Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-533/14/DK
z 2 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 26 maja 2014 r. (data wpływu 29 maja 2014 r.), uzupełnionym pismem z 21 sierpnia 2014 r. (data wpływu 26 sierpnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania ruchomości ustępującemu wspólnikowi – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2014 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania ruchomości ustępującemu wspólnikowi.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 21 sierpnia 2014 r. (data wpływu 26 sierpnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 19 sierpnia 2014 r. znak: IBPP1/443-533/14/DK.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Na dzień 31 grudnia 2013 r. został sporządzony spis z natury w spółce cywilnej. Zgodnie z umową spółki cywilnej dokonano podziału towarów zgodnie z przypadającymi udziałami. Z dniem 31 grudnia 2013 r. ze spółki cywilnej wystąpił L., a dalej w niej pozostali R. i K. N.

L. zatrzymał w postaci swoich udziałów towar handlowy nie zaś środki pieniężne.

Wszystkie należności za towar oraz VAT za grudzień zostały spłacone i spółka nie ma żadnych zaległości płatniczych.

Odchodzący wspólnik L. będzie prowadził indywidualnie działalność gospodarczą do której to wprowadził towar z podziału spółki.

R.,K. N. będą kontynuować dotychczasową działalność spółki w innym miejscu o czym poinformowali Urząd Skarbowy.

Wspólnik L. twierdzi, że towar który się jemu należy w formie rozliczenia między wspólnikami już był opodatkowany VAT i teraz nie należy drugi raz płacić ten podatek. Wspólnicy R. K. N. nie zgadzają się z tym twierdzeniem.

Twierdzą, że towar winien być przekazany L. poprzez fakturę i odprowadzony od tego VAT.

Pytanie Wnioskodawcy jest następujące:

Czy towar przekazany byłemu wspólnikowi w formie rozliczenia, jako osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą należy przekazać fakturowo i od tego należy odprowadzić podatek VAT.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał:Wnioskodawca jest nadal czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług zgodnie z zgłoszeniem rejestracyjnym z dnia 18 lutego 1998 r., wydanym przez Urząd Skarbowy. Obecne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej znajduje się w jednym z lokali w którym była prowadzona wcześniej czyli przed wystąpieniem Pana L. ze spółki.

Po wystąpieniu ze spółki wspólnika Pana L. spółka nie została rozwiązana i nie utraciła bytu prawnego, a pozostali wspólnicy R. N. i K. N. kontynuują działalność w dotychczasowej formie.

Wspólnik, Pan L. w zamian za wniesione udziały po wystąpieniu ze spółki otrzymał następujące towary handlowe: sprzęt agd (lodówki, pralki, kuchnie gaz-elektr, zmywarki itp.) drobny sprzęt agd suszarki, lokówki, krajalnice itp., sprzęt RTV - telewizory, radia itp., art. instalacyjne np. przewody, żarówki, bezpieczniki itp., rowery oraz części i osprzęt rowerowy, lampy i żyrandole, art. oświetleniowe, wyłączniki, gniazda itp., baterie, latarki itp., art. elektroniczne np. mikro wyłączniki, wtyczki i gniazdka radiowe, złączki itp.

Na dzień 31 grudnia 2013 r. dokonano spisu z natury i zgodnie z nim dokonano podziału i przekazania towaru odchodzącemu wspólnikowi Panu L. proporcjonalnie do wniesionego udziału tj. 50%.

Przekazany towar odchodzący wspólnik otrzymał nieodpłatnie.

W trakcie nabywania towarów handlowych o których mowa we wniosku Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w pełnej wysokości, ponieważ spółka nie dokonywała sprzedaży zwolnionej.

Towar w spółce cywilnej był przeznaczony do dalszej odsprzedaży i opodatkowany zgodnie z obowiązującymi zasadami. Sprzedaż zwolniona w spółce nie występowała.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na towary przekazane byłemu wspólnikowi w formie rozliczenia, jako osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą należy wystawić fakturę i co za tym idzie odprowadzić VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Spis z natury został sporządzony na dzień 31 grudnia 2013 r.
2. Rozliczenie ze wspólnikiem powinno nastąpić za pomocą wystawienia faktury VAT zgodnie z podziałem.
3. Od wystawionej faktury winien być odprowadzony podatek VAT.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl przepisu art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 oraz – a w przypadku świadczenia usług – w art. 8 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, a w szczególności darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby dana czynność była opodatkowana podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowa stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r.), dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT (obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy (obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT (obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r.), w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, mogą być wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne mogą być również wystawiane dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

W związku z uchyleniem z dniem 1 stycznia 2014 r., art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, transakcje, w odniesieniu do których istniała do dnia 31 grudnia 2013 r. możliwość wystawiania faktur wewnętrznych, od dnia 1 stycznia 2014 r. mogą być rozliczane w podatku VAT także na podstawie innych dokumentów. W przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 ustawy ich wykonanie może być udokumentowanie odpowiednim dokumentem wewnętrznym wystawianym przez podatnika. Brak jest przy tym przeszkód, aby taki dokument zawierał wszystkie dane, które w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r. zawierała faktura wewnętrzna.

Stosownie do art. 860 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121), przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów.

Wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług (art. 861 § 1 K.c.).

Jak wynika z brzmienia art. 863 § 1 Kodeksu, wspólnik nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku.

W czasie trwania spółki wspólnik nie może domagać się podziału wspólnego majątku wspólników (art. 863 § 1 K.c.).

W czasie trwania spółki wierzyciel wspólnika nie może żądać zaspokojenia z jego udziału we wspólnym majątku wspólników ani z udziału w poszczególnych składnikach tego majątku (art. 863 § 3 K.c.).

Wniesione wkłady stanowią majątek wspólny wszystkich wspólników spółki cywilnej. Jest to współwłasność łączna.

Wspólny majątek wspólników jest majątkiem odrębnym od majątku osobistego każdego ze wspólników. Każdy ze wspólników ma udział w majątku spółki, lecz uprawnienie to jest określone ułamkowo. W czasie trwania spółki wspólnicy nie mogą rozporządzać udziałami we wspólnym majątku wspólników ani udziałami w poszczególnych składnikach tego majątku. Nie mogą również domagać się podziału wspólnego majątku wspólników. Wierzyciele wspólników nie mogą więc żądać zaspokojenia z ich udziałów we wspólnym majątku wspólników ani z udziałów w poszczególnych składnikach tego majątku.

Nie ma jednak przeszkód, aby wspólnik rozporządzał prawami, które wiążą się z działalnością spółki, ale pozostają poza stosunkiem prawnym spółki i nie wchodzą do jej majątku.

W myśl art. 869 § 1 K.c., jeżeli spółka została zawarta na czas nieoznaczony, każdy wspólnik może z niej wystąpić wypowiadając swój udział na trzy miesiące naprzód na koniec roku obrachunkowego.

Zmiany składu osobowego spółek cywilnych następować mogą z różnych przyczyn i w różnych sytuacjach (przystąpienie do istniejącej spółki dalszej osoby lub osób, wejście do spółki spadkobierców wspólnika, wystąpienie wspólnika, itp.).

Stosownie do art. 871 § 1 K.c., wspólnikowi występującemu ze spółki zwraca się w naturze rzeczy, które wniósł do spółki do używania, oraz wypłaca się w pieniądzu wartość jego wkładu oznaczoną w umowie spółki, a w braku takiego oznaczenia - wartość, którą wkład ten miał w chwili wniesienia. Nie ulega zwrotowi wartość wkładu polegającego na świadczeniu usług albo na używaniu przez spółkę rzeczy należących do wspólnika.

Ponadto wypłaca się występującemu wspólnikowi w pieniądzu taką część wartości wspólnego majątku pozostałego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników, jaka odpowiada stosunkowi, w którym występujący wspólnik uczestniczył w zyskach spółki (art. 871 § 2 K.c.).

Mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, iż na gruncie przepisów podatku od towarów i usług spółka cywilna, jako jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, której celem jest prowadzenie działalności gospodarczej (art. 861 Kc), jest w myśl przytoczonego wyżej przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku VAT, podatnikiem tego podatku. Natomiast wspólnicy Spółki cywilnej są odrębnymi podmiotami prawa podatkowego.

Będąc podmiotem podatku od towarów i usług podlega ona obowiązkowi rejestracji w zakresie tego podatku, zgodnie z art. 96 ust. 1 i 4 ww. ustawy, a w przypadku zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu – wykreśleniu z rejestru podatników stosownie do art. 96 ust. 6 ustawy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca (spółka cywilna) jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z dniem 31 grudnia 2013 r. ze spółki cywilnej wystąpił jeden ze wspólników, a dwa w niej pozostali.

Na dzień 31 grudnia 2013 r. został sporządzony spis z natury w spółce cywilnej.

Zgodnie z umową spółki cywilnej dokonano podziału i przekazania towaru odchodzącemu wspólnikowi proporcjonalnie do wniesionego udziału tj. 50%.

Występujący wspólnik otrzymał w postaci swoich udziałów towar handlowy (sprzęt agd (lodówki, pralki, kuchnie gaz-elektr, zmywarki itp.) drobny sprzęt agd suszarki, lokówki, krajalnice itp., sprzęt RTV - telewizory, radia itp., art. instalacyjne np. przewody, żarówki, bezpieczniki itp., rowery oraz części i osprzęt rowerowy, lampy i żyrandole art. oświetleniowe, wyłączniki, gniazda itp., baterie, latarki itp. art. elektroniczne np. mikro wyłączniki, wtyczki i gniazdka radiowe, złączki itp.), nie zaś środki pieniężne.

Przekazany towar odchodzący wspólnik otrzymał nieodpłatnie.

W trakcie nabywania towarów handlowych o których mowa we wniosku Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w pełnej wysokości, ponieważ spółka nie dokonywała sprzedaży zwolnionej.

Towar w spółce cywilnej był przeznaczony do dalszej odsprzedaży i opodatkowany zgodnie z obowiązującymi zasadami. Sprzedaż zwolniona w spółce nie występowała.

Odchodzący wspólnik będzie prowadził indywidualnie działalność gospodarczą do której to wprowadził towar z podziału spółki.

Po wystąpieniu ze spółki wspólnika spółka nie została rozwiązana i nie utraciła bytu prawnego, a pozostali wspólnicy kontynuują działalność w dotychczasowej formie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy na towary przekazane byłemu wspólnikowi w formie rozliczenia, jako osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą należy wystawić fakturę i co za tym idzie odprowadzić VAT?

Z powyższego należy przyjąć, że wystąpienie ze spółki cywilnej jednego wspólnika, powoduje zmianę jej stanu osobowego. Zauważyć należy, że jeżeli spółka cywilna jest dwuosobowa - to wraz z wystąpieniem jednego ze wspólników, przestaje istnieć. Jeżeli natomiast wspólników jest więcej niż dwóch to po wystąpieniu jednego, spółka istnieje nadal, zachowuje zdolność do prowadzenia działalności gospodarczej, a jej majątek staje się majątkiem tych wspólników. W takim przypadku, wystąpienie wspólnika ze spółki, w przeciwieństwie do rozwiązania spółki, nie prowadzi do likwidacji spółki.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, iż przekazanie przez Spółkę nieodpłatnie towary handlowe na rzecz występującego wspólnika stanowi czynność objętą zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem stanowiło dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż przy nabyciu tych towarów Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Skoro w stosunku do towarów przekazanych ustępującemu wspólnikowi w ramach rozliczenia, przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zatem dostawa ww. towarów nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Tym samym, dostawa ww. towarów handlowych będzie podlegać opodatkowaniu według stawek właściwych dla poszczególnych towarów.

Wskazać należy, iż z brzmienia art. 106 ust. 7 ustawy o VAT (obowiązującego do 31 grudnia 2013 r.), wynika obowiązek wystawienia w takiej sytuacji faktury wewnętrznej.

Biorą powyższe pod uwagę, stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.