INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2011r. (data wpływu 5 października 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu kawy i herbaty wraz z dodatkami oraz wody mineralnej oraz ustalenia czy opis na fakturze zakupu ma wpływ na odliczenie podatku VAT a także czy na odliczenie podatku VAT od zakupu tzw. przerw kawowych ma wpływ towarzyszenie usługi gastronomicznej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od zakupu kawy i herbaty wraz z dodatkami oraz wody mineralnej oraz ustalenia czy opis na fakturze zakupu ma wpływ na odliczenie podatku VAT a także czy na odliczenie podatku VAT od zakupu tzw. przerw kawowych ma wpływ towarzyszenie usługi gastronomicznej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest głównie organizacja konferencji, sympozjów naukowych, zjazdów itp. Świadczone usługi Spółka opodatkowuje podstawową stawką VAT w wysokości 23% (PKWiU 82.30.11, tj. usługi związane z organizacją kongresów). Sympozja i konferencje odbywają się często w dużych, sieciowych hotelach, gdzie Spółka dokonuje rezerwacji takich usług jak m. in. wynajem sal konferencyjnych oraz organizacja przerw kawowych, podczas których serwowana jest kawa i herbata wraz z dodatkami, oraz woda mineralna, czy też soki owocowe.

Hotele na fakturach dokumentujących sprzedaż swoich usług wykazują odrębnie wynajem sal w stawce 23% VAT, natomiast sprzedaż kawy i herbaty oraz wody mineralnej prezentowana jest najczęściej, jako usługa gastronomiczna w stawce 23% VAT. Dodatkowo, w przypadkach gdy serwowane są również drobne ciasteczka wypiekane w hotelu, wykazywana jest również sprzedaż usługi gastronomicznej w stawce VAT 8%. Hotele niechętnie zmieniają opis na fakturze dotyczący przerw kawowych na np. „podawanie napojów (kawa, herbata, woda mineralna)” twierdząc, że jest to w głównej mierze usługa gastronomiczna, wyłączona jedynie z opodatkowania preferencyjną obniżoną stawką.

Dotychczas Spółka nie dokonywała odliczenia podatku VAT od zakupu tzw. przerw kawowych (stawka 23% VAT) z opisem „usługa gastronomiczna”, jednakże po lekturze interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 maja 2011r. nr ILPP2/443-560/ 11-2/MR, ma wątpliwość czy postępuje prawidłowo.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka ma prawo do odliczenia VAT od zakupu kawy i herbaty wraz z dodatkami oraz wody mineralnej...
2. Czy na odliczenie VAT ma wpływ opis na fakturze zakupu, tj. „usługa gastronomiczna” w stawce 23% VAT, lub „podawanie napojów: kawa, herbata, woda mineralna”...
3. Czy na ewentualną możliwość odliczenia VAT od zakupu tzw. przerw kawowych ma wpływ towarzyszenie usługi gastronomicznej w stawce VAT 8% (np. ciasteczka wypiekane w hotelu)...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, możliwe jest odliczenie VAT od tzw. przerw kawowych towarzyszącym organizowanym konferencjom. Wskazuje na to wyraźne rozgraniczenie usług związanych z wyżywieniem (tj. usług gastronomicznych, cateringowych itp.) od sprzedaży kawy i herbaty wraz z dodatkami oraz wód mineralnych w załączniku nr 1 do Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Na wyraźną odrębność ww. usług wskazuje również Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2011r. nr ILPP2/443-560/11-2/MR.

Dodatkowo usługi przygotowywania i podawania napojów sklasyfikowane są w dziale 56 PKWiU 2008, tj. usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56.30.10.0 - usługi przygotowywania i podawania napojów) i nie zostały w obowiązującej klasyfikacji nazwane usługami gastronomicznymi.

Ponadto Spółka stoi na stanowisku, że na możliwość odliczenia VAT nie powinien mieć wpływu ani opis na fakturze zakupu, ani towarzyszenie tzw. przerwom kawowym klasycznej usługi gastronomicznej opodatkowanej stawką VAT 8% (od której odliczenie VAT nie przysługuje), gdyż charakter zakupu usługi/towaru bez względu na pozostałe okoliczności pozostaje bez zmian.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiązania z sobą przedstawionych przez Wnioskodawcę trzech stanów faktycznych w zakresie podatku od towarów i usług, tut. organ ujął ich ocenę w jednej interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Definicja dostawy towarów zawarta została w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którą, przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Generalna zasada dotycząca możliwości odliczenia podatku naliczonego została sformułowana w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem, stosownie do cyt. art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostają spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy bezpośrednio więc wiąże się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.

O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reprezentacji i reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego itp.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas – po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy o VAT wymogów formalnych – odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Powyższa reguła wyłącza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków ponoszonych w związku z nabyciem usług noclegowych oraz gastronomicznych, za wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób. Oznacza to, że ograniczenie możliwości pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony ma zastosowanie wyłącznie w przypadku usług gastronomicznych, poza ww. wyjątkiem.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zajmuje się głównie organizacją konferencji, sympozjów naukowych, zjazdów, które często odbywają się w dużych, sieciowych hotelach, gdzie Spółka dokonuje rezerwacji takich usług jak m. in. wynajem sal konferencyjnych oraz organizacja przerw kawowych, podczas których serwowana jest kawa i herbata wraz z dodatkami, oraz woda mineralna, czy też soki owocowe.

Hotele na fakturach dokumentujących sprzedaż swoich usług wykazują odrębnie wynajem sal w stawce 23% VAT, natomiast sprzedaż kawy i herbaty oraz wody mineralnej prezentowana jest najczęściej, jako usługa gastronomiczna w stawce 23% VAT. Dodatkowo, w przypadkach gdy serwowane są również drobne ciasteczka wypiekane w hotelu, wykazywana jest również sprzedaż usługi gastronomicznej w stawce VAT 8%.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy możliwości odliczenia podatku VAT od zakupionej kawy i herbaty wraz z dodatkami oraz wody mineralnej podawanej podczas przerw kawowych w hotelu.

W odpowiedzi na powyższe należy wskazać, że prawidłowa klasyfikacja towarów i usług spoczywa na sprzedawcy tych towarów i usług, bowiem sprzedawca jako podmiot zainteresowany jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

Stosownie bowiem do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Od dnia 1 stycznia 2011r., dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Zgodnie z art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Powyższy przepis wprost stanowi, że oznaczenia PKWiU stosuje się jedynie w określonych w ustawie lub rozporządzenia sytuacjach, tzn. gdy przepis wprost odnosi się do symbolu PKWiU. Podkreślić zatem należy, iż prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług w stosunku do towarów, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

W przedmiotowej sprawie sprzedawca (hotel), świadczy dla Wnioskodawcy usługi organizacji przerw kawowych, podczas których serwowana jest kawa i herbata wraz z dodatkami oraz woda mineralna i soki owocowe klasyfikując ww. usługę jako usługę gastronomiczną opodatkowaną stawką podatku VAT 23% lub też 8%.

Należy zauważyć, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje usług gastronomicznych. Ponadto przepis art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT nie wymienia symboli PKWiU.

Zatem zasadne jest rozważenie jaki jest rzeczywisty charakter usług gastronomicznych.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.), usługa gastronomiczna polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji, czy innym lokalu.

Podobnie wypowiedział się również w Trybunału Sprawiedliwości UE w wyroku w sprawie C-231/94 Faalborg-Gelting. W powyższym orzeczeniu TSUE udzielił odpowiedzi na pytanie, kiedy mamy do czynienia z usługą restauracyjną. Jak zauważył TS, usługa restauracyjna jest rezultatem szeregu czynności, począwszy od gotowania potrawy do jej serwowania, przy czym jednocześnie do dyspozycji klienta pozostaje infrastruktura, w tym jadalnia z pomieszczeniami sąsiadującymi (np. szatnia), umeblowanie i zastawa stołowa. Osoby, które w ramach wykonywania swojego zawodu pracują w restauracjach, wykonują na rzecz nabywcy posiłków wiele czynności, takich jak nakrywanie do stołu, doradzanie klientowi i objaśnianie szczegółów dotyczących posiłków w menu, podawanie do stołu i sprzątanie po zakończeniu konsumpcji. Usługi restauracyjne charakteryzuje zatem cały zespół cech i czynności, przy czym dostawa posiłku jest jedynie częścią usługi, choć stanowi dominujący element. Zatem należy je klasyfikować dla celów VAT jako świadczenie usług.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przywołane przepisy stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawca nabywa kawę, herbatę (wraz z dodatkami), wodę mineralną w ramach świadczonej przez hotel i przygotowanej w hotelu usługi gastronomicznej, to Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, gdyż zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych (…).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie prawa do odliczenia VAT od zakupu kawy i herbaty wraz z dodatkami oraz wody mineralnej serwowanej podczas tzw. przerw kawowych świadczonych przez hotel, należało uznać za nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również kwestii wpływu na odliczenie podatku VAT opisu na fakturze zakupionych przez Wnioskodawcę towarów i usług oraz towarzyszenie usługi gastronomicznej przy zakupie tzw. przerw kawowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty (art. 108 ust. 1 ustawy).

Z powyższego wynika, że faktura VAT jest dokumentem potwierdzającym zaistnienie zdarzenia gospodarczego (potwierdzeniem nabycia określonych towarów i usług lub też otrzymania zaliczki) i nierozerwalnie związana jest z powstaniem obowiązku podatkowego. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie ww. dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy), a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy o VAT ustawodawca określił w § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2011r., elementy, które powinna zawierać faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży.

Zgodnie z tym przepisem, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

Natomiast zgodnie z § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”;
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Stosownie do § 5 ust. 3 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, sprzedawca może określić w fakturze również kwoty podatku dotyczące wartości sprzedaży poszczególnych towarów i usług wykazanych w tej fakturze; w tym przypadku łączna kwota podatku może być ustalona w wyniku podsumowania jednostkowych kwot podatku.

Jak wynika z przytoczonych przepisów, fakturę wystawia sprzedawca (usługodawca) będący podatnikiem podatku od towarów i usług, w celu udokumentowania dokonanej sprzedaży towarów lub świadczonych usług. Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt dostawy określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca organizując konferencje, sympozja naukowe czy zjazdy dokonuje rezerwacji w dużych, sieciowych hotelach takich usług jak m. in. wynajem sal konferencyjnych i organizacja przerw kawowych, podczas których serwowana jest kawa i herbata wraz z dodatkami, oraz woda mineralna, czy też soki owocowe. Hotele na fakturach dokumentujących sprzedaż swoich usług wykazują odrębnie wynajem sal w stawce 23% VAT i sprzedaż kawy i herbaty oraz wody mineralnej jako usługę gastronomiczną w stawce 23% VAT a w przypadkach, gdy serwowane są również drobne ciasteczka wypiekane w hotelu, wykazywana jest również sprzedaż usługi gastronomicznej w stawce VAT 8%.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić także należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do zapisu § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

W załączniku tym w pozycji 7, jako opodatkowane stawką podatku 8%, zostały wymienione: usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. kawy i herbaty (wraz z dodatkami),
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.
   
   

Stosownie do art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex – rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania zwolnienia lub obniżonej stawki podatku VAT tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa usługi”. Zatem, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT lub zwolnienie dotyczy wyłącznie danej usługi z danego grupowania.

W związku z powyższym należy zauważyć, iż z pewnymi wyjątkami, usługi związane z wyżywieniem wskazane zostały w poz. 7 załącznika nr 1 do ww. rozporządzenia zawierającego listę towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 8%.

Powyższa, obniżona stawka nie dotyczy jednak towarów, których sprzedaż wyłączono z opodatkowania według tej stawki. Powołany powyżej przepis jednoznacznie wskazuje, że stawki preferencyjnej nie stosuje się m.in. do sprzedaży kawy, herbaty, wód mineralnych i innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

Jednakże do prawidłowego zaklasyfikowania świadczonej usługi czy dostarczanego towaru i zastosowania prawidłowej stawki VAT, jak już wcześniej wspomniano, jest zobowiązany sprzedawca i ten też sprzedawca winien na fakturze odzwierciedlić faktyczne zdarzenie, tj. wpisać taką nazwę usługi jaka faktycznie została wyświadczona. Jednocześnie w przypadku, gdy w ramach usługi gastronomicznej dostarczana będzie również kawa czy herbata opodatkowania inną stawką, nie spowoduje to, że świadczenie jako całość przestanie być usługą gastronomiczną.

Należy jeszcze raz podkreślić, że najistotniejszym elementem pozwalającym stwierdzić jaką stawkę podatku VAT należy zastosować, jest dokonanie prawidłowej klasyfikacji ww. usług i towarów.

Jednocześnie należy wskazać, iż to sprzedawca jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem wykonywanych czynności. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU.

W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania rodzaju prowadzonej działalności, wyrobu lub usługi, towaru, środka trwałego lub obiektu budowlanego zainteresowany podmiot może zwrócić się z wnioskiem do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź, który udziela informacji w zakresie stosowania wyżej powołanych standardów klasyfikacyjnych.

Z powyższego wynika, że od prawidłowego zaklasyfikowania usługi lub towaru zależy stawka podatku VAT. Natomiast nazwa usługi lub towaru powinna być zgodna ze stanem faktycznym i powinna odzwierciedlać charakter danej czynności.

Należy wskazać , że powołany przepis § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. określa szczegółowo dane, które powinna zawierać faktura VAT m in. nazwę towaru lub usługi. Brak prawidłowej nazwy, może rodzić wątpliwość, co do charakteru świadczonej usługi, a ponadto nie spełnia kryteriów powołanego rozporządzenia wykonawczego. Kontrahent nie ma prawa zmieniać nazwy usług lub towarów w dowolny sposób.

Zatem jeżeli w przedmiotowej sprawie usługodawca (hotel) zaklasyfikuje świadczoną przez siebie usługę organizacji przerw kawowych jako usługę gastronomiczną opodatkowaną stawką 8% w ramach której serwowane są produkty (kawa, herbata, woda mineralna) wyłączone z opodatkowania preferencyjną ww. stawką i następnie zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 5 i 10 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r., wykaże na fakturze VAT nazwę towaru lub usługi zgodnie z tą klasyfikacją wraz z wartością sprzedanych wyrobów i usług z podziałem na poszczególne stawki podatku to nabywca (Wnioskodawca) nie ma prawa zmieniać nazw wymienionych na fakturze, czy też żądać tego od sprzedawcy, gdyż nazwa podana na fakturze wskazuje na charakter świadczonej usługi w tym przypadku usługi gastronomicznej, od której Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku VAT.

W przypadku natomiast gdyby Wnioskodawca kwestionował charakter nabytej usługi wskazany przez kontrahenta na fakturze (tj. twierdził, że nabył inna usługę lub inny towar niż uwidoczniony na fakturze) to winien dochodzić rozstrzygnięcia sporu na drodze sądowej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że na skorzystanie z prawa do odliczenia VAT nie ma wpływu ani opis na fakturze zakupu, ani towarzyszenie tzw. przerwom kawowym usługi gastronomicznej, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy jednak zauważyć, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji ILPP2/443-560/11-2/MR należy stwierdzić, że dotyczyła ona zastosowania prawidłowej stawki VAT, a nie określenia czy jest to usługa gastronomiczna czy nie, zatem dotyczy zupełnie innej kwestii. Jednocześnie organ w tej interpretacji stwierdził, że cyt. „(…) Wnioskodawca świadcząc w ramach prowadzonej działalności usługi cateringowe i gastronomiczne, w ramach których dokonuje sprzedaży kawy, herbaty (wraz z dodatkami), napojów bezalkoholowych gazowanych oraz wody mineralnej, poprawnie stosuje dwie stawki podatku VAT w wysokości: 8% i 23%.(…)”. Tak więc odniósł się do sprzedaży kawy czy herbaty w ramach usługi gastronomicznej.

Niezależnie od powyższego interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach i nie stanowią źródeł powszechnie obowiązującego prawa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.