Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-537/15/MN
z 12 października 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. 2015, poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 13 lipca 2015 r. (data wpływu 14 lipca 2015 r.), uzupełnionym pismem z 29 września 2015 r. (data wpływu 5 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

  • zaliczenia kwoty zwrotu podatku od towarów i usług lub jej części na poczet zobowiązań podatkowych z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku akcyzowego – jest prawidłowe;
  • zaliczenia kwoty zwrotu podatku od towarów i usług lub jej części na poczet zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od nieruchomości oraz opłat za korzystanie ze środowiska jest nieprawidłowe;
  • możliwości złożenia wniosku o zaliczenie nadpłaty na poczet zobowiązań podatkowych mimo uprzedniego wniosku wykazanego na deklaracji VAT-7 o dokonanie zwrotu na podstawie art. 87 ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 lipca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zaliczenia kwoty zwrotu podatku od towarów i usług lub jej części na poczet zobowiązań podatkowych z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku akcyzowego, zaliczenia kwoty zwrotu podatku od towarów i usług lub jej części na poczet zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od nieruchomości oraz opłat za korzystanie ze środowiska oraz w zakresie możliwości złożenia wniosku o zaliczenie nadpłaty na poczet zobowiązań podatkowych mimo uprzedniego wniosku wykazanego na deklaracji VAT-7 o dokonanie zwrotu na podstawie art. 87 ustawy o VAT. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 29 września 2015 r. (data wpływu 5 października 2015 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 1996 roku w zakresie handlu surowcami energetycznymi (węglem, koksem, biomasą), usługami transportowymi oraz prowadzi stacje benzynowe.

Dotychczasowa działalność gospodarcza skutkowała powstaniem w niektórych okresach rozliczeniowych nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Naturalnie takie sytuacje wystąpią również w przyszłości. Wnioskodawca bierze pod uwagę, że zwrot VAT może zostać poprzedzony przeprowadzeniem weryfikacji zasadności zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym. Zwrot podatku może zostać dokonany bez weryfikacji, jednakże nie jest to przedmiotem niniejszego wniosku.

W przypadku przedłużających się terminów konkretnych zwrotów VAT powyżej 60 dni, Wnioskodawca zamierza składać wnioski o zaliczenie kwot zwrotu VAT na poczet innych zobowiązań podatkowych (m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku od nieruchomości, podatku akcyzowego) lub należności publicznoprawnych (w tym np. opłat za korzystanie ze środowiska). Wnioski będą składane do właściwego Wnioskodawcy Naczelnika Urzędu Skarbowego (dalej: „NUS”) dla celów podatku do towarów i usług. We wniosku wskazane zostaną zobowiązania, na poczet których zwrot VAT miałby zostać zaliczony. W przypadku zobowiązań, dla których właściwym organem nie byłby NUS Wnioskodawca szczegółowo przedstawiałaby dane dotyczące rodzaju i wysokości podatku oraz dane właściwego organu podatkowego (w tym numer rachunku bankowego).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

  1. Czy możliwe jest zaliczenie kwoty zwrotu podatku od towarów i usług lub jej części na poczet zobowiązań podatkowych (podatek dochodowy od osób fizycznych, podatek od nieruchomości, podatek akcyzowy) oraz innych należności publicznoprawnych (np. opłat za korzystanie ze środowiska).
  2. Czy zaliczenia, o którym mowa w pyt. 1 będzie można dokonać po upływie 60 dni od dnia otrzymania przez NUS deklaracji VAT-7, w sytuacji gdy po zweryfikowaniu rozliczenia w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego, nie wykazano nieprawidłowości, a NUS nie zwrócił jeszcze nadpłaty na rachunek podatnika?

Stanowisko Wnioskodawcy (doprecyzowane w piśmie z 29 września 2015 r.):

Ad. 1

Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonania zaliczenia kwoty zwrotu podatku od towarów i usług lub jej części na poczet zobowiązań podatkowych z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku od nieruchomości oraz opłat za korzystanie ze środowiska.

Stosownie do art. 6 o.p. podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej. Podatkami, w rozumieniu ustawy Ordynacja podatkowa, są również: zaliczki na podatki, raty podatków, jeżeli przepisy prawa podatkowego przewidują płatność podatku w ratach, opłaty oraz niepodatkowe należności budżetowe (art. 3 pkt 3 o.p.).

Katalog czynności i zdarzeń skutkujących wygaśnięciem w całości lub w części zobowiązania podatkowego został zawarty w art. 59 o.p. Należy do nich m.in. zaliczenie nadpłaty lub zaliczenie zwrotu podatku (art. 59 § 1 pkt 4 o.p.).

Pojęcie nadpłaty zostało wyjaśnione w art. 72 § 1 o.p. Zwrot podatku zdefiniowano natomiast w art. 3 pkt 7 o.p. jako zwrot różnicy podatku lub zwrot podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, a także inne formy zwrotu podatku przewidziane w przepisach prawa podatkowego.

Na podstawie art. 76b o.p., przepisy art. 76, art. 76a, art. 77b i art. 80 stosuje się odpowiednio do zwrotu podatku. Zaliczenie, o którym mowa w art. 76a § 2 pkt 1 o.p., następuje z dniem złożenia deklaracji wykazującej zwrot podatku. Wniosek może zostać także złożony również w terminie późniejszym. Istotne jest, aby złożenie wniosku nastąpiło przed dokonaniem zwrotu podatku przez urząd.

Stosownie natomiast do art. 59 § 1 pkt 4 o.p., zobowiązanie podatkowe wygasa w całości lub w części wskutek zaliczenia nadpłaty lub zaliczenia zwrotu podatku. Z kolei, jak stanowi art. 76 § 1 o.p., nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, odsetek za zwłokę określonych w decyzji, o której mowa w art. 53a o.p. oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku podlegają zwrotowi z urzędu, chyba że podatnik złoży wniosek o zaliczenie nadpłaty w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych, z zastrzeżeniem § 2.

Dyspozycja art. 76 § 1 o.p. dotyczy ogólnie zaległości podatkowych i bieżących zobowiązań. Żaden przepis prawa nie ogranicza możliwości dokonania zaliczenia w przypadku zaistnienia przesłanek z art. 76 o.p. Przepis ten nakłada na organy obowiązek zaliczenia znanej mu nadpłaty na znaną mu zaległość, nie nakłada natomiast obowiązku poszukiwania innych istniejących zaległości. Z art. 76b o.p. nie wynika, że właściwy do zaliczenia nadpłaty w podatku od towarów i usług, jest inny niż właściwy dla podatnika, organ podatkowy.

W przypadku zatem, gdy z wnioskiem o zaliczenie zwraca się podatnik i przedstawia dane dotyczące wysokości zobowiązania i dane organu podatkowego, w którym ono widnieje, występują przesłanki do zaliczenia tej nadpłaty (zwrotu podatku) na poczet przedmiotowych zobowiązań. Jeżeli fakt istnienia zaległości zostanie potwierdzony, to należy uznać, że brak jest przeszkód prawnych do zaliczenia zwrotu podatku od towarów i usług na poczet wskazanych zaległości.

Powyższe potwierdził NSA w wyroku z dnia 20 stycznia 2012 r., I FSK 577/11, wskazał: „w świetle przepisów Ordynacji podatkowej istnieje możliwość zaliczenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na poczet zobowiązań podatkowych, dla których właściwy jest inny organ podatkowy, aniżeli organ właściwy dla rozliczeń podatku od towarów i usług. W takim przypadku Wnioskodawca powinien złożyć wraz z deklaracją VAT-7 wykazującą podatek VAT do zwrotu, stosowny wniosek, opisujący charakter zobowiązania podatkowego oraz organ podatkowy właściwy dla tego zobowiązania. Organ podatkowy z urzędu bada tylko stan zobowiązań podatnika tylko w tym urzędzie w którym nadpłata lub zwrot powstał”.

W piśmie z 29 września 2015 r. Wnioskodawca doprecyzował swoje stanowisko wskazując, że będzie uprawniony do dokonania zaliczenia kwoty zwrotu podatku od towarów i usług – VAT lub jej części na poczet zobowiązań podatkowych z tytułu podatku akcyzowego.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy w takiej sytuacji zaliczenie całości lub części zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym jest możliwe. Zgodnie bowiem z art. 87 ust. 2 u.p.t.u. „(zdanie 1) zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, lub na wskazany przez podatnika rachunek banku lub na rachunek spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, jako zabezpieczenie udzielanego przez ten bank lub przez tę kasę kredytu, na podstawie złożonego przez podatnika, do naczelnika urzędu skarbowego, w terminie do złożenia deklaracji podatkowej, pisemnego, nieodwołalnego upoważnienia organu podatkowego, potwierdzonego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową udzielających kredytu, do przekazania tego zwrotu, (zdanie 2) Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej, (zdanie 3) Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Jednocześnie ustawodawca w art. 87 ust. 7 przewidział sytuację, gdy zwrot VAT na rachunek bankowy przedłuża się. Zgodnie z tym uregulowaniem „różnicę podatku niezwróconą przez urząd skarbowy w terminach, o których mowa w ust. 2 zdanie pierwsze i ust. 5a, traktuje się jako nadpłatę podatku podlegającą oprocentowaniu w rozumieniu przepisów Ordynacji podatkowej". Z przytoczonego przepisu wynikają przede wszystkim dwie treści normatywne, po pierwsze po upływie 60 dni od złożenia rozliczenia do wnioskowanej do zwrotu kwoty stosuje się przepisy o nadpłacie podatku wynikające z o.p., a po drugie stanowi o jej oprocentowaniu. Dodatkowo ust. 7 wyraźnie odwołuje wyłącznie do art. 87 ust. 2 zd. 1. Ze sposobu zredagowania przytaczanego przepisu wynika, że dysponowanie zwrotem różnicy podatku jest niezależne od trwającej weryfikacji zasadności tego zwrotu, gdyż w zakresie traktowania różnicy podatku za nadpłatę nie stosuje art. 87 ust. 2 zd. 2 i zd. 3 u.p.t.u. Ograniczenia wynikające z art. 87 ust. 2 zd. 2 i zd. 3 u.p.t.u. mają zastosowanie wyłącznie w sytuacji zwrotu różnicy podatku naliczonego nad należnym na rachunek podatkowy.

W konsekwencji, w sytuacji gdy czynności sprawdzające, kontrola podatkowa lub postępowanie podatkowe nie stwierdziło nieprawidłowości oraz minął termin ustalony w art. 87 ust. 2 zd. 1 u.p.t.u., tj. 60 dni stosownie do postanowień art. 76 § 1 o.p. kwota różnicy powinna zostać zaliczona na poczet istniejących zaległości podatkowych Wnioskodawcy oraz bieżących zobowiązań podatkowych. Ponadto w oparciu o ten sam przepis w tej samej sytuacji podatnik uprawniony jest do zadysponowania kwotą różnicy podatku poprzez zaliczenie go na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

  • zaliczenia kwoty zwrotu podatku od towarów i usług lub jej części na poczet zobowiązań podatkowych z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku akcyzowego – jest prawidłowe;
  • zaliczenia kwoty zwrotu podatku od towarów i usług lub jej części na poczet zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od nieruchomości oraz opłat za korzystanie ze środowiska –jest nieprawidłowe;
  • możliwości złożenia wniosku o zaliczenie nadpłaty na poczet zobowiązań podatkowych mimo uprzedniego wniosku wykazanego na deklaracji VAT-7 o dokonanie zwrotu na podstawie art. 87 ustawy o VAT – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty (art. 87 ust. 2 ustawy o VAT).

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług nie są jednak regulowane kwestie związane z możliwością zaliczania nadpłat czy zwrotu podatku VAT na poczet zaległości podatkowych. Rozwiązania w tym zakresie należy poszukiwać w przepisach ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613).

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zwanej dalej ustawą, zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Stosownie natomiast do art. 6 ustawy Ordynacja podatkowa, podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej.

Podatkami w rozumieniu Ordynacji podatkowej są również: zaliczki na podatki, raty podatków, jeżeli przepisy prawa podatkowego przewidują płatność podatku w ratach, opłaty oraz niepodatkowe należności budżetowe, co wynika z art. 3 pkt 3 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa.

Katalog czynności i zdarzeń skutkujących wygaśnięciem w całości lub w części zobowiązania podatkowego został zawarty w art. 59 ustawy Ordynacja podatkowa. Zgodnie z art. 59 § 1 pkt 4 cyt. ustawy, należy do nich m.in. zaliczenie nadpłaty lub zaliczenie zwrotu podatku.

Pojęcie nadpłaty zostało wyjaśnione w art. 72 § 1 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa.

Zwrot podatku został zdefiniowany w art. 3 pkt 7 ustawy Ordynacja podatkowa, jako zwrot różnicy podatku lub zwrot podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, a także inne formy zwrotu podatku przewidziane w przepisach prawa podatkowego.

Na mocy art. 76 § 1 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa, nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, odsetek za zwłokę określonych w decyzji, o której mowa w art. 53a, oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku podlegają zwrotowi z urzędu, chyba że podatnik złoży wniosek o zaliczenie nadpłaty w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych, z zastrzeżeniem § 2 (tj. z zastrzeżeniem nadpłat, których wysokość nie przekracza wysokości kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym).

Nadpłaty, których wysokość nie przekracza wysokości kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym, podlegają z urzędu zaliczeniu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, odsetek za zwłokę określonych w decyzji, o której mowa w art. 53a, oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku - na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych, chyba że podatnik wystąpi o ich zwrot (art. 76 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Przepisy § 1 i 2 stosuje się odpowiednio do zaliczania nadpłaty płatnika lub inkasenta na poczet jego zaległości podatkowych, bieżących zobowiązań podatkowych lub zobowiązań powstałych w związku z wykonywaniem obowiązków płatnika lub inkasenta (art. 76 § 3 ustawy Ordynacja podatkowa).

Jak stanowi art. 76a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w sprawach zaliczenia nadpłaty na poczet zaległych oraz bieżących zobowiązań podatkowych wydaje się postanowienie, na które służy zażalenie. W przypadku zaliczenia nadpłaty na poczet zaległości podatkowych przepisy art. 55 § 2 i art. 62 § 1 stosuje się odpowiednio.

Jak wynika natomiast z art. 76a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa zaliczenie nadpłaty na poczet zaległości podatkowych następuje z dniem:

  1. powstania nadpłaty – w przypadkach, o których mowa w art. 73 § 1 pkt 1-3 i 5 oraz § 2;
  2. złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty.

Zgodnie z art. 76b cyt. ustawy, przepisy art. 76, art. 76a, art. 77b i art. 80 stosuje się odpowiednio do zwrotu podatku. Zaliczenie, o którym mowa w art. 76a § 2 pkt 1, następuje z dniem złożenia deklaracji wykazującej zwrot podatku. Zgodnie z ugruntowanym poglądem, dzień złożenia deklaracji należy rozumieć jako dzień jej fizycznego wpływu do urzędu skarbowego.

Jak wynika z powołanych przepisów, w przypadku powstania prawa do zwrotu podatku, którego wysokość przekracza wysokość kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym, organ podatkowy jest obowiązany dokonać następujących czynności:

  1. zaliczyć zwrot podatku z urzędu na zaległe zobowiązania podatkowe, odsetki za zwłokę, odsetki za zwłokę określone w decyzji, o której mowa w art. 53a, oraz bieżące zobowiązania podatkowe,
  2. w braku zobowiązań, na które można by zaliczyć z urzędu zwrot podatku – dokonać z urzędu zwrotu podatku albo na wniosek podatnika zaliczyć kwotę zwrotu podatku na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych.

Zwrot podatku może zatem służyć uregulowaniu:

  1. zaległości podatkowych - tj. podatku niezapłaconego w terminie płatności, a także niezapłaconej w terminie płatności zaliczki na podatek, w tym również zaliczki, o której mowa w art. 23a Ordynacji podatkowej, lub raty podatku (art. 51 § 1 – 2 Ordynacji podatkowej). Zaliczenie zwrotu podatku na zaległości podatkowe jest dokonywane z urzędu i dotyczy tych zaległości, o których wiadomo organowi podatkowemu.
  2. bieżących zobowiązań podatkowych - tj. istniejących zobowiązań podatkowych, których termin płatności jeszcze nie upłynął (podatku, a także zaliczki na podatek, w tym również zaliczki, o której mowa w art. 23a Ordynacji podatkowej, lub raty podatku, których termin zapłaty jeszcze nie upłynął). Zaliczenie zwrotu podatku na bieżące zobowiązania podatkowe jest dokonywane z urzędu, przy czym może ono dotyczyć wyłącznie takich bieżących zobowiązań podatnika, o których wiadomo organowi podatkowemu.
  3. przyszłych zobowiązań podatkowych - tj. zobowiązań, które na moment złożenia deklaracji wykazującej zwrot podatku, jeszcze nie powstały. Zaliczenie zwrotu podatku na poczet przyszłych zobowiązań jest dokonywane na wniosek podatnika, przy czym wygaśnięcie zobowiązań wskutek takiego zaliczenia zwrotu podatku nie nastąpi wcześniej niż powstanie tych zobowiązań.

Należy przy tym podkreślić, że samo zaliczenie zwrotu podatku na zobowiązania podatkowe podatnika jest czynnością materialnotechniczną. Warunkiem formalnym tego zaliczenia jest natomiast wydanie stosownego postanowienia. Zgodnie bowiem z art. 76a § 1 w zw. z art. 76b Ordynacji podatkowej, w sprawach zaliczenia zwrotu podatku na poczet zaległych oraz bieżących zobowiązań podatkowych wydaje się postanowienie, na które służy zażalenie.

Wydając ww. postanowienie organ podatkowy stwierdza, że na dzień dokonania zaliczenia kwoty zwrotu przestaje istnieć określona zaległość lub bieżące zobowiązanie podatkowe. W przypadku złożenia przez podatnika wniosku o zaliczenie zwrotu podatku na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych, przedmiotowe postanowienie jest wydawane dopiero, gdy przyszłe zobowiązania zaistnieją jako zobowiązanie podatnika do zapłacenia podatku w określonej wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego (w istocie zwrot podatku jest zatem zaliczany na poczet bieżących zobowiązań podatkowych).

W myśl art. 111 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 885), dochodami podatkowymi i niepodatkowymi budżetu państwa są m.in. podatki i opłaty, w części, która zgodnie z odrębnymi ustawami nie stanowi dochodów jednostek samorządu terytorialnego, przychodów państwowych funduszy celowych oraz innych jednostek sektora finansów publicznych.

Zatem, zarówno podatek od towarów i usług, podatek dochodowy od osób fizycznych i podatek akcyzowy stanowią dochód budżetu państwa. W ww. przypadkach mamy więc do czynienia z tożsamością beneficjenta wpływów podatkowych.

Zatem z informacji przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, że w analizowanej sprawie przysługuje mu zwrot podatku od towarów i usług. Wnioskodawca chce jednak, aby kwota zwrotu podatku od towarów i usług została zaliczona na podstawie pisma złożonego przez Wnioskodawcę na poczet podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku od nieruchomości, podatku akcyzowego lub należności publicznoprawnych (opłat za korzystanie ze środowiska) w celu uregulowania zobowiązań w danym podatku.

Podkreślić należy, że zaliczenie takie jest możliwe wyłącznie na wniosek podatnika. Organ podatkowy jest bowiem zobowiązany na podstawie art. 76 ustawy do zbadania z urzędu wyłącznie zobowiązań podatnika w tym urzędzie, w którym powstał zwrot podatku bądź nadpłata podatku. Jednocześnie zwrócić należy uwagę, iż art. 76 § 1 ww. ustawy dotyczy nadpłat, które w razie braku zaległości podatkowych i bieżących zobowiązań, podlegają zwrotowi z urzędu, chyba że podatnik złoży wniosek o zaliczenie przysługującej kwoty zwrotu na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych. Dlatego też, w przypadku, gdy z prośbą o zaliczenie zwróci się podatnik i przedstawi wszelkie dane niezbędne do dokonania zaliczenia, tj. sprecyzuje zobowiązania na poczet których zaliczenie ma nastąpić oraz dane organu podatkowego, wówczas zaistnieją wszelkie przesłanki do dokonania zaliczenia, z zastrzeżeniem że w przypadku zaliczenia zwrotu podatku na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych zaliczenie to nie nastąpi wcześniej niż powstanie tych zobowiązań.

Bez znaczenia pozostaje fakt, że organ podatkowy dokonując zwrotu podatku nie jest jednocześnie organem podatkowym władającym właściwym tytułem zobowiązania podatkowego dot. innego podatku, na poczet którego zostanie ten zwrot zaliczony. Jak już wskazano dla dokonania takiego zaliczenia niezbędne jest złożenie przez podatnika wraz z deklaracją VAT-7 wniosku o zaliczenie kwoty zwrotu podatku od towarów i usług wykazanej w tej deklaracji na poczet zobowiązań w podatku akcyzowym oraz na poczet zobowiązań w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując stwierdzić należy, że istnieje możliwość zaliczenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym (zwrotu) na poczet zobowiązań podatkowych, dla których właściwy jest inny organ podatkowy, aniżeli organ właściwy dla rozliczeń podatku od towarów i usług w sytuacji gdy istnieje tożsamość beneficjenta wpływów podatkowych. W takim przypadku Wnioskodawca winien złożyć wraz z deklaracją VAT-7 wykazującą podatek VAT do zwrotu, stosowny wniosek, opisujący charakter zobowiązania podatkowego oraz organ podatkowy właściwy dla tego zobowiązania. Przepis art. 76 nakłada na organy obowiązek zaliczenia znanej mu nadpłaty (zwrotu) na znaną mu zaległość, nie nakłada natomiast obowiązku poszukiwania innych istniejących zaległości. W przypadku jednak, gdy z prośbą o zaliczenie zwróci się podatnik i przedstawi dane dotyczące wysokości zobowiązania i dane organu podatkowego, w którym ono widnieje, należy stwierdzić, że wystąpią przesłanki do zaliczenia zwrotu podatku od towarów i usług na poczet zobowiązań w podatku akcyzowym oraz na poczet zobowiązań w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest w tej części prawidłowe.

Odnośnie natomiast kwestii zaliczenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym (zwrotu) na poczet zobowiązań podatkowych wynikających z podatku od nieruchomości oraz opłat za korzystanie ze środowiska należy wskazać co następuje.

Podatek od nieruchomości należy do grupy podatków lokalnych, wobec tego organem właściwym w sprawie tego podatku jest wójt gminy, względnie burmistrz lub prezydent (art. 1c ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych – t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 849).

Natomiast zgodnie z art. 277 ust. 4 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1232), wpływy z tytułu opłat za korzystanie ze środowiska stanowią przychody Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej oraz dochody budżetów powiatów i budżetów gmin.

Opłaty za korzystanie ze środowiska podmiot korzystający ze środowiska wnosi na rachunek urzędu marszałkowskiego właściwego ze względu na miejsce korzystania ze środowiska (art. 277 ust. 1).

Opłaty za wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, wynikające z eksploatacji urządzeń, wnosi się na rachunek urzędu marszałkowskiego właściwego ze względu na miejsce rejestracji podmiotu korzystającego ze środowiska (art. 277 ust. 2).

Należy zauważyć, że co prawda, przepisy ustawy Ordynacja podatkowa regulujące kwestie związane z nadpłatami nie zawierają ograniczeń w stosowaniu przepisu art. 76 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa związanych z właściwością organów podatkowych, niemniej jednak dla skutecznego zaliczenia nadpłaty na zaległość podatkową niezbędne jest, co do zasady, istnienie tożsamości beneficjenta wpływów podatkowych.

Analizując art. 76 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa nie można pomijać, że przepis ten ma charakter ogólny. Należy uznać, że normy zawarte w tym przepisie respektują samodzielność, w tym samodzielność finansową jednostek samorządu terytorialnego.

„Samodzielność finansowa oznacza prawo samorządu terytorialnego do samodzielnego prowadzenia gospodarki finansowej – pobierania dochodów określonych w ustawach oraz dysponowania nimi, w granicach określonych przez ustawy, dla realizacji prawnie określonych zadań. Prawa te urzeczywistniają tzw. władztwo finansowe jednostki samorządu terytorialnego. Podstawowe prawa podmiotowe określające samodzielność finansową samorządu terytorialnego wynikają z art. 167 i 168 Konstytucji RP” (prof. Krystyna Sawicka, Finanse samorządu terytorialnego – podstawy wyodrębnienia, struktura http://www.bibliotekacyfrowa.pl/Content/42891/18_Krystyna_Sawicka.pdf).

Odrębność finansowa poszczególnych jednostek samorządu terytorialnego oznacza, że zaliczenie nadpłaty (zwrotu) z tytułu podatku stanowiącego dochód budżetu państwa na poczet należności z tytułu podatku stanowiącego dochód budżetu jednostki samorządu terytorialnego lub zaliczenie w sytuacji odwrotnej wymaga istnienia wyraźnej, nie budzącej wątpliwości ustawowej podstawy prawnej zarówno do dokonywania zaliczenia, jak i wzajemnych rozliczeń pomiędzy budżetem państwa a budżetem poszczególnej jednostki samorządu terytorialnego. Aktualnie obowiązujące ustawy nie zawierają podstaw prawnych w tym zakresie. Ze względu na swoją ogólność przepisem do dokonywania zaliczenia nie jest art. 76 § 1 ustawy – Ordynacja podatkowa.

Dopuszczenie zaliczenia nadpłat (zwrotów) przy braku tożsamości beneficjenta wpływów podatkowych powodowałoby konieczność dokonywania wzajemnych rozliczeń między urzędami skarbowymi i jednostkami samorządu terytorialnego, dla których musiałaby istnieć ustawowa podstawa prawna. Brak przepisów, które stanowiłyby podstawę takich rozliczeń także świadczy o niedopuszczalności zaliczenia nadpłaty (zwrotu) z tytułu podatku stanowiącego dochód Skarbu Państwa na poczet zaległości w podatku stanowiącym dochód jednostki samorządu terytorialnego (lub odwrotnie).

Wobec powyższego, nie można dokonywać zaliczenia zwrotu podatku od towarów i usług na zobowiązania publicznoprawne z tytułu podatku od nieruchomości i opłat za korzystanie ze środowiska, ze względu na brak tożsamości beneficjenta wpływów z tych podatków.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej części jest nieprawidłowe.

Odnośnie natomiast wątpliwości Wnioskodawcy czy zaliczenia o którym mowa w pytaniu 1 będzie można dokonać po upływie 60 dni od dnia otrzymania przez NUS deklaracji VAT-7, w sytuacji gdy po zweryfikowaniu rozliczenia w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego, nie wykazano nieprawidłowości, a NUS nie zwrócił jeszcze nadpłaty na rachunek podatnika, należy wskazać, że przepisy podatkowe nie przewidują ograniczeń w tym zakresie.

Zgodnie z powołanym wcześniej przepisem art. 76a § 2 pkt 2 ustawy Ordynacji Podatkowej zaliczenie nadpłaty na poczet zaległości podatkowych następuje z dniem złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty.

Zatem, jeżeli po upływie terminu 60 dni od dnia otrzymania przez NUS deklaracji VAT-7 (w sytuacji gdy po zweryfikowaniu rozliczenia w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego, nie wykazano nieprawidłowości) Wnioskodawca nadal nie otrzymał zwrotu na swój rachunek bankowy, ma on prawo do rozdysponowania tego zwrotu w inny sposób przez złożenie wniosku o którym mowa art. 76a § 2 pkt 2 ww. ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w tej części jest prawidłowe.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

  • zaliczenia kwoty zwrotu podatku od towarów i usług lub jej części na poczet zobowiązań podatkowych z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku akcyzowego – jest prawidłowe;
  • zaliczenia kwoty zwrotu podatku od towarów i usług lub jej części na poczet zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od nieruchomości oraz opłat za korzystanie ze środowiska – jest nieprawidłowe;
  • możliwości złożenia wniosku o zaliczenie nadpłaty na poczet zobowiązań podatkowych mimo uprzedniego wniosku wykazanego na deklaracji VAT-7 o dokonanie zwrotu na podstawie art. 87 ustawy o VAT – jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. 2012, poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj