Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-373/15-2/JF
z 17 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2015 r. (data wpływu 8 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania zbiorczych faktur korygujących w związku z otrzymaną premią pieniężną – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 maja 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania zbiorczych faktur korygujących w związku z otrzymaną premią pieniężną.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oferuje swoim klientom usługi w zakresie leasingu operacyjnego oraz zarządzania flotą samochodów służbowych. W związku z wykonywaniem wskazanych usług, Spółka współpracuje m.in. z podmiotami świadczącymi usługi serwisu pojazdów, hurtowniami oraz producentami opon i części zamiennych, jak również serwisami blacharskimi oraz firmami zajmującymi się wynajmem bądź sprzedażą samochodów.

W celu intensyfikacji współpracy z dostawcami i usługodawcami Spółka otrzymuje premie pieniężne po przekroczeniu uzgodnionych z kontrahentami progów obrotu, określonych w zawartych umowach.

Ze względu na fakt, iż Spółka nie była pewna odnośnie prawidłowego sposobu rozliczania premii pieniężnych na gruncie ustawy o VAT, Spółka wystąpiła z wnioskiem o interpretację indywidualną. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 18 marca 2014 r. (sygn. IPPP3/443-1177/13-2/MKw) potwierdził, że udzielane Spółce premie pieniężne powinny być traktowane przez kontrahentów jako udzielenie rabatu i powinny być dokumentowane fakturami korygującymi.

Mając na uwadze otrzymaną interpretację oraz sposób kalkulacji premii, w celu zmniejszenia zakresu prac administracyjnych u kontrahentów, wiążących się z obowiązkiem wystawiania faktur korygujących dokumentujących udzielane L . premie pieniężne, Spółka chciałaby implementować system wystawiania zbiorczych faktur korygujących w imieniu i na rzecz sprzedawców, w postaci tzw. samofakturowania, co umożliwia art. 106d ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

System samofakturowania miałby dotyczyć wyłącznie faktur korygujących dokumentujących premie pieniężne, w pozostałym zakresie fakturowanie odbywałoby się na dotychczasowych zasadach (faktury VAT oraz faktury korygujące, za wyjątkiem dokumentujących premie pieniężne, wystawiane byłyby w dalszym ciągu przez dostawców/usługodawców). Zgodnie z planowanymi zapisami umów dotyczących samofakturowania, wystawiane przez Spółkę faktury korygujące dokumentujące wypłacenie przez dostawcę/usługodawcę premii pieniężnych będą dotyczyć rabatu udzielanego w stosunku do całego obrotu zrealizowanego we wskazanym okresie z danym kontrahentem.

Natomiast podstawą kalkulacji wysokości premii będzie obrót dotyczący części asortymentu (zgodnie z uprzednim porozumieniem pomiędzy Spółką a kontrahentem), przykładowo do podstawy kalkulacji udzielonego rabatu nie będzie brana pod uwagę wartość badań technicznych pojazdów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego, Spółka na podstawie art . 106d ust . 1 pkt 1 ustawy o VAT ma prawo do zastosowania samofakturowania odnoszącego się tylko do wystawiania przez Spółkę w imieniu i na rzecz kontrahentów faktur korygujących z tytułu premii pieniężnych?
2. Czy w sytuacji opisanej w opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca ma prawo wystawić zbiorcze uproszczone faktury korygujące dokumentujące premie pieniężne udzielane przez kontrahentów określone w art . 106j ust . 3 ustawy o VAT?
3. Czy w przypadku wystawienia zbiorczych uproszczonych faktur korygujących zgodnie z art . 106j ust . 3 ustawy o VAT zamieszczenie informacji o okresie, do którego odnosi się udzielany rabat będzie oznaczać, iż można ustalić do jakiej faktury pierwotnej ta faktura korygująca się odnosi?
4. Czy Spółka ma prawo zastosować jednolitą serię numeracji w stosunku do ogółu faktur korygujących wystawionych na podstawie porozumienia o samofakturowaniu z różnymi kontrahentami?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zdaniem Spółki, na podstawie obowiązujących przepisów Spółka ma prawo zawrzeć ze swoim kontrahentem umowę o samofakturowaniu zawierającą opis sposobu akceptacji faktur, w której Strony wybiorą rodzaj dokumentów (np. faktura lub faktura korygująca), który będzie przedmiotem wyżej wspomnianej umowy. W pozostałym zakresie natomiast fakturowanie powinno odbywać się na ogólnych zasadach.

Powyższe wynika z faktu, iż obowiązujące przepisy nie wskazują zakresu oraz treści umowy o samofakturowaniu, pozostawiając Stronom swobodę w ustaleniu właściwej procedury, pod warunkiem ustalenia procedury zatwierdzania poszczególnych faktur przez dostawcę/usługodawcę. Przepisy nie wskazują czy podatnik powinien w ramach samofakturowania wystawiać zarówno faktury pierwotne jak i faktury korygujące czy też może zdecydować się na wystawianie w imieniu i na rzecz swojego kontrahenta tylko jednego rodzaju dokumentów określonego w umowie o samofakturowaniu.

Ad. 2

Jak wynika z otrzymanej interpretacji indywidualnej (sygn. IPPP3/443-1177/13-2/MKw) udzielane Spółce premie pieniężne stanowią rabat w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, obniżający podstawę opodatkowania. W konsekwencji, w przypadku kiedy premia pieniężna odnosi się do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych lub świadczonych na rzecz Spółki w danym okresie, prawidłowe będzie dokumentowanie przyznanych bonusów poprzez wystawienie zbiorczych uproszczonych faktur korygujących dokumentujących przyznane rabaty, zgodnie z brzmieniem art. 106j ust. 3 ustawy o VAT. Sposób kalkulacji wartości rabatu nie powinien wpływać na powyższe uprawnienie, gdyż dotyczy tylko określenia wysokości rabatu i nie wpływa na to, że zbiorcza korekta dotyczy całego obrotu zrealizowanego w uzgodnionym okresie.

Ad. 3

Spółka stoi na stanowisku, iż w przypadku wystawiania zbiorczych uproszczonych faktur korygujących odnoszących się do wszystkich dostaw dokonanych w danym okresie, zawarcie na fakturze korygującej jednej z poniższych informacji będzie pozwalało na zidentyfikowanie faktur pierwotnych, do których dana korekta się odnosi:

1. informacja o okresie, do którego odnosi się udzielany rabat;
2. numery oraz dat wystawienia faktur, do których odnosi się zbiorcza faktura korygująca;
3. jednoczesne zamieszczenie informacji o okresie, do którego odnosi się udzielany rabat oraz numerów i dat wystawienia faktur, do których odnosi się zbiorcza faktura korygująca.
   
   

W związku z tym, w takim przypadku spełnione będą wymogi formalne dla zbiorczej faktury korygującej, wskazane w art. 106j ust. 2 pkt 3 lit. a w zw. z ust. 3 ustawy o VAT.

Ad. 4

Zdaniem Wnioskodawcy wprowadzenie systemu samofakturowania dla wystawiania faktur korygujących w imieniu większej ilości kontrahentów nie wymaga od Spółki wprowadzenia systemu numeracji zapożyczonego od każdego podmiotu, w imieniu którego Spółka będzie wystawiała faktury korygujące.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wystarczające będzie wprowadzenie odrębnej serii numeracyjnej dla systemu samofakturowania, w którym wystawiane będą faktury korygujące dokumentujące premie pieniężne otrzymywane od wielu kontrahentów, w ramach którego utrzymywana będzie kolejność numeracji w odniesieniu do całego systemu samofakturowania. Taki system będzie spełniać przesłanki określone w art. 106j ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT. Tym samym, zdaniem Spółki, poprawne jest stosowanie osobnej jednolitej serii w stosunku do wszystkich faktur korygujących wystawionych w ramach samofakturowania.

Uzasadnienie

Ad. 1

Jak wskazuje art. 106d ust. 1 ustawy o VAT, podmiot, o którym mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, nabywający towary lub usługi od podatnika może wystawić w imieniu i na rzecz tego podatnika faktury:

1. dokumentujące dokonanie przez podatnika sprzedaży na rzecz tego podmiotu,
   
2. o których mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT,
   
3. dokumentujące dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2 lit. b ustawy o VAT

- jeżeli ten podmiot i ten podatnik wcześniej zawarli umowę w sprawie wystawiania faktur w imieniu i na rzecz tego podatnika, w której została określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego tych czynności.

Z powyższego jasno wynika, iż przepisy ustawy o VAT przewidują sytuację, w której dopuszczone jest wystawianie faktur przez nabywcę w imieniu i na rzecz dostawcy towarów bądź usługodawcy. Taki sposób wystawiania faktur zwany jest samofakturowaniem .

Warunkiem dla zastosowania wyżej wspominanego rozwiązania jest wcześniejsze zawarcie przez sprzedawcę oraz nabywcę umowy na samofakturowanie, w której zostanie określona procedura zatwierdzania poszczególnych faktur przez podatnika dokonującego tych czynności. W pozostałym zakresie ustawodawca pozostawił Stronom umowy o samofakturowanie swobodę ustalania szczegółów stosunku prawnego - w przeciwieństwie do poprzedniego stanu prawnego, w którym ustawodawca wskazywał treść i zakres umowy o samofakturowanie.

Należy zwrócić uwagę na fakt, iż cytowane powyżej przepisy nie określają rodzajów transakcji lub dokumentów, dla których samofakturowanie może być stosowane. Tym samym, skoro ustawodawca nie ograniczył swobody Stron w tym zakresie, należy uznać, iż Strony mogą ustalić, że samofakturowanie dotyczyć będzie wyłącznie pewnego rodzaju dokumentów w odniesieniu do specyficznych transakcji, np. wyłącznie w odniesieniu do faktur korygujących dokumentujących rabaty z tytułu otrzymania premii pieniężnych.

Zdaniem Spółki, mając na względzie obecnie obowiązujące przepisy ustawy o VAT ma ona prawo wyboru do jakiego typu faktur umowa o samofakturowaniu będzie stosowana - może dotyczyć ogółu faktur, ale również Strony mogą ograniczyć zakres tego uprawnienia. W takim przypadku fakturowanie w pozostałym zakresie powinno być dokonywane na ogólnych zasadach.

Zdanie prezentowane przez Spółkę zostało również podzielone przez organy podatkowe w wydanych interpretacjach indywidualnych dopuszczających możliwość implementacji samofakturowania wyłącznie w odniesieniu do faktur korygujących.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 stycznia 2012 r. (sygn. IPPP1/443-1430/11-4/AP) uznano, iż „w obowiązującym obecnie stanie prawnym pomimo zawarcia umowy (...) nie tylko nabywca, ale również dostawca ma prawo wystawienia faktur. Tym samym nie ma przeszkód, aby Spółka stosowała wobec swoich dostawców procedurę samofakturowania, (...) wyłącznie w odniesieniu do faktur korygujących, a faktury pierwotne były w dalszym ciągu wystawiane przez dostawcę.”

Również Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 31 października 2011 r. (sygn. ILPP4/443-533/11-2/BA) wskazał, że „biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić, zatem należy, że Zainteresowany będzie mógł zastosować wobec swoich dostawców procedurę samofakturowania, zgodnie, z którą faktury pierwotne będą wystawiane przez danego dostawcę, a faktury korygujące będą wystawione przez niego”.

Konkludując powyższe, zdaniem Spółki, pomimo tego, iż przytoczone powyżej interpretacje indywidualne zostały wydane w odmiennym stanie prawnym, opinie Ministra Finansów prezentowane przez Dyrektorów Izb Skarbowych powinny mieć również zastosowanie do obecnie obowiązujących przepisów. Wskazane interpretacje wydane zostały bowiem na gruncie bardziej restrykcyjnych przepisów regulujących kwestie samofakturowania (§ 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 68, poz. 360)), w związku z tym na gruncie obecnych, bardziej liberalnych przepisów stanowisko powinno być analogiczne. Tym samym Spółka powinna mieć prawo zawarcia porozumienia o samofakturowaniu odnoszącego się tylko do faktur korygujących, które będą wystawiane przez Spółkę w imieniu i na rzecz swoich kontrahentów. Taka interpretacja powinna być prawidłowa w szczególności w świetle znacznego zderegulowania i odformalizowania instytucji samofakturowania.

Ad. 2

Mając na uwadze wydaną dla Spółki interpretację indywidualną z dnia 18 marca 2014 r. (sygn. IPPP3/443-1177/13-2/MKw), bonus otrzymany przez Spółkę powinien zostać potraktowany, jako obniżenie ceny sprzedaży (rabat). W konsekwencji, zostanie spełniona przesłanka wskazana w art. 106j ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, a tym samym podatnik będący dostawcą towarów lub usługodawcą, który dokonuje przedmiotowego obniżenia ceny (wypłaty bonusu), zobowiązany jest do wystawienia faktury korygującej. W związku z zawarciem umowy o samofakturowaniu obowiązek wystawienia takiej faktury korygującej będzie spoczywał na Spółce.

Zgodnie z art. 106j ust. 3 ustawy o VAT w przypadku, gdy podatnik udziela opustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2:

• powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka;
  

• może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy o VAT oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą.
  
  
  

Zatem, podatnik ma możliwość wystawienia faktury korygującej w przypadku udzielenia rabatu zarówno w odniesieniu do konkretnych czynności (w takim przypadku wystawiana jest standardowa faktura korygująca wskazana w art. 106j ust. 2 ustawy o VAT), jak i w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub świadczonych usług dla jednego odbiorcy w danym okresie (w tym przypadku wystawiana jest uproszczona zbiorcza faktura korygująca).

Analizując zatem sytuację Spółki, w której bonus jest udzielany w stosunku do całego obrotu z danym kontrahentem we wskazanym okresie, wystawienie faktury korygującej wskazanej w art . 106j ust. 3 ustawy o VAT powinno być dopuszczalne. Stanowiska tego nie powinien zmieniać fakt, iż podstawą kalkulacji rabatu jest obrót w odniesieniu do wybranych i ustalonych między Stronami grup wyrobów lub usług. W takiej sytuacji bowiem nadal spełniona jest przesłanka, aby korekta dotyczyła wszystkich dostaw towarów lub świadczonych usług w danym okresie - sposób kalkulacji wpływa bowiem jedynie na wartość samego rabatu.

Przytoczone powyżej przepisy odnoszą się do przypadków, w których udzielono upustu w odniesieniu do wszystkich dostaw na rzecz jednego kontrahenta. Jeśli więc Spółka ustaliłaby z kontrahentami, że bonus jest przyznawany tylko w odniesieniu do niektórych dostaw (np. części asortymentu lub usług), nie byłoby podstaw do zastosowania art. 106j ust. 3 ustawy o VAT. W zdarzeniu przyszłym opisanym w niniejszym wniosku, bonus jest jednak rozliczany w odniesieniu do całego obrotu w danym okresie, a jedynie kalkulacja następować będzie różnorodnie dla poszczególnych grup asortymentu towarów lub nabywanych usług — zgodnie z właściwymi postanowieniami umownymi przewidzianymi dla poszczególnych grup towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe regulacje, zdaniem Spółki, wystawiane przez nią w przyszłości uproszczone faktury korygujące spełniać będą wymogi formalne przewidziane w przywołanych przepisach. Stanowisko to zostało również poparte przez organy podatkowe, które dopuszczają możliwość wystawienia uproszczonej zbiorczej faktury korygującej w sytuacji, kiedy rabat dotyczy wszystkich wystawionych na rzecz danego nabywcy faktur, jednakże sama kalkulacja wysokości udzielanego rabatu dokonywana jest jedynie w odniesieniu do niektórych dostaw bądź usług.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 22 września 2014 r. (sygn. IBPP1/443-577/14/LSz) wskazano, że „jeżeli z treści umowy zawartej z danym kontrahentem wynika, że udzielony rabat będzie udzielany w stosunku do całego obrotu towarów nabytych w danym okresie przez danego kontrahenta, ale podstawą jego kalkulacji będzie wyłącznie obrót dotyczący części asortymentu (tj. wybranych i ustalonych między stronami grupy wyrobów) to Wnioskodawca ma prawo wystawić zbiorczą fakturę korygującą dokumentującą rabat udzielony kontrahentowi. Wnioskodawca może tego dokonać mimo, że jak wskazał we wniosku, udzielone rabaty są kalkulowane na podstawie obrotu dotyczącego części asortymentu”.

Również Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 7 grudnia 2012 r. (sygn. IPTPP2/443-817/12-3/KW) stwierdził, iż „skoro, jak wskazał Wnioskodawca - rabat udzielony będzie kontrahentowi w odniesieniu do całości dokonanego z nim obrotu, tj. do wszystkich dostaw dokonanych na rzecz danego kontrahenta, zarówno wyrobów, których dostawa była podstawą kalkulacji rabatu jak i pozostałych wyrobów, to może on zostać udokumentowany poprzez wystawienie faktury korygującej uproszczonej, o której mowa w § 3 ust . 3 rozporządzenia, zawierającej wszystkie wskazane w tym przepisie elementy”.

Ten sam organ w interpretacji indywidualnej z dnia 15 stycznia 2013 r. (sygn. IPTPP4/443-742/12-2/ALN) potwierdził, że w sytuacji gdy rabat „będzie udzielany na wszystkie dostawy towarów (na cały obrót), ale podstawą kalkulacji Rabatu będzie wyłącznie obrót na wybranych i ustalonych między stronami grupach wyrobów (...), rabat udzielany będzie kontrahentowi w odniesieniu do całości dokonanego z nim obrotu, tj. do wszystkich dostaw dokonanych na rzecz danego kontrahenta, zarówno wyrobów, których dostawa była podstawą kalkulacji rabatu jak i pozostałych wyrobów, to rabat może zostać udokumentowany poprzez wystawienie faktury korygującej uproszczonej.”

Dodatkowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 24 maja 2012 r. (sygn. IPPP1/443-224/12-2/AP) potwierdził prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, iż „udzielany przez Spółkę rabat, który odnosi się do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla danego kontrahenta, a jest kalkulowany na podstawie części asortymentu, może być dokumentowany jedną zbiorczą fakturą korygującą”.

Mając na względzie przytoczone powyżej stanowisko zaprezentowane przez organy podatkowe, Spółka uważa, iż w opisanym zdarzeniu przyszłym ma prawo wystawiać w ramach samofakturowania zbiorczą uproszczoną fakturę korygującą odnoszącą się do wszystkich dostaw towarów lub świadczonych usług nabytych w danym okresie bez względu na sposób kalkulowania udzielonego Spółce rabatu.

Ad. 3

Jak wskazuje art. 106j ust. 2 ustawy o VAT, faktura korygująca powinna zawierać:

1. wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”,
   
2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia,
   
3. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6 ustawy o VAT,
      
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą,
4. przyczynę korekty,
   
5. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej,
   
6. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.
   
   

Z kolei w art. 106j ust. 3 ustawy o VAT wskazano, iż w przypadku, gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2:

1. powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka;
2. może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy o VAT oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą.
   
   

Tym samym, uproszczona zbiorcza faktura korygująca powinna umożliwić identyfikację pierwotnej transakcji, w celu określenia jakich faktur pierwotnych korekta ta dotyczy.

Jak już zostało wspomniane powyżej, przyznawane przez kontrahentów Spółki premie pieniężne stanowią rabat w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, obniżający podstawę opodatkowania. W konsekwencji, prawidłowe będzie dokumentowanie przyznanych rabatów poprzez wystawienie faktury korygującej. Jednocześnie z uwagi na fakt, iż rabaty odnoszą się do całości obrotu z danym kontrahentem w poszczególnych okresach rozliczeniowych, Spółka jest uprawniona dokumentować (w ramach samofakturowania) udzielanie bonusów (rabatów) na podstawie zbiorczych uproszczonych faktur korygujących. Tym samym uproszczone zbiorcze faktury korygujące będą wskazywać jednoznacznie okres, który korygują. Skoro faktura korygująca odnosi się do wszystkich dostaw towarów oraz świadczonych usług w tym okresie, występować będzie możliwość łatwej identyfikacji faktur pierwotnych wystawionych przez dostawców/usługodawców w tym okresie.

Zdaniem Spółki, analizowane przepisy art. 106j ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o VAT pozwalają stwierdzić, iż jeśli faktura korygującą zawiera między innymi informację pozwalającą na ustalenie faktury pierwotnej, do której się ona odnosi, jest ona wystawiona zgodnie z obowiązującymi przepisami. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, realizacja obowiązku umieszczenia odwołania do faktury pierwotnej na fakturze korygującej może być realizowana za pomocą jednego z trzech następujących sposobów:

1. zamieszczenie informacji o okresie, do którego odnosi się udzielany rabat, lub
2. zamieszczenie numerów oraz dat wystawienia faktur, do których odnosi się zbiorcza faktura korygująca (np. na załączniku do faktury), lub
3. jednoczesne zamieszczenie informacji o okresie, do którego odnosi się udzielany rabat oraz numerów i dat wystawiania faktur, do których odnosi się zbiorcza faktura korygująca.
   
   

Należy zwrócić uwagę, iż każdy z trzech wyżej wymienionych sposobów jednoznacznie wskazuje na grupę faktur pierwotnych, do których odnosi się wystawiona zbiorcza uproszczona faktura korygująca.

Powyższe podejście zaprezentowane przez Spółkę zostało również poparte wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu interpretacją indywidualną z dnia 4 listopada 2014 r. (sygn. ILPP2/443-837/14-2/MR).

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż w przypadku skorzystania z jednego z trzech powyższych sposobów określenia faktur pierwotnych (m.in. poprzez wskazanie okresu korekty) na wystawionej zbiorczej fakturze korygującej, spełniona będzie przesłanka określenia faktur pierwotnych, których dotyczy ta korekta, gdyż w każdym z trzech wyżej przywołanych przypadkach można jednoznacznie ustalić jakich faktur pierwotnych dotyczy wystawiona zbiorcza faktura korygująca.

Ad. 4

Zgodnie z art. 106j ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, faktura korygująca powinna zawierać m.in. numer kolejny oraz datę jej wystawienia.

Wątpliwość jaką napotkała Spółka w stosunku do faktur korygujących wystawianych na podstawie porozumienia o samofakturowaniu dotyczy kwestii numeracji owych faktur. Spółka chcąc bowiem wprowadzić porozumienia o samofakturowaniu ze swoimi kontrahentami zastanawia się czy powinna używać odrębnej numeracji dla faktur korygujących wystawianych w imieniu i na rzecz każdego z kontrahentów z osobna, czy też wystarczającym będzie wprowadzenie przez Spółkę jednej odrębnej serii odnoszącej się do faktur korygujących wystawianych w ramach samofakturowania w imieniu i na rzecz wszystkich kontrahentów Spółki partycypujących w tym rozwiązaniu.

Spółka pragnie wskazać, iż obecnie stosuje w swoim systemie własną numerację faktur, w tym faktur korygujących. W tej sytuacji, Spółka uważa, że poprawnym będzie w takiej sytuacji wprowadzenie nowej serii numeracji faktur korygujących dla faktur korygujących wystawianych w imieniu i na rzecz wszystkich kontrahentów, od których otrzymuje premie pieniężne i z którymi podpisze umowy o samofakturowaniu. W przypadku braku porozumienia o samofakturowaniu z konkretnym kontrahentem to ten kontrahent będzie zobowiązany do wystawienia faktury korygującej z tytułu udzielenia Spółce premii pieniężnej i w takiej sytuacji kontrahent ten zastosuje swój system numeracji faktur korygujących.

Celem wymogu numeracji faktur jest usprawnienie procesu ich identyfikacji oraz uszeregowanie faktur według kolejności zgodnie z określonym ciągiem liczb. Tym samym, w sytuacji, w której Spółka używałaby jednolitej i ciągłej numeracji dla wszystkich faktur wystawianych w ramach samofakturowania w odniesieniu do wszystkich kontrahentów, przesłanka ta byłaby spełniona. Stosowanie natomiast odrębnej numeracji dla każdego z kontrahentów z osobna niepotrzebnie skomplikowałoby proces fakturowania i utrudniało weryfikację ciągłości numeracji w ramach systemu samofakturowania.

Przedstawione powyżej przez Spółkę stanowisko znajduje swoje oparcie również w wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie interpretacji indywidualnej z dnia 18 czerwca 2013 r. (sygn. IPPP3/443-227/13-2/LK), w której podzielił on stanowisko reprezentowane przez Spółkę i uznał, iż „sposób numerowania faktur wskazany przez spółkę polegający na tym, że wnioskodawca stosowałby własną, nową serie numeracji wystawionych w procesie samofakturowania faktur, przy czym w odniesieniu do niektórych podmiotów stosowałby inną numerację, zapożyczoną od podmiotu, w imieniu, którego wystawia faktury jest nieprawidłowy, bowiem ponumerowanie w ten sposób nie dawałoby się uszeregować w kolejności, tym samym nie byłby to numer, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę”. W konsekwencji, Spółka powinna stosować jednolitą numerację dla wszystkich faktur dokumentujących otrzymane premie pieniężne, wystawianych w ramach samofakturowania.

W świetle powyższego, stanowisko Spółki dotyczące stosowania jednolitej numeracji w ramach jednej serii w stosunku do wszystkich faktur korygujących wystawianych w ramach samofakturowania należy uznać za poprawne.

Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska w odniesieniu do opisanych powyżej zdarzeń przyszłych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.