Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/4511-480/15-4/MD
z 20 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2015 r. (data wpływu 10 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 października 2015 r. (data wpływu 26 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 8 października 2015 r., Nr IPTPB1/4511-480/15-2/MD, na podstawie art. 169 § 1 i w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 8 października 2015 r. (data doręczenia 14 października 2015 r.). Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek pismem z dnia 21 października 2015 r. (data wpływu 26 października 2015 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 21 października 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzący działalność gospodarczą pod firmą „....” (dalej: „....” lub „Wnioskodawca”) zajmuje się kompleksową ochroną odgromową obiektów. Kompleksowość oferty ochrony odgromowej sprowadza się do działań w zakresie ekspertyz, szkoleń, realizacji dostaw, reprezentowania czołówki producentów w tym zakresie. W związku z wykonywaniem powyższej działalności Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Dążąc do uatrakcyjnienia swojej oferty, a tym samym do zwiększenia przychodów Wnioskodawca planuje wdrożyć program lojalnościowy dla wszystkich swoich klientów (dalej: „Program lojalnościowy”).

Program lojalnościowy zostanie w całości uregulowany w regulaminie sporządzonym przez Wnioskodawcę. Program lojalnościowy skierowany jest dla osób dokonujących zakupów produktów znajdujących się w ofercie handlowej Wnioskodawcy. Celem Programu lojalnościowego jest nagradzanie klientów Wnioskodawcy nabywających Jego towary. Udział w Programie lojalnościowym będzie całkowicie dobrowolny i wolny od wszelkich opłat. Przedmiotowy program prowadzony będzie na terytorium Polski. W celu przystąpienia do Programu lojalnościowego każdy zainteresowany (dalej: „Uczestnik”) będzie zobligowany do zapoznania się z jego regulaminem oraz do wypełniania formularza rejestracyjnego, dostępnego do pobrania na stronie internetowej Organizatora lub u poszczególnych partnerów Wnioskodawcy i dostarczenia do firmy Wnioskodawcy lub poprzez wypełnienie Formularza Rejestracyjnego w formie elektronicznej, dostępnego na stronie internetowej Wnioskodawcy. Następnie po prawidłowej rejestracji Uczestnik otrzyma od Wnioskodawcy indywidualną kartę uczestnika oraz instrukcje dotyczące Programu lojalnościowego. Karty, które będą wydawane w ramach programu lojalnościowego, będą to karty debetowe typu charge (prepaid), których wydawcą będzie Bank Y. Wnioskodawca nie będzie ponosić odpowiedzialności za posłużenie się tą kartą przez osoby nieuprawnione, w szczególności w przypadku zgubienia karty przez Uczestnika.

Program lojalnościowy opierać się będzie o kupony rabatowe uprawniające Uczestników do otrzymania rabatu posprzedażowego. Wnioskodawca będzie umieszczać przedmiotowe kupony w opakowaniach swoich produktów. Każdy kupon zawierać będzie informację o liczbie punktów, która uprawniać będzie do otrzymania rabatu. Jeden punkt otrzyma określoną wartość wyrażoną w polskich złotych.

Zgromadzone kupony Uczestnik będzie mógł samodzielnie dostarczyć Wnioskodawcy, przesłać drogą elektroniczną ich numery lub zarejestrować je samodzielnie na stronie internetowej Wnioskodawcy.

Po zgromadzeniu puli punktów odpowiadających kwocie 200,00 zł Wnioskodawca zasili kartę otrzymaną wcześniej przez Uczestnika taką kwotą. Uczestnik będzie mógł wykorzystać w ten sposób otrzymane środki w dowolny sposób.

W piśmie z dnia 21 października 2015 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że:

1. Program lojalnościowy będzie miał związek z Jego promocją i reklamą,
2. Program lojalnościowy skierowany będzie do Jego klientów ostatecznych, tzn. podmiotów będących wykonawcami, korzystającymi z produktów, którymi handluje Wnioskodawca, a jednocześnie będącymi klientami hurtowni i sieci hurtowni zaopatrujących się bezpośrednio u Wnioskodawcy,
3. w Programie lojalnościowym nie będą brali udziału pracownicy Wnioskodawcy, bądź osoby pozostające z Nim w stosunku cywilnoprawnym. Regulamin Programu lojalnościowego wyklucza możliwość korzystania z Programu przez pracowników, osoby w jakikolwiek sposób zawodowo związane z firmą Wnioskodawcy oraz bezpośrednią rodzinę tych osób,
4. Program lojalnościowy nie będzie zawierał elementów sprzedaży premiowej, o której mowa w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

Czy w sytuacji, gdy kwota przyznanego doładowania na kartę przekroczy jednorazowo, tj. określonej osobie fizycznej w wyniku jednostkowego zdarzenia gospodarczego, kwotę w wysokości 200,00 zł, to na Wnioskodawcy ciążyć będą obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, tj. czy Wnioskodawca zobowiązany będzie do obliczenia, pobrania i wpłaty zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych każdorazowo w sytuacji opisanej powyżej, na rachunek bankowy właściwego Urzędu Skarbowego, zaś w sytuacji, gdy kwota przyznanego doładowania na kartę nigdy nie przekroczy jednorazowo, tj. określonej osobie fizycznej w wyniku jednostkowego zdarzenia gospodarczego, kwoty w wysokości 200,00 zł, to dany uczestnik Programu lojalnościowego Wnioskodawcy, korzystać będzie ze zwolnienia z podatku dochodowego, zawartego w dyspozycji przepisu art. 21 ust. 1 pkt 68a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez co na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, tj. nie będzie On zobowiązany do obliczenia, pobrania i wpłaty zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych każdorazowo, w sytuacji opisanej powyżej, na rachunek bankowy właściwego Urzędu Skarbowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawionym ostatecznie w uzupełnieniu wniosku, w sytuacji, gdy kwota przyznanego doładowania na kartę przekroczy jednorazowo, tj. określonej osobie fizycznej, w wyniku jednostkowego zdarzenia gospodarczego, kwotę w wysokości 200,00 zł, to na Wnioskodawcy ciążyć będą obowiązki informacyjne, tj. na mocy przepisu art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca zobowiązany będzie sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem przepisu art. 45ba ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania.

Zaś w sytuacji, gdy kwota przyznanego doładowania na kartę nigdy nie przekroczy jednorazowo, tj. określonej osobie fizycznej, w wyniku jednostkowego zdarzenia gospodarczego, kwoty w wysokości 200,00 zł, to dany uczestnik Programu lojalnościowego Wnioskodawcy korzystać będzie ze zwolnienia z podatku dochodowego, zawartego w dyspozycji przepisu art. 21 ust. 1 pkt 68a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez co na Wnioskodawcy nie będą ciążyły żadne dodatkowe obowiązki informacyjne, oraz żadne obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, tj. Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do obliczenia, pobrania i wpłaty zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych każdorazowo w sytuacji opisanej powyżej, na rachunek bankowy właściwego Urzędu Skarbowego.

Stosownie bowiem do przepisu art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Zważywszy więc, że przyznawane doładowanie, w ocenie Wnioskodawcy, winno być klasyfikowane jako tzw. przychody z innych źródeł, o których mowa w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to na mocy cytowanego wyżej przepisu art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, winien On sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem przepisu art. 45ba ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania.

Natomiast w sytuacji przeciwnej, gdy kwota przyznanego doładowania na kartę nigdy nie przekroczy jednorazowo, tj. określonej osobie fizycznej w wyniku jednostkowego zdarzenia gospodarczego, kwoty w wysokości 200,00 zł, to uczestnicy Programu lojalnościowego Wnioskodawcy korzystać będą ze zwolnienia z podatku dochodowego, zawartego w dyspozycji przepisu art. 21 ust. 1 pkt 68a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez co na Wnioskodawcy nie będą ciążyły żadne dodatkowe obowiązki informacyjne, oraz żadne obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, tj. Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do obliczenia, pobrania i wpłaty zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych każdorazowo w sytuacji opisanej powyżej na rachunek bankowy właściwego urzędu skarbowego.

Stosownie bowiem do cytowanego wyżej przepisu art. 21 ust. 1 pkt 68a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą - jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym. W rezultacie więc dla beneficjenta doładowania powstanie przychód korzystający ze zwolnienia przedmiotowego i tym samym na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek sporządzenia i przesłania informacji o jego wysokości, o którym mowa w przepisie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ustalenie wartości przychodu otrzymanego przez podatnika w postaci nieodpłatnego świadczenia reguluje art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym wartość pieniężną tego przychodu ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu,
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określono katalog źródeł przychodów, wyszczególniając m.in. inne źródła (pkt 9).

W myśl art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody z innych źródeł uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą – jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200,00 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

Zatem dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia decydujące jest spełnienie łącznie wszystkich warunków określonych w powołanym zwolnieniu, tj.:

• otrzymanie świadczenia nie jest uzależnione od dokonania przez otrzymującego jakiejkolwiek czynności na rzecz świadczeniodawcy (brak zobowiązania wzajemnego),
  

• świadczenie musi mieć charakter nieodpłatny,
  

• świadczenie nie jest nagrodą za określone zachowanie/wykonanie danej czynności,
  

• świadczenie musi pozostawać w związku z promocją lub reklamąświadczeniodawcy,
  

• jednorazowa wartość tego świadczenia nie może przekraczać 200,00 zł,
  

• świadczenie nie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby związanej z nim stosunkiem cywilnoprawnym.
  
  

Podstawową przesłanką omawianego zwolnienia jest otrzymanie od świadczeniodawcy nieodpłatnego świadczenia.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując zatem wykładni gramatycznej tego pojęcia, należy uznać, że jest to świadczenie „niewymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN 2003). Zatem, należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu.

Artykuł 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika świadczenie pieniężne od świadczeń otrzymanych w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. W kontekście tego przepisu określającego ogólną definicję przychodów, podkreślić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyróżnia następujące kategorie przychodów: pieniądze, wartości pieniężne, wartość otrzymanych świadczeń w naturze, nieodpłatne świadczenia. Zatem, z tego powodu zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy nie znajduje zastosowania do świadczenia wyrażonego w pieniądzu, co należy podkreślić.

Przedmiotowe zwolnienie w praktyce ma zastosowanie do nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych w ramach akcji promocyjno-reklamowych, w czasie których wręcza się drobne gadżety reklamowe i promocyjne (np. kalendarze, upominki i drobne prezenty), czy też wykonuje usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia.

Aby zatem stwierdzić, czy przekazywane nieodpłatne świadczenie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy, należy rozstrzygnąć, czy jest ono otrzymywane w ramach promocji lub reklamy świadczeniodawcy.

W prawie podatkowym brak jest definicji promocji. Wskazać jednak należy, że na potrzeby prawa podatkowego pod pojęciem promocji rozumieć należy ogół czynności związanych z oddziaływaniem na klientów i potencjalnych nabywców, polegających na dostarczaniu informacji, argumentacji, obietnic, a także zachęty, skłaniającej do nabywania oferowanych produktów i usług, jak również wytwarzających przychylną opinię o firmie.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają również definicji pojęcia reklama. W oparciu o definicje słownikowe można uznać, że reklama to rozpowszechnianie informacji o towarach i usługach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, w celu zachęty do nabywania towarów i korzystania z określonych usług. Reklama jest to oddziaływanie na zewnątrz na nieokreślonego kontrahenta, jest skierowana i dostępna potencjalnie dla wszystkich. Posiada zatem ogólny, anonimowy, powszechny, nieprywatny charakter.

Zasadą jednakże jest, że reklama i promocja są skierowane do faktycznych bądź potencjalnych odbiorców tych towarów lub usług w celu zachęcenia ich do dokonania zakupu.

Natomiast z treści art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, przesłać ją podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się kompleksową ochroną odgromową obiektów. Kompleksowość oferty ochrony odgromowej sprowadza się do działań w zakresie ekspertyz, szkoleń, realizacji dostaw, reprezentowania czołówki producentów w tym zakresie. Dążąc do uatrakcyjnienia swojej oferty, a tym samym do zwiększenia przychodów, Wnioskodawca planuje wdrożyć Program lojalnościowy dla wszystkich swoich klientów Ww. Program lojalnościowy zostanie w całości uregulowany w regulaminie sporządzonym przez Wnioskodawcę. Program lojalnościowy skierowany będzie dla osób dokonujących zakupów produktów znajdujących się w ofercie handlowej Wnioskodawcy. Celem Programu lojalnościowego będzie nagradzanie klientów Wnioskodawcy nabywających Jego towary. Udział w Programie lojalnościowym będzie całkowicie dobrowolny i wolny od wszelkich opłat. Przedmiotowy program prowadzony będzie na terytorium Polski. W celu przystąpienia do Programu lojalnościowego każdy zainteresowany będzie zobligowany do zapoznania się z jego regulaminem oraz do wypełniania formularza rejestracyjnego dostępnego do pobrania na stronie internetowej Organizatora lub u poszczególnych partnerów Wnioskodawcy i dostarczenia go do Niego lub poprzez wypełnienie Formularza Rejestracyjnego w formie elektronicznej, dostępnego na stronie internetowej Wnioskodawcy. Następnie po prawidłowej rejestracji Uczestnik otrzyma od Wnioskodawcy indywidualną kartę uczestnika oraz instrukcje dotyczące Programu lojalnościowego. Karty, które będą wydawane w ramach programu lojalnościowego, będą kartami debetowymi typu charge (prepaid), których wydawcą będzie Bank Y. Program lojalnościowy opierać się będzie o kupony rabatowe uprawniające Uczestników do otrzymania rabatu posprzedażowego. Wnioskodawca będzie umieszczać przedmiotowe kupony w opakowaniach swoich produktów. Każdy kupon zawierać będzie informację o liczbie punktów, która uprawniać będzie do otrzymania rabatu. Jeden punkt otrzyma określoną wartość wyrażoną w polskich złotych. Program lojalnościowy, jaki zamierza wprowadzić Wnioskodawca, będzie miał związek z Jego promocją i reklamą, a skierowany będzie do Jego klientów ostatecznych, tzn. podmiotów będących wykonawcami, korzystającymi z produktów, którymi handluje Wnioskodawca, a jednocześnie będącymi klientami hurtowni i sieci hurtowni zaopatrujących się bezpośrednio u Wnioskodawcy. Nie będą brali w nim udziału pracownicy Wnioskodawcy, osoby pozostające z Nim w stosunku cywilnoprawnym, osoby w jakikolwiek sposób zawodowo związane z firmą Wnioskodawcy oraz rodziny tych osób. Program lojalnościowy nie będzie zawierał elementów sprzedaży premiowej, o której mowa w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przenosząc przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe na grunt przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że aby zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych miało zastosowanie - jednorazowa wartość nieodpłatnego świadczenia otrzymanego w związku z promocją i reklamą nie może przekroczyć kwoty 200,00 zł. Ponadto, zwrócić należy uwagę, że powołane zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku pracy lub stosunku cywilnoprawnym oraz jeżeli otrzymane świadczenie jest uzależnione od dokonania przez otrzymującego jakichkolwiek czynności na rzecz świadczeniodawcy (świadczenie wzajemne).

Jak wynika z wniosku program lojalnościowy skierowany do klientów Wnioskodawcy, będzie miał związek z promocja i reklamą firmy Wnioskodawcy, nie będą w nim brali udziału Jego pracownicy, a także nie będzie zawierał elementów sprzedaży premiowej.

Zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy odnoszące się do przychodów z innych źródeł w postaci nieodpłatnych świadczeń uzyskiwanych w związku z promocją lub reklamą świadczeniodawcy stosuje się do przewidzianych w tym przepisie limitów i z zastrzeżeniem wskazanych w nim wyjątków. Przedmiotowym zwolnieniem będą zatem objęte nieodpłatne świadczenia przekazywane klientom Wnioskodawcy w postaci przyznanego doładowania na karcie uczestnika uprawniającej do otrzymania rabatu u Wnioskodawcy.

Biorąc zatem powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że wartość przyznanego doładowania na kartę uczestnika w wyniku prowadzonego przez Wnioskodawcę programu lojalnościowego o charakterze promocyjno – reklamowym, stanowić będzie nieodpłatne świadczenie, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, które jednak korzystać będzie ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy. W tej sytuacji na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika, ani obowiązki informacyjne wynikające z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w sytuacji, gdy wartość przyznanego doładowania będzie wyższa niż 200,00 zł, na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika, tj. nie będzie On zobowiązany do pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy, jednakże będzie na Nim ciążył obowiązek informacyjny wynikający z treści art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.