Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-362/15-3/IGo
z 7 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2015 r. (data wpływu 17 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konsekwencji podatkowych związanych z udzieleniem rabatu promocyjnego- jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie konsekwencji podatkowych związanych z udzieleniem rabatu promocyjnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności Spółki jest dystrybucja sprzętu elektronicznego marki X na terytorium kraju. Spółka dokonuje sprzedaży towarów m.in. na rzecz podmiotów zajmujących się dystrybucją sprzętu, w tym hurtowni, sieci handlowych, sklepów detalicznych (dalej: „Dystrybutorzy”). Podmioty te następnie sprzedają urządzenia do nabywców finalnych (dalej: „Nabywcy Finalni”). Może się zdarzyć, że w łańcuchu dostaw bierze udział więcej niż jeden Dystrybutor (np. towar sprzedawany jest przez Spółkę do hurtowni, następnie przez hurtownię do sklepu detalicznego, który ostatecznie sprzedaje towar Nabywcy Finalnemu).

Wysoce konkurencyjny rynek, na którym działa Spółka, zmusza ją do podejmowania wielu działań mających na celu zwiększenie sprzedaży produktów marki X . Spółka między innymi organizuje akcje promocyjne polegające na obniżaniu cen sprzedaży towarów, udzielaniu rabatów (w tym potransakcyjnych). Dla zwiększenia skuteczności tych akcji, są one kierowane nie tylko do bezpośrednich kontrahentów Spółki (nabywców towarów od Spółki), ale także podmiotów, które nabywają produkty sprzedane przez Spółkę na dalszym etapie obrotu. Dzięki temu Spółka ma pewność, że cena zapłacona przez Nabywcę Finalnego rzeczywiście ulegnie obniżeniu.

W ramach opisanych działań, Spółka realizuje oraz będzie realizować w przyszłości akcję promocyjną (dalej: „promocja”), w ramach której Spółka zwraca część ceny nabycia produktów objętych promocją (dalej: „rabat promocyjny”). Rabat promocyjny będzie przyznawany poprzez zwrot środków pieniężnych (zwrot gotówki) na rachunek bankowy Nabywcy Finalnego. Do skorzystania z rabatu promocyjnego mają prawo wszyscy Nabywcy Finalni, którzy spełnią warunki określone w regulaminie promocji.

Regulamin promocji zakłada m.in., że:

• rabatem promocyjnym objęte są wybrane produkty oferowane pod marką X i zakupione w wybranych sieciach sprzedaży (oznacza to, że na wcześniejszym etapie obrotu towary były sprzedane przez Spółkę),
  
• z rabatu promocyjnego mogą korzystać Nabywcy Finalni, którzy m.in. prawidłowo wypełnią formularz dostępny na stronie internetowej Spółki, zachowają dowód zakupu w postaci paragonu lub faktury,
  
• Nabywca Finalny może zgłosić nabycie i uzyskać rabat promocyjny za maksymalnie 2 sztuki każdego produktu oferowanego pod marką X wymienionego w regulaminie.
  
  
  

Spółka pragnie wskazać, że rabat promocyjny w każdym przypadku będzie wypłacany wyłącznie w związku z nabyciem produktu marki X , który na wcześniejszym etapie obrotu był przedmiotem sprzedaży dokonanej przez Spółkę. Udzielenie rabatu promocyjnego nie będzie wymagało spełnienia przez Nabywcę Finalnego warunków innych niż wymienione powyżej (wypełnienie formularza i zachowanie dowodu potwierdzającego zakup towaru, w stosunku do którego udzielany jest rabat). W szczególności, udzielenie rabatu promocyjnego nie będzie uzależnione od dokonania przez Nabywcę Finalnego zakupu innych towarów określonej ilości, wartości, itp. Co więcej, akcja promocyjna kierowana jest do nieograniczonego kręgu potencjalnych nabywców produktów sprzedawanych przez Spółkę.

Ze względu na brak możliwości wystawiania faktur korygujących (rabat będzie udzielony Nabywcy Finalnemu), w przypadku rabatów promocyjnych Spółka planuje udokumentowanie ich udzielenia za pomocą noty księgowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w związku z udzieleniem Nabywcy Finalnemu rabatu promocyjnego, Spółka jest uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania dla celów podatku VAT na podstawie art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT?
2. Czy właściwym sposobem udokumentowania udzielenia rabatu promocyjnego dla celów obniżenia podstawy opodatkowania VAT jest wystawienie noty księgowej?
3. Czy Spółka powinna dokonać zmniejszenia podstawy opodatkowania VAT w związku z udzieleniem rabatu pośredniego za okres, w którym Spółka udzieli tego rabatu?
   
   

Zdaniem wnioskodawcy:

Ad 1. W związku z udzieleniem Nabywcy Finalnemu rabatu promocyjnego, Spółka jest uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania dla celów podatku VAT na podstawie art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT.

Ad 2. Właściwym sposobem udokumentowania udzielenia rabatu promocyjnego dla celów obniżenia podstawy opodatkowania VAT jest wystawienie noty księgowej.

Ad 3. Spółka powinna dokonać zmniejszenia podstawy opodatkowania VAT w związku z udzieleniem rabatu pośredniego za okres, w którym Spółka udzieli tego rabatu.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

1. Uzasadnienie stanowiska podatnika w zakresie pytania nr 1 - możliwość obniżenia podstawy opodatkowania VAT w związku z udzieleniem rabatów
   
   

1.1. Możliwość obniżenia podstawy opodatkowania w związku z udzieleniem rabatów na podstawie przepisów krajowych

Zgodnie z art. 29a ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej.

Dodatkowo, ustawa o VAT precyzuje, w art. 29a ust. 10 ustawy, iż podstawę opodatkowania obniża się m.in. o kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen.

W ocenie Spółki, dla ustalenia, czy udzielony rabat promocyjny obniża podstawę opodatkowania dla dostawy towaru dokonanego przez Spółkę, konieczne jest ustalenie charakteru tego rabatu.

Rabat promocyjny przyznawany przez Spółkę stanowi, ze względu na swoją istotę ekonomiczną, obniżkę kwoty wynagrodzenia otrzymanego przez Spółkę z tytułu dostawy towaru. Jak Spółka wskazała bowiem w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, udzielenie rabatu będzie polegać na zwrocie środków pieniężnych (zwrocie gotówki) na rachunek bankowy Nabywcy Finalnego oraz będzie związane z zakupem konkretnych urządzeń X , które na wcześniejszym etapie obrotu były przedmiotem dostawy dokonanej przez Spółkę.

W ocenie Spółki, potraktowanie kwot wypłacanych Finalnemu Nabywcy jako rabatów oznaczałoby, że z punktu widzenia tego odbiorcy, otrzymana kwota stanowi zmniejszenie ceny zakupu towaru.

W konsekwencji, podatek VAT jako podatek obciążający konsumpcję, a więc neutralny dla podatników VAT, powinien być nałożony w wysokości faktycznej konsumpcji.

Równocześnie, podmiotem uprawnionym do obniżenia kwoty podatku należnego staje się Spółka, która dokonała sprzedaży ostatecznie po obniżonej cenie. W konsekwencji, u Spółki nastąpi obniżenie kwoty otrzymanej zapłaty z tytułu dostawy towaru, a więc także kwoty podatku należnego, na podstawie art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT.

1.2. Możliwość obniżenia podstawy opodatkowania w związku z udzieleniem rabatów na podstawie przepisów UE

Wraz z przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej, Polska przyjęła m. in. dorobek prawny UE dotyczący podatku VAT. W konsekwencji od dnia 1 maja 2004 r. polskie regulacje VAT powinny być zgodne z zasadami wynikającymi z przepisów unijnych.

Podstawowym aktem prawnym, w ramach wspólnego systemu podatku od wartości dodanej obowiązującego w UE jest obecnie Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347.1 dalej: „Dyrektywa VAT”). W art. 1 ust. 2. Dyrektywy VAT zdefiniowane zostały fundamentalne dla podatku VAT zasady, tj.: proporcjonalność VAT oraz zasada faktycznego opodatkowania konsumpcji, z której wynika neutralność podatku VAT.

Zasada proporcjonalności oznacza, że podatek VAT powinien być obliczany na podstawie całkowitej, ostatecznej kwoty wynagrodzenia z tytułu dostawy towaru lub świadczenia usługi, niezależnie od liczby transakcji, które mają miejsce na etapie poprzedzającym konsumpcję. Oznacza to także konieczność stosownego (proporcjonalnego) obniżenia kwoty podatku VAT w przypadku, gdy obniżeniu ulega kwota wynagrodzenia otrzymanego przez podatnika.

Z kolei zasada neutralności VAT wymaga, aby obciążenie podatkowe z tytułu VAT dotyczyło jedynie ostatecznego konsumenta towaru lub usługi. Podatnik VAT nie powinien ponosić faktycznego ciężaru tego podatku, o ile nie dochodzi do konsumpcji przez ten podmiot towarów/usług. Należy szczególnie podkreślić, że wszelkiego rodzaju ograniczenia co do zakresu stosowania zasady neutralności powinny być wyraźnie uregulowane w przepisach rangi ustawowej, przy czym wykładnia tych przepisów nie może prowadzić do wniosków naruszających przepisy prawa UE. Podstawowy charakter tej zasady dla istoty podatku VAT podkreślany był wielokrotnie przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. w sprawie C-268/83 D.A. Rompelman and E.A. Rompelman-Van Deelen v Minister van Financien).

Zgodnie z art. 73 Dyrektywy podstawą opodatkowania VAT jest wszystko co stanowi zapłatę. Do podstawy opodatkowania należy wliczyć wszystkie elementy, które stanowią zapłatę za zrealizowane świadczenie.

Równocześnie jednak w art. 79 Dyrektywy VAT wymienione zostały elementy, które nie są uwzględniane w podstawie opodatkowania. Należą do nich:

1. obniżki cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. opusty i obniżki cen udzielonych nabywcy lub usługobiorcy i uwzględnione w momencie transakcji;
3. kwoty otrzymane przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowane przez podatnika na koncie przejściowym.
   
   

Powyższe regulacje i zasady podatku VAT wyrażone w prawie UE, w ocenie Spółki, bezwzględnie nakazują pomniejszenie podstawy opodatkowania VAT w przypadku udzielenia rabatów. Kluczowe dla obniżenia podstawy opodatkowania jest pomniejszenie ustalonej wcześniej ceny towaru. Przepisy nie przewidują natomiast wymogu np. by rabat został udzielony bezpośredniemu nabywcy towarów.

W konsekwencji, Spółka powinna mieć prawo obniżenia podstawy opodatkowania VAT oraz skorygowania podatku należnego o rabaty udzielone Nabywcom Finalnym. W przeciwnym wypadku, tj. wobec braku możliwości obniżenia podstawy opodatkowania, faktyczny podatek wpłacony przez Spółkę byłby nieproporcjonalnie wysoki w stosunku do ceny/kwoty faktycznie otrzymywanej z tytułu sprzedaży towarów. W rezultacie dochodziłoby do naruszenia zasad neutralności i proporcjonalności VAT.

Powyższą wykładnię przepisów dotyczących podstawy opodatkowania VAT wielokrotnie potwierdzał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”).

1.3. Możliwość obniżenia podstawy opodatkowania VAT w świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE

Trybunał Sprawiedliwości UE w swoim orzecznictwie nie pozostawia wątpliwości, iż regulacje krajowe państw członkowskich nie mogą odbierać podatnikowi prawa do obniżenia podstawy opodatkowania w przypadku udzielenia rabatu, również jeśli ma on charakter rabatu pośredniego.

W orzeczeniu z dnia 24 października 1996 r. w sprawie C-317/94 (Elida Gibbs) TSUE wskazał: „W okolicznościach takich jak występujące w postępowaniu głównym, producent który zrefundował (...) wartość kuponu uprawniającego do zwrotu gotówki klientowi końcowemu, otrzymuje, po zakończeniu transakcji, kwotę odpowiadającą cenie sprzedaży zapłaconej przez hurtowników lub detalistów za jego towary, pomniejszoną o wartość przedmiotowych kuponów. Nie byłoby zatem, zgodne z dyrektywą, gdyby podstawa opodatkowania użyta do obliczenia podatku należnego od producenta jako podatnika, przekraczała kwotę ostatecznie przez niego otrzymaną. Gdyby bowiem tak było, zasada neutralności VAT w stosunku do podatników do których należy także producent, nie byłaby spełniona”.

We wskazanym wyroku stwierdzono również, że „dla zapewnienia realizacji zasady neutralności, należy, obliczając podstawę opodatkowania dla celów VAT, uwzględnić sytuacje, w których podatnik, nie pozostając w stosunkach umownych z konsumentem końcowym, ale będąc pierwszym ogniwem łańcucha transakcji kończącego się na tym konsumencie, udziela takiemu konsumentowi zniżki za pośrednictwem detalistów lub poprzez bezpośredni zwrot wartości kuponów. W przeciwnym razie, organy podatkowe otrzymałyby z tytułu VAT kwotę większą niż rzeczywiście zapłacona przez konsumenta ostatecznego, kosztem podatnika”.

Dodatkowo, TSUE stwierdził, że: „system VAT nie ulega zakłóceniu z powodu takiego obniżenia podstawy opodatkowania, ponieważ nie ma potrzeby korekty transakcji pośrednich. Przeciwnie, te kwoty pozostają niezmienione, ponieważ dla tych transakcji zachowanie zasady neutralności zapewnia zastosowanie warunków odliczenia określonych w Tytule XI VI Dyrektywy. Zgodnie z tymi warunkami, pośrednie ogniwa łańcucha dystrybucyjnego, takie jak hurtownicy czy detaliści, mogą odliczyć od własnej podstawy opodatkowania kwoty zapłacone przez każdego z nich jego własnym dostawcom z tytułu VAT od przedmiotowej transakcji, w ten sposób przekazując organom podatkowym część podatku VAT odpowiadającą różnicy pomiędzy ceną zapłaconą przez każdego z nich jego dostawcy, a ceną, po jakiej dostarczył towary swojemu odbiorcy”.

Z kolei w wyroku z 15 października 2002 r. w sprawie C-427/98 (Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Federalnej Niemiec), TSUE potwierdził swoje wcześniejsze stanowisko, stwierdzając, że nie uchwalając przepisów pozwalających, w razie zwrotu wartości kuponów zniżkowych, na korektę podstawy opodatkowania przez podatnika dokonującego takiego zwrotu, Niemcy nie wypełniły obowiązków nałożonych na nie z mocy dyrektyw UE. TSUE powtórzył, że podstawa opodatkowania producenta, jako podatnika, musi stanowić kwotę odpowiadającą cenie, za jaką sprzedał on towary hurtownikom lub detalistom, pomniejszoną o wartość kuponów.

Jeśli chodzi o dostawę dokonaną przez detalistę - beneficjenta zwrotu, zauważono, że fakt, iż część otrzymanej zapłaty z tytułu tej dostawy nie została faktycznie otrzymana od konsumenta ostatecznego, ale została pokryta w imieniu tego konsumenta przez osobę trzecią, obcą dla tej transakcji, nie ma znaczenia dla celów określenia podstawy opodatkowania tego detalisty.

Biorąc pod uwagę regulacje unijne oraz orzecznictwa TSUE, Spółka, w konsekwencji udzielenia rabatu pośredniego, jest uprawniona do obniżenia obrotu dla celów podatku VAT i podatku naliczonego związanego z towarami, których rabat dotyczył.

1.4. Możliwość obniżenia podstawy opodatkowania VAT w świetle orzecznictwa organów podatkowych i krajowych sądów administracyjnych

Stanowisko Spółki znajduje również uzasadnienie w interpretacjach podatkowych wydawanych w imieniu Ministra Finansów oraz orzecznictwie sądów administracyjnych w sprawach podatkowych.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 września 2014 r., sygn. IPPP1/443-793/14-2/KC wskazano, że „dokonywane przez nią [Spółkę] wypłaty określonych kwot pieniężnych na rzecz aptek mają charakter rabatów / obniżek ceny udzielonych kolejnemu podmiotowi w łańcuchu dostaw (czyli nie bezpośredniemu nabywcy). W konsekwencji zgodnie z powołanym przepisem powinny one powodować obniżenie podstawy opodatkowania”.

Z kolei w interpretacji indywidualnej z 24 września 2014 r., sygn. IPPP3/443-837/14-3/ISZ, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wskazał, iż „w przypadku kiedy Nabywca finalny otrzyma zwrot części ceny zakupionego towaru, wówczas dla Wnioskodawcy i dla tego Nabywcy finalnego nastąpi rzeczywiste obniżenie ceny towaru. Takie obniżenie ceny nie dotyczy Dystrybutora (pośrednika), który zapłacił za towar i otrzymał cenę należną w pełnej wysokości. Podmiotem uprawnionym do obniżenia kwoty podatku należnego staje się Wnioskodawca, który dokonał sprzedaży ostatecznie po obniżonej cenie, tj. udzielił rabatu. Wobec tego u Wnioskodawcy nastąpi obniżenie wartości obrotu / kwoty podatku należnego. W takiej sytuacji wypłacone środki pieniężne stanowią w istocie rabat.”

Analogiczne stanowiska można odnaleźć w innych interpretacjach indywidualnych wydawanych w imieniu Ministra Finansów, m.in.:

1. interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 sierpnia 2014 r., sygn. IPPP1/443-602/14-2/AS,
2. interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2014 r., sygn. IPPP1/443-196/14-2/AS,
3. interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 25 maja 2011 r., sygn. IPPP1-443-377/11-4/PR,
4. interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 czerwca 2009 r., sygn. IPPP3-443-146/09-4/JF
   
   

Również orzecznictwo sądów administracyjnych potwierdza możliwość obniżenia podstawy opodatkowania przez podmiot udzielający rabatu pośredniego.

Przykładowo w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 kwietnia 2010 r., sygn. akt I FSK 600/09 wskazano, że „Przepis art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm. - w brzmieniu obowiązującym do 30 listopada 2008 r.) należy interpretować w ten sposób, że udzielenie przez podatnika rabatu cenowego, nie bezpośredniemu jego kontrahentowi, lecz kolejnemu odbiorcy w łańcuchu dystrybucji jego towaru, stanowi dla tego podatnika podstawę do obniżenia swojego obrotu o kwotę udzielonego rabatu, jeżeli jest on udokumentowany dowodem księgowym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 152, poz. 1223, z późn. zm.), np. notą księgową”.

2. Uzasadnienie stanowiska podatnika w zakresie pytania nr 2 - sposób dokumentowania obniżenia podstawy opodatkowania
   
   

Przepisy krajowe nie określają jednoznacznie dokumentu, na podstawie którego Spółka udzielająca rabatu promocyjnego może ten rabat udokumentować. Dokumentem takim nie może być faktura korygująca, gdyż dokument ten musi odnosić się do faktury pierwotnej, wystawionej na podmiot, do którego kierowana jest faktura korygująca. Tymczasem Spółka nie dokonuje dostawy towaru bezpośrednio do Finalnego Nabywcy, a więc nie wystawia faktury na rzecz tego podmiotu.

Jednocześnie, w opinii Spółki brak jest przeszkód do uznania, że właściwym dokumentem potwierdzającym udzielenie rabatu pośredniego może być nota księgowa (rabatowa), będąca dowodem księgowym stosowanym w przypadkach, gdy przepisy szczególne nie przewidują innego (szczególnego) dokumentu.

Powyższe stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów, m.in. w interpretacjach:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 4 sierpnia 2014 r., sygn. ITPP2/443-631/14/EB,
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 15 stycznia 2013 r. sygn. IPPP1/443-1133/12-2/MP,
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 13 stycznia 2012 r., sygn. ILPP2/443-1474/11-3/SJ, w której organ podatkowy stwierdził: „wystawiona nota [księgowa] w sposób opisany wyżej będzie dokumentowała prawnie dopuszczalny rabat. W konsekwencji będzie pisemnym dokumentem, który w świetle regulacji prawnych umożliwi udokumentowanie rabatu”.
  
  

3. Uzasadnienie stanowiska podatnika w zakresie pytania nr 3 - okres, za który Spółka może obniżyć podstawę opodatkowania z tytułu udzielenia rabatu pośredniego
   
   
   

W ocenie Spółki, w przypadku udzielenia rabatu pośredniego, dla obniżenia podstawy opodatkowania VAT, nie znajdzie zastosowania przepis art. 29a ust. 13 ustawy o VAT, zgodnie z którym obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Wspomniany przepis odnosi się bowiem do faktur korygujących wystawianych bezpośredniemu kontrahentowi (nabywcy towaru lub usługi). Jak wyjaśniono powyżej, w przypadku rabatów pośrednich nie istnieje możliwość wystawienia faktury korygującej, a udzielenie rabatu dokumentowane jest notą księgową. Nota księgowa zaś nie jest dokumentem regulowanym przepisami o VAT. Tym samym, w przypadku wystawiania not księgowych dokumentujących udzielenie rabatu pośredniego, podatnicy nie mają obowiązku uzyskiwania potwierdzenia odbioru tego dokumentu przez kontrahenta.

Z tego względu Spółka uważa, że jedynym warunkiem obniżenia podstawy opodatkowania jest fakt udzielenia rabatu pośredniego Nabywcy Finalnemu. Podstawa opodatkowania powinna być więc odpowiednio obniżona w deklaracji za okres, w którym rabat ten został udzielony, tzn. okres, w którym środki pieniężne przekazane zostały Nabywcy Finalnemu.

Poprawność takiego stanowiska znajduje potwierdzenie w m.in. w interpretacjach:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 15 stycznia 2013 r. sygn. IPPP1/443-1133/12-2/MP,
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 5 grudnia 2013 r., sygn. ITPP1/443-879/13/MS,
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 13 stycznia 2012 r., sygn. ILPP2/443-1474/11-3/SJ.
  
  
  

W tej ostatniej interpretacji organ podatkowy stwierdził: „Spółka nabędzie prawo do obniżenia podstawy opodatkowania w rozliczeniu za okres, w którym faktycznie zostanie zapłacony na rzecz klienta rabat pieniężny - dzień przekazania kwoty przyznanego rabatu na rachunek klienta. Jednakże, jak wykazano wyżej Wnioskodawca winien posiadać stosowne dokumenty, które umożliwią precyzyjne określenie w jakim okresie rozliczeniowym dokonano przekazania klientowi należnego rabatu pieniężnego”. Spółka pragnie zaznaczyć, że warunek przedstawiony w powyższej interpretacji będzie przez nią spełniony, tzn. Spółka będzie w posiadaniu dokumentacji (not księgowych), które będą dokumentowały fakt udzielenia rabatu, w tym datę tej operacji oraz kwotę rabatu. Data wystawienia noty księgowej nie będzie jednak decydująca dla okresu, w którym nastąpi obniżenie podstawy opodatkowania VAT.

Podsumowując, w okolicznościach opisanych w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, w ocenie Spółki, spełnione zostaną wszystkie kryteria pozwalające uznać otrzymane przez Nabywcę Finalnego środki (rabat pośredni), za rabat w myśl art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT. W związku z powyższym Spółce przysługuje prawo do obniżenia podstawy opodatkowania dla celów podatku VAT o wartość udzielonych rabatów pośrednich na podstawie wystawianych not korygujących, w rozliczeniu za okres, w którym rabat został udzielony.

W związku z powyższym, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości zaprezentowanego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.