Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPTPB2/415-137/12-3/KK
Data
2012.05.24
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi
Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Źródła przychodów --> Pojęcie przychodu
Słowa kluczowe
odsetki
pożyczka nieoprocentowana
przychód
umowa pożyczki
Istota interpretacji
Czy nieoprocentowana pożyczka podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
Wniosek ORD-IN 169 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2012 r. (data wpływu 27 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 27 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawczyni zamierza wziąć jedną lub kilka nieoprocentowanych pożyczek w łącznej wysokości xxx zł od jednej lub kilku osób fizycznych, które nie są z Nią spokrewnione. Spłata pożyczki/pożyczek przewidziana jest do 10 lat. Pożyczki te nie mają związku z prowadzoną działalnością gospodarczą przez żadną ze stron. Zostaną wykorzystane na zakup nieruchomości. Umowy zostaną zgłoszone właściwemu Urzędowi Skarbowemu w celu uiszczenia PCC w wysokości 2% wartości pożyczek.
W związku z powyższym zadano następujące pytania.
- Czy nieoprocentowana pożyczka/pożyczki zawarte pomiędzy osobami fizycznymi, o których mowa powyżej spowoduje powstanie nieodpłatnego świadczenia i będą wymagały od Wnioskodawczyni zapłaty podatku dochodowego od przychodu z tytułu niezapłaconych pożyczkodawcy odsetek...
- Jeśli konieczne jest zapłacenie takiego podatku, to jak się go rozlicza (kiedy, w jakiej wysokości, w jakim dokumencie)...
- Jak wówczas nalicza się oprocentowanie...
- Czy udzielenie nieoprocentowanej pożyczki powoduje jakiekolwiek skutki podatkowe dla pożyczkodawcy...
Przedmiotem interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie Nr 1, Nr 2 i Nr 3 wniosku. W zakresie odpowiedzi na pytanie Nr 4 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Zdaniem Wnioskodawczyni, w dniu 21 lutego 2012 r. uzyskała Ona informację w Krajowej Informacji Podatkowej, iż opisane przez Nią zdarzenie przyszłe jest obojętne podatkowo, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Poinformowano Wnioskodawczynię, że takie jest stanowisko organów podatkowych, co potwierdzałyby podane przez Nią interpretacje indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach. Należy jedynie opłacić podatek od czynności cywilnoprawnych zgłaszając pożyczkę we właściwym Urzędzie Skarbowym. Na gruncie Kodeksu cywilnego, umowa pożyczki jest umową nieodpłatną i Wnioskodawczyni uważa, że korzystanie przez Nią z nieoprocentowanego kapitału nie powinno zostać potraktowane przez organy skarbowe, jako przychód z nieodpłatnego świadczenia. Udzielenie nieoprocentowanej pożyczki nie powinno też powodować żadnych skutków podatkowych po stronie pożyczkodawcy.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 307 ze zm.), przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymywane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Nieodpłatne świadczenie w znaczeniu prawa podatkowego obejmuje nie tylko świadczenie w rozumieniu prawa cywilnego (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony), ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne oraz gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku mające konkretny wymiar finansowy. Przez umowę pożyczki, w świetle art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93 ze zm.), dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Umowa pożyczki może być udzielona nieodpłatnie lub odpłatnie, tj. za oznaczonym wynagrodzeniem w formie odsetek. Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, Wnioskodawczyni zamierza wziąć jedną lub kilka nieoprocentowanych pożyczek w łącznej wysokości xxx zł od jednej lub kilku osób fizycznych, które nie są z Nią spokrewnione. Spłata pożyczki/pożyczek przewidziana jest do 10 lat. Pożyczki te nie mają związku z prowadzoną działalnością gospodarczą przez żadną ze stron. Zostaną wykorzystane na zakup nieruchomości. Pożyczki zostaną zgłoszone właściwemu Urzędowi Skarbowemu w celu uiszczenia PCC w wysokości 2% wartości pożyczek. Z treści cytowanego art. 720 § 1 Kodeks cywilnego wynika, iż na gruncie Kodeksu cywilnego umowa pożyczki jest umową nieodpłatną. Niemniej jednak umowa ta może mieć charakter odpłatny. Odpłatność można ustalić w różny sposób, np. w postaci oprocentowania wyrażonego w pieniądzu, przeniesienia własności rzeczy oznaczonych co do tożsamości, zezwolenia na korzystanie z rzeczy, udziału w zysku osiągniętym przez pożyczkobiorcę. W sytuacji, gdy strony w umowie pożyczki zastrzegły brak odpłatności w postaci odsetek, to fakt ten nie rodzi skutków podatkowych w postaci uzyskania przez pożyczkobiorcę nieodpłatnego świadczenia. W konsekwencji, na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, otrzymanie pożyczki jest obojętne podatkowo. Zatem, stanowisko Wnioskodawczyni zawarte we wniosku, w zakresie pytania Nr 1, jest prawidłowe. Powyższe powoduje, że odpowiedź na pytania Nr 2 i Nr 3 jest bezprzedmiotowa. Ponadto tut. Organ wskazuje, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawczyni, jako występującej z wnioskiem. Nie wywołuje skutków prawnych dla pożyczkodawcy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.
|