Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/436-744/14-4/MZ
z 27 stycznia 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2014 r. (data wpływu 18 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 18 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia lokalu mieszkalnego.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Wnioskodawczyni wnosi wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji o zakresie stosowania przepisów - art. 2 pkt 1 lit.g) Ustawy z dnia 9 września 2000 r., o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 86, poz. 959 ze zm., dalej ustawa o pcc) w stosunku do czynności sprzedaży mieszkań dokonanej na podstawie Ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r., o sprzedaży mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa (Dz. U. z 2001 r., Nr 4, poz. 24 ze zm.).


Uzasadnienie


Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna, uprawniona (pracownik) do nabycia lokali mieszkalnych na podstawie właściwych przepisów, nabyła od państwowej osoby prawnej - Instytut (Instytut) w W. lokal mieszkalny, na podstawie notarialnej umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i jego sprzedaży. Zgodnie z ogólnymi przepisami zawartymi w ustawie o pcc), dotyczącymi opodatkowania umów sprzedaży rzeczy i praw majątkowych, należałoby taką sprzedaż opodatkować. Zważywszy jednak na podstawy prawne takiej sprzedaży, powstała wątpliwość w kwestii opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych zawartej przez Wnioskodawczynię umowy. Umowy sprzedaży lokali mieszkalnych przez Instytut zostały dokonane w oparciu o przepisy ustawy o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa. Co do zasady, sprzedaż mieszkań podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Natomiast gospodarowanie mieszkaniami będącymi własnością państwowych osób prawnych, podlega przepisom ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r., o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity: Dz. U. z 2010 r., Nr 103, poz. 651 z późn. zm., dalej ustawa o gn.) i innym z zakresu przepisów o gospodarce nieruchomościami. Dla potwierdzenia odrębności uregulowań podatkowych co do czynności cywilnoprawnych dotyczących takich nieruchomości, ustawa o pcc w art. 2 pkt 1 lit. g) dokonuje wyłączenia opodatkowania tych czynności jako podlegających przepisom o gospodarce nieruchomościami. Należy tu podkreślić, że odesłanie do przepisów o gospodarce nieruchomościami oznacza, że dotyczy ono wszystkich przepisów regulujących czynności cywilnoprawne związane z gospodarką nieruchomościami. Do tych przepisów zaliczyć także trzeba ustawę z dnia 15 grudnia 2000 r.


Pismem z dnia 16 stycznia 2015 r. Nr IPPB2/436-744/14-2/MZ wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, poprzez:

  • Przesłanie uwierzytelnionej kopii pełnomocnictwa zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 6 lipca 1982 roku o radcach prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 637 z późn. zm.)


Wnioskodawca w terminie ustawowym przesłał uwierzytelnioną kopię pełnomocnictwa.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Wobec wątpliwości interpretacyjnych dotyczących tego typu transakcji pojawia się pytanie: czy sprzedaż lokalu mieszkalnego dokonana na podstawie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa, podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?


Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż lokalu mieszkalnego dokonana na podstawie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r., o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Wynika to wprost z wyłączenia zawartego w art. 2 pkt 1 lit. g) ustawy o pcc.

Wyłączenie to mieści się w kategorii wyłączeń, które ustawodawca wiąże z realizacją niektórych funkcji państwa lub samorządu terytorialnego czy też gospodarką i zarządzaniem pewnymi składnikami mienia publicznego. Przede wszystkim będą to funkcje dotyczące różnej sfery działalności prawnoustrojowej i prawnoadministracyjnej, czyli publicznoprawnej. Wyłączenie to jest jednym z szeregu wyłączeń zawartych w art. 2 pkt 1 ustawy o pcc dotyczących czynności cywilnoprawnych podejmowanych w związku z realizacją zadań wskazanych w tym przepisie dziedzin działalności publicznej. Przykładem tego rodzaju działalności są m.in. umowy sprzedaży najemcom lokali mieszkalnych, znajdujących się w budynkach należących do Skarbu Państwa lub gminy, w trybie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami. Ustawa o gn. określa m.in. zasady gospodarowania nieruchomościami stanowiącymi własność Skarbu Państwa oraz własność jednostek samorządu terytorialnego (art. 1 ust. 1). Nieruchomości te mogą być przedmiotem takich czynności, jak np. sprzedaż (art. 13 ust. 1). Ponadto, ustawa z 15 grudnia 2000 r., będąca podstawą zawartej umowy sprzedaży, potwierdza wyłączenie od opodatkowania podatkiem pcc sprzedaży takich lokali mieszkalnych także poprzez zapisy dotyczące pierwszeństwa w nabyciu i zasadach ustalenia cen - art. 4 ust. 2 i art. 6 ust. 1 w/w. ustawy. W sprawie wyłączeń w art. 2 pkt 1 lit. g) ustawy o pcc, Minister Finansów zajmował stanowisko w piśmie z dnia 25 kwietnia 2001 r., nr MF LK/BG-145/63/01 w sprawie opodatkowania czynności dotyczących gospodarki nieruchomościami, które potwierdza Wnioskodawcy stanowisko. Również w doktrynie panuje pogląd, że czynność cywilnoprawna w postaci umowy sprzedaży nieruchomości zawarta na podstawie przepisów o gospodarce nieruchomościami, nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych (wyrok WSA w Łodzi z 06.05.2014., I SA/Łd 128/14). Reasumując, ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r., o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa, na podstawie której doszło do zawarcia umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego, należy do kręgu przepisów o gospodarce nieruchomościami. Ustawa ta reguluje zasady gospodarowania nieruchomościami („zasady i tryb zbywania mieszkań”), wobec czego ma zastosowanie wyłączenie, o którym mowa w art. 2 pkt 1 lit. g) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.


Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.


Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy, podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.


W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 oraz art. 4 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej i przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.


Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1) ustawy podstawę opodatkowania stanowi przy umowie sprzedaży - wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego.


Wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów (art. 6 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, jeżeli podatnik nie określił wartości przedmiotu czynności cywilnoprawnej lub wartość określona przez niego nie odpowiada, według oceny organu podatkowego, wartości rynkowej, organ ten wezwie podatnika do jej określenia, podwyższenia lub obniżenia, w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia doręczenia wezwania, podając jednocześnie wartość według własnej, wstępnej oceny.

Jeżeli podatnik, pomimo wezwania, o którym mowa w ust. 3, nie określił wartości lub podał wartość nieodpowiadającą wartości rynkowej, organ podatkowy dokona jej określenia z uwzględnieniem opinii biegłego lub przedłożonej przez podatnika wyceny rzeczoznawcy. Jeżeli organ podatkowy powoła biegłego, a wartość określona z uwzględnieniem jego opinii różni się o więcej niż 33% od wartości podanej przez podatnika, koszty opinii ponosi podatnik (art. 6 ust. 4 ustawy).


Stosownie do zapisu art. 7 ust. 1 pkt 1) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych od umowy sprzedaży wynoszą:

  1. nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,
  2. innych praw majątkowych – 1%

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika.

W myśl natomiast ust. 2 ww. przepisu, notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego.


Stosownie jednak do art. 2 pkt 1 lit. g) ww. ustawy, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne w sprawach podlegających przepisom o gospodarce nieruchomościami lub przepisom o autostradach płatnych. Oznacza to, że powyższe wyłączenie ma zastosowanie w tych sprawach, w których przepisy o gospodarce nieruchomościami stanowią dla określonych podmiotów materialnoprawną podstawę działania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni wnosi wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji o zakresie stosowania przepisów – art. 2 pkt 1 lit.g) Ustawy z dnia 9 września 2000 r., o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 86, poz. 959 ze zm., dalej ustawa o pcc) w stosunku do czynności sprzedaży mieszkań dokonanej na podstawie Ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r., o sprzedaży mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa (Dz. U. z 2001 r., Nr 4, poz. 24 ze zm.). Wnioskodawczyni jako osoba fizyczna, uprawniona (pracownik) do nabycia lokali mieszkalnych na podstawie właściwych przepisów, nabyła od państwowej osoby prawnej – Instytut (Instytut) w W. lokal mieszkalny, na podstawie notarialnej umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu i jego sprzedaży. Zgodnie z ogólnymi przepisami zawartymi w ustawie o pcc), dotyczącymi opodatkowania umów sprzedaży rzeczy i praw majątkowych, należałoby taką sprzedaż opodatkować. Zważywszy jednak na podstawy prawne takiej sprzedaży, powstała wątpliwość w kwestii opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych zawartej przez Wnioskodawczynię umowy. Umowy sprzedaży lokali mieszkalnych przez Instytut zostały dokonane w oparciu o przepisy ustawy o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa. Co do zasady, sprzedaż mieszkań podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Natomiast gospodarowanie mieszkaniami będącymi własnością państwowych osób prawnych, podlega przepisom ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r., o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity: Dz. U. z 2010 r., Nr 103, poz. 651 z późn. zm., dalej ustawa o gn.) i innym z zakresu przepisów o gospodarce nieruchomościami. Dla potwierdzenia odrębności uregulowań podatkowych co do czynności cywilnoprawnych dotyczących takich nieruchomości, ustawa o pcc w art. 2 pkt 1 lit. g) dokonuje wyłączenia opodatkowania tych czynności jako podlegających przepisom o gospodarce nieruchomościami. Należy tu podkreślić, że odesłanie do przepisów o gospodarce nieruchomościami oznacza, że dotyczy ono wszystkich przepisów regulujących czynności cywilnoprawne związane z gospodarką nieruchomościami. Do tych przepisów zaliczyć także trzeba ustawę z dnia 15 grudnia 2000 r.

Podstawę do zbycia lokalu mieszkalnego przez Instytut i jego nabycia przez Wnioskodawczynię, stanowią więc przepisy Ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa, a nie przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami, przywołane w przepisach ww. ustawy o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państw zawierają definicję pojęcia „prawo pierwszeństwa w nabyciu mieszkania” oraz określają zasady ustalania ceny zbywanego mieszkania. Odwołano się do nich w celu uniknięcia konieczności definiowania w kolejnej ustawie pojęcia już raz zdefiniowanego i określonych już zasad. Nie wpływa to jednak na fakt, że opisane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zbycie przez Instytut, lokalu mieszkalnego stanowiącego jego własność, zostanie dokonane na zasadach określonych w przepisach o zasadach zbywania mieszkań będących własnością przedsiębiorstw państwowych, niektórych spółek handlowych z udziałem Skarbu Państwa, państwowych osób prawnych oraz niektórych mieszkań będących własnością Skarbu Państwa.

Skoro zatem brak jest podstaw do stwierdzenia, że przedmiotowa czynność została dokonana na podstawie przepisów o gospodarce nieruchomościami, czynność ta nie podlega wyłączeniu z opodatkowania, w oparciu o art. 2 pkt 1 lit. g) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że przedmiotowa umowa sprzedaży lokalu mieszkalnego podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W odniesieniu do powołanego przez Wnioskodawczynię orzeczenia należy stwierdzić, że orzeczenie to zostało wydane w indywidualnej sprawie i nie jest wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj