2015.06.30 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/4510-377/15/PC
z 30 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 20 marca 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 31 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację Pikników „…..” w części przypadającej na:

pracowników, w tym pracowników tymczasowych, członków rodzin, emerytów, zleceniobiorców oraz przedstawicieli korporacji – jest prawidłowe,
pozostałych gości np. osoby z ZHP, Grupy Ratownictwa PCK, Fundacji pomocy Dzieciom – jest nieprawidłowe (pytanie oznaczone we wniosku numerem 1).

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację Pikników „…” w części przypadającej na pracowników, w tym pracowników tymczasowych, członków rodzin, emerytów, zleceniobiorców oraz przedstawicieli korporacji, a także pozostałych gości, np. osoby z ZHP, Grupy Ratownictwa PCK, Fundacji Pomocy Dzieciom.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością podlegającą w RP nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (zwany dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”). Spółka należy do grupy spółek (dalej: „Korporacja”). Podmioty wchodzące w skład grupy posiadają siedziby w różnych krajach na całym świecie. Korporacja wdrożyła we wszystkich swoich lokalizacjach program promowania wśród pracowników zdrowego stylu życia. Program został wprowadzony w Korporacji pod nazwą „E”. W związku z powyższym, również pracownicy Wnioskodawcy zostają objęci akcjami tego programu, który u Wnioskodawcy przyjął nazwę „…”.

Głównym założeniem Programu „E” jest promowanie zdrowego stylu życia wśród pracowników Korporacji polegające między innymi na walce z nałogiem palenia, zdrowym odżywianiu, uprawianiu sportu, aktywnym spędzaniu czasu wolnego, zwalczaniu stresu, itp.

W ramach programu Wnioskodawca będzie organizować m.in. Pikniki „…” dla Pracowników firmy, ich rodzin oraz pracowników agencji pracy tymczasowych świadczących pracę na rzecz Wnioskodawcy i ich rodzin, emerytów, zleceniobiorców oraz przedstawicieli korporacji.

Dodatkowo na piknik zaproszone będą organizacje wspierane przez Korporację w ramach działalności Zespołu zajmującego się wspieraniem rozwoju społeczności lokalnej oraz ich podopieczni, np. ZHP, Grupa Ratownictwa PCK, Fundacja Pomocy Dzieciom z okolicznej miejscowości.

Impreza odbywać się będzie raz w roku w jednym z miesięcy letnich (czerwiec-wrzesień), na terenie zakładu lub wynajętego obiektu sportowego. Na program imprezy mogą się składać m.in.:

zawody drużynowe w grach zespołowych (piłka nożna, siatkówka itp.);
zawody indywidualne;
pokaz udzielania pierwszej pomocy;
miasteczko ruchu drogowego;
porady na temat zdrowego sposobu odżywiania;
akcja zbiorki krwi i możliwość rejestracji potencjalnych dawców szpiku.

Deklaracje te nie zobowiązują pracowników czy zaproszonych gości do faktycznego udziału w imprezie, choćby ze względu na fakt, że deklaracje składane są z dużym wyprzedzeniem, a często warunki pogodowe czy zdrowotne determinują faktyczny udział np. pracowników, zwłaszcza tych planujących udział w imprezie z małymi dziećmi. Wnioskodawca nie będzie sprawdzał czy osoby, które zadeklarowały chęć udziału stawiły się na pikniku.

Piknik finansowany jest ze środków obrotowych, Spółka na podstawie porozumienia z przedstawicielem załogi nie tworzy Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Ponadto, organizacja pikniku „….” ma również na celu promocję i reklamę Spółki - Wnioskodawcy. Pikniki rodzinne odbywają się w ramach programu promującego Wnioskodawcę i stanowią jego promocję. Miejsca pikników są specjalnie oznaczone plakatami i programem imprez z logo Wnioskodawcy, w wypowiedziach konferansjerów, przedstawicieli zarządu Spółki podkreślany jest charakter reklamowy imprezy. Koszty związane z udziałem gości są w ocenie Wnioskodawcy elementem kosztów promocji, reklamy i marketingu, kształtującym wizerunek Wnioskodawcy i przyciągającym kandydatów na pracowników.

Fakt organizowania imprez tego typu wpływa w sposób bezpośredni na wizerunek Wnioskodawcy jako pracodawcy dbającego o interes swoich pracowników, ich zdrowie oraz rodziny. To przekłada się na renomę Wnioskodawcy jako pracodawcy i liczbę kandydatów starających się o pracę u Wnioskodawcy, co przynosi wymierne korzyści dla prowadzonej działalności.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki Wnioskodawcy związane z organizacją pikników „…..”, zarówno w części dotyczącej pracowników, jak i osób im towarzyszących (dzieci, współmałżonków) oraz zaproszonych gości, stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych? (pytanie oznaczone we wniosku numerem 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, może on wydatki związane z organizacją pikników „….”, zarówno w części dotyczącej pracowników, jak i osób im towarzyszących (dzieci, współmałżonków) oraz zaproszonych gości, zaliczyć jako koszty uzyskania przychodów Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 updop.

Przepis art. 15 ust. 1 updop pozwala na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wszelkich kosztów, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, zarówno bezpośrednio jak i pośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że zachodzi związek kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszt pikniku rodzinnego, jako imprezy integracyjnej organizowanej dla pracowników firmy i osób im towarzyszących, może być - jako jeden z kosztów pracowniczych - zaliczony do kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Nie ulega bowiem wątpliwości, że piknik przyczynia się do integracji pracowników Spółki Wnioskodawcy.

Dotychczasowe orzecznictwo sądowe wskazuje, że wydatki na zorganizowanie imprez integracyjnych mogą stanowić koszt podatkowy, np. w wyroku WSA we Wrocławiu z 20 maja 2008 r. (sygn. akt I SA/Wr 1712/07). WSA wskazał, że skoro celem działania pracowników powinno być osiągniecie określonego efektu gospodarczego to stopień integracji tej grupy osób ma wpływ na efektywność jej działania a tym samym na osiągnięty efekt końcowy, czyli wysokość przychodu z działalności gospodarczej. Imprezy integracyjne mają za cel integrowanie załogi także poprzez kształtowanie wśród tej grupy ludzi zasad funkcjonowania w określonej grupie, promowanie zachowań spełniających oczekiwania pracodawcy np. poprzez informowanie wszystkich pracowników o sukcesach poszczególnych osób, przyznawania nagród za określone zachowania, itp.

Odnosząc się do kosztów udziału w imprezie rodzin pracowników Spółka jest zdania, że jednym z elementów polityki firmy jest poszanowanie także rodziny pracownika. Obecni na pikniku członkowie rodzin to osoby z ich najbliższego otoczenia, mające wpływ na podejmowane przez pracowników decyzje, także w zakresie miejsca zatrudnienia i lojalności wobec pracodawcy – a zatem poprzez swój bliski związek z pracownikami osoby te też są związane ze Spółką Wnioskodawcy i brak podstaw do wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z ich udziałem w pikniku (nawet nie byłoby możliwe wyodrębnienie takich kosztów). Udział rodziny pracownika w pikniku jest przede wszystkim istotny dla samego pracownika, który docenia to, że firma promuje również wartości rodzinne, co przyczynia się do jego lojalności i związania ze Spółką.

Ponadto, organizacja pikniku „…..” ma również na celu promocję i reklamę Spółki - Wnioskodawcy. Pikniki rodzinne odbywają się w ramach programu promującego Wnioskodawcę i stanowią jego promocję. Miejsca pikników są specjalnie oznaczone plakatami i programem imprez z logo Wnioskodawcy, w wypowiedziach konferansjerów, przedstawicieli zarządu Spółki podkreślany jest charakter reklamowy imprezy. Koszty związane z udziałem gości są w ocenie Wnioskodawcy elementem kosztów promocji, reklamy i marketingu, kształtującym popyt na usługi Spółki i jej markę, a ponadto są elementem budującym wizerunek Wnioskodawcy i przyciągającym kandydatów na pracowników.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Stosownie do regulacji zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Zgodnie z przyjętym od lat poglądem doktryny prawa podatkowego, za reprezentację uznaje się „występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy.” (Brzeziński B., Kalinowski M., Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz, Warszawa 1997, str. 159).

Z powyższego wynika, że o reprezentacji można mówić w odniesieniu do działań mających na celu stworzenie i utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, to jest w relacji z kontrahentami (ich przedstawicielami), gośćmi i potencjalnymi klientami. Obejmuje ona zarówno działania zmierzające do:

stworzenia oczekiwanego wizerunku, pozycji podatnika jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, jak i
stworzenia korzystnych warunków w celu nawiązania nowych lub też podtrzymania (rozszerzenia) dotychczasowych kontaktów.

Kosztami podatkowymi są m.in. tzw. „koszty pracownicze”. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych (okolicznościowych). Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy. „Kosztami pracowniczymi” mogą być także wydatki na organizację imprezy integracyjnej dla członków rodzin pracowników. Świadczenie to bowiem związane jest ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z pracodawcą (gdyby nie ten stosunek członkowie rodziny nie uczestniczyliby w spotkaniu).

W każdej sytuacji jednakże trzeba sprawdzić, jaki jest cel takiego spotkania. W przypadku, jeżeli wydatki poniesione zostały na zorganizowanie spotkania integracyjnego mającego na celu poprawę komunikacji wewnętrznej i motywacji do pracy poprzez zintegrowanie pracowników z firmą, budowanie zespołu, poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych.

W tym miejscu należy podkreślić, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Zaznaczyć należy, że to organ podatkowy dokonuje analizy zakwalifikowanych przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów wydatków, w oparciu o zgromadzony przez tychże podatników materiał dowodowy. Dowody powinny potwierdzać wystąpienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy kosztami a przychodami Spółki.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca należy do Korporacji, która wdrożyła we wszystkich swoich lokalizacjach program promowania wśród pracowników zdrowego stylu życia. Program został wprowadzony w Korporacji pod nazwą „E ”. W związku z powyższym, również pracownicy Wnioskodawcy zostają objęci akcjami tego programu, który u Wnioskodawcy przyjął nazwę „…..”. Głównym założeniem Programu „E” jest promowanie zdrowego stylu życia wśród pracowników Korporacji polegające między innymi na walce z nałogiem palenia, zdrowym odżywianiu, uprawianiu sportu, aktywnym spędzaniu czasu wolnego, zwalczaniu stresu, itp. W ramach programu Wnioskodawca będzie organizować m.in. Pikniki „….” dla Pracowników firmy, ich rodzin oraz pracowników agencji pracy tymczasowych świadczących pracę na rzecz Wnioskodawcy i ich rodzin, emerytów, zleceniobiorców oraz przedstawicieli korporacji. Dodatkowo na piknik zaproszone będą organizacje wspierane przez Korporację w ramach działalności Zespołu zajmującego się wspieraniem rozwoju społeczności lokalnej oraz ich podopieczni, np. ZHP, Grupa Ratownictwa PCK, Fundacja Pomocy Dzieciom z okolicznej miejscowości.

Impreza odbywać się będzie raz w roku w jednym z miesięcy letnich (czerwiec-wrzesień), na terenie zakładu lub wynajętego obiektu sportowego.

W ramach imprezy pracownicy i zaproszeni goście będą mogli skorzystać z napojów i posiłków, które przygotowuje firma wynajęta przez Wnioskodawcę do jej zorganizowania. W celu oszacowania ilości osób, dla których powinny zostać przygotowane atrakcje i posiłki, Wnioskodawca zbiera wstępne deklaracje uczestnictwa od osób zaproszonych (w tym pracowników). Deklaracje te nie zobowiązują pracowników czy zaproszonych gości do faktycznego udziału w imprezie, choćby ze względu na fakt, że deklaracje składane są z dużym wyprzedzeniem, a często warunki pogodowe czy zdrowotne determinują faktyczny udział np. pracowników, zwłaszcza tych planujących udział w imprezie z małymi dziećmi. Wnioskodawca nie będzie sprawdzał czy osoby, które zadeklarowały chęć udziału stawiły się na pikniku. Piknik finansowany jest ze środków obrotowych, Spółka na podstawie porozumienia z przedstawicielem załogi nie tworzy Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Ponadto, organizacja pikniku „….” ma również na celu promocję i reklamę Spółki - Wnioskodawcy. Pikniki rodzinne odbywają się w ramach programu promującego Wnioskodawcę i stanowią jego promocję. Miejsca pikników są specjalnie oznaczone plakatami.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że sfinansowane wydatki na organizację Pikników „….” w części przypadającej zarówno na pracowników, w tym pracowników tymczasowych, jak i członków ich rodzin oraz emerytów i przedstawicieli Korporacji a także zleceniobiorców mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Według tut. Organu ww. wydatki związane są niewątpliwie z prowadzoną działalnością podatnika i mają na celu zintegrowanie załogi, co przyczyni się do efektywniejszej pracy i ostatecznie przełoży się na wielkość osiągniętych przez Wnioskodawcę przychodów. Podobny skutek w procesie integracyjnym załogi Wnioskodawca osiągnie dzięki udziałowi w pikniku byłych pracowników. Dbałość o emerytów będzie bowiem motywująco wpływać na prace osób zatrudnionych, którzy mogą spodziewać się podobnego traktowania w przyszłości. Niewątpliwie potencjalny wpływ na wysokość osiągniętych przychodów ma także udział w pikniku zleceniobiorców (kontrahentów) Wnioskodawcy. Związanie ich ze Spółką może przekładać się wprost na zaktywizowanie współpracy i, w efekcie, na lepsze wyniki gospodarcze.

Wyżej zaprezentowana argumentacja dotyczy także udziału w pikniku przedstawicieli Korporacji. W ww. przypadkach związek poniesionego kosztu z możliwością osiągniecia przychodów jest widoczny.

Nie można się jednak zgodzić ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że zaproszenie gości o jakich mowa we wniosku przekłada się lub może się przełożyć na wielkość osiągniętego przychodu (lub ma wpływ na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu). Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego zaproszeni goście nie będą w żaden sposób powiązani gospodarczo z Wnioskodawcą trudno więc przyjąć, że ich obecność przyczyni się do uzyskania przychodu albo zachowania lub zabezpieczenia jego źródła.

Biorąc powyższe pod uwagę poniesione przez Spółkę w tej części wydatki nie stanowią kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, stanowisko Spółki w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację Pikników „….” w części przypadającej na:

pracowników, w tym pracowników tymczasowych, członków rodzin, emerytów, zleceniobiorców oraz przedstawicieli korporacji – jest prawidłowe,
pozostałych gości np. osoby z ZHP, Grupy Ratownictwa PCK, Fundacji Pomocy Dzieciom – jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2 i 3 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin