaczone pod zabudowę, a opisana we wniosku nieruchomość w części oznaczonej w mpzp jako tereny leśne z pewnością nie spełnia tego warunku. Równocześnie należy zauważyć, że ani przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, ani wydane na jej podstawie przepisy wykonawcze nie precyzują w jaki sposób należy ustalić podstawę opodatkowania w przypadku, gdy transakcja dostawy dotyczy nieruchomości częściowo opodatkowanej podatkiem VAT, a częściowo korzystającej ze zwolnienia od tego podatku. Zatem w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym można przyjąć różne rozwiązania, np. podział według klucza wartościowego, tj. proporcjonalnie do wartości sprzedawanych części nieruchomości zastosować do nich właściwe stawki, lub podział według klucza powierzchniowego, tj. podzielić powierzchnię nieruchomości proporcjonalnie do powierzchni zajmowanych przez poszczególne części - opodatkowane VAT i korzystające ze zwolnienia od podatku. W związku z powyższym, należy uznać, że zastosowanie przez Agencję w opisanym zdarzeniu przyszłym klucza powierzchniowego będzie zgodne z przepisami.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 cyt. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.


Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość gruntową, zabudowaną budynkiem transformatora. Budynek ten, jak i znajdujące się w nim urządzenia jest własnością przedsiębiorstwa przesyłowego (spółki z o.o.) i wchodzi w skład jej przedsiębiorstwa.

W odniesieniu do powyższych okoliczności zauważyć na wstępie należy, że stosownie do art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409), zwanej dalej ustawą Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Przez budowle – stosownie do art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane – należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

W myśl natomiast art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane, przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Przy czym w myśl postanowień art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121), zwanej dalej k.c., nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

W świetle zapisów art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Na podstawie art. 48 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Natomiast stosownie do art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego, urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne nie należą do części składowych nieruchomości, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa.

W świetle powołanych wyżej przepisów, budynek stacji transformatorowej wraz z siecią energetyczną posadowiony na działce z uwagi na to, że wchodzi w skład przedsiębiorstwa spółki, nie stanowi budynku lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takiego budynku lub budowli, który uznaje się za towar na gruncie podatku od towarów i usług.

Zatem należy stwierdzić, że w przypadku planowanej dostawy nieruchomości gruntowej, zabudowanej budynkiem transformatora, będącym własnością spółki z o.o. oraz wchodzącym w skład jej przedsiębiorstwa, przedmiotem dostawy nie będzie budynek stacji transformatorowej lecz wyłącznie działka gruntu.

W konsekwencji, o tym czy dostawa przedmiotowej nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu według stawki podstawowej, czy też będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, decydować będzie przeznaczenie nieruchomości, tzn. czy stanowi ona grunt niezabudowany inny niż tereny budowlane.

Jak wskazano wyżej, w przypadku terenów niezabudowanych, zwolnieniu od podatku podlegają jedynie tereny niezabudowane inne niż tereny budowlane. Z powyższego należy wywieść, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług. Z kolei dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.


Z opisu zdarzenia wynika, że w obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego, działka nr 403/3 stanowi fragmenty terenów opisanych symbolami:

  • P - tereny podmiejskich zespołów mieszkaniowych,
  • L- tereny leśne.


Obszar oznaczony symbolem P. zajmuje powierzchnię ok. 0,4240 ha, a oznaczony symbolem L. zajmuje powierzchnię ok. 1,2744 ha.

Należy więc zauważyć, że zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego omawiana nieruchomość jest częściowo przeznaczona pod zabudowę (stanowi grunt budowlany) i częściowo stanowi teren leśny (nie przeznaczony pod zabudowę).

Zatem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT należy stwierdzić, że dostawa nieruchomości, w części w jakiej stanowi teren leśny korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w tym przepisie, natomiast w pozostałej części podlega opodatkowaniu według podstawowej stawki podatku w wysokości 23%.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.


Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy podstawa opodatkowania obejmuje:

  1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
  2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.


Zatem w myśl przywołanej w art. 29a ust. 1 ustawy zasady ogólnej, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają zapisu dotyczącego sposobu podziału nieruchomości gruntowej w celu wyliczenia podstawy opodatkowania podatkiem VAT, w sytuacji, gdy grunt ten w części jest opodatkowany stawką podstawową podatku VAT, natomiast w części spełnia przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku. Ww. przepisy nie wskazują też, że działka gruntu dla potrzeb podatku VAT nie może być dzielona.

Ze względu na to, w celu wyliczenia podstawy opodatkowania dla sprzedaży takiej nieruchomości (częściowo zwolnionej i opodatkowanej stawką 23%), można przyjąć różne rozwiązania, np. zastosowanie klucza powierzchniowego (udziału powierzchni nieruchomości podlegających poszczególnym regulacjom dotyczącym opodatkowania w ogólnej powierzchni nieruchomości stanowiącej przedmiot dostawy) lub wg klucza wartościowego (udziału wartości nieruchomości podlegających poszczególnym regulacjom dotyczącym opodatkowania w wartości ogółem nieruchomości stanowiącej przedmiot dostawy). Każda metoda, czy to oparta na kluczu wartościowym czy też kluczu powierzchniowym, o ile odzwierciedla stan faktyczny, jest właściwa. Wskazać należy, że wyboru tego klucza powinien dokonać sam Wnioskodawca, uwzględniając specyfikę i cechy nieruchomości. Należy zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, że zastosowanie klucza powierzchniowego w analizowanej sytuacji będzie zgodne z przepisami.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj