Interpretacja Ministra Finansów
DD9/033/328/BRT/2014/RWPD-33350
z 3 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 17 grudnia 2013 r. Nr IPPB1/415-1015/13-4/IF wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów, do jakiego należy zaliczyć przychody z tytułu odpłatnego zbycia autorskich praw majątkowych do dokumentacji projektowo-kosztorysowej wraz z projektem wykonawczym dla określonych inwestycji wytworzonej w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając na podstawie § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), wydał w dniu 17 grudnia 2013 r., w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną dotyczącą podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kwalifikacji przychodu ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do właściwego źródła przychodu. Interpretacja wydana została na wniosek Pana B. S. z dnia 24 września 2013 r.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie projektowania. W Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej jako przedmiot działalności gospodarczej Wnioskodawcy została wskazana działalność w zakresie architektury (PKD 71.11.Z) oraz działalność w zakresie specjalistycznego projektowania (PKD 74.10.Z).

W ramach prowadzonej przez siebie działalności Wnioskodawca zawiera z kontrahentami umowy, których przedmiotem jest ustalenie zasad pełnienia przez Wnioskodawcę, dla określonych inwestycji, funkcji Generalnego Projektanta - Architekta przy opracowywaniu koncepcji architektonicznej, wielobranżowej dokumentacji projektowo-kosztorysowej wraz z projektem wykonawczym dla określonych inwestycji.

Do obowiązków Wnioskodawcy, jako Głównego Projektanta - Architekta należy:

1. stworzenie koncepcji architektonicznej oraz jej przekazanie i wyjaśnienie osobom i podmiotom wykonującym dokumentację w ramach przedsiębiorstwa Kontrahenta;
2. bieżąca koordynacja prac związanych z wykonaniem dokumentacji;
3. stały udział w naradach koordynacyjnych organizowanych przez Kontrahenta z Inwestorem;
4. uzgadnianie poszczególnych etapów prac związanych z wykonaniem dokumentacji z właściwymi organami administracji publicznej [samorządowej];
5. bieżący nadzór i kontrola nad postępami prac związanymi z wykonaniem dokumentacji w zakresie ich zgodności ze stworzoną przez Wnioskodawcę koncepcją architektoniczną.
   
   

Obowiązki przewidziane postanowieniami zawieranych umów Wnioskodawca może wykonywać wyłącznie osobiście. Odbiór przedmiotu umowy potwierdzany jest protokołem odbioru podpisanym przez obie Strony.

W związku z realizacją przedmiotowych umów Wnioskodawca przenosi na kontrahentów majątkowe prawa autorskie do wykonywanej dokumentacji. Przy czym z postanowień zawieranych umów wynika, że prawa te są integralnie połączone z tworzoną przez Wnioskodawcę dokumentacją, a ich przenoszenie (jako proces) następować może wyłącznie w sposób ciągły wraz z elementami tej dokumentacji przekazywanymi w posiadanie Kontrahentów i kończy się dopiero w dacie podpisania końcowego protokołu odbioru przedmiotu umowy.

Z tytułu realizacji obowiązków przewidzianych w zawieranych umowach Wnioskodawca otrzymuje łączne wynagrodzenie ryczałtowe. Wynagrodzenie jest wynagrodzeniem niezmiennym, obejmującym wszystkie koszty związane z realizacją przedmiotu umowy, w tym także wynagrodzenie za przenoszenie na Zamawiającego autorskich praw majątkowych do dokumentacji będącej przedmiotem umowy. Strony nie ustalają odrębnej wartości wynagrodzenia za przeniesienie majątkowych praw autorskich do przedmiotu umów.

W związku z powyższym zadano pytanie:

Czy całość ryczałtowo określonego wynagrodzenia, które Wnioskodawca uzyskuje z tytułu realizacji umów opisanych w stanie faktycznym, winna być zaliczona do źródła przychodu o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody uzyskane z tytułu realizacji umów o treści opisanej w stanie faktycznym winny być zaliczone w całości do źródła przychodu o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) — dalej „ustawa o p.d.o.f.”, źródłami przychodów jest m.in. pozarolnicza działalność gospodarcza.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o p.d.o.f. W świetle tego przepisu pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

• wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
  

• polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
  

• polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,
  

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
  
  
  

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się natomiast stosownie do art. 5b ust. 1 ustawy o p.d.o.f., czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

• odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
  

• są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
  
  
  

Z kolei w świetle art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o p.d.o.f. odrębnym źródłem przychodów są także kapitały pieniężne i prawa majątkowe.

Stosownie do art. 18 ustawy o p.d.o.f., za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

W ocenie Wnioskodawcy wykładnia językowa użytego w definicji działalności gospodarczej (art. 5a pkt 6 ustawy o p.d.of.) zwrotu, „z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 pkt 1, 2, i 4-9”, nie jest jednoznaczna i może prowadzić do rozbieżnych rezultatów. Analizując językowe znaczenie przedmiotowego przepisu można bowiem dojść do wniosku, że użyty zwrot, „z której uzyskane przychody nie są zaliczone do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 pkt 1, 2, i 4 - 9” oznacza, że dla oceny, z jakiego źródła pochodzi dany przychód należy w pierwszej kolejności ustalić, czy nie jest on skutkiem działalności zarobkowej, wykonywanej w sposób zorganizowany, ciągły, prowadzonej we własnym imieniu na własny lub cudzy rachunek (definicja działalności gospodarczej). Jedynie wówczas, gdy nie można zaliczyć go do tego rodzaju przychodów, można uznać go za przychód z innego źródła niż wskazane w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o p.d.o.f.. Uprawnionym będzie także twierdzenie, że ustawodawca najpierw nakazuje wykluczyć pochodzenie przychodu z któregokolwiek ze źródeł wskazanych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2, i 4-9 ustawy o p.d.o.f., a dopiero w następnej kolejności uprawnia do zaliczenia go do przychodu z działalności gospodarczej.

Z uwagi na brak jednoznacznego rezultatu wykładni językowej koniecznym jest, w ocenie Wnioskodawcy, sięgnięcie do innych reguł wykładni. Pomocna w odkodowaniu treści normy prawnej może być w tym wypadku wykładnia systemowa wewnętrzna. Wykładnia ta pozwala bowiem na ustalenie znaczenia tekstu prawnego ze względu na kontekst systemowy tzn. ze względu na inne normy prawne tworzące system, do którego należy norma określona na podstawie interpretowanego przepisu. Definiując przychody pochodzące z różnych źródeł ustawodawca, podkreślając ich rozłączność, zawarł reguły kolizyjne, wskazując, kiedy dany przychód może być uznany za przychód z określonego źródła, choć faktycznie odpowiada on ogólnej definicji przychodów z innego źródła. Przykładowo w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o p.d.o.f., ustawodawca wyłącza z przychodów, których źródłem jest odpłatne zbycie nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, prawa wieczystego użytkowania gruntów, innych rzeczy - zbycie następujące w wykonaniu działalności gospodarczej. W art. 13 pkt 9 ustawy o p.d.o.f. do przychodów z działalności wykonywanej osobiście włączono przychody z umów o: zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze zawieranych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem przychód z tych tytułów nie będzie stanowił przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Również w odniesieniu do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej ustawodawca nakazał w art. 14 ust. 2 ustawy o p.d.o.f., zaliczenie do nich enumeratywnie wymienionych przychodów, które w braku stosownego uregulowania zaliczone byłyby do innych źródeł, bowiem odpowiadałyby ich definicji.

Wskazane powyżej przepisy w ocenie Wnioskodawcy jednoznacznie wskazują, iż zgodnie z zasadami racjonalnego myślenia (racjonalnego ustawodawcy), przychody winny być przypisywane do tego ze źródeł, którego opis w sposób bardziej szczegółowy odpowiada sposobowi jego powstania (z którym mają silniejsze powiązanie), chyba, że ustawa o p.d.o.f. nakazuje wprost zaliczenie ich do przychodów z innego źródła. W przeciwnym wypadku powołane wyżej regulacje nie miałyby racji bytu.

Należy w tym miejscu także zwrócić uwagę, że definicja działalności gospodarczej wyraźnie wskazuje, że jest to działalność zarobkowa polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W art. 22b. ust. 1 pkt 4 ustawy o p.d.o.f. wskazano, że wartościami niematerialnymi i prawnymi są nabyte, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1.

W świetle powyższego, prawa majątkowe, które mają być wartościami niematerialnymi i prawnymi, muszą być przez podatnika nabyte. Innymi słowy podatnik powinien być podmiotem tychże praw. Wskazać jednocześnie należy, że nabycie obejmuje zarówno nabycie pierwotne, jak i nabycie pochodne. W przypadku, gdy podatnik sam tworzy przedmiot objęty prawami autorskimi nabywa te prawa w sposób pierwotny, jako twórca utworu. Sytuację taką należy bowiem również kwalifikować jako nabycie praw autorskich (praw pokrewnych).

Mając powyższe na uwadze, należy wskazać, że skoro ustawodawca wprost uznał za działalność gospodarczą wykorzystywanie praw autorskich (praw pokrewnych) w sposób ciągły i zorganizowany w celach zarobkowych, twierdzenie, że przychody z tytułu praw autorskich mogą pochodzić wyłącznie ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 18 ustawy o PIT, stoi w oczywistej sprzeczności z intencją ustawodawcy i brzmieniem art. 5a pkt 6 ustawy o p.d.o.f.

Reasumując, zestawienie treści art. 5a pkt 6 i art. 14 ust. 2, art. 13 pkt 9, art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o p.d.o.f. wskazuje, iż nawet, jeżeli w ramach działalności wykonywanej zarobkowo, w sposób zorganizowany i ciągły, we własnym imieniu, na własny lub cudzy rachunek, podatnik osiąga przychody, które jednocześnie odpowiadają opisowi przychodów z innego niż pozarolnicza działalność gospodarcza źródła przychodu to przychody te nie stanowią przychodu z tego innego źródła, jeżeli mogą być w sposób jednoznaczny zaliczone do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Abstrahując od powyższych wywodów wskazać ponadto należy, że działalność prowadzona przez Wnioskodawcę ma ze swojej istoty charakter twórczy. Zatem zasadniczo w każdym przypadku realizowania konkretnej umowy na rzecz konkretnego kontrahenta prawa te powstaną. Nie zmienia to jednak faktu, że Wnioskodawca prowadzi swoją działalność jako przedsiębiorca w sposób zorganizowany i ciągły. W ocenie Wnioskodawcy zatem oceny, do jakiego źródła należy zaliczyć konkretny przychód, należy dokonać w oparciu o konkretny stan faktyczny. Dokonując zatem racjonalnej (bo taki przymiot przypisuje się ustawodawcy) wykładni powyżej przytoczonych przepisów wskazać należy, że skoro Wnioskodawca uczynił źródłem swojego utrzymania działalność twórczą, którą prowadzi w sposób ciągły i zorganizowany, a zatem spełniający definicję pozarolniczej działalności gospodarczej to niezasadna byłaby odmowa zaliczenia całości przychodów z tej działalności do źródła o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o p.d.o.f.

Na uwagę zasługuje także fakt, że strony umowy ustalają wynagrodzenie w formie ryczałtowej, bowiem celem zawieranych umów jest przede wszystkim efekt w postaci sporządzonej dokumentacji oraz nadzór w trakcie jej sporządzania. Przekazanie praw autorskich ma marginalny, uboczny charakter. Z tego też względu Strony nie ustalają odrębnie kwoty wynagrodzenia, która mogłaby ewentualnie przypadać na prawa autorskie.

Jednocześnie wskazać należy, że brak jest tak podstaw prawnych, jak też korporacyjnych, które obligowałyby Strony umowy do zamieszczenia w jej treści odrębnego wynagrodzenia za przeniesienie majątkowych praw autorskich do wykonanego dzieła. Z tego względu wynagrodzenie to z reguły wliczane jest do ogólnego wynagrodzenia twórcy (tu Wnioskodawcy). Powyższe także potwierdza zdaniem Wnioskodawcy zasadność zaliczenia całości przychodów do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o p.d.o.f.

Końcowo podkreślić należy, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie projektowania, nosi znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej w świetle przytoczonej powyżej ustawowej definicji, spełniając wszystkie jej przesłanki. Nabyte przez Wnioskodawcę prawa autorskie są również wykorzystywane w sposób ciągły i zorganizowany w celach zarobkowych, wyłącznie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Działalność Wnioskodawcy spełnia kryterium zorganizowania bowiem uczestniczy on w obrocie gospodarczym, jako zarejestrowany przedsiębiorca. Realizację umów dokumentuje fakturami. Jednocześnie nie zachodzi żadna z przesłanek określonych wart. art. 5b ust. 1 ustawy o p.d.o.f., która wykluczałaby uznanie wykonanych czynności za działalność gospodarczą. Stąd też nie ma wątpliwości, że przychody Wnioskodawcy należy zaliczyć do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wydając w imieniu Ministra Finansów, interpretację indywidualną z dnia 17 grudnia 2013 r. Nr IPPB1/415-1015/13-4/IF, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe stwierdzając m.in., że (...)przychód ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do stworzonych dokumentacji stanowi przychód z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takim zatem przypadku, nawet jeśli przychody uzyskiwane w związku z przeniesieniem praw autorskich zostały osiągnięte w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, przychodu uzyskanego z tych czynności nie należy zaliczać do źródła pozarolnicza działalność gospodarcza lecz do przychodów z praw majątkowych. (...).

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Minister Finansów zważył, co następuje.

Przy prawnopodatkowej ocenie zagadnienia, będącego przedmiotem wniosku, należy mieć na uwadze, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) odrębnym źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Definicja działalności gospodarczej zawarta została w art. 5a pkt 6 ustawy, zgodnie z którą jest to działalność zarobkowa:

1. wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa,
   
2. polegająca na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
   
3. polegająca na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzona we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w  art . 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Przychodem z działalności gospodarczej są kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług (art. 14 ustawy)

Jednocześnie zauważyć należy, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęć takich jak np. „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych, jak np. „utwór”. Ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 04 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.). Zgodnie z art. 1 ust. 1 i 2 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażania (utwór). W szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory m.in. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne.

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami występują wówczas, gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi (np. poprzez udzielenie licencji) i stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego.

Przechodząc na grunt przepisów prawa podatkowego podkreślić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wyklucza możliwości osiągania przez twórców przychodów z majątkowych praw autorskich, w tym z tytułu odpłatnego zbycia tych praw, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Prowadzenie działalności np. w zakresie architektury oraz specjalistycznego projektowania może następować również wówczas, gdy sam architekt jest przedsiębiorcą i w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje dokumentację projektową, do których prawa przenosi na inne osoby. Przychody uzyskane w tym przypadku są przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Odnosząc się do opisanego zdarzenia przyszłego zauważyć należy, iż prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w zakresie architektury oraz specjalistycznego projektowania, w świetle przytoczonej już ustawowej definicji, nosi znamiona pozarolniczej działalności gospodarczej. W ramach działalności, dla określonych inwestycji, są opracowywane koncepcje architektoniczne, wielobranżowe dokumentacje projektowo-kosztorysowe wraz z projektem wykonawczym. Na zamawiających, zgodnie z zawieranymi umowami, zostaną przeniesione autorskie prawa majątkowe do wykonanych dokumentacji. Nie bez znaczenia pozostaje fakt, iż postanowienia wynikające z zawieranych umów będą przez Wnioskodawcę realizowane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jako jej efekt, towar. Z tytułu realizacji postanowień wynikających z zawieranych umów Wnioskodawca będzie otrzymywał (…) „łączne wynagrodzenie (…), w tym także wynagrodzenie za przenoszenie na Zamawiającego autorskich praw majątkowych do dokumentacji będącej przedmiotem umowy.” Wnioskodawca wskazał, że „Strony nie ustalają odrębnej wartości wynagrodzenia za przeniesienie majątkowych praw autorskich do przedmiotu umów.” A zatem nie ma przeszkód, aby wynikające z umowy wynagrodzenie Wnioskodawcy mogło być kwalifikowane jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Nie ma przy tym znaczenia, iż świadczone usługi są „utworem”, wymienionym w art. 1 ust. 2 pkt 6 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych np. wyrok WSA w Gdańsku z dnia 12 lutego 2014 r. sygn. akt I SA/Gd 1684/13, wyrok NSA z 07 lutego 2007 r. sygn. akt II FSK 211/06, wyrok WSA w Gdańsku z dnia 27 września 2005 r. sygn. akt I SA/Gd 1561/02.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdza się, że stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego, jest prawidłowe.

W konsekwencji należało, z urzędu, dokonać zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, działającego w imieniu Ministra Finansów, gdyż jest nieprawidłowa.

Zgodnie z art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, Minister Finansów może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów może, z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

Zmieniona interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania zmienianej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu zmienionej interpretacji – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), na adres: ul. Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.