Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4511-714/15/RS
z 6 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2015 r. (data wpływu 6 lipca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 października 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy do pracowników odbywających podróż służbową - jest nieprawidłowe, natomiast w pozostałym zakresie jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 1 października 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach działalności bieżącej, zadań własnych Miasto realizuje szereg przedsięwzięć. Zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym, została podjęta Uchwała Rady Miejskiej w sprawie współpracy Partnerskiej Rady Miast w Rzeczpospolitej Polskiej i N. w Republice Federalnej Niemiec.

Główne cele współpracy partnerskiej to: wymiana doświadczeń pomiędzy władzami miast, instytucjami życia publicznego, ożywienie i współpraca w dziedzinach kultury, spraw socjalnych, sportu, ekologii i gospodarki. Specjalną uwagę zwraca na kontakty między młodzieżą obu miast, gdyż właśnie wzajemne zapoznanie się młodego pokolenia ma podstawowe znaczenie dla porozumiewania się Niemców z Polakami i dla ukształtowania wspólnej przyszłości w Europie.

Realizując program niemiecko-polskiej wymiany międzyszkolnej młodzieży na zaproszenie Burmistrza Miasta z gościnną wizytą przybędą uczniowie i nauczyciele oraz władze miasta N. - miasta partnerskiego Wnioskodawcy. Także młodzież, nauczyciele i władze Miasta udadzą się z rewizytą na zaproszenie miasta partnerskiego.

Urząd Miasta zamierza pokryć koszty związane z wizytą gości z miast partnerskich i wyjazdem osób na zaproszenie władz miasta N. m.in. koszty zakupu biletów lotniczych, autobusowych, zakwaterowania w hotelach, wyżywienia. Koszty te będą pokrywane bezpośrednio przez Urząd Miasta lub refundowane na podstawie przedłożonych i przekazanych Urzędowi przez gości oryginalnych dowodów zakupu.

W skład ww. władz miasta wchodzą: burmistrz, zastępca burmistrza oraz radni. Burmistrza i zastępcę łączy z Wnioskodawcą stosunek pracy natomiast radni są powoływani w drodze wyborów powszechnych. Wymienieni nauczyciele są pracownikami jednostek budżetowych podległych Wnioskodawcy, zatrudnionymi przez te jednostki na podstawie Karty Nauczyciela.

Koszty wyjazdów będą pokrywane do wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej, a w przypadku radnych do wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie ustalania należności z tytułu zwrotu kosztów podróży służbowych radnych gminy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym pokrywanie lub refundacja kosztów podróży, w tym kosztów przejazdu, kosztów hotelu, kosztów wyżywienia i innych poniesionych kosztów w związku z pobytem zaproszonych gości zagranicznych z miast partnerskich oraz osób udających się z rewizytą korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy pokrywanie takich kosztów przez Urząd Miasta wiąże się z koniecznością wystawienia informacji PIT-8C?

Zdaniem Wnioskodawcy, pokrywanie lub refundacja kosztów przejazdu, opłat za hotel i innych kosztów, stanowi dla gości krajowych i zagranicznych przychód podlegający zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości określonej w przepisach o podróżach służbowych. Zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13. Przepisy te stanowi rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej z dnia 29 stycznia 2013 r. (Dz.U. z 2013 r., poz. 167).

W artykule 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym osób niebędących pracownikami, użyto pojęcia "podróż" bez określenia "służbowa". Tym samym zakres zwolnienia jest znacznie szerszy niż dla pracowników (art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a), gdyż nie ogranicza się ono jedynie do podróży służbowych, ale do wszelkich podróży osób niebędących pracownikami. W konsekwencji także przyjazd zaproszonych gości jak i rewizyta zaproszonych gości będzie mieścił się w określeniu "podróż", zawartym w ww. przepisie.

Aby przyznane danej osobie, niebędącej pracownikiem, świadczenia do wysokości określonej w ww. rozporządzeniu korzystały ze zwolnienia, muszą być dodatkowo spełnione warunki wynikające z art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku Miasta warunki te będą spełnione, bowiem koszty te nie będą stanowiły u otrzymujących je gości kosztów uzyskania przychodu, a ponadto będą one ponoszone w celu realizacji zadań Miasta określonych w umowie o Współpracy Miast Partnerskich. Tym samym spełniony zostanie warunek zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 13 pkt 2 ww. ustawy stanowiący, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione w celu realizacji zadań organizacji.

Wnioskodawca uważa, że zgodnie z przepisem art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w informacji PIT-8C nie zamieszcza się dochodów zwolnionych z opodatkowania. W związku z powyższym Urząd Miasta nie będzie zobowiązany do przekazania gościom i osobom zaproszonym przez miasta partnerskie informacji PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy do pracowników odbywających podróż służbową - jest nieprawidłowe, natomiast w pozostałym zakresie jest prawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 2b ustawy, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1. pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2. działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3. działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
4. położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości, w tym ze sprzedaży takiej nieruchomości.

Stosownie do treści art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Art. 11 ust. 1 ww. ustawy, stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 cyt. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty, niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

W myśl art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 ze zm.), pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, wysokość oraz warunki ustalania należności przysługujących pracownikowi, zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju. Rozporządzenie powinno w szczególności określać wysokość diet, z uwzględnieniem czasu trwania podróży, a w przypadku podróży poza granicami kraju - walutę, w jakiej będzie ustalana dieta i limit na nocleg w poszczególnych państwach, a także warunki zwrotu kosztów przejazdów, noclegów i innych wydatków (art. 775 § 2 Kodeksu pracy).

Na podstawie art. 13 pkt 5 ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Ustawa nie definiuje pojęcia „wykonywania obowiązków społecznych lub obywatelskich”. Kwestia ta była jednak przedmiotem rozważań Trybunału Konstytucyjnego, który w wyroku z dnia 25 listopada 1997 r. (sygn. akt U 6/97) stwierdził, iż „o pełnieniu obowiązku obywatelskiego możemy mówić wtedy, gdy dana osoba uczestniczy w zawiadywaniu sprawami państwowymi jako obywatel, zgodnie z zasadami demokratyzmu instytucji publicznych. Z pełnieniem obowiązków społecznych natomiast, mamy do czynienia wówczas, gdy dana osoba uczestniczy w pracy instytucji (w szczególności instytucji samorządu terytorialnego) jako reprezentant pewnej społeczności, biorąc udział w rozwiązywaniu problemów tej społeczności w jej interesie.” Z tych względów za wykonywanie obowiązków społecznych lub obywatelskich należy rozumieć przede wszystkim wykonywanie obowiązków związanych z uczestniczeniem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej, zarówno wykonawczej, sądowniczej, jak i ustawodawczej. Będą to również obowiązki związane z wykonywaniem określonych funkcji w ramach organizacji o charakterze społecznym (organizacje pozarządowe).

W świetle powyższego, pomimo braku ustawowej definicji pojęcia obowiązków społecznych lub obywatelskich, to niewątpliwie sprawowanie funkcji radnego, który jako reprezentant lokalnej społeczności działa na jej rzecz, mieści się w tym terminie.

Stosownie do art. 25 ust. 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594 z późn. zm.), na zasadach ustalonych przez radę gminy radnemu przysługują diety oraz zwrot kosztów podróży służbowych.

Rada gminy przy ustalaniu wysokości diet radnych bierze pod uwagę funkcje pełnione przez radnego (art. 25 ust. 8 ustawy).

Zgodnie z art. 25 ust. 10 ustawy, minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania należności z tytułu zwrotu kosztów podróży służbowych radnych, uwzględniając celowość zwrotu rzeczywiście poniesionych wydatków związanych z wykonywaniem mandatu oraz ułatwienie dokonywania rozliczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy źródłami przychodów są inne źródła.

Zgodnie z treścią art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyte w tym przepisie sformułowanie „w szczególności” oznacza, iż przepis zawiera tylko przykładowe wyliczenie przychodów, co oznacza, że przysporzenia majątkowe, nie zaliczane do pozostałych źródeł przychodów stanowią przychody objęte tym przepisem.

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:

1. podróży służbowej pracownika,
2. podróży osoby niebędącej pracownikiem

– do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Z treści art. 21 ust. 13 ww. ustawy wynika, że przepis ust. 1 pkt 16 lit. b) stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1. w celu osiągnięcia przychodów lub
2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.

Definicja podróży służbowej została zawarta w zacytowanym art. 775 § 1 Kodeksu pracy i jest nią taki wyjazd, który odbywa się na polecenie pracodawcy i jest związany ze świadczeniem pracy poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy.

Natomiast w powołanym art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy ustawodawca posłużył się terminem „podróż” bez określenia „służbowa”, dlatego też zakres tego zwolnienia odnosi się do podróży osób niebędących pracownikami, pod warunkiem, że zostały spełnione przesłanki wynikające z art. 21 ust. 13 ww. ustawy.

Omawiane zwolnienie jest limitowane do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 167).

Zgodnie z treścią § 2 ww. rozporządzenia, z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

1. diety;
   
2. zwrot kosztów:





1. przejazdów,
   
2. dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
   
3. noclegów,
   
4. innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb

Z treści wniosku wynika, że w ramach działalności bieżącej, zadań własnych Miasto realizuje szereg przedsięwzięć. Zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym, została podjęta Uchwała Rady Miejskiej w sprawie współpracy Partnerskiej Rady Miast w Rzeczpospolitej Polskiej i N. w Republice Federalnej Niemiec.

Główne cele współpracy partnerskiej to: wymiana doświadczeń pomiędzy władzami miast, instytucjami życia publicznego, ożywienie i współpraca w dziedzinach kultury, spraw socjalnych, sportu, ekologii i gospodarki. Specjalną uwagę zwraca na kontakty między młodzieżą obu miast, gdyż właśnie wzajemne zapoznanie się młodego pokolenia ma podstawowe znaczenie dla porozumiewania się Niemców z Polakami i dla ukształtowania wspólnej przyszłości w Europie.

Realizując program niemiecko-polskiej wymiany międzyszkolnej młodzieży na zaproszenie Burmistrza Miasta z gościnną wizytą przybędą uczniowie i nauczyciele oraz władze miasta N. - miasta partnerskiego Wnioskodawcy. Także młodzież, nauczyciele i władze Miasta udadzą się z rewizytą na zaproszenie miasta partnerskiego.

Urząd Miasta zamierza pokryć koszty związane z wizytą gości z miast partnerskich i wyjazdem osób na zaproszenie władz miasta N. m.in. koszty zakupu biletów lotniczych, autobusowych, zakwaterowania w hotelach, wyżywienia. Koszty te będą pokrywane bezpośrednio przez Urząd Miasta lub refundowane na podstawie przedłożonych i przekazanych Urzędowi przez gości oryginalnych dowodów zakupu.

W skład ww. władz miasta wchodzą: burmistrz, zastępca burmistrza oraz radni. Burmistrza i zastępcę łączy z Wnioskodawcą stosunek pracy natomiast radni są powoływani w drodze wyborów powszechnych. Wymienieni nauczyciele są pracownikami jednostek budżetowych podległych Wnioskodawcy, zatrudnionymi przez te jednostki na podstawie Karty Nauczyciela.

Koszty wyjazdów będą pokrywane do wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej, a w przypadku radnych do wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie ustalania należności z tytułu zwrotu kosztów podróży służbowych radnych gminy.

Biorąc zatem pod uwagę przytoczone przepisy prawa jak i przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że dokonywane przez Wnioskodawcę świadczenia w postaci pokrywania lub refundacji na podstawie przedłożonych dokumentów, kosztów podróży, w tym kosztów przejazdu, hotelu, wyżywienia oraz innych niezbędnych udokumentowanych wydatków określonych lub uznanych przez Wnioskodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb na rzecz zagranicznych gości biorących udział w wymianie pomiędzy miastami partnerskimi, jeżeli przy uwzględnieniu właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania podlegać będą opodatkowaniu w Polsce oraz ww. świadczenia dokonywane na rzecz młodzieży i nauczycieli udających się z rewizytą stanowić będą dla ww. osób przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast radny, w sytuacji gdy będzie uczestniczył w wymianie w ramach podróży związanej ze sprawowaniem mandatu, osiągnie przychód z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 5 ustawy.

Jednakże przychody te w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b), z zastrzeżeniem art. 21 ust. 13 ww. ustawy będą wolne od podatku dochodowego do wysokości limitów określonych w ww. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej.

Z kolei, gdy w wymianie wezmą udział osoby będące pracownikami Wnioskodawcy i wyjazdy te będą podróżą służbową w rozumieniu powołanego art. 775 Kodeksu pracy, to w odniesieniu do wypłacanych bądź refundowanych im kosztów podróży, które traktowane będą jako przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zajdą przesłanki do zastosowania zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości limitów określonych w powołanym wyżej rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej.

W przypadku, gdy cała wartość ww. świadczeń będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania, Wnioskodawca nie będzie z tego tytułu zobowiązany do wystawienia informacji PIT-8C jak również nie będzie z tego tytułu ciążył na nim obowiązek obliczania, pobierania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.