Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4511-263/15-4/MK
z 25 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2015 r. (data wpływu 2 marca 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 kwietnia 2015 r. (data wpływu 20 kwietnia 2015 r.) na wezwanie Nr IPPB2/4511-263/15-2/MK z dnia 9 kwietnia 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodów z tytułu dokonywanych świadczeń na rzecz klientów w ramach programu premiowego związanego ze sprzedażą premiową organizowaną przez Bank – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodów z tytułu dokonywanych świadczeń na rzecz klientów w ramach programu premiowego związanego ze sprzedażą premiową organizowaną przez Bank.

Pismem z dnia 9 kwietnia 2015 r. Nr IPPB2/4511-263/15-2/MK Wnioskodawca został wezwany do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez przesłanie pełnomocnictwa udzielonego przez osoby uprawnione do reprezentowania Wnioskodawcy (oryginał lub urzędowo poświadczona kopia za zgodność z oryginałem), z którego wynika prawo do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego przez osoby, które przedmiotowy wniosek w imieniu Spółki podpisały. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 13 kwietnia 2015 r., natomiast w dniu 20 kwietnia 2015 r. (w terminie) pismem z dnia 15 kwietnia 2015 r. przesłano brakujące dokumenty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Bank (dalej: „Bank” lub „B.”) w ramach prowadzonych akcji promocyjnych wprowadził produkt przeznaczony dla osób fizycznych, tj. rachunek oszczędnościowo-rozliczeniowy „K.” z programem premiowym. Każdy posiadacz/współposiadacz Rachunku automatycznie staje się uczestnikiem Programu od momentu zawarcia umowy o prowadzenie Rachunku do momentu jego zamknięcia lub do zakończenia Programu. Celem zorganizowania Programu jest zintensyfikowanie ilości transakcji przy użyciu rachunków oszczędnościowo-rozliczeniowych przez aktualnych klientów Banku oraz zwiększenie liczby posiadaczy rachunków w B.. Z tytułu aktywnego używania Rachunku B. nalicza i przekazuje klientom w okresach miesięcznych premię pieniężną w maksymalnej wysokości 60 PLN miesięcznie. Premia za dany miesiąc naliczana jest na podstawie ilości wykonanych i rozliczonych operacji w danym miesiącu. W przypadku, gdy w danym miesiącu nie wystąpiła żadna transakcja przy wykorzystaniu rachunku oszczędnościowo- rozliczeniowego, premia nie jest naliczana.

Przyznanie nagrody/premii nie ma charakteru konkursowego, nie jest również wynikiem przypadku. Wszyscy klienci, którzy spełnili określone warunki w miesięcznym okresie rozliczeniowym, jak np. zrealizowanie przelewu lub transakcji płatniczej przy użyciu karty płatniczej, otrzymują premię w formie świadczenia pieniężnego w wysokości 1 zł za pojedynczą transakcję do 60 zł maksymalnie w danym miesiącu.

Prowadzony przez Bank program ma charakter długotrwały, w efekcie wypłata premii/nagród pieniężnych następuje w miesięcznych okresach rozliczeniowych.

Wartość otrzymanych przez klienta Banku nagród w danym okresie rozliczeniowym nie przekracza kwoty 760 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy świadczenie dokonywane na rzecz klientów w ramach przedstawionego programu premiowego stanowią nagrody uzyskane w związku ze sprzedażą premiową w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu nadanym jej ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2014 r. poz. 1328) dalej jako: „ustawa nowelizacyjna”), i w przypadku spełnienia wymagań wynikających z ww. ustawy będą korzystały ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenia dokonywane na rzecz klientów w ramach przedstawionego programu premiowego stanowią nagrody uzyskane w związku ze sprzedażą premiową w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ~ w brzmieniu nadanym jej ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw oraz korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W dniu 29 sierpnia 2014 r. została uchwalona ustawa o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw zmieniająca m.in. regulację art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy PIT.

Zgodnie z brzmieniem art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy PIT wprowadzonym ustawą nowelizacyjną wolne od podatku dochodowego są m.in. wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu a także nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów i usług - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów i usług nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Z treści art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy PIT w brzmieniu nadanym ustawą nowelizacyjną wynika, że aby dany przychód korzystał ze zwolnienia z opodatkowania jako nagroda związana ze sprzedażą premiową wymagane jest by:

• nagroda otrzymana przez klienta była związana ze sprzedażą premiową towarów i usług,
  
• jednorazowa wartość nagrody nie przekraczała kwoty 760 zł,
  
• sprzedaż premiowa nie dotyczyła nagród otrzymanych przez klientów w związku z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą.
  
  

Przepisy ustaw podatkowych nie zawierają legalnej definicji „sprzedaży premiowej”. Co więcej ustawa PIT jest jedynym aktem normatywnym, w którym pojęcie to występuje. W opinii Banku, ustalenia znaczenia tego pojęcia należy więc dokonać w oparciu o obowiązujące reguły wykładni.

Celem ustalenia zakresu znaczeniowego pojęć użytych przez ustawodawcę w przepisach prawa podatkowego należy odwołać się przede wszystkim do wykładni literalnej (gramatycznej), tj. powszechnego rozumienia słów. W pojęciu powszechnym „sprzedaż” jest rozumiana jako: „oddanie towarów i usług za określoną sumę pieniędzy” (m.in. Wielki Słownik Języka Polskiego dostępny na stronie http://www.wsio.pl/).

W tym zakresie jedynie pomocniczo można wskazać na znaczenie pojęcia „sprzedaż” jakie słowo to posiada w języku prawnym. Zgodnie z art. 535 ustawy Kodeks cywilny, przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się zapłacić sprzedawcy cenę. Termin „premia” nie został natomiast zdefiniowany ani w przepisach podatkowych ani w cywilnoprawnych. W praktyce uznaje się, że sprzedaż premiowa jest to taka sprzedaż, która związana jest z przyznaniem nagrody (zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego PWN „premia” to „nagroda za coś, często mająca zachęcić do czegoś osobę nagradzaną”). W ramach organizowanej sprzedaży premiowej nagrodę stanowiącą premię otrzymuje każda osoba dokonując zakupu w ramach danej promocji.

Podsumowując powyżej przytoczone definicje „sprzedaż premiowa” jest umową zawartą między sprzedawcą a kupującym, połączoną z przyznaniem premii kupującemu przez sprzedającego.

Jednocześnie pragniemy podkreślić, iż następująca na mocy ustawy znowelizowanej zmiana brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 68 updof jednoznacznie wskazuje, że sprzedaż premiowa może dotyczyć sprzedaży zarówno towarów jak i usług, a nie wyłącznie sprzedaży towarów (rzeczy).

W przypadku zorganizowanego przez Bank programu premiowego, regulamin przewiduje przyznanie nagrody/premii za określone zachowanie, tj. premiowana będzie intensywność m.in. zrealizowanych i rozliczonych transakcji przy użyciu kart płatniczych. Nagroda zostanie przyznana każdemu klientowi Banku spełniającemu warunki określone regulaminem. De facto istnieje gwarancja otrzymania nagrody przez klienta po spełnieniu przez niego określonych warunków oznaczonych przez podmiot prowadzący sprzedaż premiową.

Jednocześnie podkreślamy, iż warunkiem otrzymania nagrody jest każdorazowo posiadanie statusu klienta. W efekcie występuje powiązanie nagród z dokonywaną przez Bank sprzedażą usług.

W kontekście opodatkowania opisanych we wniosku nagród na rzecz klientów należy odnieść się również do innej regulacji wprowadzonej przez ustawę nowelizacyjną, tj. do art. 30 ust. 1 pkt 4b, który w określonych sytuacjach wprowadza obowiązek poboru zryczałtowanego podatku przez płatnika. I tak, dodany w art. 30 ust. 1 pkt 4b stanowi, że od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu świadczeń otrzymanych od banków, spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych lub instytucji finansowych w rozumieniu odrębnych przepisów w związku z promocjami oferowanymi przez te podmioty w wysokości 19% świadczenia.

Zdaniem Banku, art. 30 ust. 1 pkt 4b updof wprowadza obowiązek poboru podatku przez płatnika i określa stawkę tego podatku i w tym znaczeniu stanowi jedynie przepis techniczny.

Jeżeli zatem określony przychód jest objęty zakresem zwolnień przewidzianych w art. 21 ust. 1 ustawy PIT to przychód taki nie będzie podlegać opodatkowaniu na zasadach przewidzianych w art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy PIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r.

W efekcie o ile świadczenia wypłacane przez Bank, spółdzielcze kasy oszczędnościowo- kredytowe i instytucje finansowe spełniają warunki wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy PIT, tj. pozwalające na zastosowanie zwolnienia do kwoty 760 zł, to powinny one podlegać zwolnieniu z opodatkowania 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym i w odniesieniu do tych przykładów nie zaistnieje obowiązek poboru podatku o którym mowa we wprowadzonym ustawą nowelizacyjną art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy PIT (do przewidzianego limitu 760 zł).

Za słusznością wskazanego poglądu przemawia również fakt, że przyjęcie odmiennej interpretacji wzajemnej relacji tych dwóch przepisów prowadziłoby do nierównego opodatkowania bowiem podatnicy otrzymujący nagrody związane ze sprzedażą premiową od banków byliby zobowiązani do poniesienia ekonomicznego ciężaru 19% podatku, podczas gdy podatnicy otrzymujący analogiczne świadczenia od podmiotów niebędących instytucjami wskazanymi w treści art. 30 ust. 1 pkt 4b byliby zwolnieni z opodatkowania.

Różnicowanie sytuacji podatników tylko i wyłącznie ze względu na status podmiotu wypłacającego dane świadczenie nie znajduje uzasadnienia na gruncie podstawowych zasad prawa podatkowego. Takie rozróżnienie nie miałoby logicznego uzasadnienia z punktu widzenia podatników - bez znaczenia bowiem pozostaje dla przeciętnego podatnika, fakt, czy wypłacający świadczenie podmiot posiada formalnie status banku, spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej lub instytucji finansowej. Elementem różnicującym zasady opodatkowania może być w naszej ocenie charakter wypłacanego świadczenia, a nie formalny status dokonującego wypłaty. Skoro więc banki, spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe i instytucje finansowe dokonują wypłaty nagród analogicznych do nagród wypłacanych przez inne podmioty, brak jest podstaw do różnicowania sytuacji podatkowej odbiorcy tych świadczeń tylko z uwagi na charakter podmiotu wypłacającego. Należy bowiem zwrócić uwagę na obowiązującą na gruncie przepisów prawa podatkowego podstawową zasadę równości.

W sposób najbardziej ogólny zasadę równości wyraża art. 32 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483 ze zm.: dalej jako Konstytucja). Przepis ten - jak stwierdził Trybunał Konstytucyjny (dalej jako: TK) w orzeczeniu z dnia 20 listopada 2002 r. (sygn. akt K 41/02) - znajduje swą szczególną egzemplifikację w art. 84 Konstytucji, stanowiącym o powszechności opodatkowania i obowiązku ponoszenia ciężarów publicznych, którym odpowiada - niejako od strony negatywnej - prawo do równych przywilejów (ulg) podatkowych. Przepis ten wprowadza zasadę powszechności i równości opodatkowania i jest wyrazem zasady równości na gruncie prawa podatkowego.

Według utrwalonego orzecznictw TK, konstytucyjna zasada równości wobec prawa „polega na tym, że wszystkie podmioty prawne (adresacji norm prawnych) charakteryzujący się daną cechą istotną (relewantną) w równym stopniu, mają być traktowane równo. A więc według jednakowej miary, bez różnicowań zarówno dyskryminujących jak i faworyzujących. (wyrok TK z 9 marca 1988 r. sygn. akt U 7/87; tak samo w wyrokach z dnia 20 października 1998 r. sygn. akt K 7/98 oraz z dnia 18 grudnia 2000 r. sygn. akt K 10/00). Zdaniem TK ocena zachowania zasady równości w danym przypadku powinna polegać na ustaleniu, czy możliwe jest wskazanie wspólnej istotnej cechy faktycznej lub prawnej uzasadniającej wyróżnienie określonej grupy podmiotów lub zdarzeń. TK podkreślał, że o naruszeniu zasady równości wobec prawa może zadecydować wybór takiego a nie innego kryterium różnicowania - zdaniem TK kryterium różnicujące musi bowiem być dobrane z poszanowaniem innych zasad konstytucyjnych a w szczególności nie może stanowić okoliczności przypadkowej (wyrok z dnia 26 września 1989 r. sygn. akt K 3/89), nie może być dobrane dowolnie (wyrok z dnia 12 grudnia 1994 r. sygn.. akt K 3/94) a jego wybór musi być racjonalnie uzasadniony (wyrok z dnia 18 grudnia 2000 r., sygn.. akt K 10/00). Co więcej, kryterium powinno być dobrane z poszanowaniem zasady sprawiedliwości (wyrok z dnia 23 czerwca 1999 r. sygn., akt 30/98).

Na podstawie orzecznictwa TK, przyjęcie kryterium opartego tylko i wyłącznie o formalny, niemający faktycznego wpływu na charakter świadczenia, status podmiotu wypłacającego, stanowiłoby naruszenie zasady równości opodatkowania. Fakt, że wypłaty dokonuje bank lub inna instytucja finansowa nie może być bowiem uznany w omawianym przypadku za cechę relewantną mogącą uzasadniać różnice w opodatkowaniu nagród.

W kontekście powyższego należy uznać, iż traktowanie art. 30 ust. 1 pkt 4b updof jako lex specialis w stosunku do art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy PIT prowadziłoby do wyinterpretowania normy, która stałaby w sprzeczności z zasadą równości opodatkowania.

W efekcie za uzasadniony należy uznać wniosek, że wprowadzany ustawą nowelizacyjną art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy PIT nie wyklucza zwolnienia z opodatkowania wypłacanych przez Bank nagród na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy PIT.

Podsumowując zdaniem Banku, opisane zasady konstrukcji programu premiowego „K.” bezspornie przesądzają o zasadności uznania go za sprzedaż premiową w rozumieniu ustawy PIT. Wobec spełnienia przesłanek wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy PIT w brzmieniu nadanym mu przez ustawę nowelizacyjną do wypłacanych premii powinno znaleźć zastosowanie zwolnienie przewidziane w tym przepisie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.