Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-988/14-4/JK2
z 5 lutego 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2014 r. (data wpływu 7 listopada 2014 r.) oraz w piśmie z dnia 17 stycznia 2015 r. (data nadania 19 stycznia 2015 r., data wpływu 22 stycznia 2015 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 9 stycznia 2015 r. Nr IPPB4/415-988/14 -2/JK2 (data nadania 9 stycznia 2015 r., data doręczenia 12 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowaniajest:


  • nieprawidłowe - w części dotyczącej kwalifikacji źródła przychodu oraz możliwości zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 3) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  • prawidłowe - w części dotyczącej możliwości zastosowania zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29) ww. ustawy.


UZASADNIENIE


W dniu 7 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania.


Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 9 stycznia 2015 r. Nr IPPB4/415-988/14-2/JK2 (data nadania 9 stycznia 2015 r., data doręczenia 12 stycznia 2015 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez dostarczenie oryginału pełnomocnictwa lub urzędowo poświadczonego odpisu pełnomocnictwa, z którego wynika prawo do reprezentacji i odbioru korespondencji dotyczącej wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego Pana. doprecyzowanie stanu faktycznego oraz przeformułowanie pytania Nr 1 oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego w odniesieniu do przeformułowanego pytania Nr 1.


Pismem z dnia 17 stycznia 2015 r. (data nadania 19 stycznia 2015 r., data wpływu 22 stycznia 2015 r.) Wnioskodawca uzupełnił powyższe w terminie.


We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.


Na podstawie aktów notarialnych sporządzonych w dniu 9 grudnia 1999 r. Wnioskodawca nabył wraz z małżonką do majątku wspólnego nieruchomości o łącznej powierzchni 1,3869 ha. Następnie w wyniku podziału majątku dorobkowego stał się jedynym właścicielem nieruchomości.

Zgodnie z wypisem z ewidencji gruntów nieruchomość składa się z pięciu działek ewidencyjnych określonych jako grunty orne. Działki ewidencyjne objęte są jedną Księgą Wieczystą prowadzoną w VI Wydziale Sądu Rejonowego. Nieruchomości nie są zabudowane i nie został dla nich opracowany miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie ze Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy w dniu 29 marca 2001 r. dwie nieruchomości położone są w strefie podmiejskiej, tereny rolnicze i trzy nieruchomości położone są w strefie I-podmiejskiej, droga krajowa.

Na mocy decyzji Wojewody z dnia 3 czerwca 2013 r. część ww. nieruchomości została przejęta z mocy prawa przez Skarb Państwa. Decyzją Wojewody z dnia 30 września 2014 r. ustalono odszkodowanie za przejęcie ww. nieruchomości i zobowiązano Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad do wypłaty odszkodowania.


W uzupełnieniu pełnomocnik Wnioskodawcy wskazał, że przedmiotowa nieruchomość przeszła na wyłączną własność Wnioskodawcy w dniu 15 marca 2002 r. na podstawie umowy o częściowy podział majątku zawartej w formie aktu notarialnego. Wartość nabytych nieruchomości mieściła się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawcy w majątku dorobkowym małżeńskim. Częściowemu podziałowi majątku, na mocy którego Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem przedmiotowej nieruchomości nie towarzyszyły spłaty i dopłaty. Przedmiotowa nieruchomość została przejęta przez Skarb Państwa z mocy prawa na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 687). Przejecie nieruchomości nastąpiło na mocy decyzji Wojewody z dnia 3 czerwca 2013 r. udzielającej zezwolenia na realizację inwestycji drogowej dla zadania „Budowa obwodnicy w ciągu drogi krajowej ”. Wnioskodawca obecnie nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej. W I półroczu 2014 prowadził działalność jako wspólnik-komandytariusz spółki komandytowej. Przejęta przez Skarb Państwa nieruchomość nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w pozarolniczej działalności gospodarczej.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:


  1. Czy w świetle zaistniałego stanu faktycznego, otrzymanie odszkodowania przez Wnioskodawcę od Skarbu Państwa za przejętą nieruchomość należy zakwalifikować jako przychód ze źródeł, o których mowa w art. 10 pkt 1-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też do przedstawionego stanu faktycznego znajdzie zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 3) tej ustawy i odszkodowanie będzie korzystało ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
  2. Czy w wyniku otrzymania odszkodowania za przejęcie nieruchomości przez Skarb Państwa będę zobowiązany do uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy,


Zdaniem Wnioskodawcy otrzymane odszkodowanie za przejętą przez Skarb Państwa nieruchomość będzie wolne od podatku. W myśl bowiem art. 21 ust. 1 pkt 3) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), z wyjątkiem:

  1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
  2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
  3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
  4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
  5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
  6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
  7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

W przedmiotowej sprawie odszkodowanie zostało przyznane na podstawie odrębnej ustawy, tj. ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 687). Przesłanka do zwolnienia z opodatkowania wymieniona w art. 21 ust. 1 pkt 3) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych została wobec tego spełniona. Nie znajdzie również w tym przypadku miejsca żadne wyłącznie opisane w lit. a-g, w szczególności mówiące o odszkodowaniach za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą bowiem Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Z tych przyczyn Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w zaistniałym stanie faktycznym zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 3) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych znajdzie zastosowanie, a wobec tego odszkodowanie nie będzie zaliczane do żadnego ze źródeł przychodów wymienionych w art. 10 pkt 1-9 ustawy.

Wnioskodawca uważa, że otrzymane odszkodowanie objęte jest zwolnieniem z podatku dochodowego od osób fizycznych, gdyż zgodnie godnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 29) u.p.d.o.f., gdy odszkodowania wypłacane stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu. Postępowanie wywłaszczeniowe zostało wszczęte w 2013 r., a działki zostały zakupione w 1999 r.


Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:


Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Katalog źródeł przychodów, których osiągnięcie powoduje powstanie obowiązku podatkowego, zawarty został w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego treścią, źródłami przychodów są:

  1. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
  2. działalność wykonywana osobiście;
  3. pozarolnicza działalność gospodarcza;
  4. działy specjalne produkcji rolnej;
  5. (uchylony);
  6. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;
  7. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c);
  8. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
    1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
    2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
    3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
    4. innych rzeczy,
    - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca,
    w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;
  9. inne źródła.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłem przychodów są „inne źródła”. Stosownie do art. 20 ust. 1 za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Do przychodów z innych źródeł należy zatem zaliczyć każdy przychód, który spełnia łącznie dwa warunki: po pierwsze – nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, a po drugie – nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zatem, przychodu z tytułu odszkodowania za przejęcie prawa własności przedmiotowej nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa nie można zakwalifikować do innych źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8, więc należy uznać , że jest to przychód z innych źródeł, o których mowa w treści art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10, w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Odszkodowanie stanowi co do zasady przychód w rozumieniu zacytowanego wyżej art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od fizycznych. Nie oznacza to jednak, że wszystkie odszkodowania podlegają opodatkowaniu. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku. Jednakże należy podkreślić, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.


Z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), z wyjątkiem:

  1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
  2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
  3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
  4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
  5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
  6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
  7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Jednakże na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłaconego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50 % od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 687, z późn. zm.), ustawa określa zasady i warunki przygotowania inwestycji w zakresie dróg publicznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115, z późn. zm.), zwanych dalej "drogami", a także organy właściwe w tych sprawach.

Stosownie do treści art. 11a ust. 1 ww. ustawy, wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi.

Zgodnie z treścią art. 11f ust. 1 pkt 6 cyt. ustawy, decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.


W myśl natomiast art. 12 ust. 4 wskazanej ustawy, nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa:

  • własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych,
  • własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych,
  • z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.


Natomiast decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej – art. 12 ust. 4a powyższej ustawy. Odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe – art. 12 ust. 4f tejże ustawy.

Istotne znaczenie dla ustalenia skutków podatkowych otrzymania ww. odszkodowania ma treść art. 12 ust. 5 ww. ustawy, który stanowi, że do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania, o którym mowa w ust. 4a, stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem art. 18.

Zgodnie natomiast z art. 18 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych wysokość odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 4a, ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania.

W myśl postanowień art. 23 ww. ustawy – w sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale (tj. rozdziale zawierającym ww. przepisy) stosuje się przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, wymieniona jest w art. 2 pkt 11 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r., poz. 518, z późn.), jako ustawa w zakresie dotyczącym gospodarki nieruchomościami.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy, z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, celami publicznymi w rozumieniu ustawy jest m.in. wydzielanie gruntów pod drogi publiczne i drogi wodne, budowa, utrzymywanie oraz wykonywanie robót budowlanych tych dróg, obiektów i urządzeń transportu publicznego, a także łączności publicznej i sygnalizacji.

Zgodnie z art. 121 ust. 1 ww. ustawy, przejście prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub na rzecz jednostki samorządu terytorialnego następuje z dniem, w którym decyzja o wywłaszczeniu nieruchomości stała się ostateczna.


Należy mieć jednak na względzie, że zwolnienie przewidziane w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie przysługiwało, jeżeli łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

  • nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem,
  • cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny zbycia.


W przypadku, gdy spełniony zostanie tylko jeden z warunków albo żaden z nich, uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia.


Wnioskodawca wskazał, że na podstawie aktów notarialnych sporządzonych w dniu 9 grudnia 1999 r. Wnioskodawca nabył wraz z małżonką do majątku wspólnego nieruchomości. Następnie w wyniku podziału majątku dorobkowego w dniu 15 marca 2002 r. stał się jedynym właścicielem nieruchomości. Na mocy decyzji Wojewody z dnia 3 czerwca 2013 r. część ww. nieruchomości została przejęta z mocy prawa przez Skarb Państwa. Decyzją Wojewody z dnia 30 września 2014 r. ustalono odszkodowanie za przejęcie ww. nieruchomości i zobowiązano Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad do wypłaty odszkodowania.

Przedmiotowa nieruchomość została przejęta przez Skarb Państwa z mocy prawa na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych. Postępowanie wywłaszczeniowe zostało wszczęte w 2013 r., a działki zostały zakupione w 1999 r.

Powyższe, w świetle ww. art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy, nakazuje uznać, że pierwsza negatywna przesłanka zwolnienia przedmiotowego nie została w tym przypadku spełniona. Wobec tego bezprzedmiotowe staje się rozpatrywanie sprawy pod kątem spełnienia drugiej z przesłanek negatywnych, skoro aby zwolnienie nie przysługiwało, muszą być spełnione łącznie.

W wyniku powyższego, otrzymane przez Wnioskodawcę odszkodowanie będzie korzystało ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 29) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co oznacza, że na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast powołany przez Wnioskodawcę art. 21 ust. 1 pkt 3) ustawy o podatku dochodowym nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie, z uwagi na fakt, że omawiane odszkodowanie będzie korzystało ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29) ww. ustawy.

W kontekście zadanych przez Wnioskodawcę pytań, należy stwierdzić, że otrzymane odszkodowanie za przejętą nieruchomość należy zakwalifikować jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w zw. art. 10 pkt 9) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który będzie korzystał ze zwolnienia na mocy art. 21 ust. 1 pkt 29) cytowanej ustawy, a nie jak wskazał Wnioskodawca na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3) ww. ustawy. Tym samym w wyniku otrzymania przedmiotowego odszkodowania Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych.

Stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej kwalifikacji źródła przychodu oraz możliwości zastosowania zwolnienia od opodatkowania wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 3) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe, natomiast w części dotyczącej możliwości zastosowania zwolnienia od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29) ww. ustawy jest prawidłowe.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., Nr 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj