Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-631/14-2/MK
z 25 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2014 r. (data wpływu 7 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność handlową w kraju i za granicą. W celu realizacji poszczególnych zamówień Spółka pobiera wpłaty na poczet przyszłych dostaw towarów. Czas realizacji zamówienia jest zróżnicowany i uzależniony od dostępności towaru u dostawcy lub potrzeby zgromadzenia większej ilości towaru w celu obniżenia kosztów transportu z zagranicy. W przypadku braku możliwości zrealizowania zamówienia pobrane kwoty zaliczek są zwracane kontrahentom. Towar będący przedmiotem sprzedaży jest wysyłany z magazynu w Polsce. Spółka ma podpisaną umowę z firmą transportową, która na koszt Spółki przewozi towar do klientów w kraju i za granicą. W zależności od uzgodnionych pomiędzy Spółką a klientem warunków sprzedaży towar może być również dostarczony transportem własnym Spółki. Jest to uzależnione od dostępności kierowcy, wielkości ładunku czy możliwości dojazdu w ustalonym czasie. Spółka ustala z klientem moment sprzedaży. Faktury sprzedaży najczęściej są wystawiane w momencie realizacji dostawy, tj. w momencie wyjścia towaru z magazynu i przekazywana klientowi pocztą elektroniczną bądź w formie papierowej przez kierowcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymane wpłaty na poczet przyszłych dostaw stanowią przychody podlegające opodatkowaniu w momencie ich otrzymania?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Zdaniem Spółki wpłaty otrzymywane od kontrahentów na poczet przyszłych dostaw nie stanowią przychodów podlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym różnice kursowe. Ponadto w myśl art. 12 ust 3 ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 12 ust 3a ustawy o CIT przychód podatkowy powstaje w dniu wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania (także częściowego) usługi, nie później niż w dniu w wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Jednakże od wyżej przedstawionych zasad ogólnych ustawa o CIT wprost przewiduje szereg wyłączeń. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych.

Zgodnie z opisanym stanem faktycznym zaliczki otrzymane przez Spółkę od kontrahentów stanowią wpłaty na poczet przyszłych dostaw towarów. Wobec powyższego zgodnie z treścią ustawy o CIT nie stanowią one przychodów podlegających opodatkowaniu w momencie ich otrzymania. Spółka rozpoznaje przychód w momencie faktycznej realizacji konkretnych dostaw, tj. w momencie wystawienia faktury od kontrahenta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1ustawy z dnia 15 lutego 1992 r, o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm., dalej: updop), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o pdop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Na podstawie wyżej wymienionych przepisów w szczególności art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, można stwierdzić, iż przychodami będą wszelkiego rodzaju przysporzenia majątkowe mające charakter definitywny, ostateczny oraz rzeczywisty, które powiększają aktywa podatnika.

Zasady podatkowego rozpoznawania momentu uzyskania przychodów określonych w art. 12 ust. 3 ustawy CIT, uregulowane są w art. 12 ust. 3a- 3e. Zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy CIT, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

• wystawienia faktury albo
  

• uregulowania należności.
  
  
  

Jak stanowi art. 12 ust. 3c ustawy CIT, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Zgodnie z ww. przepisami w obecnym stanie prawnym o momencie powstania przychodu decyduje to, które ze zdarzeń:

1. wykonanie usługi,
   
2. częściowe wykonanie usługi,
   
3. wystawienie faktury albo
   
4. uregulowania należności,

- zachodzi pierwsze.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych regulują również sytuacje, w których otrzymane wpłaty nie stanowią przychodów podatkowych. W art. 12 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy ustanowiono zamknięty katalog przypadków, kiedy u podatnika ma miejsce przysporzenie majątkowe, a nie stanowi ono, trwale ani przejściowo, przychodu podatkowego. Na mocy tego przepisu nie stanowią przychodu podatkowego pobrane wpłaty lub zarachowane należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymane lub zwrócone pożyczki (kredyty), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w celu realizacji poszczególnych zamówień, pobiera wpłaty na poczet przyszłych dostaw towarów. Czas realizacji zamówienia jest zróżnicowany i uzależniony od dostępności towaru u dostawcy lub potrzeby zgromadzenia większej ilości towaru w celu obniżenia kosztów transportu z zagranicy. W przypadku braku możliwości zrealizowania zamówienia pobrane kwoty zaliczek są zwracane kontrahentom.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że otrzymanie zaliczki nie kreuje przychodu po stronie otrzymującego wpłatę, jeżeli zapłata/zaliczka dotyczy dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych. Wyłączenie o którym mowa w art. 12 ust. 4 pkt 1 updop nie dotyczy zaliczek, które dotyczą dostaw towarów wykonanych w okresie sprawozdawczym, w którym została uiszczona zaliczka.

Ponadto, żeby można było uznać określone wpłaty za przychody przyszłych okresów w rozumieniu art. 12 ust. 4 pkt 1 updop, to również z umowy czy faktury powinno wynikać, że określona kwota stanowi wpłatę na wykonanie konkretnej dostawy towarów czy usług, które zostaną wykonane w następnym (późniejszym) okresie sprawozdawczym. Dokonywanie przez podatnika automatycznie podziału kwoty faktury (rozłożenia płatności na raty) na kolejne okresy sprawozdawcze samo w sobie nie daje podstawy do zastosowania przepisu art. 12 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy. Tym samym, aby pobrane wpłaty (zaliczki) nie stanowiły przychodu podatkowego, nie mogą mieć charakteru definitywnego, ostatecznego oraz rzeczywistego i muszą dotyczyć następnego (późniejszego) okresu sprawozdawczego. Jednocześnie należy pamiętać, że wszelkie otrzymane kwoty, których nie można powiązać z przyszłą sprzedażą, będą generować przychód podatkowy w momencie jego otrzymania.

Podsumowując, należy uznać za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, że wpłaty otrzymywane od kontrahentów na poczet przyszłych dostaw nie stanowią przychodów podlegających opodatkowaniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.