2015.07.23 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-2/4510-105/15/JP
z 23 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 8 maja 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 13 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w oparciu o więcej niż jedno zezwolenie wymaga prowadzenia ewidencji rachunkowej odrębnie dla każdego z zezwoleń, w tym rozdziału dochodów z działalności zwolnionej prowadzonej w oparciu o każde z zezwoleń i oddzielnego rozliczania pomocy publicznej przysługującej na mocy każdego z tych zezwoleń,
Spółka może objąć zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych dochód z całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy, wykorzystując najpierw limit dostępnej pomocy publicznej w ramach Zezwolenia 1, a po jego wyczerpaniu limit wynikający z Zezwolenia 2, dyskontując uzyskaną pomoc najpierw na dzień wydania Zezwolenia 1, a następnie, po wyczerpaniu limitu pomocy wynikającego z Zezwolenia 1, na dzień wydania Zezwolenia 2

-jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy:

prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w oparciu o więcej niż jedno zezwolenie wymaga prowadzenia ewidencji rachunkowej odrębnie dla każdego z zezwoleń, w tym rozdziału dochodów z działalności zwolnionej prowadzonej w oparciu o każde z zezwoleń i oddzielnego rozliczania pomocy publicznej przysługującej na mocy każdego z tych zezwoleń,
Spółka może objąć zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych dochód z całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy, wykorzystując najpierw limit dostępnej pomocy publicznej w ramach Zezwolenia 1, a po jego wyczerpaniu limit wynikający z Zezwolenia 2, dyskontując uzyskaną pomoc najpierw na dzień wydania Zezwolenia 1, a następnie, po wyczerpaniu limitu pomocy wynikającego z Zezwolenia 1, na dzień wydania Zezwolenia 2.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą (produkcyjną, handlową i usługową) na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej jako Strefa). Wnioskodawca posiada następujące zezwolenia, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (dalej jako: „USSE”), wydane przez Specjalną Strefę Ekonomiczną S.A.:

Zezwolenie z 13 lipca 2010 r. (dalej jako: „Zezwolenie 1”) oraz
Zezwolenie z 30 czerwca 2014 r. (dalej jako: „Zezwolenie 2”).

W obu zezwoleniach zapisane są warunki obejmujące poniesienie wydatków inwestycyjnych oraz zatrudnienie nowych pracowników, według wartości określonych w tych zezwoleniach. Oba zezwolenia objęte są tym samym reżimem prawnym, opierają się zatem na jednolitych zasadach korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego dochodów uzyskanych z działalności prowadzonej na terenie Strefy na podstawie poszczególnych zezwoleń. Oba posiadane zezwolenia dotyczą tego samego zakresu prowadzonej działalności, tj. wydane zostały na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wskazanego w zezwoleniach PKWIU. Wnioskodawca nie wyklucza także pozyskania kolejnych zezwoleń w przyszłości.

Obecnie Wnioskodawca nie wykorzystał jeszcze w całości limitu pomocy przysługującej na podstawie Zezwolenia 1. Inwestycja prowadzona w oparciu o Zezwolenie 1 została zakończona, natomiast inwestycja objęta Zezwoleniem 2 jest w toku realizacji.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję księgową w sposób umożliwiający przyporządkowanie wydatków inwestycyjnych oraz utworzonych nowych miejsc pracy do każdego z zezwoleń, dzięki czemu możliwe będzie zweryfikowanie, w każdym czasie, wypełnienia warunków określonych w każdym z zezwoleń oraz ustalenie kosztów kwalifikowalnych poniesionych w związku z realizacją każdego z projektów inwestycyjnych i dokładne wyliczenie limitu pomocy publicznej przysługującego Wnioskodawcy w oparciu o każde z posiadanych zezwoleń, zgodnie z przysługującym Wnioskodawcy poziomem intensywności pomocy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy prowadzenie na terenie strefy działalności zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych (dalej jako: „PDOP”) na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako: „UPDOP”), w oparciu o więcej niż jedno zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy, skutkuje obowiązkiem prowadzenia ewidencji rachunkowej odrębnie dla każdego z zezwoleń i czy istnieje w związku z tym obowiązek podziału dochodu podatkowego uzyskiwanego z działalności zwolnionej prowadzonej w oparciu o każde z zezwoleń oddzielne?
Czy Spółka może objąć zwolnieniem z PDOP dochód z całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy, wykorzystując najpierw limit dostępnej pomocy publicznej w ramach Zezwolenia 1, a po jego wyczerpaniu limit wynikający z Zezwolenia 2, dyskontując uzyskaną pomoc najpierw na dzień wydania Zezwolenia 1, a następnie, po wyczerpaniu limitu pomocy wynikającego z Zezwolenia 1, na dzień wydania Zezwolenia 2?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zarówno na gruncie obowiązujących przepisów UPDOP jak i USSE oraz rozporządzeń wykonawczych, prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w oparciu o więcej niż jedno zezwolenie nie wymaga prowadzenia ewidencji rachunkowej odrębnie dla każdego z zezwoleń, w tym rozdziału dochodów z działalności zwolnionej prowadzonej w oparciu o każde z zezwoleń i oddzielnego rozliczania pomocy publicznej przysługującej na mocy każdego z tych zezwoleń.

Na mocy art. 12 USSE, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia strefowego, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 UPDOP, wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami. Natomiast art. 17 ust. 4 UPDOP stanowi, że zwolnienie to przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Z obowiązujących w przedmiotowym zakresie regulacji wynika zatem, że zwolnieniem podatkowym objęty jest dochód z działalności gospodarczej prowadzonej w oparciu o zezwolenie, na terenie strefy, w zakresie w jakim działalność ta została wymieniona w treści zezwolenia, do wysokości przysługującego limitu pomocy. Przepisy nie przewidują szczególnych zasad ustalania i obejmowania zwolnieniem dochodu podatkowego w przypadku posiadania przez przedsiębiorcę więcej niż jednego zezwolenia, w szczególności nie zawierają nakazu ustalania dochodu zwolnionego odrębnie dla każdego zezwolenia.

Na mocy art. 9 UPDOP, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

Natomiast, zgodnie z § 5 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych, zwolnienie przysługuje wyłącznie z tytułu działalności prowadzonej na terenie strefy. W przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza obszarem strefy, działalność prowadzona na terenie strefy musi być wydzielona organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o dane jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność wyłącznie na terenie strefy. Przytoczona regulacja wprowadza jedynie obowiązek odpowiedniego wydzielenia działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy i poza nią, nie wprowadza natomiast nakazu dokonywania dalszego podziału i wyodrębnienia w ramach działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie kilku zezwoleń.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej na terenie strefy na podstawie więcej niż jednego zezwolenia, Wnioskodawca jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 UPDOP, tj. w sposób zapewniający określenie kwoty dochodu zwolnionego oraz kwoty dochodu podlegającego opodatkowaniu (tj. pochodzącego z działalności prowadzonej poza strefą lub na jej terenie, ale nieobjętej zakresem posiadanych zezwoleń), bez konieczności prowadzenia ewidencji i ustalania dochodu zwolnionego odrębnie dla każdego z posiadanych zezwoleń. W przepisach regulujących zasady kalkulacji wyniku podatkowego przedsiębiorcy strefowego brak jest bowiem wymogu dodatkowego podziału dochodów z działalności prowadzonej na terenie strefy i podlegających zwolnieniu z opodatkowania odrębnie dla poszczególnych zezwoleń.

Biorąc pod uwagę powyższe, właściwe jest twierdzenie, że korzystanie przez Wnioskodawcę z więcej niż jednego zezwolenia strefowego nie kreuje obowiązku prowadzenia odrębnej ewidencji i ustalania odrębnego wyniku podatkowego dla każdego z zezwoleń ani w obecnym stanie faktycznym, ani też w przypadku uzyskania w przyszłości kolejnego zezwolenia lub zezwoleń na prowadzenie działalności na terenie strefy. Wnioskodawca winien natomiast zapewnić takie ewidencjonowanie ponoszonych w oparciu o poszczególne zezwolenia wydatków inwestycyjnych oraz tworzonych miejsc pracy, aby w każdym czasie móc zapewnić weryfikację spełnienia warunków określonych w poszczególnych zezwoleniach.

Ad. 2

W konsekwencji przytoczonego wyżej twierdzenia, w ocenie Wnioskodawcy, zwolnieniem z PDOP może zostać objęty dochód ustalany łącznie z całej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę na terenie Strefy w oparciu o wszystkie posiadane zezwolenia, aż do wysokości limitów pomocy przysługujących z tych zezwoleń, w ten sposób, że: najpierw zostanie wykorzystany limit pomocy publicznej przysługujący w oparciu o Zezwolenie 1, a po jego wyczerpaniu, limit pomocy wynikający z Zezwolenia 2.

W związku z powyższym, pomoc w postaci zwolnienia w podatku dochodowym podlegać będzie najpierw dyskontowaniu na dzień wydania Zezwolenia 1, a po wyczerpaniu limitu pomocy wynikającego z Zezwolenia 1, na dzień wydania Zezwolenia 2.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych w przedmiotowym zakresie, w tym interpretacjach:

-Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach:

z 19 grudnia 2014 r., znak: IBPBI/1/423-39/14/KB,
z 9 czerwca 2014 r., znak: IBPBI/2/423-292/14/CzP,
z 10 października 2013 r., znak IBPBI/2/423-829/13/JD, IBPBI/2/423-830/13/JD oraz
z 3 października 2013 r., znak: IBPBI/2/423-813/13/SD,

-Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy:

z 21 sierpnia 2014 r., znak: ITPB3/423-228a/14/PST oraz
z 9 grudnia 2013 r., znak: ITPB3/423-475a/13/DK.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „updop”), podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 updop). Przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się m.in. przychodów i kosztów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku (art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 updop). Ponadto, w myśl art. 7 ust. 4 updop, przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3 tego artykułu.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 updop, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z 2008 r. Nr 118, poz. 746 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Równocześnie art. 17 ust. 4 updop stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Podkreślenia wymaga fakt, że prowadzenie działalności gospodarczej w specjalnej strefie ekonomicznej i wynikające stąd zwolnienie dochodów pochodzących z tej działalności jest wyjątkiem od zasady równości i sprawiedliwości opodatkowania, w związku z tym przepisy dotyczące zwolnień muszą być interpretowane ściśle, zgodnie z ich wykładnią językową.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 282), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Stosownie do postanowień art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie strefy uprawnia do prowadzenia działalności gospodarczej na terenie danej strefy i korzystania z pomocy publicznej. Określa ono przedmiot oraz warunki prowadzenia działalności.

Specjalne Strefy Ekonomiczne są częścią terytorium kraju wyodrębnioną administracyjnie, na których możliwe jest prowadzenie działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach, a w szczególności korzystanie ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych. Jednocześnie jednak pamiętać należy, że uzyskiwane z tego tytułu preferencje stanowią pomoc publiczną, niezgodną (co do zasady) z jednolitym wspólnym rynkiem w Unii Europejskiej. Z tego też względu szczegółowe warunki udzielania tej formy pomocy, w szczególności jej intensywność, są ściśle uregulowane przepisami prawa, których naruszenie grozi koniecznością zwrotu otrzymanej pomocy publicznej.

Zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej wydawane jest na wykonywanie ściśle określonej działalności na terenie, konkretnej specjalnej strefy ekonomicznej. Zwolnienie ma bowiem charakter przedmiotowy i odnosi się do dochodów uzyskanych z określonego źródła - działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem, że działalność ta jest prowadzona w określonym miejscu i na podstawie zezwolenia, a więc w jego ramach, w granicach zakreślonych przedmiotem działalności gospodarczej ujętym w zezwoleniu.

Zgodnie z § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 465), pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) stanowi regionalną pomoc inwestycyjną z tytułu:

kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 lub
tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

Przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, albo zorganizowanej części takiego przedsiębiorstwa, o ile nabywca nie jest powiązany ze zbywcą (§ 3 ust. 4 rozporządzenia).

Nadmienić również należy, że dla każdej strefy odrębnie także ustalane są limity dopuszczalnej pomocy, tj. maksymalna intensywność udzielanej pomocy. Dla zezwoleń udzielonych przed 30 grudnia 2008 r. limity te określone były w rozporządzeniach Rady Ministrów ustanawiających daną specjalną strefę ekonomiczną. Dla zezwoleń udzielanych od 30 grudnia 2008 r. maksymalną intensywność pomocy określa ww. rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. Maksymalna wielkość dopuszczalnej pomocy publicznej była i jest zatem uzależniona od miejsca prowadzenia działalności, a zatem także i od tego, na terenie której specjalnej strefy ekonomicznej działalność ta jest prowadzona.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, dla każdej z działalności wydawane jest odrębne zezwolenie na podstawie którego:

przedsiębiorca może prowadzić określoną działalność na terenie tej strefy;
dochody uzyskiwane przez niego z tej ściśle określonej działalności mogą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym;
ustalony jest limit intensywności pomocy publicznej, tj. np. limit zwolnienia dochodów z opodatkowania dopuszczalny na terenie danego województwa, z którego korzystać może podatnik.

Oznacza to, że w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, przedsiębiorca powinien oceniać dopuszczalny limit korzystania z pomocy publicznej (w tym ze zwolnienia dochodów z opodatkowania) odrębnie w odniesieniu do każdego posiadanego zezwolenia. W takim przypadku nie jest zatem możliwe dyskontowanie pomocy publicznej wynikającej łącznie ze wszystkich posiadanych zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej i chronologiczne wykorzystywanie limitów wynikających z poszczególnych zezwoleń w odniesieniu do sumy dochodów uzyskanych z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. W konsekwencji, jeżeli przedsiębiorca będzie prowadzić działalność na terenie strefy, zobowiązany będzie do prowadzenia ewidencji spełniającej wymogi art. 9 ust. 1 updop, czyli w sposób umożliwiający zapewnienie odrębnego ustalania osiągniętego dochodu lub poniesionej straty w odniesieniu do każdego z posiadanych zezwoleń. Prowadzenie jednej ewidencji dla wszystkich posiadanych zezwoleń prowadzić może bowiem w niektórych sytuacjach do innych rezultatów z punktu widzenia ustalania wysokości zobowiązania podatkowego. Przykładowo, jeżeli z jednej działalności zwolnionej prowadzonej na terenie strefy przedsiębiorca wygeneruje stratę, a z działalności prowadzonej na podstawie kolejnego zezwolenia osiągnie dochód, to łączne rozliczenie tych działalności doprowadzi do określenia jednego wyniku, który nie będzie bądź będzie w mniejszym zakresie konsumował dostępną pulę pomocy.

Ewidencja taka powinna pozwolić tym samym wyodrębnić wydatki poniesione na nabycie środków trwałych oraz utworzenie nowych miejsc pracy związanych z każdym zezwoleniem. W rezultacie operacja ta umożliwi rozliczenie wszystkich projektów z osobna pod kątem wypełnienia warunków określonych w zezwoleniach oraz ustalenie kosztów inwestycji poniesionych w związku z realizacją projektów dla celów kalkulacji przysługującego przedsiębiorcy limitu pomocy publicznej.

Jednak określenie zasad prowadzenia rachunkowości (w tym wskazanie sposobu ewidencjonowania określonych zdarzeń gospodarczych i stosowania urządzeń księgowych) wykracza poza zakres uprawnień organu podatkowego wynikających z przepisów Rozdziału 1a – „Interpretacje przepisów prawa podatkowego” Ordynacji podatkowej.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca posiada dwa zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej:

Zezwolenie 1 z 13 lipca 2010 r. oraz
Zezwolenie 2 z 30 czerwca 2014 r.

Wnioskodawca nie wyklucza także pozyskania kolejnych zezwoleń w przyszłości.

Odnosząc powyższe rozważania do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że skoro przedmiotem zezwolenia jest zawsze jedna inwestycja skonkretyzowana w toku procedury wydawania tego zezwolenia (opisana w dokumentacji aplikacyjnej), zaś dopuszczalna pomoc publiczna powinna być ustalana odrębnie w ramach każdej inwestycji będącej przedmiotem odrębnego zezwolenia, to Spółka zobowiązana będzie do odrębnego ustalania osiągniętego dochodu lub poniesionej straty (za dany rok podatkowy) w odniesieniu do każdego z posiadanych zezwoleń. Spółka powinna również określać limit dopuszczalnej pomocy publicznej (zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym) w odniesieniu do każdej z działalności prowadzonej na terenie strefy, na którą uzyskała stosowne zezwolenie, z uwzględnieniem maksymalnej intensywności dopuszczalnej pomocy publicznej obowiązującej w województwie, na obszarze którego położona jest strefa, a nie łącznie dla sumy dochodów uzyskanych z każdej działalności prowadzonej na terenie strefy w granicach limitów wynikających z kolejnych uzyskiwanych chronologicznie zezwoleń.

Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej w oparciu o więcej niż jedno zezwolenie wymaga prowadzenia ewidencji rachunkowej odrębnie dla każdego z zezwoleń, w tym rozdziału dochodów z działalności zwolnionej prowadzonej w oparciu o każde z zezwoleń i oddzielnego rozliczania pomocy publicznej przysługującej na mocy każdego z tych zezwoleń,
Spółka może objąć zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych dochód z całej działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy, wykorzystując najpierw limit dostępnej pomocy publicznej w ramach Zezwolenia 1, a po jego wyczerpaniu limit wynikający z Zezwolenia 2, dyskontując uzyskaną pomoc najpierw na dzień wydania Zezwolenia 1, a następnie, po wyczerpaniu limitu pomocy wynikającego z Zezwolenia 1, na dzień wydania Zezwolenia 2

-jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Końcowo należy zaznaczyć, że Spółka wskazała interpretacje podatkowe odmiennie odnoszące się do tego samego zagadnienia prawnego. Nie oznacza to, że Organ nie dąży do zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego zgodnie z zasadą wyrażoną przez ustawodawcę w art. 14a Ordynacji podatkowej. Należy wskazać, że funkcjonowanie w obrocie prawnym interpretacji indywidualnych, w których odmiennie oceniono takie same lub zbliżone stany faktyczne lub zdarzenia przyszłe choć jest niewątpliwie niepożądane z punktu widzenia zasady prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów, wyrażonej w art. 121 Ordynacji podatkowej, niemniej jednak, w praktyce może mieć miejsce. W związku z powyższym ustawodawca przewidział możliwość zmiany już wydanych interpretacji indywidualnych w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tym przepisem, minister właściwy do spraw finansów publicznych może z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniającą w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Trzeba jednak pamiętać, że proces zmiany interpretacji indywidualnych w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej jest długotrwały, poprzedza go bowiem dogłębna analiza z zachowaniem stosownych procedur, które dopiero w końcowej fazie powodują wycofanie z systemu informacji podatkowej poprzednio wydanych interpretacji. Ponieważ jednak podstawowym zadaniem organu interpretacyjnego jest wydawanie interpretacji prawidłowych, tj. w prawidłowy sposób odczytujących normy prawne zawarte w poszczególnych przepisach prawa podatkowego, a nie utrwalających raz wyrażony pogląd w tym zakresie, który może być zmieniony w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, to fakt wydania we wcześniejszym okresie interpretacji indywidualnej, odmiennej od poglądu zaprezentowanego w niniejszej interpretacji nie powoduje, że pogląd ten jest nieprawidłowy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin