Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-720/14-2/MN
z 3 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z 1 lipca 2014 r. (data wpływu 4 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w związku z wystawieniem faktur korygujących – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w związku z wystawieniem faktur korygujących.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów usług (dalej: podatek VAT), wykonującym czynności opodatkowane podatkiem VAT, w tym odpłatne dostawy towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, dokumentowane przez Spółkę poprzez wystawienie faktury – zgodnie z ciążącym na niej obowiązkiem wynikającym z przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.; dalej: ustawa o VAT).

W toku działalności Spółki zdarzały się sytuacje, w których po dokonaniu transakcji (ewentualnie po otrzymaniu całości lub części zapłaty przed dokonaniem transakcji) podstawa opodatkowania podatkiem VAT ulegała obniżeniu, m.in. z tytułu udzielonych po dokonaniu sprzedaży upustów/rabatów i obniżek cen, zwrotów towarów, zwrotów zapłaty otrzymanej przed dokonaniem transakcji czy w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze pierwotnej. W takich sytuacjach Spółka wystawiała faktury korygujące.

Rozliczenie wzajemnych należności pomiędzy Spółką a jej kontrahentami (tj. należności Spółki wobec kontrahenta wynikających z wystawionych przez Spółkę faktur oraz należności kontrahenta wobec Spółki wynikających z wystawionych przez Spółkę faktur korygujących, zmniejszających zafakturowane pierwotnie przez Spółkę należności) przyjmowało często formę potrącenia / kompensaty. Oznacza to, że kwota brutto należności wynikających z wystawionych przez Spółkę faktur była pomniejszana o wartość przysługujących kontrahentowi względem Spółki należności wynikających z wystawionych przez Spółkę faktur korygujących in minus, a ewentualna pozostała po potrąceniu część należności wynikających z wystawionych przez Spółkę faktur była regulowana przez kontrahenta w formie przelewu na rachunek bankowy Spółki.

W praktyce, określenie poszczególnych należności Spółki względem kontrahenta oraz należności kontrahenta względem Spółki, które były przedmiotem potrącenia, było dokonywane poprzez:

1. wskazanie przez kontrahenta w tytule przelewu bankowego danych umożliwiających identyfikację faktury korygującej pomniejszającej kwotę płatności (tj. faktury korygującej, którą kontrahent potrąca z kwotą należności wobec Spółki) lub
2. złożenie Spółce przez kontrahenta propozycji potrącenia wzajemnych należności – w formie mailowej, faksem, kurierem bądź tradycyjną drogą pocztową – ze szczegółowym wskazaniem danych umożliwiających identyfikację faktur korygujących będących przedmiotem potrącenia lub
3. przyjęcie przez kontrahenta złożonej mu przez Spółkę propozycji potrącenia wzajemnych należności – w formie mailowej, faksem, kurierem bądź tradycyjną drogą pocztową – ze szczegółowym wskazaniem danych umożliwiających identyfikację faktur korygujących będących przedmiotem potrącenia lub
4. złożenie przez kontrahenta pisemnego oświadczenia o potrąceniu wzajemnych należności na podstawie art. 498 i 499 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014, poz. 121); w oświadczeniu tym kontrahent wskazywał szczegółowo dane umożliwiające identyfikację faktur korygujących będących przedmiotem potrącenia.
   
   

Spółka nie posiadała informacji kiedy kontrahent faktycznie otrzymał poszczególne faktury korygujące wystawione przez Spółkę, będące przedmiotem potrącenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wskazane w opisie stanu faktycznego działania kontrahenta, tj.:
   1. wskazanie przez kontrahenta w tytule przelewu bankowego danych umożliwiających identyfikację faktury korygującej pomniejszającej kwotę płatności (tj. faktury korygującej, którą kontrahent potrąca z kwotą należności wobec Spółki) lub
   2. złożenie Spółce przez kontrahenta propozycji potrącenia wzajemnych należności – w formie mailowej, faksem, kurierem bądź tradycyjną drogą pocztową – ze szczegółowym wskazaniem danych umożliwiających identyfikację faktur korygujących będących przedmiotem potrącenia lub
   3. przyjęcie przez kontrahenta złożonej mu przez Spółkę propozycji potrącenia wzajemnych należności – w formie mailowej, faksem, kurierem bądź tradycyjną drogą pocztową – ze szczegółowym wskazaniem danych umożliwiających identyfikację faktur korygujących będących przedmiotem potrącenia lub
   4. złożenie przez kontrahenta oświadczenia o potrąceniu wzajemnych należności na podstawie art. 498 i 499 Kodeksu cywilnego, ze szczegółowym wskazaniem danych umożliwiających identyfikację faktur korygujących będących przedmiotem potrącenia
   – mogą zostać uznane za potwierdzenie otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta Spółki i czy w konsekwencji uprawniały Spółkę do obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego na podstawie art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.?
2. Czy Spółka, na gruncie art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., była uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym rozliczyła wzajemne należności z kontrahentem na podstawie odpowiednio:
   1. płatności, w tytule której kontrahent wskazywał dane umożliwiające identyfikację faktury korygującej pomniejszającej kwotę płatności (tj. faktury korygującej, którą kontrahent potrąca z kwotą należności wobec Spółki) lub
   2. propozycji potrącenia wzajemnych należności – w formie mailowej, faksem, kurierem bądź tradycyjną drogą pocztową – ze szczegółowym wskazaniem danych umożliwiających identyfikację faktur korygujących będących przedmiotem potrącenia lub
   3. informacji o przyjęciu złożonej mu przez Spółkę propozycji potrącenia wzajemnych należności – w formie mailowej, faksem, kurierem bądź tradycyjną drogą pocztową – ze szczegółowym wskazaniem danych umożliwiających identyfikację faktur korygujących będących przedmiotem potrącenia lub
   4. oświadczenia o potrąceniu wzajemnych należności na podstawie art. 498 i 499 Kodeksu cywilnego, ze szczegółowym wskazaniem danych umożliwiających identyfikację faktur korygujących będących przedmiotem potrącenia?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Wskazane w opisie stanu faktycznego działania kontrahenta, tj.:

1. wskazanie przez kontrahenta w tytule przelewu bankowego danych umożliwiających identyfikację faktury korygującej pomniejszającej kwotę płatności (tj. faktury korygującej, którą kontrahent potrąca z kwotą należności wobec Spółki) lub
2. złożenie Spółce przez kontrahenta propozycji potrącenia wzajemnych należności – w formie mailowej, faksem, kurierem bądź tradycyjną drogą pocztową – ze szczegółowym wskazaniem danych umożliwiających identyfikację faktur korygujących będących przedmiotem potrącenia lub
3. przyjęcie przez kontrahenta złożonej mu przez Spółkę propozycji potrącenia wzajemnych należności – w formie mailowej, faksem, kurierem bądź tradycyjną drogą pocztową – ze szczegółowym wskazaniem danych umożliwiających identyfikację faktur korygujących będących przedmiotem potrącenia lub
4. złożenie przez kontrahenta oświadczenia o potrąceniu wzajemnych należności na podstawie art. 498 i 499 Kodeksu cywilnego, ze szczegółowym wskazaniem danych umożliwiających identyfikację faktur korygujących będących przedmiotem potrącenia

– mogą zostać uznane za potwierdzenie otrzymania faktury korygującej przez kontrahenta Spółki i w konsekwencji uprawniały Spółkę do obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego na podstawie art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.

Zgodnie z § 13 ust. 1 i 5 oraz § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360, z późn. zm.; dalej: rozporządzenie), obowiązującego do 31 grudnia 2013 r., w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont),
2. dokonano zwrotu towarów sprzedawcy,
3. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części należności uiszczonej przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi,
4. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

– podatnik wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., w przypadku, gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano. Ponadto, zgodnie z art. 29 ust. 4c ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., powyższe zasady miały także odpowiednie zastosowanie w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Wskazane powyżej przepisy uzależniały zatem możliwość obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego przez sprzedawcę, który wystawił fakturę korygującą in minus, od posiadania potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę.

Przepisy ustawy o VAT nie określały jednak w żaden sposób formy jaką powinno mieć potwierdzenie otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, uprawniające sprzedawcę do obniżenia podstawy opodatkowania. W związku z tym w pełni uzasadnione jest stwierdzenie, że każda zmaterializowana forma potwierdzenia, z której w sposób wiarygodny i jednoznaczny wynikać będzie, że nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą i zapoznał się z jej treścią, może być uznana za potwierdzenie otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, o którym mowa w art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. Powyższa konstatacja jest w pełni podzielana przez organy podatkowe i sądy administracyjne. Przykładowo, w wyroku z 3 lutego 2012 r. sygn. I FSK 589/11 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził m.in., że: „ art. 29 ust. 4a i 4c ustawy o VAT należy interpretować w ten sposób, że obniżenie za dany okres rozliczeniowy podstawy opodatkowania, wynikającej z pierwotnej faktury, zależne jest od posiadania przez podatnika, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten okres, potwierdzenia, w dowolnej formie, otrzymania korekty faktury przez nabywcę towarów lub usług”.

W ocenie Spółki, za potwierdzenie otrzymania faktury korygującej można także uznać wskazane w opisie stanu faktycznego sytuacje, tj.:

1. wskazanie przez kontrahenta w tytule przelewu bankowego danych umożliwiających identyfikację faktury korygującej pomniejszającej kwotę płatności (tj. faktury korygującej, którą kontrahent potrąca z kwotą należności wobec Spółki) lub
2. złożenie Spółce przez kontrahenta propozycji potrącenia wzajemnych należności – w formie mailowej, faksem, kurierem bądź tradycyjną drogą pocztową – ze szczegółowym wskazaniem danych umożliwiających identyfikację faktur korygujących będących przedmiotem potrącenia lub
3. przyjęcie przez kontrahenta złożonej mu przez Spółkę propozycji potrącenia wzajemnych należności – w formie mailowej, faksem, kurierem bądź tradycyjną drogą pocztową – ze szczegółowym wskazaniem danych umożliwiających identyfikację faktur korygujących będących przedmiotem potrącenia lub
4. złożenie przez kontrahenta oświadczenia o potrąceniu wzajemnych należności na podstawie art. 498 i 499 Kodeksu cywilnego, ze szczegółowym wskazaniem danych umożliwiających identyfikację faktur korygujących będących przedmiotem potrącenia.
   
   

Sytuacje te dotyczą rozliczenia wzajemnych należności pomiędzy Spółką a jej kontrahentami (tj. należności Spółki wobec kontrahenta wynikających z wystawionych przez Spółkę faktur oraz należności kontrahenta wobec Spółki wynikających z wystawionych przez Spółkę faktur korygujących, zmniejszających zafakturowane pierwotnie przez Spółkę należności) w formie potrącenia/kompensaty. W ramach takiego rozliczenia uwzględniane były faktury korygujące in minus wystawione przez Spółkę w związku z udzieleniem po dokonaniu sprzedaży upustów/rabatów i obniżek cen, zwrotami towarów, zwrotami zapłaty otrzymanej przed dokonaniem transakcji czy stwierdzeniem pomyłki w kwocie podatku na fakturze pierwotnej.

W każdej z wymienionych powyżej sytuacji możliwe było zidentyfikowanie faktur korygujących objętych potrąceniem – zarówno bowiem w tytule przelewu, w propozycji kompensaty składanej przez kontrahenta, w propozycji kompensaty składnej przez Spółkę i zaakceptowanej przez kontrahenta czy w oświadczeniu kontrahenta o potrąceniu należności, każdorazowo wskazywane były dane umożliwiające identyfikację faktur korygujących będących przedmiotem potrącenia. Zdaniem Spółki, skoro kontrahent podawał dane umożliwiające identyfikację faktury korygującej w tytule przelewu, propozycji kompensaty lub oświadczeniu o potrąceniu bądź zgadzał się na złożoną przez Spółkę propozycję kompensaty, zawierającą w swojej treści dane umożliwiające identyfikację faktury korygującej, w efekcie czego dochodziło do potrącenia wzajemnych należności – nie ulega wątpliwości, że kontrahent faktycznie otrzymał fakturę korygującą wystawioną przez Spółkę (której dane umożliwiające identyfikację zostały wskazane w tytule przelewu, w propozycji kompensaty składanej przez kontrahenta, w propozycji kompensaty składnej przez Spółkę zaakceptowanej przez kontrahenta czy w oświadczeniu kontrahenta o potrąceniu należności), zapoznał się z jej treścią i nie kwestionował zasadności ani sposobu jej wystawienia. Wskazane powyżej działania kontrahenta potwierdzają zatem jednoznacznie, że kontrahent otrzymał fakturę korygującą o danym numerze – w przeciwnym wypadku dokonanie powyższego potrącenia nie byłoby możliwe.

Wymóg posiadania potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę, wynikający z art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., miał zapobiegać nieuzasadnionym obniżkom podstawy opodatkowania u sprzedawcy. Nabywca otrzymując fakturę korygującą zmniejszającą podstawę opodatkowania oraz podatek VAT, był zobowiązany do pomniejszenia podatku VAT naliczonego, odliczonego uprzednio na podstawie faktury korygowanej – co wynikało wprost z art. 86 ust. 10a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r. Obniżenie podatku naliczonego u nabywcy powinno z kolei gwarantować sprzedawcy prawo do obniżenia podstawy opodatkowania i podatku należnego – co z kolei wynika z fundamentalnej zasady neutralności podatku VAT. W celu zachowania jednoczesności obu tych zdarzeń, ustawodawca wprowadził wymóg posiadania przez sprzedawcę potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę – co skutkowało tym, że sprzedawca nie mógł obniżyć podstawy opodatkowania oraz podatku należnego wcześniej niż w okresie rozliczeniowym, w którym nabywca otrzymał fakturę korygującą. W praktyce oznaczało to, że aby sprzedawca mógł obniżyć podatek należny w związku z wystawieniem faktury korygującej, faktura ta musiała dotrzeć do nabywcy, zaś nabywca musiał potwierdzić ten fakt.

W analizowanej sytuacji, kontrahent wskazywał wprost dane umożliwiające identyfikację faktury korygującej w tytule przelewu, w propozycji kompensaty składanej przez kontrahenta lub w oświadczeniu kontrahenta o potrąceniu należności, bądź akceptował złożoną przez Spółkę propozycję kompensaty, zawierającą w swojej treści dane umożliwiające identyfikację faktury korygującej. Nie ulega zatem wątpliwości, że faktura korygująca została doręczona kontrahentowi Spółki – skoro kontrahent powoływał dane umożliwiające jej identyfikację, dokonując ze Spółką rozliczenia wzajemnych należności. W świetle art. 86 ust. 10a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., kontrahent Spółki był więc zobowiązany do zmniejszenia podatku naliczonego, w rozliczeniu za okres, w którym tę fakturę korygującą otrzymał. W związku z tym, w sytuacji gdy Spółka dokonywałaby obniżenia podstawy opodatkowania i podatku należnego odpowiednio po otrzymaniu przelewu od kontrahenta, propozycji kompensaty lub oświadczenia o potrąceniu, bądź otrzymaniu od kontrahenta informacji o przyjęciu złożonej mu przez Spółkę propozycji potrącenia – nie zachodziłoby ryzyko, że zmniejszenie podstawy opodatkowania i podatku należnego przez Spółkę nie znajdzie odzwierciedlenia w zmniejszeniu podatku naliczonego po stronie kontrahenta Spółki. Zrealizowany zostałby zatem cel obowiązywania art. 29 ust. 4a i 4c ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.

Reasumując, zdaniem Spółki:

1. wskazanie przez kontrahenta w tytule przelewu bankowego danych umożliwiających identyfikację faktury korygującej pomniejszającej kwotę płatności (tj. faktury korygującej, którą kontrahent potrąca z kwotą należności wobec Spółki) lub
2. złożenie Spółce przez kontrahenta propozycji potrącenia wzajemnych należności – w formie mailowej, faksem, kurierem bądź tradycyjną drogą pocztową – ze szczegółowym wskazaniem danych umożliwiających identyfikację faktur korygujących będących przedmiotem potrącenia lub
3. przyjęcie przez kontrahenta złożonej mu przez Spółkę propozycji potrącenia wzajemnych należności – w formie mailowej, faksem, kurierem bądź tradycyjną drogą pocztową – ze szczegółowym wskazaniem danych umożliwiających identyfikację faktur korygujących będących przedmiotem potrącenia lub
4. złożenie przez kontrahenta oświadczenia o potrąceniu wzajemnych należności na podstawie art. 498 i 499 Kodeksu cywilnego, ze szczegółowym wskazaniem danych umożliwiających identyfikację faktur korygujących będących przedmiotem potrącenia

– stanowiło w istocie potwierdzenie otrzymania przez kontrahenta faktur korygujących wystawionych przez Spółkę, o wskazanych tam danych umożliwiających identyfikację faktury.

Z faktu, że kontrahent podawał dane umożliwiające identyfikację faktury korygującej w tytule przelewu, propozycji kompensaty lub oświadczeniu o potrąceniu bądź zgadzał się na złożoną przez Spółkę propozycję kompensaty, zawierającą w swojej treści dane umożliwiające identyfikację faktury korygującej, wynika bowiem jednoznacznie, że kontrahent otrzymał taką fakturę korygującą i zapoznał się z jej treścią. W konsekwencji, uznać należy, że rozliczenie wzajemnych należności z kontrahentem na podstawie odpowiednio:

1. płatności, w tytule której kontrahent wskazuje dane umożliwiające identyfikację faktury korygującej pomniejszającej kwotę płatności (tj. faktury korygującej, którą kontrahent potrąca z kwotą należności wobec Spółki) lub
2. propozycji potrącenia wzajemnych należności – w formie mailowej, faksem, kurierem bądź tradycyjną drogą pocztową – ze szczegółowym wskazaniem danych umożliwiających identyfikację faktur korygujących będących przedmiotem potrącenia lub
3. informacji o przyjęciu złożonej mu przez Spółkę propozycji potrącenia wzajemnych należności – w formie mailowej, faksem, kurierem bądź tradycyjną drogą pocztową – ze szczegółowym wskazaniem danych umożliwiających identyfikację faktur korygujących będących przedmiotem potrącenia lub
4. oświadczenia o potrąceniu wzajemnych należności na podstawie art. 498 i 499 Kodeksu cywilnego, ze szczegółowym wskazaniem danych umożliwiających identyfikację faktur korygujących będących przedmiotem potrącenia

– uprawniało Spółkę do obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego na podstawie art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.

Ad. 2. Z art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., wynikało, że sprzedawca, który wystawił fakturę korygującą mógł obniżyć podstawę opodatkowania oraz podatek należny najwcześniej w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nabywca otrzymał fakturę korygującą – pod warunkiem, że przed upływem terminu do jej złożenia posiadał potwierdzenie otrzymania faktury korygującej przez nabywcę. Uzyskanie takiego potwierdzenia po tym terminie, uprawniało sprzedawcę do obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w deklaracji za okres, w którym takie potwierdzenie otrzymał.

W świetle powyższego oraz z uwagi na fakt, że Spółka nie posiadała informacji kiedy kontrahent faktycznie otrzymał fakturę korygującą wystawioną przez Spółkę, zdaniem Spółki zasadne jest przyjęcie dla potrzeb zastosowania art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, że kontrahent otrzymał fakturę korygującą najpóźniej w dniu, w którym Spółka otrzymała:

1. płatność, w tytule której kontrahent wskazuje dane umożliwiające identyfikację faktury korygującej pomniejszającej kwotę płatności (tj. faktury korygującej, którą kortrahent potrąca z kwotą należności wobec Spółki) lub
2. propozycję potrącenia wzajemnych należności – w formie mailowej, faksem, kurierem bądź tradycyjną drogą pocztową – ze szczegółowym wskazaniem danych umożliwiających identyfikację faktur korygujących będących przedmiotem potrącenia lub
3. informację o przyjęciu złożonej kontrahentowi przez Spółkę propozycji potrącenia wzajemnych należności – w formie mailowej, faksem, kurierem bądź tradycyjną drogą pocztową – ze szczegółowym wskazaniem danych umożliwiających identyfikację faktur korygujących będących przedmiotem potrącenia lub
4. oświadczenie o potrąceniu wzajemnych należności na podstawie art. 498 i 499 Kodeksu cywilnego, ze szczegółowym wskazaniem danych umożlwiających identyfikację faktur korygujących będących przedmiotem potrącenia

– w których zostały wymienione dane umożliwiające identyfikację tej faktury korygującej.

Oznacza to, że w świetle art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, Spółka mogła obniżyć podstawę opodatkowania oraz podatek należny o kwoty wynikające z wystawionych faktur korygujących, w deklaracji za okres, w którym Spółka rozliczyła wzajemne należności z kontrahentem na podstawie odpowiednio:

1. płatności, w tytule której kontrahent wskazuje dane umożliwiające identyfikację faktury korygującej pomniejszającej kwotę płatności (tj. faktury korygującej, którą kontrahent potrąca z kwotą należności wobec Spółki) lub
2. propozycji potrącenia wzajemnych należności – w formie mailowej, faksem, kurierem bądź tradycyjną drogą pocztową – ze szczegółowym wskazaniem danych umożliwiających identyfikację faktur korygujących będących przedmiotem potrącenia lub
3. informacji o przyjęciu złożonej mu przez Spółkę propozycji potrącenia wzajemnych należności – w formie mailowej, faksem, kurierem bądź tradycyjną drogą pocztową – ze szczegółowym wskazaniem danych umożliwiających identyfikację faktur korygujących będących przedmiotem potrącenia lub
4. oświadczenia o potrąceniu wzajemnych należności na podstawie art. 498 i 499 Kodeksu cywilnego, ze szczegółowym wskazaniem danych umożliwiających identyfikację faktur korygujących będących przedmiotem potrącenia.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.