2014.06.26 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-333/14-2/DG
z 26 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy -przedstawione we wniosku z dnia 27 marca 2014 r. (data wpływu 8 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie:

obowiązku ewidencyjnego Oddziału Spółki jako podatnika - jest prawidłowe;

obowiązku ewidencyjnego Oddziału Spółki jako płatnika - jest nieprawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2014 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie obowiązku ewidencyjnego Oddziału Spółki jako podatnika i płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

W 2009 r. Spółka (dalej: Spółka, Wnioskodawca), działająca jako spółka prawa belgijskiego, została zarejestrowana na potrzeby VAT w Polsce w Urzędzie Skarbowym. Do końca 2013 r. Spółka wykonywała działalność w Polsce jako nierezydent zarejestrowany dla potrzeb VAT, nieposiadający stałego miejsca prowadzenia działalności.

Pod koniec 2013 r. Spółka utworzyła Oddział w Polsce. Należy wyjaśnić, że Oddział został utworzony w Polsce w związku z zaplanowanym na dzień 31 grudnia 2013 r. transgranicznym połączeniem Wnioskodawcy (jako spółki przejmującej oraz polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (jako spółki przejmowanej, dalej: Spółka Przejmowana). Zgodnie z przyjętymi założeniami, po dokonaniu wspomnianego połączenia obu spółek, działalność połączonych spółek w Polsce miała być kontynuowana przez Wnioskodawcę, który w konsekwencji miał prowadzić działalność na terytorium kraju poprzez Oddział.

Połączenie doszło do skutku z dniem 31 grudnia 2013 r. Tak jak planowano, Oddział przejął od 1 stycznia 2014 r. działalność połączonych spółek. W szczególności, w wyniku dokonania wspomnianego połączenia, na Oddział przeniesione zostały wszystkie składniki majątkowe oraz pracownicy Spółki Przejmowanej, a sam Oddział rozpoczął prowadzenie działalności, którą poprzednio prowadziła Spółka Przejmowana, jak również działalności Wnioskodawcy w Polsce.

Niemniej jednak, do czasu połączenia (tj. do końca grudnia 2013 r.) Oddział funkcjonując wówczas jedynie jako Oddział Wnioskodawcy - jeszcze przed „przejęciem” biznesu Spółki Przejmowanej - nie wykonywał żadnych czynności / działalności operacyjnej w Polsce (w szczególności, do momentu dokonania wspomnianego połączenia Oddział nie posiadał pracowników oraz aktywów niezbędnych do prowadzenia działalności). Jednocześnie, do tego czasu Wnioskodawca kontynuował swoją działalność na terytorium kraju (w oparciu o zawarte wcześniej umowy z polskimi kontrahentami) jako podmiot zagraniczny zarejestrowany dla potrzeb VAT w Polsce, bez udziału Oddziału (który de facto powołany został z wyprzedzeniem jako struktura gotowa do przejęcia i kontynuowania w sposób nieprzerwany działalności łączących się spółek - ale dopiero po ich połączeniu).

Od początku 2014 r. Spółka działa pod zmienioną nazwą (H.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym to Spółka, będąca przedsiębiorcą zagranicznym prowadzącym działalność w Polsce za pośrednictwem Oddziału (a nie sam Oddział), powinna być uznawana na gruncie ustawy o VAT za podatnika, stąd nie jest konieczna rejestracja dla celów VAT Oddziału bowiem to Spółka powinna być traktowana jako podatnik zarejestrowany dla celów VAT tj. Oddział powinien być wskazany w zgłoszeniach aktualizujących NIP-2 jako miejsce wykonywania działalności Spółki w Polsce?
Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dla potrzeb wszystkich rozliczeń podatkowych w Polsce Oddział Wnioskodawcy może występować pod numerem NIP nadanym uprzednio Wnioskodawcy (tj. jednostce macierzystej) jako podatnikowi zagranicznemu, w szczególności nie istnieje konieczność uzyskania przez Oddział odrębnego numeru NIP dla potrzeb rozliczeń dokonywanych przez Oddział jako płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Zdaniem Spółki, to Spółka będąca przedsiębiorcą zagranicznym wykonującym działalność w Polsce za pośrednictwem Oddziału (a nie sam Oddział) powinna być uznawana na gruncie ustawy o VAT za podatnika, stąd nie jest konieczna rejestracja dla celów VAT Oddziału - to Spółka powinna być traktowana jako podatnik zarejestrowany dla celów VAT (tj. Oddział powinien być wskazany w zgłoszeniach aktualizujących NIP-2 jako miejsce wykonywania działalności Spółki w Polsce).

Kwestie dotyczące funkcjonowania oddziału podmiotu zagranicznego działającego w Polsce regulują przepisy ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2013 r. poz. 672 ze zm. - dalej ustawa o SDG).

W myśl art. 4 ust. 1 ustawy o SDG, przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną -wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą.

Natomiast termin „oddział” zdefiniowany został w art. 5 pkt 4 ustawy o SDG, jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

W oparciu o postanowienia zawarte w art. 86 ustawy o SDG przedsiębiorca zagraniczny tworzący oddział może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego.

Oddział posiada więc jedynie samodzielność organizacyjną (jest wydzielony ze struktur firmy macierzystej), natomiast nie posiada on możliwości prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu i na własny rachunek, zaś prowadzona działalność stanowi jedynie część działalności gospodarczej przedsiębiorcy zagranicznego.

Potwierdza to również regulacja zawarta w art. 88 zdanie pierwsze ustawy o SDG, zgodnie z którą przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców.

Jednocześnie, stosownie do treści art. 90 pkt 1ustawy o SDG przedsiębiorca zagraniczny, który utworzył oddział, jest obowiązany używać do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy zagranicznego wraz z przetłumaczoną na język polski nazwą formy prawnej przedsiębiorcy oraz dodaniem wyrazów „oddział w Polsce”.

Zatem zdaniem Spółki podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej, należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią.

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że jednostka macierzysta i utworzony przez nią oddział są traktowane jako ten sam podmiot i jeden podatnik VAT. W szczególności, w wyniku utworzenia Oddziału Spółki w Polsce w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej nie dochodzi do powstania nowego, odrębnego podatnika VAT (mimo, że na terytorium kraju zacznie funkcjonować oddział przedsiębiorcy zagranicznego, podatnikiem VAT pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału). W związku z tym, mimo, że na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego, to podatnikiem VAT pozostanie przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału. Oddział nie jest bowiem samodzielnym podmiotem, a jedynie pewną strukturą organizacyjną utworzoną do prowadzenia działalności gospodarczej w innym miejscu niż siedziba przedsiębiorcy zagranicznego.

Zaprezentowane powyżej stanowisko zostało potwierdzone m.in. przez Ministerstwo Finansów w piśmie skierowanym do Dyrektorów Izb Skarbowych oraz Naczelników Urzędów Skarbowych z dnia 3 lipca 2012 r. (sygn. AP15/0683/17/2012/4935), w którym wyjaśniono: „Jeżeli w związku z wykonywaniem na terytorium Polski czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, przedsiębiorca zagraniczny nieposiadający na terytorium Polski siedziby, miejsca zamieszkania oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, został zarejestrowany jako podatnik VAT (co wiąże się z otwarciem obowiązku podatkowego w zakresie VAT dla tego podatnika - przedsiębiorcy zagranicznego) i (...) został mu nadany NIP, to utworzenie przez niego oddziału, za pośrednictwem którego będzie prowadzona działalność na terytorium Polski, nie powoduje konieczności odrębnej rejestracji dla podatku od towarów i usług. W aktualnym stanie prawnym podatnikiem podatku od towarów i usług jest osoba prawna, niezależnie od liczby posiadanych oddziałów i stopnia ich samodzielności. Dotyczy to również przedsiębiorców zagranicznych, którzy prowadzą działalność gospodarczą w Polsce w ramach oddziału.”

Powyższe podejście zostało potwierdzone przez organy podatkowe w licznych interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydanych w imieniu Ministra Finansów, z których jako przykład można wskazać na:

interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 31 października 2013 r. (sygn. IPPP2/443-1041/13-2/MM), w której organ stwierdził: „Spółka rejestrując swój Oddział w Polsce nie dokonuje rejestracji odrębnego podatnika lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa. W związku z powyższym mimo, iż na terytorium kraju funkcjonuje Oddział przedsiębiorcy zagranicznego to podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału. Oznacza to, że jednostka macierzysta i utworzony przez nią oddział są traktowane jako ten sam podmiot i jeden podatnik podatku od towarów i usług. Dlatego też Oddział podmiotu zagranicznego może posługiwać się numerem identyfikacji podatkowej przedsiębiorcy zagranicznego w Polsce.”;
interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 30 sierpnia 2013 r. (sygn. ILPP2/443-476/13-2/EN), w której organ stwierdził: „W przypadku, gdy Spółka zostanie zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług, a następnie utworzy oddział (oddziały) za pośrednictwem którego (których) będzie prowadziła na terytorium Polski swoją działalność, nie dochodzi do powstania nowego podatnika podatku od towarów i usług. Zmienia się jedynie zakres wykonywanych czynności i struktura organizacyjna tego podatnika. Nie ma zatem podstaw do odrębnej rejestracji dla podatku od towarów i usług. Sytuacja taka powoduje jedynie konieczność aktualizacji zgłoszeń identyfikacyjnych (NIP) oraz rejestracyjnych (VAT-R) w oparciu o nadany wcześniej numer identyfikacji podatkowej.”;
interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 kwietnia 2013 r. (sygn. IBPP4/443-128/13/PK), w której organ uznał: „Jeżeli zatem przedsiębiorca zagraniczny utworzy oddział zgodnie z przepisami ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, za pośrednictwem którego będzie prowadzona na terytorium Polski działalność Spółki, to będzie on w tym zakresie podatnikiem podatku od towarów i usług. Jednostka macierzysta i utworzony przez nią oddział są traktowane jako ten sam podmiot i jeden podatnik podatku od towarów i usług.”;
interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 3 września 2012 r. (sygn. IPPP3/443-596/12-3/KT), w której organ uznał: „W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej, należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że przedsiębiorstwo zagraniczne rejestrując działalność w formie swojego oddziału w Polsce nie dokonuje rejestracji oddziału jako odrębnego podatnika, lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa. W związku z tym, mimo, iż na terytorium kraju funkcjonuje oddział przedsiębiorcy zagranicznego, to podatnikiem podatku od towarów i usług pozostaje przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność za pośrednictwem utworzonego w tym celu oddziału. (...) oddział nie jest bowiem samodzielnym podmiotem, a jedynie pewną strukturą organizacyjną utworzoną do prowadzenia działalności gospodarczej w innym miejscu niż siedziba Spółki”;
interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 23 stycznia 2012 r. (sygn. IPPP2/443-1209/11-2/JW), w której organ stwierdził: „Reasumując, nie ma podstaw do rejestracji Oddziału dla podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych. Utworzenie Oddziału powoduje jedynie konieczność aktualizacji zgłoszenia identyfikacyjnego NIP-2 oraz rejestracyjnego VAT-R w oparciu o numer identyfikacji podatkowej nadany Spółce (jednostce macierzystej).”

Reasumując, w świetle powyższych przepisów i utrwalonej praktyki organów podatkowych w ocenie Wnioskodawcy, to Spółka będąca przedsiębiorcą zagranicznym wykonującym działalność w Polsce za pośrednictwem Oddziału (a nie sam Oddział) powinna być uznawana na gruncie ustawy o VAT za podatnika, stąd nie jest konieczna rejestracja VAT Oddziału (tj. Oddział powinien być wskazany w zgłoszeniach aktualizujących NIP-2 jako miejsce wykonywania działalności Spółki w Polsce).

Ad 2.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że zarówno dla potrzeb VAT, jak dla potrzeb rozliczeń w zakresie podatku dochodowego, w tym przede wszystkim podatku dochodowego od osób fizycznych, Oddział może występować pod numerem NIP nadanym uprzednio Spółce (tj. jednostce macierzystej) jako podatnikowi zagranicznemu.

Według art. 2 ust. 1 ustawy o NIP osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Zgodnie natomiast z art. 5 ust. 1 ustawy o NIP podatnicy są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Zdaniem Spółki w świetle przytoczonych przepisów, jak również obserwowanej praktyki organów podatkowych i sądów administracyjnych, podatnikiem jest Spółka działająca w Polsce poprzez strukturę Oddziału. Przedsiębiorstwo zagraniczne rejestrując swój oddział w Polsce nie dokonuje rejestracji odrębnego podatnika lecz rejestracji własnego przedsiębiorstwa. W związku z powyższym mimo, że na terytorium kraju funkcjonuje Oddział Spółki, to nie staje się on odrębnym podatnikiem, ale ma prawo „korzystać” z rejestracji podatkowej Spółki. W związku z powyższym, zdaniem Spółki zarówno dla potrzeb VAT, jak i dla potrzeb rozliczeń w zakresie podatków dochodowych Oddział może występować pod numerem NIP nadanym uprzednio Spółce jako podatnikowi zagranicznemu (tj. w szczególności nie jest konieczna odrębna rejestracja Oddziału dla potrzeb rozliczeń dokonywanych jako płatnik na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych).

Powyższa teza znalazła potwierdzenie w wyrokach wydanych przez sądy administracyjne, przykładowo:

w wyroku dnia z 18 marca 2011 r. (sygn. II FSK 1773/09) Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że: „W świetle art. 2 ust. 2 w związku z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 ze zm.) oddział spółki zagranicznej, będącej podatnikiem na mocy odrębnych przepisów, nie jest zobowiązany do zgłoszenia ewidencyjnego, nawet tylko jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych oraz płatnik składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, ponieważ w obrocie gospodarczym posługuje się NIP nadanym spółce.”
w konsekwencji, w wyroku z dnia 14 czerwca 2011 r. (sygn. I SA/Łd 584/11) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wskazał że: „W cytowanym wyżej wyroku z dnia 18 marca 2011 r. o sygn. akt II FSK 1773/09 NSA dokonał wykładni przedmiotowych przepisów ustawy o NIP i wskazał, iż w ustawie tej brak jest podstaw do przyjęcia, że dany podmiot, będący jednocześnie podatnikiem jakiegokolwiek podatku oraz płatnikiem podatku lub składek wskazanych w art. 2 ust. 3 ww. ustawy, jest zobowiązany do podwójnego zgłoszenia ewidencyjnego, a tym samym do posiadania dwóch NIP - na podstawie art. 2 ust. 2 w związku z art. 5 ust. 1 ustawy o NIP oddział spółki zagranicznej, będącej podatnikiem na mocy odrębnych przepisów (np. ustawy o podatku od towarów usług), nie jest zobowiązany do zgłoszenia ewidencyjnego, nawet tylko jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych oraz płatnik składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, ponieważ w obrocie gospodarczym posługuje się NIP nadanym spółce. Tym samym nie ma podstaw do nadania takiemu oddziałowi spółki odrębnego numeru identyfikacji podatkowej. Ze przyjęciem takiej konstatacji przemawia ponadto okoliczność, że na żadnym etapie postępowania organy podatkowe nie przedstawiły zasadnego argumentu funkcjonalnego, że efektywne sprawowanie kontroli podatkowej nad działalnością gospodarczą Spółki wymaga nadania odrębnego NIP dla jej oddziału”.

Podsumowując Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dla potrzeb wszystkich rozliczeń podatkowych w Polsce Oddział Wnioskodawcy może występować pod numerem NIP nadanym uprzednio Wnioskodawcy (tj. jednostce macierzystej) jako podatnikowi zagranicznemu, w szczególności nie istnieje konieczność uzyskania przez Oddział odrębnego numeru NIP dla potrzeb rozliczeń dokonywanych przez Oddział jako płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie objętym pytaniem nr 1 jest prawidłowe, a w zakresie pytania nr 2 jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 4 ust. 1 ustawy o sdg przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą.

Natomiast oddział zdefiniowany został w art. 5 pkt 4 ustawy o sdg, jako wyodrębniona i samodzielna organizacyjnie część działalności gospodarczej, wykonywana przez przedsiębiorcę poza siedzibą przedsiębiorcy lub głównym miejscem wykonywania działalności.

Na podstawie postanowień zawartych w art. 86 ustawy o sdg przedsiębiorca zagraniczny tworzący oddział może wykonywać działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego.

W świetle powołanych unormowań podmiot zagraniczny, prowadzący działalność na terytorium Polski w formie oddziału, zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, traktowany jest jako jeden podmiot – przedsiębiorca zagraniczny. Rejestracja tego oddziału jest jednoznaczna z rejestracją przedsiębiorcy zagranicznego.

Potwierdza to również regulacja zawarta w art. 88 zdanie pierwsze ustawy o sdg, zgodnie z którą przedsiębiorca zagraniczny może rozpocząć działalność w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru przedsiębiorców.

Zatem podmiotem prowadzącym działalność w Polsce pozostaje, pomimo utworzenia i funkcjonowania oddziału w Polsce, przedsiębiorca zagraniczny. W kontekście posiadanej podmiotowości prawnej, należy stwierdzić, że oddział nie jest odrębnym podmiotem w stosunku do jednostki macierzystej, lecz jest jej częścią.

Według art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. z 2012 r., poz. 1314 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o NIP, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

W myśl art. 2 ust. 2 ustawy o NIP obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków.

Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych (ust. 3 art. 2).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o NIP podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Zgłoszenie identyfikacyjne podatników niebędących osobami fizycznymi zawiera w szczególności pełną i skróconą nazwę (firmę), formę organizacyjno-prawną, adres siedziby, numer identyfikacyjny REGON, organ rejestrowy lub ewidencyjny i numer nadany przez ten organ, wykaz rachunków bankowych, adres miejsca przechowywania dokumentacji rachunkowej oraz przedmiot wykonywanej działalności określony według obowiązujących standardów klasyfikacyjnych, a ponadto: w przypadku zakładów (oddziałów) osób prawnych oraz innych wyodrębnionych jednostek wewnętrznych będących podatnikami - NIP oraz inne dane dotyczące jednostki macierzystej – art. 5 ust. 3 pkt 1 ustawy o NIP.

Każdy więc podmiot posiadający status podatnika lub płatnika podatków lub płatnika składek ubezpieczeniowych i zdrowotnych jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego. Przy czym dokonujący zgłoszenia identyfikacyjnego otrzymuje wyłącznie jeden NIP. Podkreślić również należy, że numer identyfikacji podatkowej nie może być używany w oderwaniu od nazwy podmiotu, która występuje w decyzji o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej. Należy także wskazać, że numer identyfikacji podatkowej może być przypisany wyłącznie jednemu podatnikowi (płatnikowi). Zgodnie z zapisem art. 11 ustawy o NIP, podatnik jest zobowiązany do podawania numeru identyfikacji podatkowej na wszelkich dokumentach związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych oraz niepodatkowych należności budżetowych, do których poboru obowiązane są organy podatkowe lub celne. Inaczej rzecz ujmując identyfikacja danego podmiotu, a tym samym wynikających z tego tytułu obowiązków odbywa się na podstawie nadanego mu numeru identyfikacji podatkowej. Konsekwencją decyzji administracyjnej o nadaniu numeru NIP, jest jednoznaczna identyfikacja podmiotu poprzez jego NIP, nazwę i adres.

Zgodnie z art. 96 ustawy o VAT podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne (…).

Z opisu sprawy wynika, że Spółka w 2009 r. działająca jako spółka prawa belgijskiego, została zarejestrowana na potrzeby VAT w Polsce i ma nadany numer NIP. Do końca 2013 r. Spółka wykonywała działalność w Polsce jako nierezydent zarejestrowany dla potrzeb VAT, nieposiadający stałego miejsca prowadzenia działalności.

Pod koniec 2013 r. Spółka utworzyła Oddział w Polsce, który został utworzony w związku z zaplanowanym na dzień 31 grudnia 2013 r. transgranicznym połączeniem Wnioskodawcy (spółka przejmująca) oraz polskiej spółki z o.o. (spółka przejmowana). Po dokonaniu ww. połączenia obu spółek, działalność połączonych spółek w Polsce od 1 stycznia 2014 r. jest kontynuowana przez Wnioskodawcę, który w konsekwencji prowadzi działalność na terytorium kraju poprzez Oddział. Oddział do końca grudnia 2013 r. nie wykonywał działalności operacyjnej w Polsce (nie posiadał pracowników oraz aktywów niezbędnych do prowadzenia działalności). Jednocześnie, do tego czasu Wnioskodawca kontynuował swoją działalność na terytorium kraju jako podmiot zagraniczny zarejestrowany dla potrzeb VAT w Polsce, bez udziału Oddziału.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest czy Spółka jako przedsiębiorca zagraniczny prowadzący działalność w Polsce za pośrednictwem Oddziału powinna być uznana za podatnika VAT, a tym samym Oddział nie powinien dokonywać odrębnej rejestracji dla tego podatku oraz czy Oddział Wnioskodawcy powinien do wszystkich rozliczeń podatkowych w Polsce stosować numer NIP nadany uprzednio jednostce macierzystej.

W rozpatrywanej sprawie należy wskazać, że w przypadku, gdy przedsiębiorca zagraniczny nieposiadający na terytorium Polski siedziby, miejsca zamieszkania oraz stałego miejsca prowadzenia działalności, został zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług, a następnie utworzył oddział (oddziały) za pośrednictwem którego (których) prowadzi na terytorium Polski działalność spółki, nie dochodzi do powstania na terytorium Polski nowego podatnika podatku od towarów i usług. Zmienia się jedynie zakres wykonywanych czynności i struktura organizacyjna tego podatnika. Nie ma zatem podstaw do odrębnej rejestracji dla podatku od towarów i usług. Sytuacja taka powoduje jedynie konieczność aktualizacji zgłoszeń identyfikacyjnych (NIP) oraz rejestracyjnych (VAT-R) w oparciu o nadany wcześniej numer identyfikacji podatkowej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Ad 2

Kolejnym przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest czy jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych Oddział jest zobowiązany do uzyskania odrębnego numeru NIP.

Stosownie do art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

W myśl art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego, do obliczenia i pobrania podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Jak wyżej wskazał tut. Organ w myśl art. 2 ust. 2 ustawy o NIP obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również płatnicy podatków.

Z przytoczonych przepisów wynika, że każdy podmiot, który należy do jednej z wymienionych kategorii (podatnika i płatnika) jest obowiązany do złożenia zgłoszenia identyfikacyjnego.

Ze złożonego wniosku wynika, że Oddział zatrudnia pracowników a więc jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Tym samym, Wnioskodawca jest zobowiązany obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na polski podatek dochodowy od osób, które uzyskują od niego przychody ze stosunku pracy.

W związku z tym Oddział jest zobowiązany posiadać i posługiwać się własnym Numerem Identyfikacji Podatkowej ale tylko dla rozliczeń w zakresie, w jakim jest płatnikiem. Oddział jako strona umów o pracę ze swoimi pracownikami i w konsekwencji jako płatnik zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłacanych wynagrodzeń, powinien posiadać z tego tytułu własny numer identyfikacji podatkowej. Wypełnienie tego obowiązku wynika wprost z przepisu art. ust. 2 ustawy o NIP.

Zatem należy stwierdzić, że Oddział Spółki, prowadzący na terenie RP działalność gospodarczą, zatrudniający jako pracodawca pracowników i będący płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych powinien wystąpić o nadanie numeru NIP, którego będzie używać w rozliczeniach podatku PIT, składek na ubezpieczenie społeczne zatrudnianych pracowników, mimo, że do czynności podatkowych z zakresu VAT i CIT korzysta z numeru NIP nadanego Spółce jako osobie prawnej będącej jednostką macierzystą Oddziału.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem nr 2 należy uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanego przez Stronę wyroku NSA sygn. 1773/09 należy wskazać, że bezsprzecznie ww. orzeczenie stanowi cenne źródło w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego; jednakże należy zwrócić uwagę, że organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie każdą sprawę. Tut. Organ potraktował powyższe rozstrzygnięcie jako element argumentacji, lecz nie mogło ono stanowić podstawy do wydania rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie objętym pytaniem nr 3 wniosku zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin