2015.06.17 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4513-26/15-2/SM
z 17 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2015 r. (data wpływu 25 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stosowania dopuszczalnych norm ubytków wyrobów akcyzowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stosowania dopuszczalnych norm ubytków wyrobów akcyzowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Sp. z o.o. (dalej: „O.” albo „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na magazynowaniu, w składach podatkowych zlokalizowanych w bazach, wyrobów akcyzowych należących do podmiotów trzecich. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego.

O. oraz P. S.A. (dalej: „P.”) zainstalowały przepływomierze (przyrządy do dynamicznego pomiaru ilości wyrobów akcyzowych) na wybranych odcinkach rurociągów dalekosiężnych.

Przepływomierze pozwalają zmierzyć ilość wyrobów akcyzowych (benzyn, olejów napędowych, olejów opałowych) na odcinkach pomiędzy magazynem (zbiornikiem), z którego jest wydawany wyrób akcyzowy a rurociągiem, pomiędzy oboma końcami rurociągu, którym jest tłoczony wyrób akcyzowy oraz pomiędzy rurociągiem a magazynem (zbiornikiem), do którego przyjmowany jest wyrób akcyzowy.

Co do zasady, na trasie rurociągu pomiędzy B. w X. a B. w Y. wyroby akcyzowe są przetłaczane z pominięciem B. w Z.. Jedynie w niektórych wypadkach wyrób akcyzowy będzie tłoczony z B. w Z. do B. w Y.. Natomiast w przypadku tłoczenia z B. w X. do B. w B. wyrób akcyzowy każdorazowo tłoczony jest przez B. w K.. W tej sytuacji tłoczenie wygląda następująco: (1) wydanie wyrobu akcyzowego z B. w X. do rurociągu, (2) tłoczenie rurociągiem pomiędzy B. w X. a B. w K., (3) przyjęcie wyrobu akcyzowego w B. w K., (4) wydanie wyrobu akcyzowego z B. w K. do rurociągu, (5) tłoczenie wyrobu akcyzowego rurociągiem pomiędzy B. w K. a B. w B., (6) przyjęcie wyrobu akcyzowego w B. w B..

O. wraz z P. planują rozpocząć użytkowanie zalegalizowanych przepływomierzy (co jeszcze nie nastąpiło), o czym O. pisemnie poinformowała właściwych naczelników urzędów celnych.

W odniesieniu do rurociągu oraz w Bazach Paliw, objętych projektem instalacji przepływomierzy, O. posiada odpowiednie normy dopuszczalnych ubytków.

Aktualnie Spółka stosuje jedynie normę rurociągową do przemieszczeń wyrobów akcyzowych rurociągiem dalekosiężnym pomiędzy ww. Bazami Paliw.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka będzie uprawniona do stosowania podczas przemieszczeń wyrobów akcyzowych pomiędzy Bazami Paliw (składami podatkowymi) w odniesieniu do których zainstalowano przepływomierze wszystkich posiadanych norm dopuszczalnych ubytków, tj. dla danego przemieszczenia wyrobów akcyzowych rurociągiem: normy na wydanie wyrobów akcyzowych z magazynu, normy rurociągowej oraz normy na przyjęcie wyrobów akcyzowych do magazynu, w tym zastosowania dwukrotnie - w przypadku tłoczenia wyrobów akcyzowych przez B. w K.?

Zdaniem Wnioskodawcy:

O. będzie uprawniona do stosowania wszystkich trzech posiadanych norm dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych (normy na wydanie wyrobów akcyzowych z magazynu, normy rurociągowej, normy na przyjęcie wyrobów akcyzowych do magazynu) do przemieszczeń wyrobów akcyzowych pomiędzy Bazami Paliw (składami podatkowymi) w odniesieniu do których zainstalowano przepływomierze, w tym dwukrotnie - w przypadku tłoczenia wyrobów akcyzowych przez B. w K..

Uzasadnienie

Na gruncie art. 8 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r., poz. 752; dalej: „upa”) czynnościami opodatkowanymi są zarówno wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego (art. 8 ust. 1 pkt 2 upa), jak i ubytki wyrobów akcyzowych lub całkowite zniszczenie wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20. Wyrób uważa się za całkowicie zniszczony, gdy nie może już zostać wykorzystany jako wyrób akcyzowy (art. 8 ust. 3 upa).

Na mocy art. 30 ust. 4 pkt 1 upa zwalnia się od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych do wysokości ustalonej dla danego podmiotu przez właściwego naczelnika urzędu celnego na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 1 albo ust. 2 pkt 1 lit. a) upa. Stosownie do art. 85 ust. 1 pkt 1 upa, właściwy naczelnik urzędu celnego, z zastrzeżeniem ust. 7, ustala, w drodze decyzji, dla poszczególnych podmiotów, na ich wniosek normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych. Spółka posiada opisane w stanie faktycznym normy dopuszczalnych ubytków ustalone decyzjami właściwych naczelników urzędów celnych. Normy te zostały ustalone na podstawie niżej omówionego rozporządzenia, wydanego w wykonaniu delegacji ustawowej z art. 85 ust. 5 upa.

Zgodnie z § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych (Dz. U. z 2014 r., poz. 1526), ustala się maksymalne normy dopuszczalnych ubytków powstających w czasie wykonywania niektórych czynności, w trakcie których może dojść do powstania ubytków:

olejów lekkich i preparatów oznaczonych kodami CN od 2710 11 11 do 2710 11 90 oraz ich mieszanin z biokomponentami określonymi w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1164, z późn. zm.), zwanych dalej „biokomponentami”,
olejów średnich oznaczonych kodami CN od 2710 19 11 do 2710 19 29,
olejów ciężkich oznaczonych kodami CN od 2710 19 31 do 2710 19 69 oraz ich mieszanin z biokomponentami

- zwanych dalej „paliwami ciekłymi”, w wysokości określonej w załączniku nr 4 do rozporządzenia.

W pkt I ust. 1-4 załącznika do ww. rozporządzenia określono maksymalne normy dopuszczalnych ubytków paliw w czasie magazynowania, wydawania paliw z magazynu i przyjmowania paliw do magazynu. Sposób rozliczania ubytków podczas tych działań określa ust. 5 pkt I tego załącznika, który stanowi, że ubytki paliw ciekłych rozlicza się narastająco za okresy roczne. Z kolei w pkt II ust. 2 załącznika do ww. rozporządzenia prawodawca wskazał, że maksymalne normy dopuszczalnych ubytków powstające w czasie transportu paliw ciekłych rurociągiem przesyłowym dalekosiężnym wynoszą 0,06% od ilości wysłanej. Sposób rozliczenia ubytków rurociągowych został określony w ust. 3 pkt II załącznika następująco: ubytki paliw ciekłych rozlicza się narastająco za okresy roczne, łącznie dla wszystkich wysłanych w tym okresie paliw ciekłych, uwzględniając sumę stwierdzonych nadwyżek, bez względu na odbiorcę i rodzaj paliwa ciekłego.

Dodać należy, że zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 6 upa, zakończenie procedury zawieszenia poboru akcyzy następuje w przypadku ubytków wyrobów akcyzowych lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20 upa - z dniem powstania ubytków wyrobów akcyzowych lub ich całkowitego zniszczenia, a gdy nie można ustalić tego dnia - z dniem stwierdzenia przez uprawniony organ ubytków wyrobów akcyzowych lub ich całkowitego zniszczenia. Aktualnie stosowana jest przez O. jedynie norma rurociągowa. Jednakże zainstalowanie przepływomierzy zmienia o tyle sytuację, że można zdaniem Spółki zastosować trzy normy w analizowanym wariancie, tj. normę na wydanie wyrobów akcyzowych z magazynu, normę rurociągową oraz normę na przyjęcie wyrobów akcyzowych do magazynu. Przepływomierze pozwalają zmierzyć ilość wyrobów akcyzowych na każdym etapie tłoczenia wyrobów akcyzowych, a więc możliwe jest określenie na każdym etapie ewentualnego ubytku wyrobów akcyzowych oraz odniesienie go do danej normy dopuszczalnych ubytków posiadanej przez Spółkę. Możliwe jest również stosowanie obu wyżej opisanych sposobów rozliczenia ubytków paliw. W tych warunkach nie ma przeszkód do wykorzystania wszystkich posiadanych przez O. norm dopuszczalnych ubytków dla danego przemieszczenia.

Szczególny przypadek ma miejsce w razie tłoczenia wyrobów akcyzowych z B. w X. do B. w B., bowiem mamy do czynienia z sześcioma operacjami w trakcie tłoczenia, a to ze względu na tłoczenie wyrobów akcyzowych przez B. w K.. W tej sytuacji zastosowanie znajdą wszystkie posiadane przez Spółkę normy, ale w istocie dwukrotnie, gdyż dochodzi do w sumie sześciu operacji, w których mogą powstać ubytki.

Podsumowując - O. będzie uprawniona do stosowania wszystkich trzech posiadanych norm dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych (normy na wydanie wyrobów akcyzowych z magazynu, normy rurociągowej, normy na przyjęcie wyrobów akcyzowych do magazynu) do przemieszczeń wyrobów akcyzowych pomiędzy Bazami Paliw (składami podatkowymi) w odniesieniu do których zainstalowano przepływomierze, w tym dwukrotnie - w przypadku przemieszczania wyrobów akcyzowych przez B. w K..

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 20 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014, poz. 752, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – użyte w ustawie określenia oznaczają:

ubytki wyrobów akcyzowych - wszelkie straty:
1. wyrobów akcyzowych, określonych w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, powstałe podczas stosowania procedury zawieszenia poboru akcyzy, z wyłączeniem strat powstałych podczas produkcji wyrobów energetycznych lub wyrobów tytoniowych,
2. objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na przeznaczenie:
  - napojów alkoholowych,
  - wyrobów energetycznych, z wyjątkiem wyrobów węglowych, przemieszczanych, a w przypadku podmiotu pośredniczącego, również magazynowanych,
3. wyrobów węglowych powstałe w trakcie ich przemieszczania na terytorium kraju w związku z wykonaniem czynności stanowiącej przedmiot opodatkowania akcyzą.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy - przedmiotem opodatkowania akcyzą są również ubytki wyrobów akcyzowych lub całkowite zniszczenie wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20. Wyrób uważa się za całkowicie zniszczony, gdy nie może już zostać wykorzystany jako wyrób akcyzowy.

Natomiast stosownie do art. 30 ust. 4 ustawy - zwalnia się od akcyzy ubytki wyrobów akcyzowych do wysokości:

ustalonej dla danego podmiotu przez właściwego naczelnika urzędu celnego na podstawie art. 85 ust. 1 pkt 1 albo ust. 2 pkt 1 lit. a;
określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 85 ust. 7.

W myśl art. 85 ust. 1 pkt 1 ustawy - właściwy naczelnik urzędu celnego, z zastrzeżeniem ust. 7, ustala, w drodze decyzji, dla poszczególnych podmiotów, na ich wniosek:

normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych.

Zgodnie z art. 85 ust. 4 ustawy - właściwy naczelnik urzędu celnego, ustalając normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych oraz dopuszczalne normy ich zużycia, uwzględni:

rodzaj wyrobów akcyzowych;
specyfikę poszczególnych etapów produkcji i pozostałych czynności, w trakcie których może dojść do powstania ubytków wyrobów akcyzowych;
warunki techniczne i technologiczne występujące w danym przypadku;
maksymalne normy dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych określone w rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 5.

Na podstawie upoważnienia wynikającego z art. 85 ust. 5 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych (Minister Finansów) wydał rozporządzenie z dnia 24 lutego 2009 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych (Dz. U. z 2014 r., poz. 1526), zwane dalej „rozporządzeniem”.

Należy zauważyć, że zgodnie z § 5 przedmiotowego rozporządzenia, ustala się maksymalne normy dopuszczalnych ubytków powstających w czasie wykonywania niektórych czynności, w trakcie których może dojść do powstania ubytków:

olejów lekkich i preparatów oznaczonych kodami CN od 2710 11 11 do 2710 11 90 oraz ich mieszanin z biokomponentami określonymi w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. Nr 169, poz. 1199, z 2007 r. Nr 35, poz. 217 i Nr 99, poz. 666 oraz z 2009 r. Nr 3, poz. 11), zwanych dalej „biokomponentami”,
olejów średnich oznaczonych kodami CN od 2710 19 11 do 2710 19 29,
olejów ciężkich oznaczonych kodami CN od 2710 19 31 do 2710 19 69 oraz ich mieszanin z biokomponentami

- zwanych dalej „paliwami ciekłymi”, w wysokości określonej w załączniku nr 4 do rozporządzenia.

W myśl ww. załącznika nr 4 do rozporządzenia:

Maksymalne normy dopuszczalnych ubytków powstające w czasie przyjęcia paliw ciekłych do magazynu wynoszą dla:
1. olejów lekkich i preparatów
  oznaczonych kodami CN
  od 2710 11 11 do 2710 11 90
  oraz ich mieszanin z biokomponentami 0,10 %,
2. olejów średnich oznaczonych
  kodami CN od 2710 19 11
  do 2710 19 29 0,08 %,
3. olejów ciężkich oznaczonych kodami
  CN od 2710 19 31 do 2710 19 69 oraz
  ich mieszanin z biokomponentami 0,04 %
  - od ilości przyjętych paliw ciekłych.
Maksymalne normy dopuszczalnych ubytków powstające w czasie wydania paliw ciekłych z magazynu wynoszą dla:
1. olejów lekkich i preparatów
  oznaczonych kodami CN
  od 2710 11 11 do 2710 11 90
  oraz ich mieszanin z biokomponentami 0,10 %,
2. olejów średnich oznaczonych
  kodami CN od 2710 19 11
  do 2710 19 29 0,08 %,
3. olejów ciężkich oznaczonych kodami
  CN od 2710 19 31 do 2710 19 69 oraz
  ich mieszanin z biokomponentami 0,04 %
- od ilości wydanych paliw ciekłych.
Ubytki paliw ciekłych, o których mowa w ust. 1-4, rozlicza się narastająco za okresy roczne.

II.

Maksymalne normy dopuszczalnych ubytków powstające w czasie transportu paliw ciekłych rurociągiem przesyłowym dalekosiężnym wynoszą 0,06 % od ilości wysłanej.
Ubytki paliw ciekłych, o których mowa w ust. 2, rozlicza się narastająco za okresy roczne, łącznie dla wszystkich wysłanych w tym okresie paliw ciekłych, uwzględniając sumę stwierdzonych nadwyżek, bez względu na odbiorcę i rodzaj paliwa ciekłego.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na magazynowaniu, w składach podatkowych zlokalizowanych w bazach, wyrobów akcyzowych należących do podmiotów trzecich. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego. Spółka oraz P. S.A. zainstalowały przepływomierze (przyrządy do dynamicznego pomiaru ilości wyrobów akcyzowych) na wybranych odcinkach rurociągów dalekosiężnych. Przepływomierze pozwalają zmierzyć ilość wyrobów akcyzowych (benzyn, olejów napędowych, olejów opałowych) na odcinkach pomiędzy magazynem (zbiornikiem), z którego jest wydawany wyrób akcyzowy a rurociągiem, pomiędzy oboma końcami rurociągu, którym jest tłoczony wyrób akcyzowy oraz pomiędzy rurociągiem a magazynem (zbiornikiem), do którego przyjmowany jest wyrób akcyzowy. O. wraz z P. planują rozpocząć użytkowanie ww. zalegalizowanych przepływomierzy. W odniesieniu do rurociągu oraz w Bazach Paliw, objętych projektem instalacji przepływomierzy, O. posiada normy dopuszczalnych ubytków.

Aktualnie Spółka stosuje jedynie normę rurociągową do przemieszczeń wyrobów akcyzowych rurociągiem dalekosiężnym pomiędzy ww. Bazami Paliw.

Spółka zamierza natomiast stosować podczas przemieszczeń wyrobów akcyzowych pomiędzy Bazami Paliw (składami podatkowymi), w odniesieniu do których zainstalowano przepływomierze wszystkich posiadanych norm dopuszczalnych ubytków, tj. dla danego przemieszczenia wyrobów akcyzowych rurociągiem: normy na wydanie wyrobów akcyzowych z magazynu, normy rurociągowej oraz normy na przyjęcie wyrobów akcyzowych do magazynu.

Analiza ww. przepisów prowadzi do wniosku, że maksymalne wartości ubytków wyrobów akcyzowych, określone w ww. rozporządzeniu (które są brane pod uwagę przez naczelnika urzędu celnego przy ustalaniu przez niego indywidualnych norm dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych dla poszczególnych podmiotów), są ustalane oddzielnie nie tylko w zależności od rodzaju wyrobów, których dotyczą, ale i etapu czynności, w trakcie których mogą one powstać. W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl ww. załącznika nr 4 do rozporządzenia, maksymalne normy dopuszczalnych ubytków powstające w czasie przyjęcia paliw ciekłych do magazynu odnoszone są do ilości przyjętych paliw ciekłych, w czasie wydania – do ilości wydanych paliw ciekłych, natomiast maksymalne normy dopuszczalnych ubytków powstające w czasie transportu paliw ciekłych rurociągiem przesyłowym dalekosiężnym liczone są od ilości wysłanej.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach (Dz. U. z 2013 r., poz. 1069) prawnej kontroli metrologicznej podlegają przyrządy pomiarowe, określone w przepisach wydanych na podstawie tej ustawy, które mogą być stosowane przy pobieraniu opłat, podatków i innych należności budżetowych oraz ustalaniu opustów, kar umownych, wynagrodzeń i odszkodowań, a także przy pobieraniu i ustalaniu podobnych należności i świadczeń. Wśród przyrządów pomiarowych wymienionych w wydanym na podstawie art. 8 ust. 6 ww. ustawy rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 27 grudnia 2007 r. w sprawie rodzajów przyrządów pomiarowych podlegających prawnej kontroli metrologicznej oraz zakresu tej kontroli (Dz. U. z 2014 r., poz. 1066) znajdują się m.in. zbiorniki pomiarowe do cieczy oraz instalacje pomiarowe do ciągłego i dynamicznego pomiaru ilości cieczy innych niż woda. W związku z powyższym ustalanie ilości paliw może odbywać się zarówno przy użyciu zalegalizowanych zbiorników pomiarowych, jak i zalegalizowanych instalacji pomiarowych do ciągłego i dynamicznego pomiaru ilości cieczy.

Zaproponowany przez Spółkę sposób przeprowadzenia pomiaru (poprzez zainstalowanie przepływomierzy pomiędzy magazynem (zbiornikiem), a rurociągiem) spowoduje, że Spółka będzie miała możliwość ustalenia ilości paliw na początku operacji tłoczenia oraz na końcu. Spółka będzie w stanie stwierdzić wielkość występującego ewentualnie ubytku – oddzielnie z tytułu wydania paliwa, jego transportu rurociągiem, jak i jego przyjęcia do magazynu odbierającego i prawidłowo go rozliczyć. Spółka będzie zatem uprawniona do stosowania wszystkich trzech posiadanych norm dopuszczalnych ubytków wyrobów akcyzowych (normy na wydanie wyrobów akcyzowych z magazynu, normy rurociągowej, normy na przyjęcie wyrobów akcyzowych do magazynu) do przemieszczeń wyrobów akcyzowych pomiędzy Bazami Paliw (składami podatkowymi) w odniesieniu do których zainstalowano przepływomierze, w tym dwukrotnie - w przypadku przemieszczania wyrobów akcyzowych przez Bazę Paliw w K..

Stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin