Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4514-60/15/AD
z 19 czerwca 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 kwietnia 2015 r. (wpływ do Biura – 27 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych dla Wnioskodawcy w związku z udzielaniem przez spółkę pożyczek jego żonie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych dla Wnioskodawcy w związku z udzielaniem przez spółkę pożyczek jego żonie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną i podlega w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Pozostaje również w związku małżeńskim, w którym panuje ustawowa wspólność majątkowa.

Małżonka Wnioskodawcy będzie otrzymywała pożyczki od krajowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w której będzie udziałowcem (dalej jako: „Spółka”).

Spółka, od której małżonka Wnioskodawcy będzie otrzymywała pożyczki dokonała odpowiednich zgłoszeń wymaganych przez przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Przedmiotem działalności Spółki będzie zgodnie z PKD m.in.:

  • 64.19.Z Pozostałe pośrednictwo pieniężne,
  • 64.20.Z Działalność holdingów finansowych,
  • 64.91 Z Leasing finansowy,
  • 64.92.Z Pozostałe formy udzielana kredytów,
  • 64.99.Z Pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych.

Umowa Spółki będzie odzwierciedlała powyżej wskazany zakres działalności jaką będzie prowadziła Spółka, jeszcze przed rozpoczęciem udzielania pożyczek.

Spółka wystąpiła o interpretację indywidualną potwierdzającą, iż udzielanie pożyczek stanowi świadczenie usług podlegające zwolnieniu z podatku od towarów i usług.

Z informacji znanych Wnioskodawcy wynika, iż jeżeli Spółka będzie posiadała odpowiednie zasoby finansowe i przy uwzględnieniu uwarunkowań biznesowych rozważane jest udzielanie kolejnych oprocentowanych pożyczek (udzielona zostanie więcej niż jedna pożyczka – np. kilka pożyczek do różnych wspólników/innych podmiotów).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pożyczki od Spółki będą opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, pożyczki udzielone na rzecz małżonki Wnioskodawcy nie będą podległy opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, w związku z czym na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Przywołując art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Wnioskodawca wskazał, że opodatkowaniu na mocy ww. ustawy podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Następnie Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych czynności cywilnoprawne inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub zwolniona z podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółka będzie udzielała pożyczek w ramach działalności gospodarczej, w związku z czym będzie ona działała jako podatnik podatku od towarów i usług. Zatem czynność udzielenia każdej pożyczki będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, będąc jednocześnie zwolnioną z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 tej ustawy ze względu na fakt, że udzielanie pożyczek na rzecz małżonki Wnioskodawcy będzie usługą wyświadczoną przez Spółkę odpłatnie (za wynagrodzeniem w formie odsetek), w ramach prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności udzielania pożyczek w sposób częstotliwy (co Spółka potwierdzi występując o interpretację indywidualną).

W konsekwencji, w świetle art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, pożyczki udzielone na rzecz małżonki Wnioskodawcy nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i w związku z tym na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tego tytułu.

Uzasadniając swoje stanowisko, Wnioskodawca powołał na jego potwierdzenie szereg interpretacji indywidualnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych dotycząca skutków dla niego w związku z udzielaniem przez spółkę pożyczek żonie Wnioskodawcy.

W pozostałym zakresie zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

W treści art. 4 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2015 r., poz. 143) określone zostały podmioty, na których ciąży obowiązek podatkowy. Zgodnie z tym przepisem obowiązek podatkowy ciąży:

  1. przy umowie sprzedaży – na kupującym,
  2. przy umowie zamiany – na stronach czynności,
  3. przy umowie darowizny – na obdarowanym,
  4. przy umowie dożywocia – na nabywcy własności nieruchomości,
  5. przy umowie o dział spadku lub o zniesienie współwłasności – na podmiocie nabywającym rzeczy lub prawa majątkowe ponad udział w spadku lub we współwłasności,
  6. przy ustanowieniu odpłatnego użytkowania, w tym również nieprawidłowego oraz odpłatnej służebności – na użytkowniku lub nabywającym prawo służebności,
  7. przy umowie pożyczki i umowie depozytu nieprawidłowego – na biorącym pożyczkę lub przechowawcy
  8. przy ustanowieniu hipoteki – na składającym oświadczenia woli o ustanowieniu hipoteki,
  9. przy umowie spółki cywilnej – na wspólnikach, a przy pozostałych umowach spółki –na spółce,

Obowiązkowi zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych podlegają zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy tego podatku.

Należy stwierdzić, że ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego wyliczenia podmiotów, na których ciąży obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca nie jest pożyczkobiorcą; pożyczkobiorcą jest jego żona.

Mając na względzie powyżej powołane przepisy stwierdzić należy, że w sytuacji udzielenia pożyczki na rzecz żony Wnioskodawcy, na Wnioskodawcy jako podmiocie niewymienionym w art. 4 ww. ustawy, nie będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe, jednakże z innych względów niż wskazano we wniosku.

W kontekście tego rozstrzygnięcia bezprzedmiotowym jest więc ustalanie czy opisane we wniosku pożyczki podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, iż rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi– Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj