Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-167/15-3/AW
z 17 marca 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2015 r. (data wpływu 24 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 lutego 2015 r. (data wpływu 27 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wystawiania zbiorczej faktury korygującej oraz prawa do pomniejszenia kwoty podatku należnego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 24 lutego 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wystawiania zbiorczej faktury korygującej oraz prawa do pomniejszenia kwoty podatku należnego.


Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 lutego 2015 r.(data wpływu 27 lutego 2015 r.).


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:


Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest podmiotem prowadzącym opodatkowaną VAT działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży kosmetyków. Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca sprzedaje oferowane towary na rzecz podmiotów gospodarczych („Kontrahenci”).

Z uwagi na wolumen sprzedaży Wnioskodawca wystawia w ciągu poszczególnych okresów rozliczeniowych znaczną ilość faktur na każdego ze swoich Kontrahentów, dokumentujących poszczególne dostawy. W celu zachęcenia obecnych oraz przyszłych Kontrahentów do zakupu oferowanych przez Spółkę produktów Wnioskodawca prowadzi politykę zawierania umów handlowych, na mocy których Spółka przyznaje swoim odbiorcom rabaty dotyczące zrealizowanych w ustalonym okresie dostaw wszystkich towarów (miesięczne, kwartalne, półroczne, roczne), obliczane najczęściej jako określony procent od wartości zrealizowanych w tym okresie dostaw, Udzielenie okresowego rabatu jest dokumentowane przez Wnioskodawcę poprzez wystawienie zbiorczej faktury korygującej wystawianą przez Spółkę, obejmującą wszystkie faktury wystawione na danego Kontrahenta w tym okresie. Spółka zamierza dokumentować wypłacane rabaty wystawiając faktury zawierające następujące dane:


  • oznaczenie „faktura korygująca”,
  • numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
  • nazwy sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
  • numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy;
  • okres, do którego odnosi się udzielany rabat;
  • kwota udzielonego rabatu oraz kwota zmniejszenia podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
  • przyczyna korekty.

Spółka rozważa nieuwzględnianie w wystawianych fakturach korygujących numerów i dat wystawienia faktur będących przedmiotem korekty, ze względu na znaczące trudności w wystawianiu takich faktur oraz objęcie korektą wszystkich faktur wystawionych Kontrahentowi w danym okresie objętym korektą.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


Czy w przypadku, gdy Spółka w wystawianych fakturach korygujących wskaże okres, do którego odnosi się udzielany rabat, a jednocześnie nie zawrze w treści faktury numerów oraz dat wystawienia faktur korygowanych, będzie uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania na podstawie takiej faktury, o ile spełnione zostaną warunki z art. 29a ust. 13 i ust 15 Ustawy o VAT?


Zdaniem Wnioskodawcy:


W ocenie Spółki w przypadku, gdy Spółka w wystawianych fakturach korygujących wskaże okres, do którego odnosi się udzielany rabat, a jednocześnie nie zawrze w treści faktury numerów oraz dat wystawienia faktur korygowanych, będzie uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania na podstawie takiej faktury, o ile spełnione zostaną warunki z art. 29a ust. 13 i ust. 15 Ustawy o VAT.


Uzasadnienie


Zgodnie z przepisem art. 29a ust. 10 pkt 1 Ustawy o VAT „Podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o: 1) kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen”.


Zgodnie z przepisem art. 106j ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1 Ustawy o VAT podatnik wystawia fakturę korygującą.


Z kolei, ustęp 2 tego artykułu precyzuje, że faktura korygująca powinna zawierać:

  1. wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
  2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
  3. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
    1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
    2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;

  4. przyczynę korekty.

Natomiast ust. 3 tego artykułu stanowi, że w przypadku, gdy podatnik udziela opustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2:


  1. powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka;
  2. może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą.

Przywołany powyżej artykuł 106j ustawy o VAT został wprowadzony w życie z dniem 1 stycznia 2014 r. ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2013, poz. 1027). W uzasadnieniu do ustawy zmieniającej wprost wskazano, że przepisy tego artykułu „regulują zasady wystawiania faktur korygujących i stanowią odzwierciedlenie regulacji obowiązujących w tym zakresie w rozporządzeniu fakturowym”. Rozporządzenie fakturowe, o którym mowa w uzasadnieniu, to obowiązujące do końca 2013 r. rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.; dalej „Rozporządzenie”).


Zgodnie z przepisem § 13 ust. 3 Rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać:


  1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
  2. dane określone w § 5 ust. 1 pkt 3 i 4 (tj. nazwy, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy);
  3. okres, do którego odnosi się udzielany rabat;
  4. kwotę udzielonego rabatu;
  5. kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Dodatkowo, zgodnie z § 13 ust. 8 powołanego powyżej Rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać wyraz „KOREKTA” albo wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA”.


Biorąc pod uwagę założenia i cele ustawodawcy wyrażone w uzasadnieniu do nowelizacji Ustawy o VAT, o którym mowa wyżej należy uznać, że zasady wystawiania faktur korygujących nie ulegają zmianie w porównaniu do Rozporządzania. To oznacza, że nie ma potrzeby dodatkowego wskazywania numerów pierwotnych faktur oraz dat ich wystawienia. W konsekwencji wymogi formalne wystawiania uproszczonych faktur korygujących pozostały niezmienione. Ponadto należy zauważyć, że celem wprowadzenia faktur korygujących obejmujących ogół dostaw towarów za dany okres na rzecz określonego kontrahenta było maksymalne uproszczenie formy i skrócenie treści takiej faktury. Faktury te dotyczą zazwyczaj ogromnej liczby faktur korygowanych, w związku z czym zamieszczanie w nich szczegółowych informacji, takich jak daty i numery tych faktur, daty dokonania dostawy i nazwy towarów jest bardzo uporczywe. Co więcej, nie ma to większego uzasadnienia, gdyż mając na uwadze, że takie faktury korygujące odnoszą się do wszystkich dostaw dokonanych na rzecz danego kontrahenta w określonym okresie, łatwo jest ustalić te dane, bez przywoływania ich w fakturze korygującej. Inaczej jest w przypadku zbiorczych faktur korygujących dotyczących jedynie niektórych dostaw dokonanych na rzecz danego kontrahenta. W takim przypadku uzasadnione jest sprecyzowanie, jakich dostaw towarów lub usług dotyczy korekta, a może to nastąpić poprzez powołanie danych identyfikujących faktury korygowane (numer i data wystawienia) oraz danych identyfikujących towary lub usługi (daty dostaw towarów lub wykonania usług oraz nazwy towarów i usług), których korekta dotyczy. Może się bowiem zdarzyć, że korekta dotyczy tylko niektórych towarów lub usług objętych korygowaną fakturą. W przedmiotowej sprawie, powyższa sytuacja jednak nie wystąpi.


Na brak obowiązku wskazywania w fakturach korygujących dotyczących całej sprzedaży dokonywanej w danym okresie numerów faktur pierwotnych oraz dat ich wystawienia wskazują również organy podatkowe w wydawanych interpretacjach:


  1. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 7 kwietnia 2014 r. sygn. IPPP2/443-163/14-2/MM oraz w interpretacji indywidualnej z dnia 7 kwietnia 2014 r. sygn. IPPP2/443-163/14-3/MM stwierdził, że „Z odniesienia do opisanego stanu faktycznego powołanych przepisów prawa podatkowego wynika, że w sytuacji opisanej przez Spółkę zastosowanie znajduje przepis art. 106j ust. 3 ustawy o VAT. Faktura korygująca wystawiona w przypadku udzielenia bonusów w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie - powinna zawierać co najmniej: numer kolejny oraz datę jej wystawienia, imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy, ich adresy oraz ich numery identyfikacji podatkowej, okres do którego odnosi się udzielany rabat, kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego, a także przyczynę dokonywanej korekty. Wnioskodawca może tego dokonać również wówczas, jeżeli z treści umowy zawartej z danym kontrahentem wynika, że udzielone bonusy są udzielane w stosunku do całego obrotu z danym kontrahentem, ale podstawą ich kalkulacji może być wartość wszystkich produktów zakupionych w określonym czasie bądź tylko wybranych i ustalonych między stronami grupach produktów”.
  2. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 4 listopada 2014 r. sygn. ILPP2/443-837/14-2/MR stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.), odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska podatnika, który wnosił, że „W tym miejscu należy podkreślić, iż z treści przepisów art. 29a Ustawy o VAT nie wynika aby warunkiem umożliwiającym pomniejszenie kwoty podatku należnego było zamieszczanie w przypadku zbiorczych faktur korygujących dat oraz numerów faktur pierwotnych, do których odnosi się dana zbiorcza faktura korygująca (faktura uproszczona). Tym samym Spółka zamieszczając w treści zbiorczych faktur korygujących jedynie informacje o okresie, do którego odnosi się udzielany rabat (premia pieniężna) po spełnieniu warunków określonych w przepisach art. 29a ust. 13, lub ust. 15 pkt 4 oraz ust. 16 Ustawy o VAT jest uprawiona do obniżenia wartości podatku należnego”.
  3. Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 3 kwietnia 2014 r. sygn. IPTPP4/443-12/14-2/MK rozpatrując pytanie podatnika o elementy konieczne uproszczonej faktury korygującej uznał, że: „Mając na uwadze powyższy opis stanu faktycznego oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż udzielony przez wnioskodawcę rabat, który obniża cały obrót uzyskany w danym okresie rozliczeniowym, może zostać udokumentowany poprzez wystawienie zbiorczej faktury korygującej, o której mowa w § 13 ust. 3 rozporządzenia, zawierającej wszystkie wskazane w tym przepisie elementy. Jak wynika bowiem z opisu stanu faktycznego, rabat jest rozliczany w odniesieniu do całości obrotu, tj. w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów) w tym okresie (kwartalny okres rozliczeniowy). W konsekwencji Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawiania zbiorczej faktury korygującej, zawierającej wszystkie elementy, o których mowa § 13 ust. 2. Zauważyć również należy, że w sytuacji gdy Wnioskodawca udzieli rabatu dotyczącego sprzedaży opodatkowanej różnymi stawkami, wtedy Wnioskodawca winien mieć na uwadze przepis § 13 ust. 4 ww. rozporządzenia, zgodnie z którym kwotę rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego, o których mowa w ust. 2 i 3, podaje się w podziale na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku”.
  4. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 17 października 2013 r. sygn. IPPP1/443-847/13-2/PR stwierdził, że „w sytuacji opisanej przez Spółkę zastosowanie znajdzie przepis § 13 ust. 3 cyt. Rozporządzenia, a od 1 stycznia 2014 r. na podstawie art. 106j ust. 3 ustawy o VAT. Faktura korygująca wystawiona w przypadku udzielenia rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie - powinna zawierać co najmniej: numer kolejny oraz datę jej wystawienia, imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy, ich adresy oraz ich numery identyfikacji podatkowej, okres do którego odnosi się udzielany rabat a także kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego. Ponadto, od 1 stycznia 2014 r. art. 106j ust. 3 ustawy wprowadza dodatkowy wymóg wskazania przyczyny dokonywanej korekty. Może tego dokonać również wówczas, jeżeli z treści umowy zawartej z danym kontrahentem wynika, że udzielone rabaty są kalkulowane na podstawie obrotu dotyczącego części asortymentu, ale przyznawane są po wszystkich towarów nabytych w danym okresie”.

Powyższe interpretacje wyraźnie wskazują, że również organy podatkowe nie mają wątpliwości, że od 1 stycznia 2014 r. nie zmieniły się zasady wystawiania faktur korygujących dotyczących całej sprzedaży dokonywanej w danym okresie i nadal nie ma obowiązku wskazywania w ich treści numerów faktur korygowanych oraz dat ich wystawienia.

W konsekwencji należy uznać że, w przypadku, gdy Spółka na fakturach korygujących wskaże okres, do którego odnosi się udzielany rabat, a jednocześnie nie zawrze w treści faktury numerów oraz dat wystawienia faktur korygowanych, będzie uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania na podstawie takiej faktury, o ile spełnione zostaną warunki z art. 29a ust. 13 i ust. 15 Ustawy o VAT.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami natomiast, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.


W myśl art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.


W myśl art. 29a ust. 6 ustawy o VAT podstawa opodatkowania obejmuje:


  1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
  2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Zgodnie z art. 29a ust. 7 ustawy o VAT podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:


  1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
  2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
  3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

W oparciu o art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen.


Wskazać należy, że rabaty mogą być przyznane przed ustaleniem ceny oraz mogą być udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny) nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia – dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Natomiast, jeżeli udzielenie rabatu ma miejsce po dokonaniu sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny) wówczas czynność ta wymaga wystawienia faktury korygującej zmniejszającej wartość towarów. Przy czym wystawienie faktury korygującej jest możliwe wyłącznie w sytuacji udzielenia rabatu bezpośredniemu nabywcy towarów lub usług.


Jak wynika z art. 29a ust. 13 ustawy o VAT w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Na podstawie art. 29a ust. 14 ustawy o VAT przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.


Na mocy art. 29a ust. 15 ustawy o VAT warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę nie stosuje się w przypadku:


  1. eksportu towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów;
  2. dostawy towarów i świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
  3. sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy;
  4. gdy podatnik nie uzyskał potwierdzenia mimo udokumentowanej próby doręczenia faktury korygującej i z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca towaru lub usługobiorca wie, że transakcja została zrealizowana zgodnie z warunkami określonymi w fakturze korygującej.

Jak stanowi art. 2 pkt 31 i 32 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie; fakturze elektronicznej – rozumie się przez to fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy faktura powinna zawierać:


  1. datę wystawienia;
  2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
  3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
  4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
  5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
  6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
  7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
  8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
  9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
  10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
  11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
  12. stawkę podatku;
  13. sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
  14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
  15. kwotę należności ogółem (…).

Na mocy art. 106j ust. 1 pkt 2 ustawy w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy podatnik wystawia fakturę korygującą.


W świetle art. 106j ust. 2 ustawy faktura korygująca powinna zawierać:


  1. wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
  2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
  3. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

    1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
    2. nazwę (rodzaj) towaru lub i usługi objętych korektą;
  4. przyczynę korekty;
  5. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
  6. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.


Przepis art. 106j ust. 3 ustawy stanowi, że w przypadku gdy podatnik udziela upustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonywanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2:


  1. powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka;
  2. może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT w zakresie sprzedaży kosmetyków. Ze względu na ilość transakcji gospodarczych Wnioskodawca wystawia w ciągu poszczególnych okresów rozliczeniowych znaczną ilość faktur na każdego ze swych kontrahentów. Spółka przyznaje swoim odbiorcom rabaty dotyczące zrealizowanych w ustalonym okresie dostaw wszystkich towarów (miesiąc, kwartał, półrocze, rok). Rabaty są obliczane jako procent do wartości zrealizowanych w danym okresie dostaw. Udzielenie rabatu jest dokumentowane przez Wnioskodawcę zbiorczą fakturą korygującą, która dokumentuje wszystkie faktury wystawione na danego kontrahenta w danym okresie. Spółka zamierza dokumentować wypłacane rabaty wystawiając faktury zawierające następujące dane:


  • oznaczenie „faktura korygująca”,
  • numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
  • nazwy sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
  • numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy;
  • okres, do którego odnosi się udzielany rabat;
  • kwota udzielonego rabatu oraz kwota zmniejszenia podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
  • przyczyna korekty.

Jak wynika z opisu sprawy Spółka rozważa nieuwzględnianie w wystawianych fakturach korygujących numerów i dat wystawienia faktur będących przedmiotem korekty, ze względu na znaczące trudności w wystawianiu takich faktur oraz objęcie korektą wszystkich faktur wystawionych kontrahentowi w danym okresie objętym korektą.

Z przedstawionych regulacji prawnych wynika, że kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz podatku należnego muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą, zgodnie z art. 106j ustawy. Faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Powyższy przepis umożliwia wystawienie faktury korygującej w przypadku wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie. Przepis ten określa dane jakie powinna zawierać faktura. Należy zauważyć, że regulacja zawarta w art. 106j ustawy, przewiduje możliwość wystawienia faktury korygującej, wskazując jednocześnie minimalny zakres danych jakie taka faktura powinna zawierać. A zatem, podatnicy mogą wystawić fakturę korygującą do wszystkich faktur wystawionych na rzecz jednego odbiorcy (kontrahenta) w danym okresie rozliczeniowym.


Dodatkowo przy wystawianiu faktur VAT korygujących do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonywanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca oprócz danych wynikających z przepisu art. 106j ust. 2 ustawy, dodatkowo powinna zawierać wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielony opust lub obniżka. Natomiast faktura taka może nie zawierać numeru, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, daty dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub daty otrzymania zapłaty, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą. Zatem, w przypadku rabatu obniżającego wartość wszystkich dostaw towarów dokonywanych w przyjętym okresie rozliczeniowym na rzecz danego odbiorcy, Wnioskodawca powinien wystawiać fakturę korygującą dokumentującą udzielenie rabatu, zgodnie z art. 106j ust. 2 i ust. 3 ustawy, zawierającą dane o których mowa w tych przepisach. Faktura korygująca wystawiona do wszystkich dostaw lub usług dokonywanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie powinna zawierać również daty i numery faktur korygowanych, co wynika z art. 106j ust. 2 pkt 3 lit. a w zw. z art. 106e ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy.

Zatem wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, opisany we wniosku sposób wystawiania faktur korygujących zbiorczych odnoszący się do wszystkich dostaw towarów nie spełnia wymogów formalnych przewidzianych w powołanych przepisach ze względu na brak wskazania w nich numerów faktur pierwotnych oraz dat ich wystawienia, do których odnosi się korekta. W związku z tym, wystawianie zbiorczych faktur VAT korygujących za dany okres rozliczeniowy w zaprezentowanej przez Wnioskodawcę formie będzie naruszać obowiązujące przepisy prawa w tym zakresie i faktury takie nie będą stanowiły podstawy do obniżenia podstawy opodatkowania i podatku należnego na zasadach określonych w art. 29a ust. 13 ustawy.


Końcowo należy odnieść się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych mających na celu poparcie zaprezentowanego stanowiska. Organ podkreśla, że w identycznym stanie prawnym i identycznym stanie faktycznym rozstrzygnięcia powinny być identyczne. Cel ten osiągany jest poprzez zastosowanie odpowiednich przepisów Ordynacji podatkowej. Interpretacje rozbieżne bądź wątpliwe mogą być poddane weryfikacji w trybie art. 14e § 1 tej ustawy, zgodnie z którym „Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość (.,.)”. Oznacza to, że interpretacje indywidualne wydawane przez upoważnione do tego organy każdorazowo podlegają analizie i weryfikacji, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, Minister Finansów może zmienić nieprawidłową interpretację indywidualną. Zawiadomienie o zmienionej interpretacji indywidualnej doręcza się podmiotowi, któremu w danej sprawie interpretacja została wydana. Za chybione należałoby uznać domaganie się wydania pozytywnego dla siebie rozstrzygnięcia tylko z powodu zajęcia przez organ podatkowy w interpretacjach wydanych dla innych podmiotów, na gruncie podobnego czy też tego samego stanu faktycznego, odmiennego stanowiska. Podkreślić należy, że nieracjonalnym byłoby trwanie przez organ wydający interpretacje w pierwotnie błędnie zajętym stanowisku, co miałoby go obligować jednocześnie do wydawania kolejnych rozstrzygnięć w tym samym kształcie, utrwalając tym samym prawnie wadliwe stanowisko. Co więcej, takie zobowiązanie poddawałoby w wątpliwość sens wyposażania organu podatkowego w instrument prawny, o którym mowa w art. 14e § 1 ustawy Ordynacja podatkowa znajdujący zastosowanie właśnie w przypadkach zaistnienia konieczności rewizji zajętego stanowiska, w szczególności w kontekście aktualnego orzecznictwa administracyjnego oraz wyroków Trybunału Sprawiedliwości. Zatem powołane przez Spółkę interpretacje indywidualne nie mogą przesadzać o rozstrzygnięciu w rozpatrywanej sprawie.


Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj