Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/4511-347/15-5/PK
z 1 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2015 r. (data wpływu 3 czerwca 2015 r.), uzupełnionym pismem nadanym w dniu 5 sierpnia 2015 r. (data wpływu 6 sierpnia 2015 r.) oraz pismem z dnia 11 sierpnia 2015 r. (data wpływu 12 sierpnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego wydatkowanego na spłatę kredytu oraz dotyczącej przepisów ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie udokumentowania wydatku poniesionego na własne cele mieszkaniowe – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego wydatkowanego na spłatę kredytu oraz dotyczącej przepisów ustawy Ordynacja podatkowa w zakresie udokumentowania wydatku poniesionego na własne cele mieszkaniowe.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613), w związku z powyższym, pismem z dnia 30 lipca 2015 r., Nr IPTPB2/4511-347/15-2/PK, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawczynię do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 31 lipca 2015 r. (skutecznie doręczono dnia 5 sierpnia 2015 r.), zaś w dniu 12 sierpnia 2015 r. Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek (data nadania 11 sierpnia 2015 r.).

W dniu 6 sierpnia 2015 r. do tutejszego Organu wpłynęła kserokopia wniosku ORD-IN z dnia 2 czerwca podpisana przez Wnioskodawczynię.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest w związku małżeńskim, w którym obowiązuje majątkowa ustawowa wspólność małżeńska.

W dniu 17 sierpnia 2011 r. Wnioskodawczyni nabyła na podstawie umowy darowizny sporządzonej w formie aktu notarialnego do majątku odrębnego lokal mieszkalny w budynku wielorodzinnym stanowiący odrębną nieruchomość, udział we współwłasności części budynku i urządzeń, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali oraz udział w użytkowaniu wieczystym gruntu, na którym znajduje się budynek.

W dniu 30 grudnia 2011 r. została zawarta umowa kredytu pomiędzy … Bankiem … oraz Wnioskodawczynią i Jej współmałżonkiem. Zgodnie z umową, kredyt był przeznaczony na finansowanie budowy domu jednorodzinnego na niezabudowanej działce gruntu, którą Wnioskodawczyni wraz ze współmałżonkiem nabyli w dniu 29 kwietnia 2011 r. do wspólności ustawowej małżeńskiej na podstawie umowy kupna sporządzonej w formie aktu notarialnego. Dom jednorodzinny, o którym jest mowa w zdaniu poprzednim ma być wykorzystywany jako mieszkanie Wnioskodawczyni i Jej rodziny i nie służyć celom zarobkowym poprzez odpłatne udostępnianie jego powierzchni innym osobom.

W dniu 27 lutego 2013 r. Wnioskodawczyni sprzedała nabytą w dniu 17 sierpnia 2011 r. nieruchomość wraz z udziałem w użytkowaniu wieczystym gruntu i w częściach wspólnych budynku z zamiarem przeznaczenia całej uzyskanej zapłaty ceny na budowę domu na działce gruntu nabytej w dniu 29 kwietnia 2011 r. Zamiar ten Wnioskodawczyni zadeklarowała w zeznaniu podatkowym PIT-39.

Wnioskodawczyni dysponuje dokumentami poniesienia wydatków: rachunki (faktury), przelewy bankowe, umowy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni dodała, że:

