Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4511-103/15/WRz
z 22 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku opatrzonym datą 3 marca 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 28 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości dokumentowania dowodami wewnętrznymi kosztów podatkowych poniesionych w związku z zakupem od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej uszkodzonych palet drewnianych – jest prawidłowe,

UZASADNIENIE

W dniu 28 kwietnia 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości dokumentowania dowodami wewnętrznymi kosztów podatkowych poniesionych w związku z zakupem od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej uszkodzonych palet drewnianych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 16 stycznia 2014 r. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą, opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych na tzw. zasadach ogólnych. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje m.in. skupu zużytych palet drewnianych od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Palety te są zwykle uszkodzone, połamane, z brakującymi elementami, a po naprawie i modernizacji podlegają dalszej odsprzedaży, jako towar handlowy. Do tej pory skup palet od ludności Wnioskodawczyni dokumentowała na podstawie umowy kupna sprzedaży i na podstawie tego dokumentu (umowy), dokonywane były zapisy w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jaki sposób należy dokumentować skup palet od ludności, czy tak jak do tej pory, sporządzając umowy kupna sprzedaży, czy też wystarczającym dokumentem będzie tzw. dowód wewnętrzny sporządzony zgodnie z wymogami § 14 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zakup od ludności może dokumentować dowodami wewnętrznymi. Zgodnie bowiem z § 14 powołanego rozporządzenia Ministra Finansów, na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków), mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpis osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające przy zakupie - nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość. Dowody wewnętrzne mogą być wystawione m.in. na zakup od ludności odpadów poużytkowych, stanowiących surowce wtórne, z wyłączeniem zakupu (skupu) metali nieżelaznych oraz przeznaczonych na złom samochodów i ich części składowych. Skupowane przez nią palety stanowią odpady poużytkowe zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy o odpadach. W związku z tym Wnioskodawczyni uważa, że zakup zużytych palet może dokumentować dowodami wewnętrznymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Aby zatem określony wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Wydatki poniesione na nabycie towarów handlowych, bez wątpienia mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, pod warunkiem należytego ich udokumentowania. W odniesieniu do podatników podatku dochodowego od osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą sposób dokumentowania tych wydatków uzależniony jest od rodzaju stosowanej dokumentacji księgowej. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawczyni ewidencjonuje zdarzenia gospodarcze związane z działalnością gospodarczą w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że szczegółowe warunki prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia

26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (t.j. Dz.U. z 2014 r. , poz. 1037).

Stosownie do treści § 12 ust. 3 powołanego rozporządzenia, podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są:

1.faktury, faktury VAT RR, rachunki oraz dokumenty celne, zwane dalej "fakturami", wystawione zgodnie z odrębnymi przepisami, lub

1a.dokumenty określające zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów (zwiększenie przychodów) na podstawie art. 24d ustawy o podatku dochodowym, (dowody zmniejszenia kosztów/zwiększenia przychodów), zawierające co najmniej (…).

1b.dokumenty określające zwiększenie kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 24d ustawy o podatku dochodowym, (dowody zwiększenia kosztów), zawierające co najmniej (…).

2.inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:

1. wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
2. datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
3. przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
4. podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych

-oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Przy czym, przepis § 13 ww. rozporządzenia stanowi, że za dowody księgowe uważa się również:

1. dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem;
2. noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi;
3. dowody przesunięć;
4. dowody opłat pocztowych i bankowych;
5. inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.
   
   

Ponadto, zgodnie z § 14 ust. 1 ww. rozporządzenia, na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków) mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające: przy zakupie - nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach - przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku). Możliwość udokumentowania wydatków w ww. sposób jest jednak ograniczona do przypadków enumeratywnie wskazanych w cyt. rozporządzeniu.

W myśl § 14 ust. 2 pkt 6 ww. rozporządzenia, dowodami wewnętrznymi można udokumentować zakup od ludności odpadów poużytkowych, stanowiących surowce wtórne, z wyłączeniem zakupu (skupu) metali nieżelaznych oraz przeznaczonych na złom samochodów i ich części składowych.

Pod pojęciem ludności należy rozumieć osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Osoby te nie mają możliwości wystawienia faktury, dlatego podatnik dokonując zakupu od tych osób, dokumentuje go dowodem wewnętrznym.

Natomiast pojęcie odpadów zostało zdefiniowane w art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2013 r., poz. 21 ze zm.), w myśl którego odpady oznaczają każdą substancję lub przedmiot, których posiadacz pozbywa się, zamierza się pozbyć lub do których pozbycia się jest obowiązany.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, w ramach której skupuje od osób nieprowadzących działalności gospodarczej palety drewniane, zwykle uszkodzone, połamane, z brakującymi elementami. Po naprawie i modernizacji palety te podlegają dalszej odsprzedaży, jako towar handlowy. Jak wskazano we wniosku palety te stanowią odpady poużytkowe w rozumieniu ustawy o odpadach.

Mając powyższe na względzie, należy stwierdzić, że jeżeli w istocie jak wynika z wniosku skupowane przez Wnioskodawczynię od ludności palety drewniane są uszkodzone, stanowią odpad poużytkowy będący surowcem wtórnym i nie nadają się do dalszej odsprzedaży bez ich naprawy lub modernizacji, to Wnioskodawczyni może dokumentować ich zakupu dowodami wewnętrznymi, o których mowa w § 14 cyt. rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W tym też zakresie stanowisko Wnioskodawczyni uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.