2015.06.03 - Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-368/15/ENB
z 3 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2015 r. (data wpływu 6 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych świadczeń dokonywanych na rzecz klientów banku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych świadczeń dokonywanych na rzecz klientów banku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest bankiem z siedzibą w Polsce, wykonującym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności bankowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz.U. z 2015 r., poz. 128).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, prowadzi akcje promocyjne dla klientów banku będących osobami fizycznymi nieprowadzącymi działalności gospodarczej. Bank podejmuje różnego rodzaju działania, które mają na celu uatrakcyjnienie oferowanych usług. Bank zamierza prowadzić takie akcje promocyjne również w przyszłości.

W ramach oferty banku klienci zawierający umowę rachunku bankowego, umowę kredytu, umowę pożyczki lub umowę lokaty terminowej, mogą uzyskać możliwość:

otrzymania kredytu lub pożyczki z obniżoną prowizją lub bez prowizji,
skorzystania z tzw. okresu bezodsetkowego,
płacenia obniżonych opłat np. za prowadzenie rachunków lub za używanie kart płatniczych,
otrzymania zwrotu części zapłaconych na rzecz banku odsetek od kredytu, w przypadku spełnienia określonych warunków dotyczących w szczególności terminowego regulowania zobowiązań wobec banku.

Ponadto bank oferuje szczególne warunki umów klientom, którzy jednocześnie nabywają kilka produktów oferowanych przez bank. Przykładowo taka oferta może polegać na oferowaniu niższej niż standardowa marży lub prowizji przy kredycie hipotecznym dla klientów, którzy jednocześnie zawrą z bankiem umowę dotyczącą rachunku karty kredytowej lub przystąpią jednocześnie do produktu oszczędnościowego oferowanego przez bank.

Warunki skorzystania z oferowanych akcji promocyjnych określone są w odpowiednich regulaminach promocji bądź w regulaminach produktów bankowych objętych daną promocją i są dostępne dla wszystkich potencjalnych klientów spełniających określone w tych regulaminach warunki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z opisanymi promocjami po stronie klientów powstanie przysporzenie majątkowe (przychód), od którego bank jako płatnik powinien pobrać zryczałtowany podatek dochodowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, rabaty przyznawane klientom w ramach promocji będących przedmiotem niniejszego wniosku, w tym rabaty przyznawane w formie zwrotu części zapłaconych przez klienta odsetek, które są dostępne na takich samych warunkach dla wszystkich potencjalnych klientów nie prowadzą do powstania po stronie klientów przysporzenia majątkowego, które mogłoby zostać uznane za przychód podlegający opodatkowaniu na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Możliwość skorzystania z promocji, opisanych w stanie faktycznym, dostępna jest dla wszystkich klientów, którzy spełnią określone regulaminem warunki. Skorzystanie z promocji powoduje, że cena, jaką klienci płacą na rzecz banku za świadczone przez bank usługi ulega obniżeniu. Promocja taka stanowi więc rodzaj rabatu przyznanego przez bank, polegającego np. obniżeniu wysokości określonej opłaty wynikającej z tabeli opłat czy rezygnacji z opłat lub odsetek przez pewien okres.

Zdaniem banku formą rabatu jest także dokonywany przez Bank zwrot klientowi części zapłaconych przez klienta odsetek od kredytu. Rabat może być bowiem przyznany przed otrzymaniem wynagrodzenia lub po jego otrzymaniu (jeżeli przyznanie rabatu uzależnione jest od spełnienia określonego warunku, takiego jak np. terminowe regulowanie przez klienta płatności, to wówczas przyznanie rabatu może mieć miejsce po otrzymaniu wynagrodzenia przez udzielającego rabatu). W ujęciu ekonomicznym oba rodzaje rabatu mają tożsamy skutek, tj. powodują zmniejszenie kwoty wynagrodzenia należnego bankowi z tytułu świadczonej usługi. Takie podejście, znajduje potwierdzenie w argumentacji zawartej w uchwale siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 czerwca 2012 r. (sygn. akt: I FPS 2/12). Choć powyższa uchwała dotyczyła kwestii opodatkowania premii pieniężnych na gruncie podatku od towarów i usług, to zawarte w niej tezy dotyczące oceny charakteru ekonomicznego rabatu mają zdaniem banku uniwersalne znaczenie.

Przyznanie przez bank klientom rabatów opisanych w stanie faktycznym, przekłada się na obniżenie ceny, jaką klienci płacą za świadczone przez bank usługi w okresie trwania umowy, ale nie oznacza to, że klient otrzymuje jakiekolwiek świadczenie, które mogłoby stanowić dla niego źródło przysporzenia.

Powyższe podejście, zgodnie z którym sam fakt przyznania rabatu klientowi przez dostawcę towaru lub usługi nie powoduje powstania przychodu po stronie klienta potwierdzają liczne indywidualne interpretacje prawa podatkowego wydawane przez Ministra Finansów oraz orzeczenia sądów administracyjnych.

Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w indywidualnej interpretacji z dnia 11 września 2014 r. sygn. IPPB2/415-488/14-2/MG potwierdził, że „skutkiem udzielenia rabatu jest obniżenie ceny, które nie wiąże się z otrzymaniem przez kupującego nieodpłatnego świadczenia ani powstaniem po jego stronie przychodu do opodatkowania”. Podobne stanowisko prezentują w tej kwestii także sądy administracyjne, przykładowo Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 14 stycznia 2010 r. sygn. akt III SA/Wa 1683/09 stwierdził, że „nie mamy do czynienia z żadnym trwałym przysporzeniem majątku osoby, która ewentualnie skorzysta z programu „R”. Brak takiego przysporzenia wynika właśnie z tego faktu, że „korzyść”, jaką nabywca odniesie z nabycia określonej ilości towaru za mniejszą cenę, albo większej ilości towaru za cenę stosowaną poza programem rabatowym, będzie pozorna”.

Wnioskodawca zaznacza, że w przedstawionym stanie faktycznym, możliwość uzyskania rabatów dostępna jest dla wszystkich potencjalnych klientów spełniających określone kryteria. Nie można natomiast uznać, iż rabat skierowany został do indywidualnie określonego adresata ze względu na jego indywidualną, szczególną i niepowtarzalną cechę.

Reasumując akcje promocyjne skutkują przyznaniem przez bank opisanych rodzajów rabatów, nie wiążą się z otrzymaniem przez klientów przysporzenia, które powinno podlegać opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Na powyższą kwalifikację w ocenie Wnioskodawcy nie wpływa wprowadzenie do ustawy art. 30 ust. 1 pkt 4b, na mocy którego, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu świadczeń otrzymanych od banków, spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych lub instytucji finansowych w rozumieniu odrębnych przepisów, w związku z promocjami oferowanymi przez te podmioty - w wysokości 19% świadczenia. Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, powyższy przepis nie będzie mieć zastosowania, ponieważ w związku z opisanymi promocjami kierowanymi przez bank do klientów, klienci ci nie otrzymują żadnych świadczeń, które mogłyby zostać opodatkowane zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy wskazuje bowiem wyłącznie sposób opodatkowania oraz stawkę dla nieodpłatnych świadczeń (częściowo odpłatnych świadczeń), o których mowa w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro zatem klienci nie otrzymują świadczeń, o których mowa w art. 11, to art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy nie powinien znaleźć zastosowania do promocji opisanych we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 , art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle powyższego, za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych uznaje się natomiast, iż nieodpłatne świadczenie obejmuje działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określono katalog źródeł przychodów, wyszczególniając m.in. inne źródła (pkt 9).

W myśl art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody z innych źródeł, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 4b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzonego z dniem 1 stycznia 2015 r. ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2014 r. poz. 1328) od dochodów z tytułu świadczeń otrzymanych od banków, spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych lub instytucji finansowych w rozumieniu odrębnych przepisów, w związku z promocjami oferowanymi przez te podmioty pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 19% świadczenia.

Na podstawie art. 41 ust. 4 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w ust. 1 (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13 i 14 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest bankiem z siedzibą w Polsce, wykonującym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej czynności bankowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe.

W ramach oferty banku klienci zawierający umowę rachunku bankowego, umowę kredytu, umowę pożyczki lub umowę lokaty terminowej, mogą uzyskać możliwość:

otrzymania kredytu lub pożyczki z obniżoną prowizją lub bez prowizji,
skorzystania z tzw. okresu bezodsetkowego,
płacenia obniżonych opłat np. za prowadzenie rachunków lub za używanie kart płatniczych,
otrzymania zwrotu części zapłaconych na rzecz banku odsetek od kredytu, w przypadku spełnienia określonych warunków dotyczących w szczególności terminowego regulowania zobowiązań wobec banku.

Rabat, zgodnie ze słownikowym znaczeniem tego pojęcia oznacza zniżkę, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru lub usługi, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru jednorazowo lub w określonym czasie (Słownik Języka Polskiego PWN R-Z, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996). W praktyce udzielenie rabatu polega więc na obniżeniu ceny zakupu usług lub towarów.

Natomiast ceną, zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2013r., poz. 385) jest wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę.

W sytuacji zatem, gdy cena towarów lub usług ulega zmniejszeniu, zapłacona kwota uwzględniająca przysługujący rabat, dla nabywcy stanowi rzeczywistą cenę zakupu towarów lub usług. Przy czym wyjaśnić należy, że w przypadku rabatu nie zawsze występuje przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rabat jest bowiem neutralny podatkowo w sytuacji, gdy krąg uprawnionych do zakupów z rabatem jest potencjalnie nieograniczony. Nie istnieje bowiem wtedy możliwość przypisania przychodu określonej osobie.

Jak wskazał Wnioskodawca prowadzi akcje promocyjne dla klientów, polegające na możliwości zmniejszenia odpłatności ponoszonej przez klienta z tytułu nabywania bądź korzystania z określonych produktów i usług oferowanych przez bank. Klienci którzy zawierają umowę rachunku bankowego, umowę kredytu, umowę pożyczki lub umowę lokaty terminowej, mogą uzyskać bowiem możliwość:

otrzymania kredytu lub pożyczki z obniżoną prowizją lub bez prowizji,
skorzystania z tzw. okresu bezodsetkowego,
płacenia obniżonych opłat np. za prowadzenie rachunków lub za używanie kart płatniczych,
otrzymania zwrotu części zapłaconych na rzecz banku odsetek od kredytu, w przypadku spełnienia określonych warunków dotyczących w szczególności terminowego regulowania zobowiązań wobec banku.

Ponadto klientom, którzy jednocześnie nabywają kilka produktów oferowanych przez bank może być zaoferowana np. niższa niż standardowa marża lub prowizja przy kredycie hipotecznym.

W sytuacji zatem, gdy warunki skorzystania z rabatów polegających na obniżeniu odpłatności ponoszonej za nabycie i korzystanie z usług oferowanych przez Wnioskodawcę są dostępne dla wszystkich potencjalnych klientów spełniających określone w regulaminach warunki, to przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych u osób biorących udział w opisanych we wniosku akcjach promocyjnych nie powstanie.

W konsekwencji, korzystanie na jednakowych warunkach z rabatów przez nieograniczone grono osób nie powoduje powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym na Wnioskodawcy w przedstawionej we wniosku sytuacji nie ciąży obowiązek pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego.

Końcowo wskazać należy, że wydając na podstawie art. 14b Ordynacji podatkowej interpretację indywidualną organ podatkowy opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, w związku z czym nie prowadzi postępowania dowodowego.

Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin