Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4514-354/15/DP
z 23 listopada 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 2 października 2015 r. (data wpływu do Biura – 5 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie obowiązków płatnika powstałych z tytułu zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie obowiązków płatnika powstałych z tytułu zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W maju 2015 r. podpisany został w prowadzonej przez Wnioskodawczynię kancelarii notarialnej akt notarialny – umowa sprzedaży, w którym:

1.Pan X sprzedał Państwu AB niezabudowaną nieruchomość składającą się z działki nr 1 o powierzchni 0,6696 ha – składającej się z:

  • gruntów ornych klasy IVb – 0,3205 ha,
  • gruntów ornych klasy V – 0,2438 ha,
  • gruntów ornych klasy VI – 0,0566 ha,
  • nieużytków – 0,0487 ha,

2.Pan Y sprzedał (temu samemu) Państwu AB niezabudowaną nieruchomość składającą się z działki nr 2 o powierzchni 0,6887 ha – składającej się z:

  • gruntów ornych klasy IVb – 0,3308 ha,
  • gruntów ornych klasy V – 0,2580 ha,
  • gruntów ornych klasy VI – 0,0999 ha.

Obie działki nr 1 i nr 2 położone są w tej samej miejscowości.

Do aktu zostało przedłożone zaświadczenie z Gminy o położeniu przedmiotowych działek zgodnie z obowiązującym planem MPO, z którego wynikało, że działka nr 1 i działka nr 2 położone są w części w terenie produkcji, magazynów, składów i usług oznaczonych w planie symbolem P/U oraz w części w terenie kolejowym oznaczonym w planie symbolem KK.

Od ceny sprzedaży nieużytków wchodzących w skład działki nr 1 został pobrany 2% podatek od czynności cywilnoprawnych ponieważ cena ta została rozbita na cenę gruntów ornych i cenę nieużytków.

Od ceny pozostałych gruntów ornych (wszystkich) Wnioskodawczyni nie pobrała podatków ponieważ kupujący Państwo AB oświadczyli, że „w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, nabyte tym aktem grunty utworzą gospodarstwo rolne nabywcy”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w zaistniałej sytuacji prawidłowym jest, że od ceny nabycia gruntów ornych o powierzchni 0,6209 ha od Pana X (po odjęciu nieużytków) i od ceny nabycia gruntów ornych o pow. 0,6887 ha od Pana Y płatnik (Wnioskodawczyni) nie pobrał podatku od czynności cywilnoprawnych od kupujących Państwa AB?

Zdaniem Wnioskodawczyni, postąpiła ona prawidłowo, ponieważ art. 9 pkt 2 lit. a) stwierdza, że zwalnia się od podatku następujące czynności cywilnoprawne a to przeniesienie własności nieruchomości lub ich części (…) w drodze umów sprzedaży pod warunkiem, że w rozumieniu przepisów o podatku rolnym (…) utworzą gospodarstwo rolne będące własnością nabywcy – zaś takie zapewnienie Państwo AB złożyli w akcie notarialnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2015 r., poz. 626, ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Na podstawie art. 4 pkt 1 cyt. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym.

Stosownie do art. 10 ust. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego. Płatnicy obowiązani są uzależnić dokonanie czynności cywilnoprawnej od uprzedniego zapłacenia podatku (art. 10 ust. 3 ww. ustawy).

Z powyższego wynika, że notariusz ma obowiązek jako płatnik obliczyć, pobrać i wpłacić na rachunek właściwego urzędu skarbowego podatek od czynności cywilnoprawnych, dokonanych w formie aktu notarialnego.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 9 pkt 2 lit. a) ww. ustawy zwalnia się od podatku przeniesienie własności nieruchomości lub ich części, wraz z częściami składowymi, z wyjątkiem budynków mieszkalnych lub ich części znajdujących się na obszarze miast, w drodze umów sprzedaży, pod warunkiem, że w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, w chwili dokonania czynności, nabyte grunty stanowią gospodarstwo rolne albo utworzą gospodarstwo rolne lub wejdą w skład gospodarstwa rolnego będącego własnością nabywcy.

Zwolnienie zawarte w art. 9 pkt 2 lit. a) cyt. ustawy ma charakter warunkowy, co oznacza, że umowa sprzedaży będzie zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnych, tylko wtedy, gdy w rozumieniu ustawy o podatku rolnym, w chwili dokonania czynności, nabywany grunt będzie stanowił gospodarstwo rolne albo utworzy gospodarstwo rolne lub wejdzie w skład gospodarstwa rolnego będącego własnością nabywcy.

Przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie definiują pojęcia gospodarstwa rolnego, odsyłając w tej kwestii do przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U. z 2013 r., poz. 1381, ze zm.).

Zgodnie z art. 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

Art. 2 ust. 1 cyt. ustawy stanowi, że za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Stosownie natomiast do treści art. 2 ust. 2 ww. ustawy za działalność rolniczą uważa się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, roślin ozdobnych, grzybów uprawnych, sadownictwa, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego fermowego oraz chów i hodowlę ryb.

W myśl postanowień § 68 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. (Dz.U. z 2015 r., poz. 542) w sprawie ewidencji gruntów i budynków, użytki rolne dzielą się na:

  1. grunty orne, oznaczone symbolem – R,
  2. sady, oznaczone symbolem – S,
  3. łąki trwałe, oznaczone symbolem – Ł,
  4. pastwiska trwałe, oznaczone symbolem – Ps,
  5. grunty rolne zabudowane, oznaczone symbolem – Br,
  6. grunty pod stawami, oznaczone symbolem – Wsr,
  7. grunty pod rowami, oznaczone symbolem – W,
  8. grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, oznaczone symbolem – Lzr.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w maju 2015 r. podpisany został w prowadzonej przez Wnioskodawczynię kancelarii notarialnej akt notarialny – umowa sprzedaży, zgodnie z którym:

  1. Pan X sprzedał Państwu AB niezabudowaną nieruchomość składającą się z działki nr 1 o powierzchni 0,6696 ha – składającej się z gruntów ornych o łącznej powierzchni 0,6209 ha oraz z nieużytków o powierzchni 0,0487 ha,
  2. Pan Y sprzedał (temu samemu) Państwu AB niezabudowaną nieruchomość składającą się z działki nr 2 o łącznej powierzchni 0,6887 ha – składającej się z gruntów ornych.

Obie działki nr 1 i nr 2 położone są w tej samej miejscowości.

Od ceny sprzedaży nieużytków wchodzących w skład działki nr 1 został pobrany 2% podatek od czynności cywilnoprawnych ponieważ cena ta została rozbita na cenę gruntów ornych i cenę nieużytków.

Od ceny pozostałych gruntów ornych (wszystkich) Wnioskodawczyni nie pobrała podatku ponieważ kupujący Państwo AB oświadczyli, że „w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, nabyte tym aktem grunty utworzą gospodarstwo rolne nabywcy”.

W związku z powyższym, jeżeli w przedmiotowej sprawie nabyte przez Państwa AB w drodze umów kupna-sprzedaży nieruchomości – w chwili dokonania ich zakupu istotnie, jak wynika ze złożonego do aktu notarialnego oświadczenia, utworzą gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym, to należy uznać, że została spełniona przesłanka warunkująca zwolnienie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, określona w art. 9 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym na Wnioskodawczyni, jako płatniku podatku od czynności cywilnoprawnych nie ciążył obowiązek pobrania podatku od czynności cywilnoprawnych od transakcji kupna-sprzedaży w części dotyczącej nabycia przez Państwa AB gruntów ornych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj