Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-620/14/BK
z 26 sierpnia 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 maja 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 26 maja 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania odszkodowania zasądzonego z tytułu naruszenia praw autorskich stanowiących własność (majątek) spółki jawnej, której Wnioskodawca jest wspólnikiem – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 maja 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania odszkodowania zasądzonego z tytułu naruszenia praw autorskich stanowiących własność (majątek) spółki jawnej, której Wnioskodawca jest wspólnikiem.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej. Przychód osiągany z tytułu udziału w spółce opodatkowuje podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Spółka jawna zajmuje się m.in. udzielaniem licencji na korzystanie z utworów (programów komputerowych) stanowiących jej własność.

Przed sądem okręgowym i sądem apelacyjnym toczyło się postępowanie sądowe z powództwa spółki jawnej, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, o zapłatę odszkodowania z tytułu naruszenia praw autorskich spółki przez osobę trzecią. Naruszenie to polegało na korzystaniu przez osobę trzecią z utworu (programu komputerowego), mimo wygaśnięcia obowiązywania licencji. Postępowanie zakończyło się prawomocnym zasądzeniem odszkodowania. Podstawą prawną zasądzonego odszkodowania był art. 79 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Roszczenie o naprawienie wyrządzonej szkody dochodzonej przez spółkę pozostawało w związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą.

Istotne elementy stanu faktycznego przedstawiono również w części H. poz. 70 wniosku ORD-IN, gdzie wskazano, że wytworzony przez spółkę jawną utwór (program komputerowy) rozpowszechniany następnie drogą udzielenia osobom trzecim odpłatnych licencji na korzystanie z utworu, stanowi składnik majątku spółki jawnej związany z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wobec wydania przez sąd apelacyjny wyroku zasądzającego na rzecz spółki jawnej, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, kwoty odszkodowania na podstawie art. 79 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskich i prawach pokrewnych, przychód ten korzysta ze zwolnienia przedmiotowego od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód w postaci kwoty odszkodowania uzyskanej przez spółkę jawną na podstawie art. 79 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych korzysta ze zwolnienia przedmiotowego od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z dyspozycją ww. przepisu, z zastrzeżeniem wyłączeń przewidzianych w ustawie, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wydanych na podstawie tych ustaw.

W przedstawionym stanie faktycznym, wysokość i sposób ustalenia odszkodowania wynika wprost z przepisu art. 79 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, który stanowi, że w przypadku zawinionego naruszenia praw autorskich, uprawniony, którego autorskie prawa majątkowe zostały naruszone cudzym działaniem zawinionym ma prawo żądać naprawienia wyrządzonej szkody poprzez zapłatę sumy pieniężnej w wysokości trzykrotności stosownego wynagrodzenia, które w chwili jego dochodzenia byłoby należne tytułem udzielenia przez uprawnionego zgody na korzystanie z utworu.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, należy uznać, że art. 79 ust. 1 pkt 3 lit. b ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jest przepisem odrębnej ustawy, do którego odwołuje się ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca podkreśla, że tylko jedno z wyłączeń od zwolnienia od podatku, wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nawiązuje do prowadzenia działalności gospodarczej, tj. pkt e, stanowiący, że ze zwolnienia nie korzystają odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. W ocenie Wnioskodawcy, ww. pkt e, nie ma zastosowania w niniejszej sprawie z uwagi na fakt, że szkoda nie dotyczyła składników majątku, wynikała zaś z naruszenia przez osobę trzecią praw autorskich na szkodę spółki jawnej. Jak wskazuje Wnioskodawca, definicję legalną terminu „składnik majątku” ustawodawca zawarł w art. 5a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza on aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 22g ust. 3. Jednocześnie zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, przez aktywa rozumie się kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, wytworzony przez spółkę jawną utwór (program komputerowy), rozpowszechniany następnie drogą udzielenia osobom trzecim odpłatnych licencji na korzystanie z utworu, stanowi składnik majątku spółki jawnej związany z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą.

W ocenie Wnioskodawcy, w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest mowa o odszkodowaniu za szkodę dotyczącą składników majątku związanych z prowadzoną działalnością, nie zaś o odszkodowaniu za szkodę związaną z prowadzoną działalnością gospodarczą. Powyższe, jego zdaniem, prowadzi do wniosku, że zakres odszkodowań podlegających wyłączeniu spod zwolnienia od podatku dochodowego na mocy ww. art. 21 ust. 1 pkt 3 lit e cyt. ustawy, został zawężony. Ustawodawca dokonał świadomego rozróżnienia ww. rodzajów odszkodowań, co potwierdza treść art. 21 ust. 3b lit a (winno być art. 21 ust. 1 pkt 3b lit. a), który stanowi, że ze zwolnienia od podatku dochodowego wyłączone są inne odszkodowania otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w wyroku lub ugodzie, uzyskane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając na uwadze powyższe rozróżnienie i zawężający charakter regulacji zawartej w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. e ww. ustawy, pod pojęciem „szkody dotyczącej składnika majątku” należy rozumieć całkowitą lub częściową utratę pierwotnej wartości określonego składnika majątku, a w konsekwencji odszkodowanie uzyskane w zamian za utracony lub uszkodzony składnik majątku. Odmienna wykładnia art. 21 ust. 1 pkt e (winno być art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prowadziłaby bowiem do nieuprawnionego zrównania w treści tego przepisu z art. 21 ust. 3b lit. a (winno być art. 21 ust. 1 pkt 3b lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, przedmiotowa szkoda (polegająca na naruszeniu praw autorskich do utworu - programu komputerowego) nie polegała na chociażby częściowej utracie wartości tego składnika majątku, ale na niedozwolonej ingerencji w sferę praw spółki jawnej. Otrzymane odszkodowanie za naruszenie praw autorskich pozostawało bez związku z faktycznie poniesioną szkodą, bowiem zarówno wysokość, jak i zasady ustalenia odszkodowania regulowała odrębna ustawa. W okolicznościach niniejszej sprawy otrzymane odszkodowanie za szkodę, polegającą na naruszeniu praw autorskich do utworu (programu komputerowego) pozostaje niewątpliwie w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, niemniej – wbrew dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt e (winno być art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. e) cyt. ustawy, szkoda nie dotyczy określonych składników majątku spółki jawnej, ale jej majątku jako całości.

Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, przychód wynikający z zasądzonej przez sąd kwoty odszkodowania korzysta ze zwolnienia przedmiotowego z podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług. W myśl art. 14 ust. 2 pkt 12 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. e ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem jednakże odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Ponadto zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

  1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
  2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady, otrzymane odszkodowania związane z prowadzoną przez podatnika pozarolniczą działalnością gospodarczą, bądź dotyczące składników majątku wykorzystywanych przez niego w prowadzonej działalności gospodarczej stanowią przychód z tej działalności, który nie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych. W konsekwencji, jako część przychodu uzyskanego z prowadzonej działalności gospodarczej, podlegają one opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Nie zmienia tego fakt, że składnik majątku nie stanowi środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej w tej działalności oraz że nie uległ on zniszczeniu lub uszkodzeniu.

Strata wyraża się w rzeczywistej zmianie stanu majątkowego poszkodowanego i polega albo na zmniejszeniu się jego aktywów, albo na zwiększeniu się pasywów. Utrata korzyści polega natomiast na niepowiększeniu się czynnych pozycji majątku poszkodowanego, które pojawiłyby się w tym majątku, gdyby nie zdarzenie wyrządzające szkodę.

W przypadku osób prowadzących pozarolnicza działalność gospodarczą, dla uznania określonego odszkodowania za podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych wystarczającą przesłanką jest okoliczność, że składnik majątku wykorzystywany jest w tej działalności i przynosi posiadaczowi określone korzyści majątkowe, np. w postaci wynagrodzenia za jego udostępnianie podmiotom trzecim. Decydujące znaczenie dla uznania odszkodowania otrzymanego przez podatnika za przychód z prowadzonej przez niego pozarolniczej działalności gospodarczej ma zatem ocena, czy odszkodowanie to związane jest z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą oraz czy dotyczy składników majątku wykorzystywanych w tej działalności.

Zgodnie z art. 79 ust. 1 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2006 r., nr 90, poz. 631 ze zm.), uprawniony, którego autorskie prawa majątkowe zostały naruszone, może żądać od osoby, która naruszyła te prawa, naprawienia wyrządzonej szkody poprzez zapłatę sumy pieniężnej w wysokości odpowiadającej dwukrotności, a w przypadku gdy naruszenie jest zawinione - trzykrotności stosownego wynagrodzenia, które w chwili jego dochodzenia byłoby należne tytułem udzielenia przez uprawnionego zgody na korzystanie z utworu.

W sytuacji zatem, gdy do naruszenia autorskich praw majątkowych podmiotu gospodarczego doszło z winy umyślnej, to odszkodowanie jakie przysługuje temu podmiotowi ma wymiar rzeczywisty (nie hipotetyczny), a podstawę jego ustalenia stanowi wynagrodzenie (jego wielokrotność), jakie w istocie osiągnąłby przedsiębiorca, z tytułu korzystania z przysługujących mu praw autorskich (np. udzielania licencji).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika m.in., że Wnioskodawca jako wspólnik spółki jawnej osiąga przychody z tytułu udzielania przez tę spółkę osobom trzecim w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, licencji na korzystanie z oprogramowania komputerowego, podlegającego ochronie przewidzianej w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przed sądem okręgowym i sądem apelacyjnym toczyło się postępowanie sądowe z powództwa spółki jawnej, o zapłatę odszkodowania z tytułu naruszenia praw autorskich spółki jawnej przez osobę trzecią. Naruszenie to polegało na korzystaniu przez osobę trzecią z utworu (programu komputerowego), mimo wygaśnięcia obowiązywania licencji. Postępowanie zakończyło się prawomocnym zasądzeniem odszkodowania. Podstawą prawną zasądzonego odszkodowania był cytowany art. 79 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Roszczenie o naprawienie wyrządzonej szkody, dochodzonej przez spółkę, pozostawało w związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą, a wytworzony przez spółkę jawną utwór (program komputerowy), rozpowszechniany następnie drogą udzielenia osobom trzecim odpłatnych licencji na korzystanie z utworu, jak wskazano we wniosku, stanowi składnik majątku spółki jawnej związany z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że przychód z tytułu odszkodowania zasądzonego na rzecz spółki jawnej, a w konsekwencji również Wnioskodawcy (jako wspólnika tej spółki), jako związanego z działalnością gospodarczą tej spółki (dotyczącego stricte składnika jej majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą) winien zostać zaliczony do przychodów ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowany, według zasad właściwych dla tego źródła przychodów. Zauważyć bowiem należy, że skoro jak sam Wnioskodawca wskazuje, wytworzone oprogramowanie stanowi składnik majątku związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, to jako odszkodowanie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie może korzystać ze zwolnienia od opodatkowania. Wskazać przy tym trzeba, że nawet w sytuacji gdy przedmiotowe oprogramowanie nie stanowiło składnika majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą, to i tak podlegałoby opodatkowaniu jako odszkodowanie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b lit. a) ww. ustawy. Odszkodowanie to przyznane wprawdzie zostało na podstawie wyroku sądowego, lecz bez wątpienia jego otrzymanie nastąpiło w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jest ono zatem odszkodowaniem, o którym mowa w tym przepisie i nie może korzystać ze zwolnienia od opodatkowania.

Końcowo wskazać także trzeba, że z tytułu udzielania licencji na objęte prawami autorskimi oprogramowanie komputerowe spółka jawna uzyskałaby określone korzyści majątkowe, rozpoznane następnie przez wspólników tej spółki (w tym Wnioskodawcę), jako przychody z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednakże w wyniku korzystania przez osobę trzecią z utworu (programu komputerowego), mimo wygaśnięcia obowiązywania licencji, korzyści tych Wnioskodawca nie uzyskał, co miało w istocie zrekompensować zasądzone (w wielokrotności tej kwoty) odszkodowanie. W konsekwencji zwolnienie od opodatkowania kwoty zasądzonego odszkodowania w wysokości wielokrotności faktycznie utraconych korzyści (utraconego wynagrodzenia) uprzywilejowałoby zatem odszkodowanie w porównaniu do wartości (korzyści) normalnie osiągniętych (tzn. uzyskanych w przypadku niewyrządzenia szkody), co z przedmiotowego punktu widzenia sprzeczne byłoby z konstytucyjną zasadą powszechności i równości opodatkowania.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31 – 511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj