Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-350/14-2/PS
z 4 lipca 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2014 r. (data wpływu 10 kwietnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie art. 5 umowy dnia 14 maja 2003 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 roku, Nr 12, poz. 90, dalej umowa polsko – niemiecka) – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dnu 10 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie art. 5 umowy dnia 14 maja 2003 r. zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.


F. C (dalej: Wnioskodawca) jest spółką prawa niemieckiego wchodzącą w skład Grupy F. Wnioskodawca należy do dywizji odpowiedzialnej za produkcję, zakup i zbyt tkanin, dzianin i włóknin.

Wnioskodawca sprzedaje towary włókiennnicze na rynku polskim i w określonych krajach Europy Wschodniej we własnym zakresie i na własny rachunek.


Na terenie Polski działa również spółka F. Sp. z o. o. (dalej: Spółka).


Wnioskodawca podpisał ze Spółką umowę agencyjną ze skutkiem od 1 stycznia 2014 r. Zakres terytorialny umowy obejmuje Polskę i określone kraje Europy Wschodniej (dalej: Terytorium).


Ponadto, w celu zapewnienia terminowości dostaw Wnioskodawca podpisał ze Spółką umowę na prowadzenie magazynu konsygnacyjnego ze skutkiem od 1 stycznia 2014 r. Towary Wnioskodawcy są wysyłane z Niemiec do magazynu konsygnacyjnego w Polsce.


Za wyjątkiem magazynu konsygnacyjnego Wnioskodawca nie posiada na terytorium Polski żadnej innej placówki takiej jak np. pomieszczenia biurowe.


Wnioskodawca zawiera samodzielnie we własnym imieniu umowy handlowe i ustala ich warunki. Spółka nie posiada pełnomocnictwa do podpisywania w imieniu Wnioskodawcy jakichkolwiek umów handlowych ani też ich negocjowania. Spółka nie dysponuje również uprawnieniem do reprezentacji Wnioskodawcy w pozostałych kwestiach prawnych.


Faktury sprzedażowe są wystawiane wyłącznie przez Wnioskodawcę w Niemczech.


W ramach umowy agencyjnej i umowy o prowadzenie magazynu konsygnacyjnego, Spółka wykonuje następujące czynności faktyczne:

a) czynności stałej opieki nad klientami Wnioskodawcy na Terytorium poprzez:

  • przyjmowanie zamówień i ich przekazywania Wnioskodawcy,
  • pielęgnowanie bieżących kontaktów z klientami na Terytorium.
  • przyjmowanie pytań i uwag zgłaszanych przez klientów, przekazywanie ich Wnioskodawcy, a następnie udzielania odpowiedzi na zgłaszane przez klientów pytania w oparciu o pozyskane od Wnioskodawcy informacje,
  • przekazywanie informacji od klientów do Wnioskodawcy,
  • informowanie o ewentualnych spostrzeżonych na lokalnym rynku działaniach naruszających prawa własności przemysłowej Wnioskodawcy.

b) czynności o charakterze promocyjnym/marketingowym:

  • podejmowanie działań o charakterze, prezentacyjnym, reklamowym,
  • podejmowanie działań polegających na przekazywaniu informacji o produktach klientom Wnioskodawcy,
  • podejmowanie działań polegających na przekazywaniu Wnioskodawcy informacji oddolnych z lokalnego rynku (o preferencjach produktowych, cenowych, ofercie konkurencji),
  • przekazywanie informacji o pozycji Wnioskodawcy na lokalnym rynku,
  • przekazywanie informacji o pojawiających się na lokalnym rynku nowych rozwiązaniach technologicznych właściwych dla grupy produktów sprzedawanych przez Wnioskodawcę.

c) czynności techniczne wspierające organizację wysyłki i fakturowania:

  • techniczne wsparcie Wnioskodawcy (przekazywanie, przetwarzanie informacji wspierających system fakturowania, księgowość należności oraz obsługę reklamacji),
  • opracowywanie typowych raportów dla Wnioskodawcy (wg wzorców które zostaną wypracowane przez obie strony w trybie roboczym).

d) czynności związane z prowadzeniem magazynu konsygnacyjnego:

  • usługi magazynowe, np. przyjmowanie towarów do magazynu (w tym sprawdzanie ich stanu i ilości), ich składowanie, przechowywanie, przeprowadzanie inwentaryzacji i inspekcji magazynu,
  • usługi logistyczne, np. zarządzanie składowanymi towarami, sprawdzanie stanu i ilości produktów, wydawanie towarów wraz związanymi z nimi dokumentami ich nabywcom, raportowanie o stanach magazynowych.

Wynagrodzenie Spółki jest kalkulowane jako iloczyn wartości obrotu netto (net turnover) Wnioskodawcy na Terytorium oraz stawki procentowej.


Strony nie przewidują wynagrodzenia gwarantowanego. Ryzyko gospodarcze każda ze stron transakcji ponosi samodzielnie. Strony nie przewidują również ochrony ekonomicznej na wypadek gwałtownego załamania rynku, bądź innych czynników mogących negatywnie wpłynąć na sytuację gospodarczą stron transakcji.


Co do zasady jedynym partnerem gospodarczym dla Spółki będzie Wnioskodawca.


Niemniej jednak Spółka nie jest pozbawiona prawa poszukiwania innych partnerów gospodarczych (z wyjątkiem firm konkurencyjnych w stosunku do produktów Wnioskodawcy).


Wnioskodawca wyjaśnia dodatkowo, że do dnia 31.12.2013 r. na opisanych powyżej warunkach realizowana była współpraca pomiędzy Spółką a F. K. Przedmiotowa umowa uległa rozwiązaniu.


W tym zakresie na rzecz F. K wydana została interpretacja indywidualna z dnia 23 grudnia 2011 r. o sygn. IPPB5/423-847/11-4/PS.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie:


Czy w opisanym w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym powstanie dla Wnioskodawcy zakład podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 4a pkt 11 lit. a) i c) ustawy o CIT oraz w rozumieniu art. 5 ust. 1, ust. 2 i ust. 5 w zw. z art. 5 ust. 4 i ust. 6 UPO PL DE?

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym w stanie taktycznym nie powstanie dla Wnioskodawcy zakład podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 4a pkt 11 lit. a) i c) ustawy o CIT oraz w rozumieniu art. 5 ust. 1, ust. 2 i ust. 5 w zw. z art. 5 ust. 4 i ust. 6 UPO PL DE.


Uzasadnienie


Zgodnie z art. 4a pkt 11 ustawy o CIT cyt.:

„Ilekroć w ustawie jest mowa o: zagranicznym zakładzie - oznacza to:

  1. stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
  2. plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
  3. osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje
- chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej”.

Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku, gdy właściwa umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Polska, nie stanowi inaczej.


Siedziba Wnioskodawcy znajduje się na terytorium Niemiec, dlatego też analiza czy Wnioskodawca posiada zakład w Polsce powinna zostać przeprowadzona na gruncie postanowień UPO PL DE.


Stosownie do art. 5 ust. 1 UPO PL DE:

„W rozumieniu niniejszej umowy określenie „zakład” oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.”


Zgodnie z art. 5 ust. 2 UPO PL DE:

„Określenie „zakład” obejmuje w szczególności:

  1. miejsce zarządu,
  2. filię,
  3. biuro,
  4. fabrykę,
  5. warsztat i
  6. kopalnię, źródło ropy nafto we] lub gazu ziemnego, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych”.


Stosownie do art. 5 ust. 4 UPO PL DE:

„Bez względu na poprzednie postanowienia tego artykułu, określenie zakład” nie obejmuje:

  1. użytkowania placówek, które służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostarczania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa;
  2. utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu składowania, wystawiania lub dostarczania;
  3. utrzymywania zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa wyłącznie w celu obróbki lub przerobu przez inne przedsiębiorstwo;
  4. utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;
  5. utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla przedsiębiorstwa jakiejkolwiek innej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym;
  6. utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia któregokolwiek rodzaju działalności, o których mowa pod literami od a) do e), pod warunkiem jednak, że całkowita działalność stałe] placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.”


Ponadto zgodnie z art. 5 ust. 5 UPO PL DE:

„Jeżeli osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela w rozumieniu ustępu 6, działa w imieniu przedsiębiorstwa oraz posiada i zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa, to uważa się, że przedsiębiorstwo to, bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu, posiada zakład w tym Państwie w zakresie prowadzenia każdego rodzaju działalności, który osoba. ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w ustępie 4, które gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień tego ustępu.”


Zgodnie natomiast do art. 5 ust. 6 UPO PL DE:

„Nie uważa się, że przedsiębiorstwo posiada zakład w Umawiającym się Państwie tylko z tego powodu, że prowadzi ono w tym Państwie działalność poprzez maklera, komisanta albo innego niezależnego przedstawiciela pod warunkiem, że takie osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności.”


Stosownie do w/w przepisów oraz w kontekście opisanego w stanie faktycznym zdarzenia przyszłego istnienie zakładu podatkowego może być rozpatrywane w dwóch wariantach:

  • zakładu „fizycznego” powstającego na zasadach ogólnych, tj. w oparciu o art. 5 ust. 1 i 2 UPO PL DE (art. 4a pkt 11 lit. a) ustawy o CIT),
  • zakładu powstającego na skutek działalności zależnego agenta (Agency PE), tj. w oparciu o art. 5 ust.5 UPO PL DE (art. 4a pkt 11 lit. c) ustawy o CIT).


Zakład podatkowy na zasadach ogólnych (art. 5 ust. 1 i 2 UPO PL DE).


Aby uznać, że zagraniczny podmiot posiada zakład w rozumieniu art. 5 ust. 1 i ust. 2 UPO PL DE w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej w Polsce, muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

  • istnieje placówka działalności gospodarczej,
  • placówka ma charakter stały (tzn. można jej przypisać określony stopień trwałości),
  • placówka nie jest utrzymywana tylko i wyłącznie w celach wymienionych w art. 5 ust. 4 UPO PL DE,
  • działalność gospodarcza danego przedsiębiorstwa jest w całości albo przynajmniej w części prowadzona za pośrednictwem tej stałej placówki.


W przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskodawca będzie korzystał ze stałej placówki na terytorium Polski w postaci zarządzanego przez Spółkę magazynu konsygnacyjnego.


Poza położonym na terytorium Polski składem konsygnacyjnym Wnioskodawca nie będzie dysponował na terenie Polski żadną inną placówką (a tym bardziej placówką o charakterze „stałym”).


Przepis art. 5 ust. 4 UPO PL DE jednoznacznie stanowi, iż pojęcie zakład nie obejmuje użytkowania placówek, które cyt. „służą wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostarczania dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa”.


W konsekwencji, jakkolwiek Wnioskodawca będzie posiadał w Polsce stałą. placówkę w postaci składu konsygnacyjnego, to taka placówka nie będzie skutkowała dla Wnioskodawcy powstaniem zakładu podatkowego na zasadach ogólnych na podstawie art. 5 ust. 1, ust. 2 w zw. z ust. 4 UPO PL DE.


Wniosek:


W przedmiotowym stanie faktycznym nie powstanie w Polsce zakład podatkowy Wnioskodawcy na zasadach ogólnych (art. 5 ust 1 i 2 UPO PL DE) bowiem:

  • Wnioskodawca będzie korzystał na terytorium Polski wyłącznie ze składu konsygnacyjnego,
  • poza powierzchniami składu konsygnacyjnego służącymi jedynie do „składowania, wystawiania lub dostarczania dóbr lub towarów” Wnioskodawca nie będzie utrzymywał w Polsce żadnej innej stałej placówki,
  • zgodnie z art. 5 ust. 4 lit. a) UPO PL DE, utrzymywanie składu konsygnacyjnego na potrzeby magazynowania towarów nie prowadzi do powstania zakładu podatkowego na terenie Polski.


Zakład w postaci zależnego agenta (art. 5 ust. 5 UPO PL DE).


Obok podstawowej formy zakładu, UPO PL DE przewiduje także alternatywny sposób, ustalania istnienia zakładu, na podstawie którego można uznać, że zagraniczne przedsiębiorstwo posiada zakład, nawet jeżeli nie dysponuje stałym miejscem prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.


Zakład podatkowy w postaci zależnego przedstawiciela powstaje, gdy są łącznie spełnione następujące warunki:

  1. warunek zależności, zakładający, że przedstawiciel nie jest maklerem, komisantem albo innym niezależnym przedstawicielem, działającym w ramach swojej zwykłej działalności,
  2. przedstawiciel działa w drugim państwie w imieniu przedsiębiorstwa,
  3. przedstawiciel posiada pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu tego przedsiębiorstwa i wykonuje takie pełnomocnictwo zwyczajowo,
  4. przedstawiciel nie wykonuje tzw. czynności pomocniczych z art. 5 ust. 4 UPO PL DE.


Brak spełnienia któregoś z wymienionych powyżej warunków skutkuje tym, że „przedstawiciel” nie może zostać uznany za zakład podatkowy przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 5 ust. 5 UPO PL DE.


Ad. 1. Kryterium zależności.


Kryterium „zależności” i przeciwstawnego pojęcia niezależności” jest kryterium nieostrym.


W opinii Wnioskodawcy oba podmioty są niezależne w sensie prawnym i ekonomicznym (niezależnie od faktu przynależności do tej samej grupy kapitałowej.


Za niezależnością podmiotów w sensie prawnym przemawia, że obowiązki Spółki wobec Wnioskodawcy ograniczają się do typowych zobowiązań niezależnego agenta i nie przekraczają w tym zakresie zwyczajów gospodarczych.


Spółka nie będzie podlegać kontroli ze strony Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie uczestniczy ani nie zamierza uczestniczyć również w procesie rozwiązywania bieżących problemów związanych z działalnością Spółki.


Spółka nie jest ograniczona w prawie do poszukiwania innych dodatkowych źródeł przychodu. Spółka związana będzie klauzulą o zakazie prowadzenia działalności konkurencyjnej, jedynie w takim zakresie – w jakim chodziłoby o działalność konkurencyjną w stosunku do palety produktów Wnioskodawcy. Tego typu klauzule są powszechnie stosowane na niezależnym rynku usług agencyjnych. W pozostałym zakresie umowa nie będzie nakładać ograniczeń na Spółkę.


Spółka będzie podlegać jedynie tym wskazówkom Wnioskodawcy, które będą się odnosić do uzgodnionych przez Wnioskodawcę z polskimi klientami warunków zawieranych transakcji (cena, asortyment, warunki płatności, systemy upustów i innych narzędzi marketingowych).


Za niezależnością ekonomiczną przemawia fakt, iż wynagrodzenie Spółki będzie uzależnione od przychodów. Strony nie przewidują wynagrodzenia gwarantowanego, strony nie przewidują mechanizmów ochrony finansowej Spółki przed np. nadzwyczajnymi wydarzeniami, nadzwyczajnymi stratami. Każda ze stron transakcji w pełni samodzielnie będzie ponosić ryzyko prowadzonej działalności gospodarczej.


Wymienione powyżej elementy stanu faktycznego uzasadniają niezależność prawną oraz ekonomiczną Spółki.


Działalność niezależnego przedstawiciela może zostać uznana w świetle art. 5 ust. 6 UPO PL DE za „zakład podatkowy” jedynie w sytuacji, gdyby była ona wykonywana w sposób wykraczający poza ramy zwykłej działalności.


Zgodnie z Komentarzem do MK OECD badając, czy dana aktywność jest lub nie jest działalnością „w ramach swojej zwykłej działalności”, tj. stanowi działalność uzasadniającą niezależność agenta, należy odnieść się do typowej, powszechnie przyjętej działalności jednaj z grup zawodowych wymienionych w art. 5 ust. 6 UPO PL DE (tj. makler, komisant, niezależny przedstawiciel).

W sytuacji, gdy działalność przedstawiciela nie odbiega od ustandaryzowanych czynności składających się na usługi agenta, maklera, wówczas przyjmuje się, że przedstawiciel działa zwyczajowo jak przedstawiciel niezależny.


Z uwagi na fakt, iż czynności jakie wykonywać będzie Spółka nie wykraczają poza typowe czynności, jakie oferują operujący na rynku maklerzy i agenci, należy uznać, że działalność Spółki będzie realizowana w ramach swojej zwykłej działalności.


W kontekście powyższego Wnioskodawca stoi na stanowisku, że działalność Spółki nie może być uznana za działalność przedstawiciela „zależnego bowiem:

  • Spółka nie podlega kontroli ze strony Wnioskodawcy,
  • Wnioskodawca nie uczestniczy w rozwiązywaniu bieżących problemów Spółki,
  • Spółka nie jest ograniczona wprawie do poszukiwania innych dodatkowych źródeł przychodu, (klauzula antykonkurencyjna będzie się odnosić tylko do palety produktów Wnioskodawcy),
  • wynagrodzenie Spółki uzależnione będzie od przychodów, strony nie przewidują żadnej formy wynagrodzenia gwarantowanego lub mechanizmów ochrony finansowej Spółki,
  • działania Spółki wobec Wnioskodawcy ograniczają się do typowych zobowiązań niezależnego agenta i nie przekraczają w tym zakresie zwyczajów gospodarczych, co oznacza, że Spółka będzie „działać w ramach swojej zwykłej działalności”.


Jakkolwiek w opinii Wnioskodawcy oba podmioty funkcjonują jak niezależnie operujące podmioty gospodarcze oraz działania Spółki realizowane będą „w ramach zwykłej działalności” to z uwagi na nieostry charakter pojęcia „zależności”/„niezależności” przesądzające w przedmiotowej sprawie będą pozostałe kryteria kreujące zakład podatkowy w formie zależnego przedstawiciela.

Ad. 2. Działanie w imieniu przedsiębiorstwa.


Opisane w przedstawionym w stanie faktycznym działania Spółki będą niewątpliwie realizowane w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy.


W kontekście powyższego kryterium „działania w imieniu przedsiębiorstwa” należy uznać za spełnione.


Ad. 3. Zwyczajowo wykonywane pełnomocnictwo do zawierania umów.


Stosownie do art. 5 ust. 5 UPO PL DE warunkiem uznania zależnego przedstawiciela za podmiot konstytuujący zakład podatkowy jest że przedstawiciel ten musi cyt. „posiadać i zwyczajowo wykonywać pełnomocnictwo do zawierania umów w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa".

Kryterium „pełnomocnictwa do zawierania umów” jest warunkiem fundamentalnym dla kwestii istnienia zakładu w postaci zależnego agenta. Pełnomocnictwo takie musi być również wykonywane w sposób „zwyczajowy”, tj. w rozumieniu temporalnym i terytorialnym.

Formalnoprawnie pełnomocnictwo, to jednostronne oświadczenie woli mocodawcy, w którym mocodawca udziela umocowania do dokonywania w jego imieniu i na jego rachunek czynności prawnych, które pociągają za sobą skutki bezpośrednio dla mocodawcy. Zgodnie z normą art. 5 ust. 5 UPO PL DE pełnomocnictwo musi być ukierunkowane na zawieranie umów cywilnoprawnych w imieniu mocodawcy. Polski system prawa cywilnego dla ważności pełnomocnictwa zastrzega formę pisemną.


Zgodnie z Komentarzem do MK OECD pojęcie pełnomocnictwo powinno być rozumiane również w aspekcie funkcjonalnym /gospodarczym tj. jako umocowanie do negocjowania wszystkich istotnych elementów umowy w sposób wiążący przedsiębiorstwo, nawet gdy umowa jest formalnoprawnie podpisywana przez mocodawcę.

Zasady dystrybucji bezpośredniej, jakie zamierza wprowadzić Wnioskodawca nie przewidują możliwości działania przez pełnomocnika. Wnioskodawca zamierza samodzielnie negocjować i ustalać warunki dostaw na terytorium Polski oraz samodzielnie podpisywać umowy handlowe z nowym i klientami.


Wnioskodawca nie udzieli Spółce pełnomocnictwa ani w rozumieniu czysto formalnym (do podpisywania umów dostawy na terytorium Polski) ani faktycznym (do negocjowania i ustalania z polskimi odbiorcami parametrów umowy oraz warunków dostaw).

Funkcje te Wnioskodawca zamierza realizować samodzielnie bez korzystania ze wsparcia Spółki.


Spółka nie będzie pełnomocnikiem Wnioskodawcy również w innych kwestiach prawnych (np. sporów gospodarczych na terytorium Polski).


W kontekście powyższego kryterium „posiadania pełnomocnictwa” należy uznać za niespełnione zarówno w sensie formalnoprawnym jak i gospodarczym, bowiem polska Spółka:

  • ani nie będzie miała prawa do negocjowania w imieniu Wnioskodawcy kontraktów handlowych / warunków dostaw, (co przekłada się na zakaz składania oświadczeń woli w procesie negocjacyjnym w imieniu Wnioskodawcy)
  • ani też nie będzie dysponowała pełnomocnictwem w sensie formalnoprawnym do podpisywania w imieniu „Wnioskodawcy kontraktów handlowych z polskimi odbiorcami.


Ad. 4. Czynności pomocnicze.


Stosownie do art. 5 ust. 5 UPO PL DE istnienie zakładu w formie zależnego przedstawiciela wyłącza dodatkowo sytuacja, gdy czynności przedstawiciela zależnego ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w ustępie 4, które gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień tego ustępu.

W art. 5 ust. 4 UPO PL DE zostały wymienione czynności jak:

  • czynności służące wyłącznie do składowania wystawiania lub dostarczania dóbr, utrzymywania zapasów dóbr lub towarów w celu ich składowania, wystawiania, dostarczania lub obróbki i przerobu przez inne przedsiębiorstwo,
  • czynności służące w celu zakupu dóbr lub towarów albo zbierania informacji dla przedsiębiorstwa,
  • czynności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym.


Szczegółowa analiza czynności, jakie mają zostać powierzone Spółce na terytorium Polski prowadzi do wniosku, że de facto wszystkie te czynności mieszczą się w kategoriach czynności wyłączających zakład podatkowy stosownie do art. 5 ust. 4 UPO PL DE.


Wzajemnie przenikające się czynności stałej opieki nad klientami, czynności promocyjno - marketingowe oraz czynności techniczne powinny być zdaniem Wnioskodawcy ocenione jako czynności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym, o którym mowa w art. 5 ust. 4 lit. e) UPO PL DE lub jako czynności zbierania informacji, o których mowa w art. 5 ust. 4 lit. f) UPO PL DE.

Czynności te same w sobie nie tworzą bowiem zmaterializowanej i wymiernej w sensie ekonomicznym jakości, są pomocnicze dla podstawowego zakresu działalności Wnioskodawcy, tj. realizacji dostaw wyrobów i towarów z tkanin, dzianin i włóknin na terenie Polski.


Całokształt czynności związanych z prowadzeniem na rzecz Wnioskodawcy magazynu konsygnacyjnego na terenie Polski stanowi natomiast czynności wyłączające powstanie zakładu podatkowego w oparciu o art. 5 ust. 4 lit. a) UPO PL DE - są to bowiem bez wątpienia czynności służące wyłącznie do składowania, wystawiania lub dostarczania dóbr lub towarów należących do Wnioskodawcy.


W kontekście powyższego nie można również zdaniem Wnioskodawcy uznać, że przedstawiciel nie wykonuje tzw. czynności pomocniczych z art. 5 ust. 4 UPO PL DE, - wręcz przeciwnie, w opinii Wnioskodawcy czynności wskazane w stanie faktycznym mieszczą się tylko i wyłącznie w katalogu czynności o charakterze „pomocniczym i przygotowawczym” z art. 5 ust. 4 UPO PL DE.

W efekcie kolejne kryterium kreujące zakład podatkowy należy uznać za niespełnione.


Wniosek: - W przedmiotowym stanie faktycznym nie powstanie w Polsce zakład podatkowy Wnioskodawcy w postaci zależnego przedstawiciela (art. 5 ust. 5 w zw. z ust. 4 i 6 UPO PL DE), bowiem przesłanki kreujące zakład podatkowy nie zostaną łącznie spełnione.


Na potwierdzenie prawidłowości zaprezentowanego powyżej stanowiska Spółka pragnie przykładowo zaprezentować stanowiska wyrażone w interpretacjach prawa podatkowego.


Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie, sygn. 1472/ROP1/423-18-52/05/AJ, 12.04.2005 r.


„Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie wyjaśnia, że jeżeli Spółka w ramach prowadzonej działalności nie zawiera umów w imieniu spółki szwajcarskiej, a jej pracownicy nie posiadają pełnomocnictw do zawierania takich umów, to Spółka nie stanowi zależnego agenta spółki szwajcarskiej na terytorium Polski. Podobnie, jeżeli Spółka spełnia warunki wskazane w art. 5 ust. 6 umowy z dnia 2 września 1991 r., to również nie można jej uznać za zależnego przedstawiciela spółki zagranicznej. W takiej sytuacji Spółka, ani też żadna zje] komórek organizacyjnych, nie stanowi na terytorium Polski zakładu spółki szwajcarskiej, jak również żadna z działalności Spółki, które są wykonywane w ramach nowej struktury nie mogą być uznane za wykonywane przez zakład spółki szwajcarskiej”.


Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB5/423-475/09-2/PS, 13.10.2009r.


Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB5/423-227/09-2/PS, 29.06.2009 r.:


„Zgodnie z art. 5 ust. 5 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania jeżeli osoba, z wyjątkiem niezależnego przedstawiciela w rozumieniu ustępu 6, działa w imieniu przedsiębiorstwa oraz posiada i zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w Umawiającym się Państwie w imieniu przedsiębiorstwa, to uważa się, że przedsiębiorstwo to: bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2 niniejszego artykułu, posiada zakład w tym Państwie w zakresie prowadzenia każdego rodzaju działalności który osoba ta podejmuje dla przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do rodzajów działalności wymienionych w ustępie 4, które gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień tego ustępu”.


„W przedmiotowym stanie faktycznym Pracownik nie jest upoważniony do zawierania umów z klientami a jego zadania ograniczają się do czynności wymienionych w art. 5 ust. 4 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. W świetle powyższego, jeśli Spółka dokonywałaby sprzedaży swoich produktów z terytorium Niemiec polskim klientom w okresie za trudnienia Pracownika w Polsce wykonującego zadania w zakresie opisanym w stanie faktycznym, nie ma podstaw do uznania, że Spółka ma zakład na terytorium Polski. Zyski ze sprzedaży produktów polskim klientom będą w całości podlegać opodatkowaniu w miejscu siedziby Spółki (tj. w Niemczech) stosownie do art. 7 ust. 1 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.”


Podobnie: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 23 grudnia 2011 r. o sygn. IPPB5/423-847/11-4/PS.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


Należy jednocześnie dodać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby pełną ocenę okoliczności mogących wykazać, iż działalność pracowników Wnioskodawcy na terytorium Polski nie stanowi zakładu dla Wnioskodawcy w rozumieniu art. 5 umowy polsko–niemieckiej. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy – Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Organ podatkowy nie ocenia w tym postępowaniu dokumentów dołączonych do wniosku.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj