Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/436-210/14/MCZ
z 1 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 30 czerwca 2014 r. (data wpływu do Biura – 3 lipca 2014 r.) o wydanie j interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącym podatku od spadków i darowizn w zakresie możliwości skorzystania z ulgi podatkowej określonej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lipca 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie możliwości skorzystania z ulgi podatkowej określonej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 3 stycznia 2013 r. zmarła B.D. Zgodnie z postanowieniem Sądu z 6 lutego 2014 r. spadek po niej, na podstawie testamentu notarialnego sporządzonego przed notariuszem, nabyli Wnioskodawczyni i jej mąż po 1/2 części każdy; osoby należące do III grupy podatkowej.

Przedmiotem spadku jest udział wynoszący 1/4 z całości nieruchomości o łącznej powierzchni 1082 m² zabudowanej budynkiem mieszkalnym o powierzchni użytkowej 109 m² ( udział przysługujący spadkodawczyni po zmarłym mężu).

Spadkodawczyni, za życia, w drodze umowy dożywocia sporządzonej przed notariuszem 9 lipca 2009 r. przeniosła na rzecz Wnioskodawczyni i jej męża, do majątku wspólnego małżonków, własność jej udziału wynoszącego 1/2 cześć w ww. nieruchomości, w zamian za co Wnioskodawczyni i jej mąż zobowiązali się zapewnić spadkodawczyni dożywotnie utrzymanie polegające na przyjęciu jej jako domownika, dostarczeniu wyżywienia, ubrania, mieszkania, pomocy i pielęgnowania w chorobie oraz sprawieniu jej własnym kosztem pogrzebu; (małżonkowie z umowy się wywiązali).

Spadkodawczyni – osoba nie mająca męża, dzieci, rodzeństwa, rodziny bliższej i dalszej faktycznie pozostawała pod opieką Wnioskodawczyni i jej męża od 1997 r. – łącznie 16 lat.

Zanim spadkodawczyni w 2009 r. przeniosła w drodze umowy dożywocia swój udział w ww. nieruchomości, tak naprawdę tylko Wnioskodawczyni wraz z mężem opiekowali się nią, przywozili żywność, kupowali lekarstwa, wozili na rehabilitację, pielęgnowali w chorobie, dbali o całą nieruchomość i jej obejście robiąc podstawowe remonty, tak aby nieruchomość nadawała się do zamieszkania przez starszą, schorowaną osobę, aby ułatwić jej sposób poruszania się po domu. W 1997 r. spadkodawczyni poruszała się o kuli, a od 2000 r., przy pomocy balkoniku.

Spadkodawczyni nie zawarła dodatkowo umowy z podpisem notarialnie poświadczonym, będąc w przekonaniu, że skoro już zawarła umowę dożywocia w formie aktu notarialnego z Wnioskodawczynią i jej mężem (przekazując im swój obecny wówczas udział wynoszący 1/2 w nieruchomości), dodatkowa umowa jest już zbędna, ponieważ zawarta umowa dożywocia spełnia przesłanki z art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Spadkodawczyni przeprowadziła postępowanie spadkowe po swoim mężu, chcąc później rozdysponować swoim udziałem (odziedziczonym po mężu) na rzecz Wnioskodawczyni i jej męża, ale ze względu na trudności skontaktowania się i porozumienia z pozostałymi spadkobiercami męża (zstępni jego rodzeństwa) nie zdążyła uregulować tej ważnej dla niej sprawy przed śmiercią, a w następstwie czego Wnioskodawczyni i jej mąż stali się obecnie współwłaścicielami przedmiotowej nieruchomości wraz z pozostałymi spadkobiercami męża spadkodawczyni.

Wnioskodawczyni i jej mąż do dnia dzisiejszego nie złożyli zeznania podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni, należąca do III grupy podatkowej, nabywając udział w prawie własności nieruchomości na podstawie dziedziczenia (testamentu) sprawując opiekę nad spadkodawczynią określoną w umowie dożywocia, zawartą przed notariuszem w 2009 r. a faktycznie od 16 lat, pomimo, że nie została zawarta dodatkowo umowa z podpisami notarialnie poświadczonymi skorzysta z ulgi mieszkaniowej wynikającej z art. 16 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn spełniając równocześnie przesłanki podmiotowe i przedmiotowe określone w art. 16 niniejszej ustawy?

Zdaniem Wnioskodawczyni, wobec wyżej przedstawionego stanu faktycznego skorzysta ona z przedmiotowej ulgi mieszkaniowej zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, gdyż spełnia wszystkie jej przesłanki podmiotowe i przedmiotowe.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawczyni wskazała, że w art. 16 ust. 1 pkt 1-3 ww. ustawy ustawodawca wprowadził przesłanki nabycia ulgi mieszkaniowej, przez które rozumieć należy okoliczności stanowiące punkt wyjścia do nabycia prawa do ulgi mieszkaniowej. Należą do nich przesłanka podmiotowa i przedmiotowa.

Do tej pierwszej ustawodawca zaliczył przyporządkowanie nabywcy do określonej grupy podatkowej, albowiem art. 16 ust. 1 pkt 1 -3 ww. ustawy wprost stwierdza, że „w przypadku nabycia własności (współwłasności) budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, spółdzielczego prawa do domu jednorodzinnego albo udziału w takim prawie:

1. (...) przez osoby zaliczone do I grupy podatkowej,
2. (...) przez osoby zaliczone do II grupy podatkowej,
3. (...) przez osoby zaliczone do III grupy podatkowej”

-tym samym ulga przysługuje wszystkim podatnikom niezależnie od osobistego przyporządkowania do danej grupy podatkowej.

W znaczeniu podmiotowym ustawodawca nie różnicuje sytuacji podatników w ramach danej grupy podatkowej, natomiast zróżnicowanie o charakterze przedmiotowym występuje już w zależności od przynależności do grupy podatkowej.

Przesłanka przedmiotowa ulgi mieszkaniowej wynika z art. 16 ust. 1 pkt 1-3 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Z przepisu tego wynika, że przedmiotem ulgi mieszkaniowej jest nabycie własności (współwłasności) budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, spółdzielczego prawa do domu jednorodzinnego albo udziału w takim prawie.

Warunki nabycia prawa do ulgi mieszkaniowej, tj. czynniki, od których ustawodawca uzależnił prawo do ulgi, zostały określone w art. 16 ust. 2 pkt 1 -5 lit. a) i b) ww. ustawy. Należą do nich następujące okoliczności:

1. Podatnik jest obywatelem polskim lub obywatelem jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, lub ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa.
2. Podatnik nie jest właścicielem innego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość bądź będąc nim, przeniesie własność budynku lub lokalu na rzecz zstępnych, Skarbu Państwa lub gminy w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego.
3. Podatnikowi nie przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub wynikające z przydziału spółdzielni mieszkaniowej prawo do domu jednorodzinnego lub prawo do lokalu w małym domu mieszkalnym, a w razie dysponowania tymi prawami przekaże je zstępnym lub do dyspozycji spółdzielni w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego.
4. Podatnik nie jest najemcą lokalu lub budynku lub będąc nim, rozwiąże umowę najmu w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego. Warunek powyższy zostanie zrealizowany wówczas, gdy w powyższym 6-miesięcznym terminie dojdzie do rozwiązania umowy najmu; nie spełnia go dokonanie w tym terminie jedynie wypowiedzenia umowy najmu. Jeżeli więc okres wypowiedzenia upływałby po 6-miesięcznym terminie wypowiedzenia, warunek ten nie byłby spełniony. W wyroku z dnia 26 sierpnia 1998 r., sygn. akt I SA/Wr 1980/96 (ONSA 1999, nr 2, poz. 66) NSA wyraził pogląd, że „warunek, o którym mowa w art. 16 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. Nr 45, poz. 207 z późn. zm.), jest spełniony nie tylko wtedy, gdy nabywca spadku (darowizny) nie jest najemcą lokalu lub budynku, lecz również wówczas, gdy będąc nim - rozwiąże umowę najmu”.
5. Podatnik będzie zamieszkiwać, będąc zameldowanym na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku, i nie dokona jego zbycia przez okres 5 lat:
1. od dnia złożenia zeznania podatkowego lub zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego - jeżeli w chwili złożenia zeznania lub zawarcia umowy darowizny nabywca mieszka i jest zameldowany na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku,
   
2. od dnia zamieszkania potwierdzonego zameldowaniem na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku - jeżeli nabywca zamieszka i dokona zameldowania na pobyt stały w ciągu roku od dnia złożenia zeznania podatkowego lub zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego.

Dla podatników należących do III grupy tytułami nabycia muszą być: dziedziczenie, zapis, dalszy zapis lub polecenie testamentowe, z tym że ich ograniczenie polega na tym, że dodatkowo, oprócz nabycia własności (współwłasności), muszą:

1. legitymować się zawartą z poprzednikiem (spadkodawcą) umową z podpisami notarialnie poświadczonymi;
2. sprawować faktycznie opiekę nad wymagającym takiej opieki spadkodawcą przez okres co najmniej 2 lat od dnia poświadczenia podpisów przez notariusza.
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, spełnia ona wszystkie przesłanki aby skorzystać z ulgi mieszkaniowej określonej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn pomimo, że nie posiada ona odrębnej umowy zawartej ze spadkodawczynią, ale posiada umowę dożywocia zawartą ze spadkodawczynią w 2009 r. (4 lata przed jej śmiercią) w formie aktu notarialnego, na podstawie której Wnioskodawczyni wraz z mężem sprawowali osobistą opiekę nad spadkodawczynią do dnia jej śmierci wraz z urządzeniem jej pogrzebu, dbając do dnia dzisiejszego o jej grób a także o całą nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym. Skoro zgodnie z umową dożywocia Wnioskodawczyni i jej mąż otrzymali połowę przedmiotowej nieruchomości w zamian przejmując opiekę „całościową” nad spadkodawczynią do dnia jej śmierci – to oczywistym jest, iż opieka Wnioskodawczyni nad spadkodawczynią rozciąga się także, w przypadku odziedziczenia na podstawie testamentu przez Wnioskodawczynię kolejnego udziału należącego do spadkodawczyni, nad którą zgodnie z aktem notarialnym sprawowała opiekę od 2009 r., a faktycznie 16 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U z 2009 r., Nr 93, poz. 768, ze zm.) podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego.

W myśl art. 5 tej ustawy obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.

W przypadku nabycia majątku tytułem dziedziczenia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia spadku - art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy.

Jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej na fakt nabycia - art. 6 ust. 4 ww. ustawy.

Podstawa opodatkowania określona została w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Stanowi ją wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 4 902 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.

Jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie – art. 9 ust. 2 zd. 1 ustawy.

W myśl art. 14 ust. 2 ww. ustawy zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 3 ww. ustawy do III grupy podatkowej zalicza się innych nabywców (czyli tych, którzy nie zostali wymienieni w pkt 1 i 2).

Natomiast stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, w przypadku nabycia własności (współwłasności) budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, spółdzielczego prawa do domu jednorodzinnego albo udziału w takim prawie w drodze dziedziczenia, zapisu zwykłego, zapisu windykacyjnego, dalszego zapisu lub polecenia testamentowego przez osoby zaliczane do III grupy podatkowej, które sprawowały opiekę nad wymagającym takiej opieki spadkodawcą, na podstawie pisemnej umowy z podpisem notarialnie poświadczonym, przez co najmniej dwa lata od dnia poświadczenia podpisów przez notariusza

-nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich czystej wartości do łącznej wysokości nieprzekraczającej 110 m² powierzchni użytkowej budynku lub lokalu. W przypadku nabycia części (udziału) budynku mieszkalnego lub lokalu alb udziału w spółdzielczym prawie do budynku mieszkalnego lub lokalu ulga przysługuje stosownie do wielkości udziału.

Za powierzchnię użytkową budynku (lokalu) w rozumieniu art. 16 ust. 4 tejże ustawy uważa się powierzchnię mierzoną po wewnętrznej długości ścian pomieszczeń na wszystkich kondygnacjach (podziemnych i naziemnych, z wyjątkiem powierzchni piwnic i klatek schodowych oraz szybów dźwigów).

Powierzchnie pomieszczeń lub ich części oraz część kondygnacji o wysokości w świetle od 1,40 m do 2,20 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w 50%, a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1,40 m - powierzchnię tę pomija się – art. 16 ust. 5 powyższej ustawy.

W myśl art. 16 ust. 2 ww. ustawy z omawianej ulgi mogą skorzystać nabywcy, którzy łącznie spełniają następujące warunki:

1. w chwili nabycia posiadają obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa,
2. nie są właścicielami innego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość bądź będąc nimi przeniosą własność budynku lub lokalu na rzecz zstępnych, Skarbu Państwa lub gminy w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;
3. nie przysługuje im spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub wynikające z przydziału spółdzielni mieszkaniowej: prawo do domu jednorodzinnego lub prawo do lokalu w małym domu mieszkalnym, a w razie dysponowania tymi prawami przekażą je zstępnym lub przekażą do dyspozycji spółdzielni, w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;
4. nie są najemcami lokalu lub budynku lub będąc nimi rozwiążą umowę najmu w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego albo zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego;
5. będą zamieszkiwać będąc zameldowanymi na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku i nie dokonają jego zbycia przez okres 5 lat:
1. od dnia złożenia zeznania podatkowego lub zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego - jeżeli w chwili złożenia zeznania lub zawarcia umowy darowizny nabywca mieszka i jest zameldowany na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku,
   
2. od dnia zamieszkania potwierdzonego zameldowaniem na pobyt stały w nabytym lokalu lub budynku - jeżeli nabywca zamieszka i dokona zameldowania na pobyt stały w ciągu roku od dnia złożenia zeznania podatkowego lub zawarcia umowy darowizny w formie aktu notarialnego.

Mając na uwadze ww. przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn stwierdzić należy, że zasadniczym celem ustawodawcy jest zwolnienie bliskich spadkodawcy lub darczyńcy od obciążeń podatkowych z tytułu nabycia nieruchomości mieszkaniowej, gdy nie dysponują innym mieszkaniem czy domem (nie są ich właścicielami) i będą zamieszkiwać w uzyskanej nieruchomości przez 5 lat od dnia określonego w cytowanym wyżej przepisie art. 16 ust. 2 pkt 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Warunkiem niezbędnym do skorzystania z ulgi przewidzianej w art. 16 ww. ustawy jest łączne spełnienie wszystkich zawartych w tym przepisie warunków.

Z treści wniosku wynika, że spadkodawczyni zmarła w 2013 r. .W skład spadku po niej wchodzi udział wynoszący ¼ nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym (powierzchnia użytkowa 109 m²). Jest to udział, który przysługiwał jej w spadku po mężu. Na podstawie testamentu notarialnego Wnioskodawczyni i jej mąż nabyli po ww. zmarłej po ½ części każdy, udział wynoszący ¼ z całości nieruchomości.

Spadkodawczyni za życia, w drodze umowy dożywocia sporządzonej przed notariuszem 9 lipca 2009 r., przeniosła na rzecz Wnioskodawczyni i jej męża, do ich majątku wspólnego, własność jej udziału wynoszącego wówczas 1/2 część w nieruchomości w zamian za co Wnioskodawczyni i jej mąż zobowiązali się zapewnić spadkodawczyni dożywotnie utrzymanie polegające na przyjęciu jej jako domownika, dostarczeniu wyżywienia, ubrania, mieszkania, pomocy i pielęgnowania w chorobie oraz sprawieniu jej własnym kosztem pogrzebu. Faktycznie spadkodawczyni pozostawała pod opieką Wnioskodawczyni i jej męża od 1997 r. – łącznie 16 lat. Spadkodawczyni nie zawarła dodatkowo umowy z podpisem notarialnie poświadczonym, będąc w przekonaniu, że dodatkowa umowa jest zbędna, gdyż zawarta umowa dożywocia spełnia przesłanki z art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy praw stwierdzić należy, że w przypadku nabycia m.in. współwłasności budynku mieszkalnego przez osobę zaliczoną do III grupy podatkowej sprawującą opiekę, nad wymagającym takiej opieki spadkodawcą, przez okres wskazany w treści art. 16 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, na podstawie sporządzonej w formie aktu notarialnego umowy o dożywocie, zostają spełnione przesłanki do skorzystania z ulgi podatkowej określonej w art. 16 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

Wynika to z faktu, że treścią umowy dożywocia jest m.in. sprawowanie przez nabywcę nieruchomości (czy udziału w nieruchomości) opieki nad jej zbywcą. Przy umowie o dożywocie za spełniony uznaje się także warunek notarialnego poświadczenia podpisów, gdyż umowa taka, będąca umową przenoszącą własność nieruchomości, wymaga dla jej ważności zawarcia umowy dożywocia w formie aktu notarialnego.

Skoro zatem w rozpatrywanej sprawie, został spełniony warunek określony w art. 16 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, to Wnioskodawczyni może skorzystać z ulgi podatkowej po łącznym spełnieniu pozostałych jej warunków, które wymienione zostały w art. 16 ust. 2 tej ustawy.

Fakt spełnienia wszystkich warunków omawianej ulgi podatkowej zostanie ustalony w postępowaniu podatkowym przeprowadzonym przez organ podatkowy po złożeniu przez Wnioskodawczynię zeznania podatkowego o nabyciu spadku po ww. spadkodawczyni.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Organ jednocześnie zaznacza, iż interpretacja została wydana w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawczynię. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Jeżeli jednak przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Końcowo wskazać należy, iż przedmiotowa interpretacja – zgodnie ze złożonym wnioskiem – została wydana wyłącznie dla Wnioskodawczyni. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.