1. w dniu 17 sierpnia 2011 r. Wnioskodawczyni nabyła na podstawie umowy darowizny sporządzonej formie aktu notarialnego prawo własności do lokalu mieszkalnego nr … w budynku wielomieszkaniowym znajdującym się w … przy ul. … oraz udział we współwłasności części wspólnych w tym budynku;
2. działka, którą Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła znajduje się w … przy ul. …,
3. kredyt na budowę domu został zaciągnięty w banku mającym siedzibę w Polsce, tj. …, po przekształceniach własnościowych …;
4. z treści przelewów bankowych oraz umowy o prowadzenie rachunku bankowego wynika imię i nazwisko właściciela rachunku bankowego, a z samej treści przelewu - tytuł przelewu pieniędzy na rzecz kredytodawcy;
5. Wnioskodawczyni w trakcie dokonywania czynności opisanych w punktach od 1 do 4 pozostawała we wspólności majątkowej małżeńskiej i stan ten trwa do dzisiaj;
6. sprzedaż w dniu 27 lutego 2013 r. nieruchomości nie miała związku z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
7. z przychodu uzyskanego ze sprzedaży własności lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w części wspólnej budynku w dniu 27 lutego 2013 r. Wnioskodawczyni sfinansowała zakup materiałów budowlanych (cement, cegły), elementy trwale związane z konstrukcją budynku takie jak okna, drzwi i inne elementy stolarki budowlanej, elementy instalacji elektrycznej i hydraulicznej, pompę ciepła, piec grzewczy (kominek), ceramikę budowlaną.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wydatki sfinansowane z pieniędzy uzyskanych ze zbycia składników majątku odrębnego jednego ze współmałżonków i przeznaczonych na nabycie lub wybudowanie budynku mieszkalnego przeznaczonego do zamieszkania przez nich i członków ich rodziny stanowiącego własność wspólną małżonków są wydatkami na własny cel mieszkaniowy w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w pełnej kwocie wydatku, czy tylko do wysokości odpowiadającej udziałowi we współwłasności łącznej?
2. Czy dowód w postaci przelewu bankowego, z którego treści jednoznacznie wynika kwota zapłaty, przyczyna jej dokonania oraz odbiorca zapłaty, jest wystarczającym dowodem dokonania wydatku na własne cele mieszkaniowe i uznania tego wydatku za udokumentowany w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli przyczyna dokonania zapłaty zawiera się w treści pojęcia wydatku na własne cele mieszkaniowe?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, odnośnie pytania nr 1, z obowiązujących przepisów prawa nie wynika ograniczenie wydatków na własne cele mieszkaniowe tylko do wysokości odpowiadającej udziałowi we współwłasności nieruchomości, w której Wnioskodawczyni będzie zamieszkiwała i dlatego przysługuje Jej prawo do zwolnienia od podatku dochodowego dochodu ze zbycia nieruchomości lub praw majątkowych odpowiadającego pełnej kwocie poniesionego wydatku na własne cele mieszkaniowe. Nie ma także racjonalnych argumentów, aby twierdzić, że realizacja własnych celów mieszkaniowych nie może współistnieć z realizacją celów mieszkaniowych innych osób.

Ponadto art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wiąże prawo do zwolnienia od podatku dochodowego dochodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych jedynie z wydatkowaniem ich w odpowiedniej kwocie na własne cele mieszkaniowe w określonym w tym przepisie okresie czasu. Przepis nie określa w szczególności, czy wydatek ma być poczyniony na nabycie pełnej własności, czy udziału we współwłasności nieruchomości, na której będą realizowane własne cele mieszkaniowe. Z tego również powodu to, czy wydatek został poniesiony na nabycie pełnej własności, czy udziału we współwłasności przedmiotu służącego zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych jest okolicznością bez znaczenia przy ustalaniu prawa do zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, odnośnie pytania nr 2, udokumentowanie wydatku na własne cele mieszkaniowe jedynie przelewem bankowym, z treści którego wynikają strony transakcji, kwota oraz przyczyna dokonania przekazu pieniędzy, jeśli przyczyna ta ma oczywisty związek z wydatkami na własne cele mieszkaniowe, jest dokumentem wystarczającym, aby uznać ten wydatek za udokumentowany wydatek na własne cele mieszkaniowe. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówi jedynie o wydatkach udokumentowanych, nie narzucając jednocześnie sposobu udokumentowania wydatku.

Ponadto, art. 180 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stanowi, że jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec powyższego odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Zgodnie z przepisem art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Podstawowym elementem umowy darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do innego świadczenia w przyszłości. Przy czym to świadczenie drugiej strony nie musi mieć charakteru majątkowego, może być np. korzyścią osobistą. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony. Jeżeli podatnik dokonuje świadczenia, mając nadzieję uzyskania w zamian, w przyszłości jakiejś korzyści majątkowej lub osobistej, to nie można mówić o darowiźnie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest w związku małżeńskim, w którym obowiązuje majątkowa ustawowa wspólność małżeńska. W dniu 17 sierpnia 2011 r. Wnioskodawczyni nabyła na podstawie umowy darowizny sporządzonej w formie aktu notarialnego do majątku odrębnego lokal mieszkalny w budynku wielorodzinnym stanowiący odrębną nieruchomość, udział we współwłasności części budynku i urządzeń, które nie służą do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali oraz udział w użytkowaniu wieczystym gruntu, na którym znajduje się budynek. Lokal mieszkalny nr … w budynku wielomieszkaniowym znajduje się w … przy ul. …. W dniu 30 grudnia 2011 r. została zawarta umowa kredytu pomiędzy bankiem mającym siedzibę w Polsce oraz Wnioskodawczynią i Jej współmałżonkiem, na budowę domu. Zgodnie z umową, kredyt był przeznaczony na finansowanie budowy domu jednorodzinnego na niezabudowanej działce gruntu, którą Wnioskodawczyni wraz ze współmałżonkiem nabyli w dniu 29 kwietnia 2011 r. do wspólności ustawowej małżeńskiej na podstawie umowy kupna sporządzonej w formie aktu notarialnego. Dom jednorodzinny ma być wykorzystywany jako mieszkanie Wnioskodawczyni i Jej rodziny i nie służyć celom zarobkowym poprzez odpłatne udostępnianie jego powierzchni innym osobom. W dniu 27 lutego 2013 r. Wnioskodawczyni sprzedała nabytą w dniu 17 sierpnia 2011 r. nieruchomość wraz z udziałem w użytkowaniu wieczystym gruntu i w częściach wspólnych budynku z zamiarem przeznaczenia całej uzyskanej zapłaty ceny na budowę domu na działce gruntu nabytej w dniu 29 kwietnia 2011 r. Zamiar ten Wnioskodawczyni zadeklarowała w zeznaniu podatkowym PIT-39. Sprzedaż w dniu 27 lutego 2013 r. nieruchomości nie miała związku z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z przychodu uzyskanego ze sprzedaży własności lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w części wspólnej budynku w dniu 27 lutego 2013 r. Wnioskodawczyni sfinansowała zakup materiałów budowlanych (cement, cegły), elementy trwale związane z konstrukcją budynku takie jak okna, drzwi i inne elementy stolarki budowlanej, elementy instalacji elektrycznej i hydraulicznej, pompę ciepła, piec grzewczy (kominek), ceramikę budowlaną. Wnioskodawczyni dysponuje dokumentami poniesienia wydatków: rachunki (faktury), przelewy bankowe, umowy. Z treści przelewów bankowych oraz umowy o prowadzenie rachunku bankowego wynika imię i nazwisko właściciela rachunku bankowego, a z samej treści przelewu - tytuł przelewu pieniędzy na rzecz kredytodawcy. Wnioskodawczyni w trakcie dokonywania czynności opisanych we wniosku pozostawała we wspólności majątkowej małżeńskiej i stan ten trwa do dzisiaj.

Zatem dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność w dniu 27 lutego 2013 r., a więc przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego należy wskazać, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r., poz. 788). Zgodnie z treścią art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).

W myśl natomiast art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Zgodnie z art. 501 ww. Kodeksu, w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Z chwilą ustania wspólności ustawowej dochodzi do przekształcenia wspólności łącznej, a każdy z małżonków może rozporządzać swoim udziałem w majątku wspólnym, który według domniemania jest równy udziałowi drugiego współmałżonka.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie określonym w ust. 1 (do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym) podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W świetle art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena określona w umowie, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie natomiast do art. 22 ust. 6c powołanej ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadku i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d). Nadto zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Dochód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) może jednak na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podlegać zwolnieniu z opodatkowania. Stosownie do treści tego przepisu, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Dochód zwolniony należy zatem obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x (W/P)

gdzie:

D – dochód ze sprzedaży,

W – wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P – przychód ze sprzedaży.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
      
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
      
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
      
   4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
      
   5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego,
      -położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
2. wydatki poniesione na:
   1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c), na cele określone w pkt 1,
      
   2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
      
   3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)
      
      -w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.
   
   

Podkreślić należy, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalną treść przepisów. Stąd też korzystanie z omawianego zwolnienia przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa. Okolicznością decydującą o zastosowaniu powyższego zwolnienia jest więc m.in. przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub prawa wyłącznie na cele i w terminach określonych w tym przepisie. Przy tym enumeratywne wyliczenie wydatków mieszkaniowych, których realizacja powoduje zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży ma charakter wyczerpujący, a nie przykładowy.

Stwierdzić należy, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia określonego w przywołanym wcześniej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na własne cele mieszkaniowe wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy począwszy od dnia odpłatnego zbycia nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Ze zwolnienia tego wypływa daleko idąca konsekwencja zawarta w stwierdzeniu „własne cele mieszkaniowe”. Poprzedzenie wyrażenia „cele mieszkaniowe” przymiotnikiem „własne” świadczy o tym, że ustawodawca przewidując podstawę do zastosowania ww. zwolnienia i dopisując ten przymiotnik podkreślił, że celem nadrzędnym jest zwolnienie tylko takiego przychodu, który wydatkowany zostanie na zaspokojenie „własnych celów mieszkaniowych” rozumianych jako potrzeba zapewnienia sobie dachu nad głową. Tak więc uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy zwolnienie od podatku dochodowego w zamierzeniach ustawodawcy realizować ma cel, jakim jest zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych podatnika, a nie lokata kapitału lub zdobywanie źródła zarobkowania bądź zapewnienie dachu nad głową innym osobom niż podatnik. Wyraz „mieszkaniowe” w wyrażeniu „własne cele mieszkaniowe” należy odnosić podmiotowo do zamiaru zamieszkiwania związanego z różnymi sposobami wydatkowania przychodu, a nie do wydatkowania przychodu w znaczeniu jedynie przedmiotowym. Zamiarem ustawodawcy tworzącego zwolnienie przedmiotowe w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych było zachęcanie podatników do nabywania w miejsce zbywanych praw majątkowych czy nieruchomości, innych nieruchomości lub praw przeznaczonych do zaspokajania ich indywidualnych potrzeb mieszkaniowych. U podstaw omawianego zwolnienia legło założenie, że nie powinny być opodatkowane środki wydane na realizację własnego celu mieszkaniowego. Powyższe wnioski wynikają wprost z brzmienia przepisu normującego powyższe zwolnienie.

Z treści art. 21 ust. 25 pkt 2 ww. ustawy wyraźnie wynika też, że wydatkiem poniesionym na cel mieszkaniowy może być spłata kredytu oraz odsetek od kredytu zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia na cel określony w pkt 1. Innymi słowy ważny jest moment uzyskania przychodu i poniesienia wydatku. Środki przeznaczone na ww. cele mieszkaniowe, czyli m.in. na spłatę kredytu – muszą pochodzić ze sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność nabytego w sierpniu 2011 r. Istotne jest również, aby spłacany kredyt zaciągnięty był przed dniem uzyskania przychodu ze sprzedaży i aby kredyt ten zaciągnięty był przez osobę, która uzyskuje przychód ze sprzedaży. Oba te warunki zostały przez Wnioskodawczynię spełnione, gdyż Wnioskodawczyni zaciągnęła wspólnie z mężem kredyt na budowę budynku mieszkalnego, w którym wraz z rodziną zaspokaja własne cele mieszkaniowe w grudniu 2011 r., a więc przed sprzedażą lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębna własność.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r., poz. 583) – z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością – art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Stosownie natomiast do art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Jak wynika z art. 33 pkt 2 Kodeksu – do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił.

Powyższe przepisy określają charakter prawny majątkowej wspólności ustawowej małżonków jako współwłasności łącznej co znaczy, że udziały w tej wspólności nie są określone w okresie jej trwania. Inaczej mówiąc z bezudziałowego charakteru małżeńskiej wspólności ustawowej wynika bezudziałowy charakter współposiadania składników majątku wspólnego.

W świetle powyższego przepisu w sytuacji, gdy przychód uzyskany ze sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność i będącego majątkiem osobistym Wnioskodawczyni zostanie wydatkowany na budowę budynku mieszkalnego objętego współwłasnością małżeńską, na działce będącej ich własnością, w którym Wnioskodawczyni zaspokaja własne cele mieszkaniowe, to uzyskany ze sprzedaży dochód może w całości korzystać ze zwolnienia na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodać przy tym należy, że cel mieszkaniowy, o którym mowa powyżej zostanie spełniony w odniesieniu do całej kwoty wydatkowanej na cele wskazane w ustawie, bowiem w tym przypadku bez znaczenia pozostaje fakt, że środki pochodzące ze sprzedaży majątku odrębnego Wnioskodawczyni zostaną wydatkowane przez Wnioskodawczynię na budowę budynku mieszkalnego wspólnie z małżonkiem skoro czynność ta miała miejsce w momencie trwania związku małżeńskiego i istnienia pomiędzy małżonkami ustawowej wspólności majątkowej.

Wobec tego stanowisko Wnioskodawczyni z zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii dokumentowania wydatkowania środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości wskazać należy, że wydatki takie powinny być dla celów podatkowych udokumentowane rzetelnymi i wiarygodnymi dowodami.

Art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) jako dowód dopuszcza wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje ściśle określonego sposobu dokumentowania poniesionego wydatku. Z tego względu podatnik, który zamierza skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, powinien posiadać odpowiedni dokument potwierdzający wysokość poniesionych wydatków związanych z budową budynku mieszkalnego, który będzie podstawą do ustalenia kwoty podlegającej zwolnieniu.

Dowodem, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, który będzie dokumentował poniesienie wydatku na własne cele mieszkaniowe będzie dokument potwierdzający zapłatę za nabyte materiały budowlane i usługi związane z budową budynku mieszkalnego.

Niemniej jednak należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Organ podatkowy w drodze interpretacji indywidualnej nie może zagwarantować Wnioskodawczyni, że organ prowadzący postępowanie podatkowe nie zażąda innych dokumentów.

Wobec tego stanowisko Wnioskodawczyni z zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że przychód ze sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność nabytego w 2011 r. do majątku osobistego Wnioskodawczyni, pomniejszony o koszty uzyskania przychodu – zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy – podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym na podstawie art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże przychód ten w całości wydatkowany począwszy od dnia 27 lutego 2013 r., nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie (tj. do końca 2015 r.) na budowę budynku mieszkalnego w celu realizacji własnych potrzeb mieszkaniowych spowoduje, że uzyskany ze sprzedaży dochód będzie w całości zwolniony od opodatkowania na warunkach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odnosząc się do kwestii udokumentowania wydatku poniesionego na własne cele mieszkaniowe należy stwierdzić, że dowodami będą m.in. dokumenty wskazujące datę poniesienia wydatku, jego wysokość i rodzaj nabytego towaru lub usługi związanych z budową budynku mieszkalnego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.