Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/4513-5/15-2/KK
z 2 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 14 kwietnia 2015 r. (data wpływu 20 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania akcyzą pojazdów samochodowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania akcyzą pojazdów samochodowych.

We wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi stację demontażu pojazdów na podstawie posiadanej Decyzji Marszałka Województwa pozwolenie na wytwarzanie odpadów, powstających w związku z prowadzeniem stacji demontażu pojazdów wycofanych z eksploatacji. Od momentu powstania spółki do chwili obecnej Wnioskodawca przyjmuje do demontażu pojazdy zarejestrowane na terenie Polski. Przyjęto także kilka pojazdów zarejestrowanych w krajach Unii Europejskiej w sytuacji kiedy uległy one kolizji drogowej lub zepsuciu (naprawa była ekonomicznie nieuzasadniona dla właściciela i podjął decyzję o złomowaniu) na terenie Polski.

Teraz Wnioskodawca chce rozpocząć sprowadzanie pojazdów osobowych z krajów Unii Europejskiej z przeznaczeniem do zezłomowania w swojej stacji demontażu. Planujemy sprowadzać do Polski samochody osobowe zakupione od firm i osób fizycznych z Unii Europejskiej, które będą sprawne i uszkodzone. Po przywiezieniu ich do stacji demontażu wnioskodawca dokona złomowania, wystawi zaświadczenie o przyjęciu pojazdu do demontażu w trzech egzemplarzach. Pierwszy egzemplarz jest dla właściciela pojazdu, drugi dla stacji demontażu, trzeci jest przekazywany do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska w Warszawie w przypadku kiedy samochód jest zarejestrowany na terenie innego niż Polska, kraju Unii Europejskiej. W Polsce mogą być złomowane samochody, zarejestrowane w innych krajach Unii Europejskiej bez konieczności rejestrowania ich w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w związku ze sprowadzaniem pojazdów osobowych przeznaczonych do demontażu, Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty akcyzy za każdy sprowadzony samochód osobowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie jest zobowiązana do zapłaty akcyzy od sprowadzanych samochodów osobowych, które przeznaczy do złomowania ponieważ art. 100 pkt 4 Ustawy z dnia 6 grudnia 2008 o podatku akcyzowym Dz. U. z 2015, poz. 18; wyłącza pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r., poz. 752 z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W świetle art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy, w przypadku samochodu osobowego przedmiotem opodatkowania akcyzą jest nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy, nabycie wewnątrzwspólnotowe to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza nabywać wewnątrzwspólnotowo zarejestrowane w innych krajach Unii Europejskiej samochody osobowe sprawne i uszkodzone, które po przywiezieniu będą poddawane w stacji demontażu Wnioskodawcy złomowaniu. Pojazdy te nie będą rejestrowane na terytorium kraju, gdyż celem ich nabycia wewnątrzwspólnotowego jest ich demontaż (złomowanie).

Zainteresowany stoi na stanowisku, że zarejestrowane całe i uszkodzone pojazdy nabywane wewnątrzwspólnotowo nie spełniają definicji, zawartej w art. 100 ust. 4 ustawy, dla uznania ich za samochody osobowe, gdyż przeznaczenie ich do demontażu (złomowania) nie wymaga ich rejestracji na terytorium kraju. Tym samym w ocenie Wnioskodawcy nie jest on obowiązany do zapłaty akcyzy od nabytych wewnątrzwspólnotowo samochodów.

Stosownie do art. 101 ust. 2 ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym powstaje z dniem:

1. przemieszczenia samochodu osobowego z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju – jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło przed przemieszczeniem samochodu na terytorium kraju;
2. nabycia prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel – jeżeli nabycie prawa rozporządzania samochodem osobowym jak właściciel nastąpiło po przemieszczeniu samochodu osobowego na terytorium kraju;
3. złożenia wniosku o rejestrację samochodu osobowego na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym – jeżeli podmiot występujący z wnioskiem o rejestrację na terytorium kraju nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego nie jest jego właścicielem.
   
   

Na mocy art. 102 ust. 1 ustawy, podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności, o których mowa w art. 100 ust. 1 lub 2.

W świetle art. 100 ust. 4 ustawy, samochody osobowe są to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi, z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy, do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Powyższe przepisy przewidują opodatkowanie określonych wyrobów w przypadku dokonania ich nabycia wewnątrzwspólnotowego. Fakt ten nie budzi wątpliwości Zainteresowanego, który nie kwestionuje faktu dokonania ww. nabycia.

Na potrzeby niniejszej interpretacji przyjąć zatem należy, że nabycie wewnątrzwspólnotowe samochodu osobowego będzie miało miejsce.

Inną kwestią jest natomiast to czy nabyty pojazd będzie takim, o jakim mowa w art. 100 ust. 4 ustawy, tj. samochodem osobowym w rozumieniu ustawy. W tym zakresie Spółka nie kwestionuje również tego, że nabywane w przyszłości pojazdy spełniają kryterium pozytywne, (to pojazdy samochodowe i pozostałe pojazdy mechaniczne objęte pozycją CN 8703 przeznaczone zasadniczo do przewozu osób, inne niż objęte pozycją 8702, włącznie z samochodami osobowo-towarowymi (kombi) oraz samochodami wyścigowymi).

Zainteresowany wskazał natomiast, że w opisanej sprawie zachodzi wyłączenie z zakresu definicji „samochodów osobowych”. Przepis art. 100 ust. 4 ustawy in fine zawiera klauzulę: „z wyłączeniem pojazdów samochodowych i pozostałych pojazdów, które nie wymagają rejestracji zgodnie z przepisami o ruchu drogowym”.

Po pierwsze należy zwrócić uwagę na brzmienie językowe ww. przepisu. Prawodawca posługując się określonym słowem – zgodnie z dyrektywami wykładni – robi to celowo. Interpretacja zgodna z koncepcją Wnioskodawcy w tym przypadku wymagała by użycia innego słowa (w omawianym wykluczeniu ), tj. np. „nie będą rejestrowane” co w oczywisty sposób zmienia treść omawianej klauzuli i czyni ją wówczas odpowiednią do intencji Wnioskodawcy.

Z kolei zgodnie z Małym słownikiem języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1999, str. 1065 wymagać to: 1. żądać, domagać się, pragnąć czego usilnie; 2. potrzebować. Klauzula posługująca się słowem „nie wymaga” nie odwołuje się zatem do wyboru (woli właściciela) pomiędzy rejestracją lub nie danego pojazdu lecz posługuje się kryterium przedmiotowym, tj. odwołuje się np. do samochodów, które co do zasady nie wymagają rejestracji.

Wyłączenie to w opinii tut. Organu należy zatem rozumieć wprost. Mając na uwadze brzmienie tego zapisu, odnosi się ono tylko do takich pojazdów, które w ogóle „nie wymagają rejestracji” (zgodnie z przepisami o ruchu drogowym) a nie np. dopiero w momencie wycofania ich z eksploatacji.

Po drugie zauważyć należy, że art. 71 ust. 7 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawa o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm.) stanowi, że właściciel pojazdu sprowadzonego z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej jest obowiązany zarejestrować pojazd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie 30 dni od dnia jego sprowadzenia.

Ten obligatoryjny nakaz rejestracji nabywanych wewnątrzwspólnotowo samochodów osobowych koresponduje z innymi przepisami obowiązującymi na terytorium kraju.

Przede wszystkim należy wskazać, że czym innym jest przywóz na terytorium kraju samochodów osobowych a czym innym przywóz towarów, które samochodami osobowymi (w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo o ruchu drogowym z uwagi np. na stan techniczny) – już nie są.

Taki przypadek przywozu podlega w pierwszej kolejności uregulowaniom innych przepisów. Wystarczającym jest w tym miejscu przytoczyć przepis art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. z 2015 r., poz. 140), w świetle którego ilekroć w ustawie jest mowa o pojeździe wycofanym z eksploatacji – rozumie się przez to pojazd stanowiący odpad w rozumieniu przepisów o odpadach.

Kwestia przywożenia na terytorium kraju takich towarów pozostaje jednak poza zakresem merytorycznym niniejszej interpretacji.

Natomiast przywóz na terytorium kraju samochodów osobowych co do zasady podlega przepisom ustawy – Prawo o ruchu drogowym.

Powyższe jednoznacznie przesądza, że nabycie samochodów osobowych (nie odpadów) podlega rejestracji i nie jest to w świetle cyt. powyżej przepisu art. 71 ust. 7 ustawy – Prawo o ruchu drogowym, kwestia wyboru lecz obowiązek nabywcy.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że wyłączenie z zakresu rozumienia pojęcia „samochodu osobowego” w art. 100 ust. 4 ustawy, nie dotyczy samochodów osobowych uprzednio zarejestrowanych na terytorium państw członkowskich przywożonych na terytorium kraju (nie jako odpady).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza nabywać wewnątrzwspólnotowo samochody osobowe sprawne lub uszkodzone, które będzie przeznaczał do demontażu (złomowania).

Wobec powyższego w niniejszym przypadku u Wnioskodawcy powstanie obowiązek podatkowy w akcyzie z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego niezarejestrowanego na terytorium kraju, od którego Wnioskodawca będzie obowiązany zapłacić podatek akcyzowy. Natomiast przeznaczenie nabytego samochodu osobowego do demontażu nie ma wpływu na powstania obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym z tytułu jego wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji. Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.