2015.11.17 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4515-110/15/AD
z 17 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 sierpnia 2015 r. (wpływ do Biura – 25 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zwolnienia przedmiotowego:

w części dotyczącej określenia terminu, od którego należy liczyć 5 letni okres, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od spadków i darowizn – jest nieprawidłowe,
w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od 1979 r. rodzice Wnioskodawcy prowadzili działalność gospodarczą pod firmą N. Głównym przedmiotem działalności jest produkcja i obrót wyrobami z metali szlachetnych, w tym głównie biżuterią. Przedsiębiorstwo to od momentu powstania wchodziło w skład majątku wspólnego rodziców Wnioskodawcy.

Matka Wnioskodawcy zmarła w dniu 9 sierpnia 2005 r. nie pozostawiając po sobie testamentu, wobec czego doszło do dziedziczenia ustawowego. O śmierci matki Wnioskodawcy. spadkobiercy dowiedzieli się w dniu zgonu. Do grona jej spadkobierców wchodzi Wnioskodawca, jego ojciec i siostra. Wszyscy spadkobiercy mieli wówczas pełną zdolność do czynności prawnych oraz nie istniały w stosunku do żadnego z nich podstawy do całkowitego ubezwłasnowolnienia.

W skład spadku wszedł udział wynoszący połowę ww. przedsiębiorstwa.

W związku z pozostawionym przez zmarłą spadkiem, żaden ze spadkobierców nie składał oświadczenia o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku. Nie toczyło się także nigdy postępowanie o stwierdzenie jego nabycia. Spadek po zmarłej nie został także w żaden sposób zgłoszony przez spadkobierców do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Aż do dnia dzisiejszego spadkobiercy nie wykonali zatem żadnej czynności związanej ze spadkiem po zmarłej.

Przedsiębiorstwo N. po śmierci matki Wnioskodawcy było w dalszym ciągu prowadzone przez ojca Wnioskodawcy, który czynił to w swoim imieniu oraz w imieniu swoich dzieci, w tym Wnioskodawcy. Od tego czasu przedsiębiorstwo rozwinęło swoją działalność i zwiększyło wartość rynkową.

Aktualnie spadkobiercy planują przeprowadzić postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nabycia spadku po zmarłej, a w dalszej kolejności dokonać działu spadku. Rozważają także sprzedaż części lub całości udziałów w spadku po zmarłej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia opisanego w art. 4 ust. 1pkt 10 ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu na dzień 9 lutego 2006 r.?
W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie pierwsze, czy warunek prowadzenia zakładu w stanie niepogorszonym przez co najmniej 5 lat od chwili stwierdzenia nabycia spadku zawarty w art. 4 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu na dzień 9 lutego 2006 rok, został już spełniony i tym samym rozporządzenie udziałem w spadku po przeprowadzeniu postępowania o stwierdzenie nabycia spadku nie spowoduje utraty wskazanego zwolnienia?

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 922 § 1 ustawy Kodeks cywilny, w brzmieniu na dzień śmierci matki Wnioskodawcy, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi czwartej. Art. 924 ustawy stanowi, że spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a zgodnie z art. 925 ww. ustawy, spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Art. 926 Kodeksu cywilnego zawiera źródła powołania do spadku określając, że może ono wynikać z ustawy albo z testamentu.

Matka nie pozostawiła po sobie testamentu, dlatego spadkobiercy zostali powołani do spadku na mocy ustawy. Zaliczają się oni do pierwszej grupy spadkobierców ustawowych, dlatego zgodnie z art. 931 cyt. ustawy każdy z nich dziedziczy w równych częściach, po 1/3 spadku. Każdy z nich nabył swój udział w spadku z chwilą jego otwarcia, a więc z chwilą śmierci zmarłej.

Zgodnie z art. 1012 Kodeksu cywilnego, spadkobierca może bądź przyjąć spadek bez ograniczenia odpowiedzialności za długi (przyjęcie proste), bądź przyjąć spadek z ograniczeniem tej odpowiedzialności (przyjęcie z dobrodziejstwem inwentarza), bądź też spadek odrzucić. Natomiast zgodnie z art. 1015 ustawy, oświadczenie o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku może być złożone w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swego powołania. Brak oświadczenia spadkobiercy w powyższym terminie jest jednoznaczny z prostym przyjęciem spadku. Jednakże, gdy spadkobiercą jest osoba niemająca pełnej zdolności do czynności prawnych albo osoba, co do której istnieje podstawa do jej całkowitego ubezwłasnowolnienia, albo osoba prawna, brak oświadczenia spadkobiercy w terminie jest jednoznaczny z przyjęciem spadku z dobrodziejstwem inwentarza.

W rozpatrywanej sprawie spadkobiercy po zmarłej nie złożyli oświadczeń o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku. O powołaniu do dziedziczenia dowiedzieli się w dniu śmierci spadkodawcy, a więc 9 sierpnia 2005 r. Wobec powyższego w dniu 9 lutego 2006 r. doszło do prostego przyjęcia spadku przez wszystkich spadkobierców.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, w brzmieniu na dzień 9 lutego 2006 r., podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie tytułem spadku przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 5 ww. ustawy stanowi, że obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Stosownie do treści art. 6 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy, w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia powstaje on z chwilą przyjęcia spadku.

Dnia 1 stycznia 2007 r. weszła w życie nowelizacja ustawy o podatku od spadków i darowizn wprowadzona ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z tą ustawą uchylono zwolnienie uregulowane w art. 4 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jednakże zgodnie z treścią przepisów przejściowych ujętych w art. 3 ustawy nowelizującej, do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia wżycie niniejszej ustawy.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od spadków darowizn, zwalnia się od podatku nabycie przez małżonka lub zstępnych w drodze spadku lub darowizny zakładu wytwórczego, budowlanego, handlowego, usługowego lub jego części, pod warunkiem, że zakład ten będzie prowadzony przez nabywcę w stanie niepogorszonym przez okres co najmniej 5 lat od dnia przyjęcia spadku lub darowizny. Niedotrzymanie tych warunków powoduje utratę zwolnienia od podatku, z wyjątkiem niemożności dalszego prowadzenia tej działalności na skutek zdarzeń losowych. W wypadkach tych podatek obniża się proporcjonalnie do okresu prowadzenia działalności przez spadkobiercę lub obdarowanego. Wobec woli skorzystania z niniejszego zwolnienia spadkobiercy powinni złożyć stosowne oświadczenia woli o prowadzenia zakładu w stanie niepogorszonym przez co najmniej 5 lat.

Zdaniem Wnioskodawcy, zwolnienie uregulowane w art. 4 ust. 1 pkt 10 ustawy miało na celu umożliwić nieodpłatne przekazanie dorobku gospodarczego dokonywane na rzecz wymienionych w tym przepisie członków najbliższej rodziny (zstępnych i małżonka), w celu kontynuowania działalności.

Analiza treści ww. przepisu prowadzi do wniosku, iż zwolnienie ma zastosowanie, jeżeli równocześnie spełnione zostaną następujące przesłanki:

przedmiot nabycia w drodze spadku stanowi zakład wytwórczy, budowlany, handlowy, usługowy lub jego część,
nabycie następuje między wskazanymi podmiotami tj. spadkodawcą a jego małżonkiem lub jego zstępnymi,
nabyty zakład będzie prowadzony w stanie niepogorszonym przez okres co najmniej 5 lat od dnia przyjęcia spadku.

Warunkiem jego skorzystania nie jest złożenie sformalizowanego oświadczenia, lecz obiektywne zaistnienie w przyszłości, przez okres 5 lat, pewnego zdarzenia faktycznego, polegającego na prowadzeniu zakładu w stanie niepogorszonym.

Zdaniem Wnioskodawcy, samo pojęcie „zakład wytwórczy, budowlany, handlowy, usługowy” winno być rozumiane szeroko, tj. jako zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, a zatem dla ustalenia podstawy opodatkowania przy dziedziczeniu zakładu konieczne jest ustalenie m.in. wartości jego wyposażenia (urządzeń, produktów, materiałów). Natomiast pojęcie „prowadzenie w stanie niepogorszonym” odnosić się powinno do substancji majątkowych zakładu, a nie wyników prowadzonej w tym zakładzie działalności gospodarczej (vide: Z. Ofiarski, komentarz do art. 4 [w:] Ustawa o podatku od spadków i darowizn. Komentarz, ABC 2002). Natomiast samo „prowadzenie zakładu” nie musi oznaczać samodzielnego wykonywania działalności związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Może polegać również na powierzeniu tych czynności innej osobie.

Nabyty spadek nie został jednak nigdy zgłoszony do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. W związku z tym należy wziąć także pod uwagę treść art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu z chwili nabycia spadku, który stanowi, że jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy, powstaje z chwilą sporządzenia pisma. Jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.

Odnosząc treść powyższych przepisów do rozpatrywanej sytuacji stwierdzić należy, że w związku z tym, że nabycie – spadku przez spadkobierców nastąpiło z chwilą śmierci spadkodawcy, to do jego nabycia stosować należy przepisy obowiązujące przed wskazaną nowelizacją. Możliwe zatem jest skorzystanie przez wnioskodawcę ze zwolnienia uregulowanego w art. 4 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, jeśli spełnione są ku temu warunki.

Warunki te, jak wspomniano wcześniej, są następujące:

przedmiot nabycia w drodze spadku stanowi zakład wytwórczy, budowlany, handlowy, usługowy lub jego część,
nabycie następuje między wskazanymi podmiotami tj. spadkodawcą a jego małżonkiem lub jego zstępnymi,
nabyty zakład będzie prowadzony w stanie niepogorszonym przez okres co najmniej 5 lat od dnia przyjęcia spadku.

W ocenie Wnioskodawcy wszystkie warunki do skorzystania ze zwolnienia są spełnione. Przedmiotem nabycia w drodze spadku była bowiem połowa przedsiębiorstwa prowadzonego pod firmą N. Jest to zakład wytwórczo-handlowy zajmujący się zarówno produkcją jak i obrotem biżuterią. Ponadto nabycie wskazanej części zakładu nastąpiło pomiędzy spadkodawczynią a jej małżonkiem i dwojgiem dzieci, a więc zachowany jest krąg nabywców uprawnionych do skorzystania z tego zwolnienia. Ponadto zakład od momentu jego nabycia przez spadkobierców jest nadal prowadzony przez małżonka zmarłej, który czyni to zarówno w swoim imieniu jak i swoich dzieci. W konsekwencji, do dnia dzisiejszego jest on prowadzony przez spadkobierców w stanie niepogorszonym. Pięcioletni okres wskazany w zwolnieniu, w trakcie którego konieczne jest prowadzenie zakładu w stanie niepogorszonym minął w dniu 9 lutego 2011 r.

Nie ma znaczenia dla niniejszej sprawy, że w przypadku przeprowadzenia postępowania o stwierdzenie nabycia spadku obowiązek podatkowy powstanie na nowo w chwili uprawomocnienia się postanowienia stwierdzającego nabycie spadku, stosownie do dyspozycji artykułu 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Do rzeczy i praw nabytych przed dniem 1 stycznia 2007 r., jak już wspomniano wcześniej, stosuje się przepisy obowiązujące w dniu nabycia. Spadkobiercy będą mogli zatem skorzystać ze zwolnienia uregulowanego w art. 4 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Warto także zauważyć, że art. 4 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy wyraźnie stanowi, iż zakład, który wszedł w skład spadku powinien być prowadzony przez okres co najmniej 5 lat od dnia przyjęcia spadku. Przyjęcie spadku nastąpiło z mocy ustawy 9 lutego 2006 r., wraz z upływem terminu na złożenie oświadczeń o przyjęciu lub odrzuceniu spadku. Jako, że zwolnienie to jest uzależnione od zaistnienia w przyszłości warunku polegającego na obiektywnym wystąpieniu pewnego zdarzenia faktycznego, polegającego na prowadzeniu zakładu w stanie niepogorszonym przez okres 5 lat od dnia przyjęcia spadku, uznać należy, że warunek ten został dawno ziszczony. Wobec powyższego, spadkobiercy, nawet w przypadku przeprowadzenia postępowania o stwierdzenie nabycia spadku i tym samym powstania na nowo obowiązku podatkowego, będą mogli rozporządzać swoim udziałem w spadku bez obawy utraty zwolnienia. Warunek, od którego prawodawca uzależnił możliwość skorzystania ze zwolnienia został spełniony 9 lutego 2011 r. Dla liczenia pięcioletniego terminu nie ma znaczenia chwila przeprowadzenia postępowania o stwierdzenie nabycia spadku, a jedynie chwila jego przyjęcia.

Podsumowując, spadkobiercy po przeprowadzeniu postępowania o stwierdzenie nabycia spadku, będą mieli obowiązek zgłosić to nabycie do właściwego naczelnika urzędu skarbowego w ciągu miesiąca od uprawomocnienia się orzeczenia w tej kwestii, jednak będą mogli skorzystać ze zwolnienia zawartego w art. 4 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Ponadto, warunek prowadzenia zakładu przez co najmniej 5 lat od dnia przyjęcia spadku został już spełniony. Tym samym, jeśli spadkobiercy po stwierdzeniu nabycia spadku będą chcieli sprzedać przypadający im udział w spadku i przestaną dalej prowadzić odziedziczony zakład, nie utracą wskazanego zwolnienia. Termin 5-letni liczony jest bowiem od chwili przyjęcia spadku, a to nastąpiło 9 lutego 2006 r.

O takim rozumieniu wskazanych przepisów świadczy także cel ustanowionego w art. 4 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od spadów i darowizn zwolnienia, którym było wyłączenie spod opodatkowania nabycia dorobku gospodarczego, które jest dokonywane na rzecz wymienionych w tym przepisie członków najbliższej rodziny, tj. zstępnych i małżonka, w celu kontynuowania działalności.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie należy zaznaczyć, iż w związku z tym, że opisane we wniosku nabycie w drodze spadku nastąpiło w dniu 9 sierpnia 2005 r. w niniejszej sprawie zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. Zgodnie bowiem z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2006 r. Nr 222, poz. 1629, ze zm.) do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2004 r., Nr 142, poz. 1514, ze zm.) podatkowi temu podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem spadku.

Stosownie do treści art. 4 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku nabycie przez małżonka lub zstępnych w drodze spadku lub darowizny zakładu wytwórczego, budowlanego, handlowego, usługowego lub jego części, pod warunkiem, że zakład ten będzie prowadzony przez nabywcę w stanie niepogorszonym przez okres co najmniej 5 lat od dnia przyjęcia spadku lub darowizny; niedotrzymanie tych warunków powoduje utratę zwolnienia od podatku, z wyjątkiem niemożności dalszego prowadzenia tej działalności na skutek zdarzeń losowych; w wypadkach tych podatek obniża się proporcjonalnie do okresu prowadzenia działalności przez spadkobiercę lub obdarowanego.

Z treści wniosku wynika, że od 1979 r. rodzice Wnioskodawcy prowadzili działalność gospodarczą pod firmą N. Głównym przedmiotem działalności jest produkcja i obrót wyrobami z metali szlachetnych, w tym głównie biżuterią. Przedsiębiorstwo to od momentu powstania wchodziło w skład majątku wspólnego rodziców Wnioskodawcy.

Matka Wnioskodawcy zmarła w dniu 9 sierpnia 2005 r. nie pozostawiając po sobie testamentu, wobec czego doszło do dziedziczenia ustawowego.

Z uregulowań zawartych w ww. art. 4 ust. 1 pkt 10 wynika, że dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia jak również dla zachowania prawa do ulgi zakład musi być prowadzony:

przez nabywcę,
w stanie niepogorszonym,
przez okres pięciu lat od dnia przyjęcia spadku.

W przypadku niedotrzymania tego warunku następuje utrata zwolnienia od podatku. Wyjątkiem jest niemożność dalszego jej prowadzenia na skutek zdarzeń losowych. W takich wypadkach podatek obniża się proporcjonalnie do okresu prowadzenia działalności przez spadkobiercę.

Użyty przez ustawodawcę w powyższej regulacji zwrot „zakład wytwórczy, budowlany, handlowy, usługowy” powinien być rozumiany szeroko, tj. jako zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zatem w konstrukcji pojęcia „zakład” mieszczą się zarówno środki trwałe, środki pienienie, zobowiązania, środki i prawa materialne związane z prowadzoną przez spadkodawcę działalnością gospodarczą.

Zwolnienie od podatku miało na celu zachowanie korzystnych z gospodarczego punktu widzenia zakładów wcześniej prowadzonych przez spadkodawców. Przy takim założeniu uzasadniony jest pogląd, że nie tylko osobista praca spadkobiercy w zakładzie daje podstawy do zwolnienia, ale każde kontynuowanie przez niego wcześniejszej działalności gospodarczej spadkodawcy.

Nie można zatem przyjąć, w sytuacji, kiedy spadkobiercy nadal utrzymują w ruchu odziedziczony zakład, lecz w nim osobiście nie pracują z powodu braku kwalifikacji, wieku, stanu zdrowia, czy też innych przyczyn, aby nie „prowadzili” oni zakładu w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 10.

W myśl art. 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16 poz. 93, ze zm.), spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy (art. 924 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 1015 § 1 ww. ustawy, oświadczenie o przyjęciu lub o odrzuceniu spadku może być złożone w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swego powołania. Natomiast § 2 tego artykułu stanowi, że brak oświadczenia spadkobiercy w powyższym terminie jest jednoznaczny z prostym przyjęciem spadku. Jednakże, gdy spadkobiercą jest osoba nie mająca pełnej zdolności do czynności prawnych albo osoba, co do której istnieje podstawa do jej całkowitego ubezwłasnowolnienia, albo osoba prawna, brak oświadczenia spadkobiercy w terminie jest jednoznaczny z przyjęciem spadku z dobrodziejstwem inwentarza.

Określony w ww. przepisie okres sześciu miesięcy wskazuje jedynie termin, w czasie którego spadkobierca może złożyć oświadczenie o przyjęciu lub odrzuceniu spadku, przy czym Wnioskodawca może:

przyjąć spadek wprost tzn. bez ograniczenia odpowiedzialności za długi spadkowe,
przyjąć spadek z dobrodziejstwem inwentarza, tzn. z ograniczeniem odpowiedzialności za długi spadkowe do wartości spadku,
odrzucić spadek.

Złożenie powyższego oświadczenia nie zmienia jednak faktu, że samo przyjęcie spadku może nastąpić najwcześniej już z chwilą śmierci spadkodawcy, późniejsze oświadczenie wpływa jedynie na zakres odpowiedzialności za długi spadkowe.

Zatem pięcioletni termin, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn należy liczyć w tej sprawie od dnia śmierci spadkodawcy.

Należy zaznaczyć, że termin nabycia spadku nie jest tożsamy z datą powstania obowiązku podatkowego. Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizny obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze dziedziczenia – z chwilą przyjęcia spadku. Stosownie do zapisu art. 6 ust. 4 ustawy jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. Gdy nabycie w drodze darowizny nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przed organem podatkowym na okoliczność dokonania tej darowizny.

Stosownie do treści art. 17a ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania. Obowiązek składania zeznań podatkowych nie dotyczy przypadków, w których podatek jest pobierany przez płatnika (art. 17a ust. 2 cyt. ustawy).

W związku z powyższym Wnioskodawca winien złożyć w ciągu miesiąca od powstania obowiązku podatkowego (uprawomocnienia się orzeczenia stwierdzającego nabycie spadku) zeznanie podatkowe o nabyciu spadku.

Biorąc powyższe pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania ze zwolnienia opisanego w art. 4 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Rację ma również Wnioskodawca twierdząc, że dla niniejszej sprawy nie ma znaczenia, że w przypadku przeprowadzenia postępowania o stwierdzenie nabycia spadku obowiązek podatkowy powstanie na nowo w chwili uprawomocnienia się postanowienia stwierdzającego nabycie spadku.

Jeżeli – jak twierdzi Wnioskodawca – przedsiębiorstwo do dnia dzisiejszego prowadzone jest przez spadkobierców w stanie nie pogorszonym, wówczas warunek, od którego prawodawca uzależnił możliwość skorzystania ze zwolnienia został spełniony. Dla liczenia pięcioletniego terminu nie ma znaczenia bowiem chwila przeprowadzenia postępowania o stwierdzenie nabycia spadku, a jedynie chwila jego przyjęcia.

Tym samym rozporządzanie masą spadkową po przeprowadzeniu postępowania o stwierdzenie nabycia spadku nie spowoduje utraty wskazanego zwolnienia.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy:

jest nieprawidłowe – w części dotyczącej określenia terminu, od którego należy liczyć 5 letni okres, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od spadków i darowizn,
jest prawidłowe – w pozostałym zakresie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie wskazuje się, iż organ podatkowy rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w granicach zdarzenia przedstawionego we wniosku przez Wnioskodawcę. Organ podatkowy nie ocenia zgodności opisu zdarzenia sformułowanego we wniosku z rzeczywistością. Jeżeli zdarzenie przedstawione we wniosku nie odpowiada rzeczywistości, interpretacja nie wywołuje skutków prawnych.

Końcowo wskazać należy, iż przedmiotowa interpretacja – zgodnie ze złożonym wnioskiem została wydana wyłącznie dla Wnioskodawcy. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualną).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin