Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/415-603/14-5/AG
z 6 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 października 2014 r. (data wpływu 24 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 stycznia 2015 r. (data wpływu 23 stycznia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup wyposażenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2014 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1, § 3 i § 4 oraz art. 14f § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 8 stycznia 2015 r., Nr …., na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 8 stycznia 2015 r. (data doręczenia 13 stycznia 2015 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 19 stycznia 2015 r. (data wpływu 23 stycznia 2015 r.) nadanym za pośrednictwem polskiej placówki operatora wyznaczonego w dniu 20 stycznia 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 11 lutego 2014 r. Wnioskodawca wraz z żoną nabyli spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu przy ul. … w ... Mieszkanie nabyto w celach najmu. Wnioskodawca i Jego żona rozliczają się z najmu na zasadach ogólnych. Nieruchomość stanowi prawo wspólne, a pomiędzy małżonkami istnieje wspólnota majątkowa. W sierpniu 2014 r. w Urzędzie Skarbowym złożono oświadczenie o wyborze opodatkowania całości przychodów/dochodów z najmu przez jednego z małżonków, tj. w 2014 r. wszystkie przychody/dochody z tytułu najmu są opodatkowane przez Wnioskodawcę. Małżonkowie są osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej.

Mieszkanie, o którym mowa wyżej, znajduje się w bloku z wielkiej płyty z lat 70-tych. W dniu nabycia wymagało remontu, gdyż przez ostatnie lata zamieszkiwała je rodzina niewykonująca bieżących napraw mieszkania. W celu znalezienia najemców i otrzymania planowanych przychodów z tytułu najmu przeprowadzono remont składający się z następujących koniecznych prac: częściowej wymiany instalacji elektrycznej, w tym gniazdek, wyłączników, położenia terakoty w kuchni, szpachlowania, gipsowania, malowania ścian i sufitów, wymiany podłogi w jednym pokoju, malowania drzwi wewnętrznych, położenia listew przypodłogowych, zakupu i montażu oświetlenia. Dodatkowo w celu umożliwienia najmu trzem niezależnym od siebie osobom konieczne było wydzielenie oddzielnego pokoju i przedpokoju bezpośrednio prowadzącego do kuchni, w miejsce przejściowego salonu, tak aby mieszkanie stało się w pełni rozkładowe.

Koszty wyżej wymienionych prac remontowych zostały zaliczone przez Wnioskodawcę do wartości początkowej wynajmowanej nieruchomości. Amortyzację mieszkania o stawce 2,5% rozpoczęto w miesiącu otrzymania pierwszego wpływu z tytułu najmu (tj. w miesiącu oddania nieruchomości do używania). Miesięczne odpisy amortyzacyjne stanowią dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu.

Mieszkanie zostało wyposażone w konieczne sprzęty i meble, to jest: meble kuchenne, biurka, rolety okienne, krzesła kuchenne, celem maksymalizacji ceny najmu i zmniejszenia okresów pustostanu mieszkania. Wartość jednostkowa żadnego składnika wyposażenia nie przekroczyła kwoty 3 500 zł. Koszty zakupu wyżej wymienionego wyposażenia wynajmowanego mieszkania zaliczono do kosztów uzyskania przychodów uzyskiwanych z najmu bezpośrednio, w miesiącu oddania składników wyposażenia do używania (tj. w miesiącu pierwszego wpływu z tytułu najmu).

W celu maksymalizacji przychodów z najmu, Wnioskodawca wpisał się na listę członków Spółdzielni Mieszkaniowej, co w przyszłości pozwoli na obniżenie ponoszonych kosztów czynszu płaconego na rzecz ww. Spółdzielni. Koszty przyjęcia w poczet członków Spółdzielni Wnioskodawca zaliczył do wartości początkowej wynajmowanej nieruchomości.

Ponadto Wnioskodawca dodał, że stan mieszkania, w tym poszczególnych jego elementów (podłóg, ścian, sufitów, okien, drzwi, sprzętów, mebli), został w sposób dokładny opisany w protokole zdawczo-odbiorczym stanowiącym integralną część do umowy najmu podpisanej z najemcą. W protokole znajduje się lista wszystkich składowych wynajętego mieszkania wraz z opisem ich stanu początkowego. Protokół został odczytany w dniu podpisania umowy najmu oraz podpisany przez obie strony (właścicieli i najemców). Protokół stanowi potwierdzenie wynajęcia mieszkania wraz ze wszystkimi jego elementami.

Stwierdzono również, że wszystkie poniesione nakłady udokumentowane są imiennymi fakturami.

W piśmie z dnia 19 stycznia 2015 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że w mieszkaniu przy ul. … w …. dokonano wydzielenia w miejscu przejściowego salonu prowadzącego do kuchni, oddzielnego pokoju oraz przedpokoju prowadzącego do kuchni, tworząc w ten sposób mieszkanie rozkładowe. W związku z powyższym wykonano następujące prace budowlane: postawienie ścianki działowej z płyt kartonowo-gipsowych oddzielającej pokój od przedpokoju, montaż drzwi do pokoju, częściowa wymiana instalacji elektrycznej, wymiana podłóg w utworzonych w ten sposób pokoju i przedpokoju, szpachlowanie, gipsowanie, malowanie ścian i sufitów, położenie listew przypodłogowych, zakup i montaż oświetlenia.

Powyższe roboty w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowić powinny ulepszenie. Wydatki poniesione na opisaną powyżej adaptację powodują wzrost wartości użytkowej, mierzonej w szczególności okresem najmu w ciągu roku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy podatnik prawidłowo postępuje zaliczając:

1. koszty remontu do wartości początkowej wynajmowanej nieruchomości?
2. koszty wyposażenia do bieżących kosztów uzyskania przychodu?
3. koszty wpisania w poczet członków spółdzielni mieszkaniowej do wartości początkowej wynajmowanej nieruchomości?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie Nr 2. W zakresie pytania Nr 1 i Nr 3 wydana zostanie odrębna interpretacja.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Jako, że zakup niezbędnego do życia wyposażenia poniesiony został w celu uzyskania i zachowania przychodu z tytułu najmu Wnioskodawca uznał za zasadne zakwalifikowanie go do kosztów uzyskania przychodów. Zakup wyposażenia mieszkania był zasadny i bezpośrednio związany z prowadzonym najmem. Wnioskodawca spisał ponadto protokół zdawczo-odbiorczy dokumentujący faktyczny stan mieszkania i jego wyposażenia na dzień zdania lokalu pierwszemu najemcy.

Koszty związane z zakupem wyposażenia mieszkania (meble kuchenne, biurka, rolety okienne, krzesła kuchenne) Wnioskodawca uznał jako koszty uzyskania przychodów z najmu bezpośrednio, w miesiącu oddania składników wyposażenia do używania. Żaden z elementów wyposażenia nie przekroczył kwoty 3 500 zł i nie został zaliczony do odrębnych środków trwałych.

Ponadto, Wnioskodawca powołał się na ścisły związek przyczynowo-skutkowy poniesionych wydatków z osiągniętymi przychodami z tytułu najmu (art. 22 ust. 1). Koszty te nie zostały przy tym wymienione w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów w art. 23. Poniesione wydatki miały podstawowy wpływ na powstanie przychodu oraz na zabezpieczenie jego źródła. Mieszkanie nie było wykorzystywane dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), źródłem przychodów jest m.in. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zgodnie z generalną zasadą zawartą w cytowanym przepisie, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, to pomiędzy tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek tego typu, że poniesienie wydatku ma, lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Zatem, podatnik ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków pod warunkiem:

• faktycznego poniesienia wydatku,
  

• istnienia związku przyczynowego pomiędzy wydatkiem a przychodami,
  

• braku dokonanego wydatku na liście negatywnej, zawartej w art. 23 ustawy,
  

• odpowiedniego udokumentowania poniesionego wydatku.
  
  

Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, każdy wydatek - poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Podkreślenia wymaga, że o tym co jest celowe i potrzebne, czyli racjonalnie uzasadnione w prowadzonym najmie, decyduje podmiot wynajmujący, a nie organ podatkowy. Na podatniku zatem spoczywa obowiązek wykazania, że dany wydatek spełnia ustawowe kryteria uznania go za koszt uzyskania przychodu.

Stosownie do przepisu art. 23 ust. 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Kosztem uzyskania przychodów są jednak, w myśl art. 22 ust. 8 tej ustawy, odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

W myśl art. 22d ust. 1 ww. ustawy, podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3 500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Ustawodawca używając w art. 22d ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych terminu „składnik majątku” dopuszcza, w odniesieniu do składników majątku, o wartości początkowej w dniu przyjęcia do używania równej lub niższej niż 3 500 zł, których okres użytkowania jest dłuższy niż jeden rok, możliwość nie kwalifikowania ich do środków trwałych, tym samym pozwala zaliczyć te składniki majątku do wyposażenia.

Przez wyposażenie, zgodnie z § 3 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2014 r., poz. 1037), rozumieć należy rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych.

Stosownie do przepisu § 4 ust. 1 pkt 2 powyższego rozporządzenia, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, o których mowa w § 2 ust. 1, obowiązane do prowadzenia księgi, zwane dalej "podatnikami", prowadzą ewidencję wyposażenia.

Ewidencją wyposażenia, w myśl § 4 ust. 2 tego rozporządzenia obejmuje się wyposażenie, którego wartość początkowa, w rozumieniu odrębnych przepisów, przekracza 1 500 zł.

Zatem, dokonując kwalifikacji podatkowej w ww. zakresie, pod uwagę bierze się wartość jednostkową pojedynczej sztuki kompletnego i zdatnego do używania nabytego składnika majątku.

W świetle powyższych przepisów wyposażenie wynajmowanego mieszkania, którego wartość nie przekracza 3 500 zł, a okres użytkowania jest dłuższy niż rok – o ile nie zostanie zaliczone do środków trwałych – można zaliczyć do wyposażenia, a wydatki poniesione na jego nabycie do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 11 lutego 2014 r. Wnioskodawca wraz z żoną nabyli spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Mieszkanie nabyto w celach najmu. W związku z powyższym, po przeprowadzeniu prac budowlanych, mieszkanie zostało wyposażone w konieczne sprzęty i meble, to jest: meble kuchenne, biurka, rolety okienne, krzesła kuchenne, celem maksymalizacji ceny najmu i zmniejszenia okresów pustostanu mieszkania. Wartość jednostkowa żadnego składnika wyposażenia nie przekroczyła kwoty 3 500 zł.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na wyposażenie wynajmowanego mieszkania (zakup mebli, biurka, krzeseł, rolet okiennych) – jeżeli wartość jednostkowa nabytego składnika majątku nie przekroczyła 3 500 zł, Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z najmu bezpośrednio, w miesiącu oddania składników wyposażenia do używania.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, ul. …, …, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.