Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-641/15-2/AK
z 14 sierpnia 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 lipca 2015 r. (data wpływu 20 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację pikniku

  • poniesionych na rzecz pracowników i ich rodzin - jest prawidłowe,
  • poniesionych na rzecz kontrahentów i osób im towarzyszących - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 20 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację pikniku.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Spółka S.A. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest polską spółką kapitałową, zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, PDOP oraz płatnikiem PDOF. Spółka prowadzi działalność gospodarczą (opodatkowaną VAT, dającą prawo do odliczenia VAT) m.in. w zakresie organizacji i realizacji osobowych przewozów kolejowych, w tym realizacji przewozów w ramach wykonywania zadań zleconych (czynności użyteczności publicznej).

Spółka zatrudnia kilka tysięcy pracowników i współpracowników, którzy są niezbędni, aby usługi Spółki były wykonywane w sposób efektywny i zadowalający dla konsumentów (pasażerów). W tym kontekście Spółka podkreśla, iż z perspektywy prowadzonej działalności gospodarczej, kluczowe znaczenie dla biznesu mają relacje z pracownikami (w tym ze stroną pracowniczą reprezentowaną przez zakładowe organizacje związkowe), jak również pozytywny wizerunek Spółki w percepcji konsumentów (w tym pracowników Spółki oraz członków ich rodzin, którzy również korzystają z usług Spółki i stanowią „kanał” budowania pozytywnego wizerunku Spółki wśród społeczeństwa).


Cel organizacji Pikniku


W ramach budowania pozytywnych relacji pomiędzy Spółką oraz jej pracownikami czy współpracownikami oraz celem promocji marki Wnioskodawcy wśród pracowników oraz potencjalnych klientów, Wnioskodawca planuje organizować imprezy o charakterze integracyjnym (dalej: Piknik). Piknik będzie wyrazem społecznej odpowiedzialności Wnioskodawcy i dbałości o pracowników (którzy w ramach Pikniku mają również możliwość poznania się i wzajemnej integracji), jak również okazją do promocji Wnioskodawcy wśród własnych pracowników, jak i potencjalnych klientów (czy potencjalnych pracowników). Piknik będzie stanowić imprezę masową w rozumieniu odrębnych przepisów i będzie podlegać notyfikacji (wymóg zgody) do odpowiednich organów.


Uczestnictwo w Pikniku


Uczestnictwo w Pikniku będzie mieć charakter całkowicie dobrowolny. Zaproszenie na Piknik zostanie skierowane do pracowników i współpracowników Wnioskodawcy, którzy będą mogli wziąć udział w Pikniku wraz z dowolnie wybraną osobą towarzyszącą (udział osoby towarzyszącej jest dobrowolny i opcjonalny; udział osoby towarzyszącej, z jednej strony, ma wzmacniać relacje pracownicze, z drugiej, ma promować P. jako firmę pielęgnującą tradycje rodzinne oraz promować ofertę P. wśród potencjalnych klientów). Wnioskodawca zamierza gromadzić wstępne deklaracje uczestnictwa (przekazując je do podmiotu wyspecjalizowanego organizującego Piknik na zlecenie Wnioskodawcy), żeby lepiej zaplanować budżet przedsięwzięcia oraz konieczność i sposób zapewnienia bezpieczeństwa uczestników Pikniku. Wnioskodawca (m.in. ze względów technicznych i ograniczeń czasowych) nie będzie dokonywał szczegółowej weryfikacji ilości i tożsamości osób biorących faktycznie udział w Pikniku (w szczególności nie będzie weryfikował tożsamości osób towarzyszących pracownikom czy współpracownikom).


Przebieg Pikniku


Osoby, które zdecydują się na udział w Pikniku będą mogły skorzystać z następujących udogodnień:

  • transport na miejsce organizacji Pikniku oraz z miejsca organizacji Pikniku,
  • napoje i wyżywienie na terenie Pikniku,
  • korzystanie z atrakcji organizowanych w trakcie Pikniku (m.in. udział w turnieju piłkarskim),
  • udział w konkursach i quizach organizowanych na terenie Pikniku,
  • zaplecze sanitarne i techniczne,
  • otrzymanie gadżetów promujących P.


W żadnym przypadku nie będzie prowadzona szczegółowo weryfikacja która osoba skorzystała z dostępnych udogodnień i w jakim zakresie (nie będzie to możliwe ze względów technicznych i ograniczeń czasowych).


Sposób organizacji Pikniku


Wszelkie działania związane z organizacją Pikniku są zlecane przez Wnioskodawcę do wybranego podmiotu zewnętrznego, będącego profesjonalną agencją. Celem udokumentowania świadczenia (organizacji Pikniku) profesjonalna agencja wystawi na rzecz Wnioskodawcy fakturę (lub faktury) z naliczonym polskim VAT. Faktura (faktury) zostanie opłacona przez Wnioskodawcę ze środków obrotowych.

W praktyce Wnioskodawca nie będzie mieć możliwości alokacji czy podziału wynagrodzenia należnego agencji (na podstawie faktury) celem precyzyjnego przypisania go do osób, które mogły wziąć udział w Pikniku czy też wzięły udział w Pikniku (jak również do zakresu świadczeń, z których poszczególne osoby mogły skorzystać lub skorzystały w trakcie Pikniku).


Dokumentacja Pikniku


Z uwagi na fakt, że organizacja Pikniku spełnia określone cele pracownicze oraz promocyjne, Piknik zostanie odpowiednio udokumentowany (opisany i „sfotografowany”), zaś informacja o nim zostanie zamieszczona w różnych mediach (w tym w prasie branżowej i dokumentach wewnętrznych). Innymi słowy, Wnioskodawca zamierza wykorzystać organizację Pikniku jako sposób na dodatkowe budowanie relacji z pracownikami i klientami.

Niniejszym wnioskiem o interpretację, Wnioskodawca chce potwierdzić konsekwencje podatkowe związane z organizacją Pikniku oraz umożliwieniem pewnym osobom (pracownikom, współpracownikom, osobom towarzyszącym) wzięcia udziału w tym Pikniku. W szczególności, Wnioskodawca zamierza potwierdzić zakres swoich obowiązków (jako płatnika PDOF) w stosunku do osób, które potencjalnie mogą wziąć udział w Pikniku.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.


  1. Czy w świetle art. 11 ust. 1 ustawy o PDOF, po stronie uczestników Pikniku powstanie przychód z nieodpłatnych świadczeń, w związku z czym Wnioskodawca będzie mieć określone obowiązki dokumentacyjne czy finansowe?
  2. Czy w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, wydatki poniesione przez Spółkę na organizację Pikniku mogą stanowić koszty uzyskania przychodu?
  3. Czy w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT z faktury wystawionej przez profesjonalną agencję z tytułu organizacji Pikniku?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest wykładnia przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych tj. w zakresie pytania oznaczonego nr 2. W zakresie pytań oznaczonych numerami 1 i 3 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania 2, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP. W świetle powyższego, dla uznania, że dany wydatek może stanowić koszt uzyskania przychodu podatkowego, jest jego powiązanie z przychodem bądź źródłem zachowania (zabezpieczenia) przychodu.

W ocenie Spółki, nie powinno budzić wątpliwości, że wydatek na organizację Pikniku pozostaje w związku z zabezpieczeniem źródła przychodów podatkowych. Jest to bowiem wydatek, który finalnie ma służyć poprawie integracji i komunikacji wśród pracowników i współpracowników Spółki, a także ma promować Wnioskodawcę jako odpowiedzialnego pracodawcę oraz przewoźnika kolejowego. Organizując taki Piknik, Spółka podejmuje działania, aby integrować i motywować zespół (który jest kluczowy w prowadzonej działalności gospodarczej), a także zachęcać osoby będące na Pikniku do korzystania z oferty Wnioskodawcy czy traktowania Wnioskodawcy jako odpowiedzialnego pracodawcy (budowanie pozytywnego wizerunku przedsiębiorcy).

Stąd, zdaniem Spółki, wydatki ponoszone na organizację Pikniku mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, ze względu na związek z potencjalnym przychodem czy też zabezpieczeniem źródła przychodów. Takie stanowisko jest zresztą zgodne z orzecznictwem organów podatkowych i zostało potwierdzone m.in. w:

  • interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 31 marca 2015 r., sygn. IBPBI/2/423- 1570/14/AP,
  • interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 25 listopada 2013 r., sygn. ITPB3/423- 406/13/PST, czy
  • interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 15 października 2013 r., sygn. ITPB3/423-328/13/PST.

Reasumując, w opinii Wnioskodawcy, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, wydatki poniesione przez Spółkę na organizację Pikniku mogą stanowić koszty uzyskania przychodu.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację pikniku


  • poniesionych na rzecz pracowników i ich rodzin - jest prawidłowe,
  • poniesionych na rzecz kontrahentów i osób im towarzyszących - jest nieprawidłowe.

Zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: updop).


Art. 15 ust. 1 updop stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.


Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem przychodu lub zabezpieczeniem źródła uzyskiwania przychodów. Kosztem uzyskania przychodów będą przy tym zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.


A zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest by wydatek łącznie spełniał następujące przesłanki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.


W związku z powyższym należy stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, które nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zabezpieczenie tego przychodu.

W tym miejscu należy podkreślić, że to obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a zyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 updop.

W myśl art. 9 ust. 1 updop, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno ponadto wynikać, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez podatnika przychodów.

Jak wskazano powyżej, ocena prawna danego wydatku wymaga uwzględnienia unormowań art. 16 ust. 1 updop. Stosownie do regulacji zawartej w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji terminu reprezentacja. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z dnia 17 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11. Sąd ten stwierdził, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami). Dla uznania wydatków za koszty poniesione na reprezentację nie jest koniecznie, by posiadały one takie cechy jak wystawność, wytworność, czy okazałość. Nie są to bowiem wartości wymierne, nie ma możliwości stworzenia jednakowego miernika dla określenia poziomu wystawności, wytworności, okazałości, czy przepychu dla wszystkich podmiotów gospodarczych. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny.

Ponadto NSA uznał za zasadne odwołanie się do etymologii terminu reprezentacja. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że ,,reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 updop stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 updop (w tym wypadku wynikające z omawianego pkt 28).

Z powyższym stanowiskiem NSA koreluje treść interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 25 listopada 2013 r., nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521, w której wskazano m.in., że: „wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 updop i art. 23 ust. 1 pkt 23 updof należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. (…) Poniesione wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych powinny spełniać wymogi przepisów art. 15 ust. 1 updop lub art. 22 ust. 1 updof, czyli być poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów”.

Od reprezentacji należy odróżnić działania mające charakter reklamy, czy też promocji. W prawie podatkowym brak jest legalnej definicji reklamy. Wg słownikowego znaczenia reklama to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług [Słownik języka polskiego PWN (wersja internetowa)].

Biorąc pod uwagę powyższą definicję można przyjąć, że celem reklamy w działalności gospodarczej jest przyciągnięcie odbiorców do oferty przedsiębiorcy. W szczególności, celem reklamy jest oddziaływanie bezpośrednio na motywy, postawy i sposób postępowania konsumentów podejmujących decyzje o zakupie konkretnych dóbr. Tak zdefiniowany cel może być realizowany za pomocą różnych środków (metod) oddziaływania na odbiorców. Pewnych wskazówek w zakresie tego co należy rozumieć pod pojęciem reklamy dostarcza dotychczasowe orzecznictwo sądów administracyjnych (np. wyrok WSA w Gliwicach z dnia 1 lutego 2012 r., sygn. I SA/Gl 673/11), zgodnie z którym: „Pojęcie „reklamy” należy rozumieć w sposób funkcjonalny, tzn. jako wszelkie celowe działania podatnika mające na celu rozpowszechnienie wiedzy o oferowanych przez niego produktach lub usługach, działania których celem jest kształtowanie popytu, poprzez poszerzenie wiedzy przyszłych nabywców o towarach bądź usługach, ich cechach i przeznaczeniu, w celu zachęcenia do nabywania towarów, bądź usług od tego właśnie a nie innego podmiotu gospodarczego”.

Zgodnie z przyjętą linią orzecznictwa sądów administracyjnych za reklamę na gruncie prawa podatkowego należy uznać ogół działań podatnika zmierzających do rozpowszechniania pochlebnych informacji o firmie, zaletach jej towarów bądź usług.

Jak wynika z powyższego reprezentacja dotyczy działań zmierzających do kształtowania, rozpowszechniania wizerunku podatnika jako podmiotu gospodarczego, natomiast reklama (promocja) dotyczy działań zmierzających do kształtowania, rozpowszechniania wizerunku nie samego podatnika, lecz jego produktów/towarów/usług.

Ogólnie przyjętą zasadą jest, że dokonując kwalifikacji wydatków do kosztów reklamy bądź reprezentacji, należy odnieść się do całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika, okoliczności poniesionych wydatków, kręgu podmiotów, na rzecz których wydatki zostały poniesione, czy też wartości poniesionych wydatków.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza zorganizować Piknik, który ma być imprezą o charakterze integracyjnym. Uczestniczyć w nim mają pracownicy, ich rodziny, współpracownicy, kontrahenci oraz inne osoby towarzyszące. Impreza ma mieć charakter masowy, dobrowolny oraz nieodpłatny dla jej uczestników. Jednocześnie ze względu na jej masowy charakter Wnioskodawca nie będzie dokonywał szczegółowej weryfikacji osób towarzyszących osobom zaproszonym.

Wydatki na rzecz pracowników ponoszone ze środków obrotowych Spółki, co do zasady są zaliczane do kosztów uzyskania przychodów jako mające związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i uzyskanymi przychodami i nie są wymienione w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. W ramach wydatków na rzecz pracowników potrącanych w kosztach podatkowych mieszczą się nie tylko „standardowe” wydatki ponoszone przez pracodawcę (takie jak koszty wynagrodzeń zasadniczych, dodatki z tytułu godzin nadliczbowych, różnego rodzaju nagrody, itp.), ale stosowne zachowania i świadczenia związane z istniejącym aktualnie lub uprzednio stosunkiem pracy.

Organizacja Pikniku, który ma charakter integracyjny i który jest związany z prowadzoną przez Podatnika działalnością, w konsekwencji wpływa więc na osiągane przez Wnioskodawcę przychody, jest zaliczana do tzw. „kosztów pracowniczych”. Głównym celem takiej imprezy jest przekazanie wiedzy o Spółce, zwiększenie poziomu integracji, motywacji pracowników, a także efektywności pracy, a w związku z tym wzrost przychodów osiąganych przez Spółkę.

Uczestnictwo rodzin pracowników ma również pośredni wpływ na uzyskiwane przez Spółkę przychody, ponieważ jest istotnym elementem budowania lojalności pracowników względem pracodawcy i wzmacnia łączącą ich więź. Ponadto koszty organizacji Pikniku pokryte ze środków obrotowych Spółki nie stanowią wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych i które z woli ustawodawcy są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów w myśl art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o PDOP.

Natomiast koszty poniesione na organizację Pikniku w części przeznaczonej dla kontrahentów i osób im towarzyszących stanowią koszty reprezentacji i tym samym zgodnie z art. 16 ust.1 pkt 28 updop nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Jako impreza masowa Piknik jest skierowana do szerokiego grona odbiorców, nie jest jednak imprezą ogólnodostępną dla każdego (z Wniosku wynika, ze mogą w nim uczestniczyć jedynie osoby zaproszone i ich rodziny, bądź osoby im towarzyszące). Piknik nie stanowi więc imprezy promocyjnej i tym samym wydatki na niego poniesione nie mogą zostać zaliczone do wydatków o charakterze reklamowym i tym samym do kosztów uzyskania przychodów.

Wnioskodawca w uzasadnieniu swojego stanowiska wymienia jako jeden z celów Pikniku „budowanie pozytywnego wizerunku przedsiębiorcy”. Działanie Wnioskodawcy spełnia kryteria reprezentacji, gdyż zmierza do kształtowania, rozpowszechniania wizerunku podatnika jako podmiotu gospodarczego, a nie do kształtowania, rozpowszechniania wizerunku jego produktów/towarów/usług. Ponadto przyjmuje się, że reklama polega na przedstawieniu towarów/usług oraz nakłanianiu do ich nabycia w sposób bezpośredni, zaś reprezentacja pośrednio promuje podmiot gospodarczy poprzez stworzenie dobrego wizerunku firmy.

Podsumowując, wydatki na organizację Pikniku w tej części, w której ponoszone są na rzecz kontrahentów, i innych osób niezatrudnionych u Wnioskodawcy nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Natomiast wydatki na organizację Pikniku w tej części, w której ponoszone są na rzecz pracowników i ich rodzin stanowią koszty uzyskania przychodów.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na organizację Pikniku

  • poniesionych na rzecz pracowników i ich rodzin - jest prawidłowe,
  • poniesionych na rzecz kontrahentów i osób im towarzyszących - jest nieprawidłowe.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj