Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-420/12-2/IG
z 19 lipca 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPP2/443-420/12-2/IG
Data
2012.07.19



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie


Temat
Ustawa o grach hazardowych --> Sprawozdawczość --> Obowiązek prowadzenia ksiąg, ewidencji, rejestrów, dokumentacji


Słowa kluczowe
automat do gier
ewidencja
księgi
podatek od gier
przychód


Istota interpretacji
Czy Spółka prawidłowo postąpi nie ujmując w ewidencji podstaw opodatkowania fikcyjnych zdarzeń i nie odprowadzi od tego podatku od gier?



Wniosek ORD-IN 281 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 12.04.2012 r. (data wpływu 30.04.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o grach hazardowych w zakresie przychodu na automacie – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30.04.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy o grach hazardowych w zakresie przychodu na automacie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Podstawową działalnością Sp. z o.o. jest prowadzenie oraz urządzanie gier hazardowych na automatach AWW w salonach gier rozlokowanych na terenie kraju na podstawie zezwolenia wydanego przez Ministra Finansów. Zgodnie z art. 78 ust 2 ustawy podmioty prowadzące działalność w zakresie gier hazardowych są obowiązane prowadzić ewidencje podstaw opodatkowania i obliczania wysokości podatku od gier, wg ustalonego wzoru określonego w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 stycznia 2010 r. w sprawie dokumentacji prowadzonej przez podmioty prowadzące działalność w zakresie gier hazardowych (Dz. U. Nr 8, poz. 57 z późn. zm.).

Dochodem z automatów jest różnica pomiędzy sumą wpłat i wypłat, od której Spółka jest zobowiązana odprowadzić podatek od gier w wysokości 50% uzyskanego dochodu. Mogą wystąpić incydentalne przypadki że w urządzeniach do gier zdarzy się fałszowanie liczników bez dokonania faktycznie wpłaconych stawek przez gracza, w wyniku takich zdarzeń licznik automatu zostaje podwyższony (sugerując tym samym, iż w ślad za tym powinny być wpłacone środki) lecz bez faktycznej wpłaty środków finansowych do urządzenia.

Spółka sporządzając ewidencje podstaw opodatkowania i obliczania wysokości podatku od gier, nie ujmie fikcyjnych stawek poza rzeczywiście uzyskanymi (wpłata środków), ponieważ w wyniku takich zdarzeń gotówka nie jest wpłacona do kasy, a Spółka pozbawiona jest dochodu. W związku z faktem, iż nie będzie miał miejsca fizyczny wpływ gotówki z tytułu stawek kredytowych wpłaconych przez gracza, Spółka nie rozpozna dochodu i nie odprowadzi podatku od gier.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka prawidłowo postąpi nie ujmując w ewidencji podstaw opodatkowania fikcyjnych zdarzeń i nie odprowadzi od tego podatku od gier...

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z faktem, iż przedmiotowe zdarzenia nie będą faktycznymi zdarzeniami gospodarczymi tylko będą miały charakter pozorny i fikcyjny, Spółka nie rozpozna przychodu z podstawowej działalności gospodarczej. W związku z faktem, iż podstawą opodatkowania podatkiem od gier w grze na automacie jest kwota stanowiąca różnicę między kwotą uzyskaną z wymiany żetonów do gry lub wpłaconą do kasy i zakredytowaną w pamięci automatu lub wpłaconą do automatu a sumą wygranych uzyskanych przez uczestników gier, a takowe wpłaty w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie będą miały miejsca, Spółka nie rozpozna pozornego zdarzenia jako przychodu z działalności gospodarczej i nie odprowadzi od takich zdarzeń podatku od gier. Spółka w salonach gier ma zachowane wszelkie zasady ostrożności włącznie z identyfikacją klienta. Tego typu przypadki będą kierowane na policję, w celu wykrycia sprawcy zdarzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 73 pkt 9 ustawy z dnia 19 listopada 2009r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, podstawę opodatkowania podatkiem od gier stanowi w grze na automacie – kwota stanowiąca różnicę między kwotą uzyskaną z wymiany żetonów do gry lub wpłaconą do kasy i zadekretowaną w pamięci automatu lub wpłaconą do automatu a sumą wygranych uzyskanych przez uczestników gier.

Zgodnie z art. 78 ustawy podmioty prowadzące działalność w zakresie gier hazardowych są obowiązane prowadzić:

  1. księgi:
    1. obrotu żetonami i pieniądzem gotówkowym w kasynie gry,
    2. obrotu kartonami do gry w salonie gry bingo pieniężne,
    3. eksploatacji automatu do gier;
  2. ewidencje podstaw opodatkowania i obliczania wysokości podatku od gier, według ustalonego wzoru, w grach hazardowych, z wyłączeniem loterii promocyjnych;
  3. rejestr napiwków w kasynie gry, według ustalonego wzoru;
  4. dokumentację umożliwiającą rozliczenie wyniku finansowego urządzanej loterii fantowej lub gry bingo fantowe.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki prowadzenia ksiąg, ewidencji i rejestru, o których mowa w ust. 1, oraz wzory ewidencji i rejestru, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, oraz zakres dokumentacji, o której mowa w ust. 1 pkt 4, w celu ustalenia podstawy opodatkowania i obliczania wysokości należnych podatków, uwzględniając specyfikę prowadzenia poszczególnych rodzajów gier hazardowych.

Na podstawie w/cyt. art. 78 ust. 2 ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 4 stycznia 2010r. w sprawie dokumentacji prowadzonej przez podmioty prowadzące działalność w zakresie gier hazardowych (Dz. U. Nr 8, poz. 57 z późn. zm.).

Paragraf 8 rozporządzenia stanowi, że podmioty urządzające gry hazardowe są obowiązane prowadzić:

  1. ewidencję podstaw opodatkowania, według wzoru określonego w załączniku nr 1 do rozporządzenia,
  2. ewidencję obliczania wysokości podatku od gier, według wzoru określonego w załączniku nr 2 do rozporządzenia
    - odpowiednio odrębnie dla każdego ośrodka gier oraz łącznie dla pozostałych gier hazardowych.

Wpisów do ewidencji, o których mowa w ust. 1, dokonuje się za okresy miesięczne, bezpośrednio po zakończeniu okresu rozliczeniowego, którego wpis dotyczy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w ramach swojej działalności gospodarczej prowadzi salony gier na automatach o wysokich wygranych.

Mogą wystąpić incydentalne przypadki że w urządzeniach do gier zdarzy się fałszowanie liczników bez dokonania faktycznie wpłaconych stawek przez gracza, w wyniku takich zdarzeń licznik automatu zostaje podwyższony (sugerując tym samym, iż w ślad za tym powinny być wpłacone środki) lecz bez faktycznej wpłaty środków finansowych do urządzenia.

Spółka sporządzając ewidencje podstaw opodatkowania i obliczania wysokości podatku od gier, nie ujmie fikcyjnych stawek poza rzeczywiście uzyskanymi (wpłata środków), ponieważ w wyniku takich zdarzeń gotówka nie jest wpłacona do kasy, a Spółka pozbawiona jest dochodu. W związku z faktem, iż nie będzie miał miejsca fizyczny wpływ gotówki z tytułu stawek kredytowych wpłaconych przez gracza, Spółka nie rozpozna dochodu i nie odprowadzi podatku od gier.

Analizując problem należy inaczej potraktować sytuację, w której gotówka jest wpłacona do kasy i sytuację, w której stawki są wpłacane bezpośrednio przez graczy do automatu (urządzenia). W opisanej konkretnej sytuacji nie mamy do czynienia z wpłatą gotówki do kasy lecz z sytuacją, w której stawki są wpłacane bezpośrednio przez graczy do automatu. W związku z tym nie można zgodzić się z argumentem Wnioskodawcy iż w opisanej sytuacji „Spółka sporządzając ewidencje podstaw opodatkowania i obliczania wysokości podatku od gier, nie ujmie fikcyjnych stawek poza rzeczywiście uzyskanymi (wpłata środków), ponieważ w wyniku takich zdarzeń gotówka nie jest wpłacona do kasy”. W tej sytuacji bowiem wpłata gotówki do kasy nigdy nie znajduje pokrycia we wpłatach do automatu, gdyż są to sytuacje zupełnie odrębne. W przypadku bowiem bezpośrednich wpłat do automatu to licznik automatu jest wskaźnikiem kwot uzyskanych zarejestrowanych (wpłaconych środków).

Niewątpliwie fikcyjne zdarzenia (fikcyjne, pozorne wpłaty do automatu niemające w rzeczywistości miejsca) nie są faktycznymi zdarzeniami gospodarczymi. Jednakże subiektywna ocena Wnioskodawcy co do prawidłowości wskazań automatu dotycząca wartości wpłaconych stawek dokonana w chwili ewentualnego naruszenia prawa nie jest wystarczająca do automatycznego negowania danych zawartych w pamięci automatu.

Z uwagi na szczególną możliwość występowania nadużyć przy tego rodzaju prowadzonej działalności gospodarczej, podlega ona pod reguły szczególnego nadzoru podatkowego.

Ewidencja podstaw opodatkowania odbywa się między innymi na podstawie wskazań zakredytowanych w pamięci automatu.

Co do zasady należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że ewidencja podstaw opodatkowania nie powinna ujmować fikcyjnych zdarzeń i nie powinien być odprowadzany z tego tytułu podatek od gier. Jednakże zdaniem tutejszego organu na dzień zaistnienia danego zdarzenia, którego faktyczny przebieg trudno w tym danym momencie obiektywnie ocenić, brak jest podstaw prawnych do negowania kwot zakredytowanych w pamięci automatu stanowiącej swojego rodzaju ewidencję dokonanych wpłat. Kwestia, iż w danej sytuacji zostały naruszone przepisy prawa, w wyniku których nastąpiło zawyżenie podstaw opodatkowania, powinna być potwierdzona przez organy uprawnione do dokonywania takich ustaleń.

W opisanej sytuacji powinny zostać podjęte określone czynności w celu wyjaśnienia rzeczywistego przebiegu zdarzenia. Jednakże możliwość ewentualnej korekty podstawy opodatkowania i należnego podatku od gier wystąpi dopiero w sytuacji, gdy w wyniku prowadzonego postępowania przez podmioty do tego uprawnione, Wnioskodawca będzie w posiadaniu jednoznacznych dokumentów potwierdzających fakt zaistnienia fikcyjnego zdarzenia sugerowanego przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku w sprawie.

Biorąc pod uwagę opisane zdarzenie przyszłe i obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, iż skoro licznik automatu wskazuje wpłatę środków pieniężnych, to powyższy fakt winien być ujęty w ewidencji podstaw opodatkowania i na moment zaistnienia tego zdarzenia powinien być odprowadzony podatek z tego zaewidencjonowanego przez automat faktu wynikający.

Należy jednakże zauważyć, iż, gdy w wyniku prowadzonego postępowania przez podmioty do tego uprawnione, Wnioskodawca będzie w posiadaniu jednoznacznych dokumentów potwierdzających, że fakt wpłaty środków pieniężnych nie wystąpił, a licznik automatu został podwyższony w wyniku popełnienia przestępstwa, to Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonania korekty podstawy opodatkowania i należnego podatku od gier za okres, w którym to fikcyjne zdarzenie wystąpiło.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy, iż w opisanej sytuacji, na moment zaistnienia tego zdarzenia, ale w sytuacji gdy nie zostało to jeszcze potwierdzone stosownym postępowaniem uprawnionych organów, nie powinien rozpoznać przychodu w automacie w wyższej kwocie i odprowadzić wyższej kwoty podatku od gier należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj