Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-1-1.4511.553.2016.5.NL
z 9 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 września 2016 r. (data wpływu do tut. Biura 23 września 2016 r.), uzupełnionym 4 stycznia 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie:

• sposobu ustalenia wartości początkowej środków trwałych wchodzących w skład przedsiębiorstwa otrzymanego w drodze darowizny oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej ww. środków trwałych – jest prawidłowe,
• możliwości i sposobu amortyzacji będących przedmiotem darowizny:
  
  • gruntów oraz inwestycji w obcym środku trwałym – jest nieprawidłowe,
  • środków trwałych zaliczonych przez Wnioskodawcę do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych oraz środków transportu, a także budynku użytkowego, o którym mowa we wniosku – jest prawidłowe.
  
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2016 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie zasad amortyzacji środków trwałych otrzymanych w drodze darowizny przedsiębiorstwa. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 19 grudnia 2016 r., Znak: 2461-IBPB-1-1.4511.553.2016.2.NL, wezwano do ich uzupełnienia, co też nastąpiło 4 stycznia 2017 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca otrzyma od swojej matki w formie darowizny całe przedsiębiorstwo. Prowadzone przez matkę Wnioskodawcy przedsiębiorstwo prowadzone jest w formie jednoosobowej działalności gospodarczej. W ramach tego przedsiębiorstwa matka Wnioskodawcy wykonuje przede wszystkim czynności ujęte w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług pod numerem 23.70.1 Kamienie cięte, formowane i wykończone. Wpisany w CEIDG numer PKD to 23.70.Z Cięcie, formowanie i wykańczanie kamienia. Wnioskodawca przed otrzymaniem darowizny zamierza zarejestrować jednoosobową działalność gospodarczą wykonując te same działania, które są przedmiotem działalności jego matki. Innymi słowy Wnioskodawca przejmie to przedsiębiorstwo i będzie kontynuował jego działalność.

W skład majątku darowanego przedsiębiorstwa wchodzą między innymi:

• oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo,
• nieruchomości,
• urządzenia stanowiące środki trwałe,
• pojazdy samochodowe,
• elementy wyposażenia,
• materiały,
• wierzytelności oraz zobowiązania,
• środki pieniężne w kasie i na rachunku bankowym.
  
  

Przed otrzymaniem darowizny Wnioskodawca zarejestruje swoją jednoosobową działalność gospodarczą oraz zarejestruje się jako czynny podatnik VAT.

Umowa darowizny zostanie sporządzona w formie aktu notarialnego.

Zakres świadczonych usług będzie niezmienny, ponieważ Wnioskodawca dalej będzie prowadził usługi kamieniarskie. Ponadto przejmie wszystkie zobowiązania oraz należności firmy.

Wszystkie dotychczasowe umowy zawarte z kontrahentami przepisane zostaną na nowy podmiot czyli firmę Wnioskodawcy, a ten zobowiąże się do prowadzenia firmy w dotychczasowym zakresie. Również dotychczas zatrudnieni pracownicy przejdą w pełnym składzie osobowym na podstawie przepisów Kodeksu Pracy ze wszystkimi przysługującymi im uprawnieniami działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 2 stycznia 2017 r. Wnioskodawca wskazała, że zamierza on amortyzować poprzez zastosowanie indywidulnej stawki amortyzacji następujące składniki majątku uznane za środki trwałe, a będące częścią przedsiębiorstwa będącego przedmiotem darowizny:

1. nieruchomości: działki o pow. 0,09 ha i 0,07 ha, zabudowane budynkiem,
   
2. filtr osmotyczny,
   
3. samochód KIA K2500,
   
4. kosa STIHLFS 450,
   
5. koparka Bobcat 763 rok. Produkcji 2000,
   
6. zagęszczarka,
   
7. boczkarka profilująca,
   
8. nagrzewnica olejowa,
   
9. alarm,
   
10. samochód IVECO DAILY 35C,
    
11. wózek widłowy,
    
12. przecinarka stołowa,
    
13. zestaw mebli,
    
14. piła,
    
15. maszyna kamieniarska w systemie CNC (multinowa),
    
16. szlifierka,
    
17. ogrodzenie,
    
18. plac,
    
19. kruszarka do kamienia DRAGON,
    
20. boczkarka profilowa B1PK200,
    
21. brama gospodarcza,
    
22. komplet do polerowania rowków,
    
23. namiot,
    
24. pompa do wody (perfect),
    
25. laptop,
    
26. inwestycja w obcym środku trwałym,
    
27. samochód FIAT DOBLO,
    
28. agregat prądotwórczy EP7000,
    
29. dmuchawa BR 600 MAGNUM,
    
30. kosiarka MB 545 Tl,
    
31. kosa FS460 C-EM AutoCut 40-2,
    
32. młot udarowy H65SB2 Hitachi,
    
33. szlifierka kątowa Tornado wraz z oprzyrządowaniem,
    
34. młotowiertarka DH28pcy Hitachi,
    
35. szlifierka kątowa G13SE2 Hitachi.
    
    

Wszystkie ww. wymienione składniki majątku są używane w rozumieniu art. 22j ust. 2 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych, a żaden z nich nie jest ulepszonym w rozumieniu tych samych przepisów.

Stosownie do Klasyfikacji Środków Trwałych z 2010 r., poszczególne składniki majątku będące przedmiotem darowizny posiadają następujące symbole:

1. nieruchomości: działki o pow. 0,09 ha i 0,07 ha, zabudowane budynkiem (budynek usługowy nr KŚT 103, grunt KŚT Nr 032),
   
2. filtr osmotyczny (KŚT Nr 654),
   
3. samochód KIA K2500 (KŚT Nr 742),
   
4. kosa STIHL FS 450 (KŚT Nr 592),
   
5. koparka Bobcat 763 rok produkcji 2000 (KŚT Nr 580),
   
6. zagęszczarka (KŚT Nr 582),
   
7. boczkarka profilująca (KŚT Nr 520),
   
8. nagrzewnica olejowa (KŚT Nr 469),
   
9. alarm (KŚT Nr 624),
   
10. samochód IVECO DAILY 35C (KŚT Nr 742),
    
11. wózek widłowy (KŚT Nr 761),
    
12. przecinarka stołowa (KŚT Nr 520-5),
    
13. zestaw mebli (KŚT Nr 808),
    
14. piła (KŚT Nr 520-5),
    
15. maszyna kamieniarska w systemie CNC (multinowa) (KŚT Nr 520-5),
    
16. szlifierka (KŚT Nr 520-5),
    
17. ogrodzenie terenu (KŚT Nr 103),
    
18. plac - utwardzenie terenu (KŚT Nr 103),
    
19. kruszarka do kamienia DRAGON (KŚT Nr 520-5),
    
20. boczkarka profilowa B1PK200 (KŚT Nr 520-5),
    
21. brama gospodarcza (KŚT Nr 103),
    
22. komplet do polerowania rowków (KŚT Nr 520-3),
    
23. namiot (KŚT Nr 806),
    
24. pompa do wody (perfect) (KŚT Nr 440),
    
25. laptop (KŚT Nr 491),
    
26. inwestycja w obcym środku trwałym (KŚT Nr 010),
    
27. samochód FIAT DOBLO (KŚT Nr 741),
    
28. agregat prądotwórczy EP7000 (KŚT Nr 343),
    
29. dmuchawa BR 600 MAGNUM (KŚT Nr 445),
    
30. kosiarka MB 545 Tl (KŚT Nr 592),
    
31. kosa FS460 C-EM AutoCut 40-2 (KŚT Nr 592),
    
32. młot udarowy H65SB2 Hitachi (KŚT Nr 581-4),
    
33. szlifierka kątowa Tornado wraz z oprzyrządowaniem (KŚT Nr 520-3),
    
34. młotowiertarka DH28pcy Hitachi (KŚT Nr 411),
    
35. szlifierka kątowa G13SE2 Hitachi (KŚT Nr 520-3).
    
    

Wnioskodawca nabędzie oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo. Jest to oznaczenie używane przez Darczyńcę na rynku od wielu lat i doskonale rozpoznawane na lokalnym rynku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jaki sposób Wnioskodawca będzie mógł zaliczać w ciężar kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne z tytułu przejętych środków trwałych?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie mógł zaliczać w ciężar kosztów odpisy amortyzacyjne wyliczane od wartości początkowej stanowiącej wartość darowizny (jeśli takowa będzie określona w umowie darowizny) nie wyższej od ich wartości rynkowej lub od wartości rynkowej poszczególnych środków trwałych wchodzących w skład darowanego przedsiębiorstwa, jeśli ich wartość nie zostanie określona w umowie darowizny lub wartość określona w umowie darowizny przewyższała realną wartość rynkową.

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymane w darowiźnie od matki środki trwałe będące częścią darowanego przedsiębiorstwa będą podlegały amortyzacji. Powinny więc zostać wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Przy wprowadzaniu środka trwałego do takiej ewidencji należy ustalić jego wartość początkową. W myśl art. 22g ust. 1 pkt 3 updof, w razie nabycia środka trwałego m.in. w drodze darowizny, wartością, tą jest wartość rynkowa z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny określa tę wartość w niższej wysokości. Zatem bez znaczenia jest wartość początkowa tego składnika majątku przyjęta przez poprzedniego właściciela (darczyńcę).

Tak więc Wnioskodawca dokonując amortyzacji, nie uwzględnia odpisów amortyzacyjnych dokonanych przez darczyńcę (nie ma w tym przypadku zastosowania zasada kontynuacji amortyzacji). Ponadto będzie miał możliwość zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej, która przyspieszy rozliczenie podatkowych kosztów z tytułu amortyzacji tego składnika majątkowego. Przepis art. 22j updof, stanowi bowiem, że prawo do ustalania takich stawek przysługuje w odniesieniu do używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika. Odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środka trwałego nabytego w drodze darowizny stanowią koszt uzyskania przychodów (art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a updof).

W myśl art. 22a ust. 1 cyt. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

• budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
• maszyny, urządzenia i środki transportu,
• inne przedmioty
• przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
  
  

W świetle art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw, lub
• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
  
  

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe bądź wartości niematerialne i prawne.

W myśl art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość rynkową, o której mowa w ust.1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Mając powyższe na względzie zdaniem Wnioskodawcy stwierdzić należy, że wartość początkową środków trwałych nabytych przez Wnioskodawcę w drodze darowizny przedsiębiorstwa, należy ustalić wg wartości rynkowej z dnia nabycia darowizny, z uwzględnieniem art. 19 ww. ustawy, chyba że umowa darowizny przedsiębiorstwa określi tę wartość w niższej wysokości.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zabezpieczenie albo zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

Zatem aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.
  
  

Stosownie do art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 cyt. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zauważyć przy tym należy, że zgodnie z objaśnieniami szczegółowymi zawartymi w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (Dz. U. Nr 242 poz. 1622) w skład budynku, jako pojedynczego obiektu inwentarzowego, wlicza się także obiekty pomocnicze obsługujące dany budynek, np. chodniki, dojazdy, podwórka, place, ogrodzenia, studnie itp. Obiekty pomocnicze obsługujące więcej niż jeden budynek, należy zaliczyć do właściwych rodzajów zgodnie z ich przeznaczeniem.

Skoro zatem nieruchomości gruntowe, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, o którym mowa we wniosku zabudowane są jednym budynkiem usługowym, to tym samym obiekty pomocnice (takie jak ogrodzenie, plac, brama gospodarcza) obsługują wyłącznie ten jeden budynek, a tym samym „wchodzą w skład tego budynku”, stanowiąc wraz z budynkiem jeden środek trwały.

W myśl art. 22c pkt 1 i 2 cyt. ustawy, amortyzacji nie podlegają:

• grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
• budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami lub lokale mieszkalne, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu.
  
  

Z treści powyższego przepisu wynika jednoznacznie, że amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów oraz składniki majątku będące budynkami mieszkalnymi, jeżeli podatnik nie podejmie decyzji o ich amortyzowaniu.

W świetle art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych nieodpłatnie, z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny jeżeli:

• nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw lub
• dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
• nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku.
  
  

Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe bądź wartości niematerialne i prawne. Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych (wartości niematerialnych i prawnych) ustalona zgodnie z zasadami określonymi w art. 22g ww. ustawy.

Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18 uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

W przedmiotowej sprawie również znajdzie zastosowanie art. 22g ust. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze spadku lub darowizny, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi suma ich wartości rynkowej, nie wyższa jednak od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa albo jego zorganizowaną częścią a wartością składników mienia, niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn.

Na podstawie art. 22g ust. 16 ww. ustawy, przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9, 14 i 15, przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie z art. 22n ust. 4 ww. ustawy, zapisów dotyczących środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się w ewidencji najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego, o którym mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca otrzyma od swojej matki w drodze darowizny całe przedsiębiorstwo. Umowa darowizny zostanie sporządzona w formie aktu notarialnego. Prowadzone przez matkę Wnioskodawcy przedsiębiorstwo prowadzone jest w formie jednoosobowej działalności gospodarczej.

W skład majątku darowanego przedsiębiorstwa wchodzą między innymi:

• oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo,
• nieruchomości,
• urządzenia stanowiące środki trwałe,
• pojazdy samochodowe,
• elementy wyposażenia,
• materiały,
• wierzytelności oraz zobowiązania,
• środki pieniężne w kasie i na rachunku bankowym.
  
  

Wnioskodawca przed otrzymaniem darowizny zamierza zarejestrować jednoosobową działalność gospodarczą wykonując te same działania, które są przedmiotem działalności jego matki. Wnioskodawca zamierza amortyzować środki trwałe wchodzące w skład darowanego przedsiębiorstwa poprzez zastosowanie indywidulnej stawki amortyzacji dla następujących środków trwałych sklasyfikowanych pod odpowiednimi symbolami KŚT: nieruchomości: działki zabudowane budynkiem (budynek usługowy KŚT 103, grunt KŚT 032), filtr osmotyczny (KŚT 654), samochód KIA (KŚT 742), kosa STIHL (KŚT 592), koparka (KŚT 580), zagęszczarka (KŚT Nr 582), boczkarka profilująca (KŚT 520), nagrzewnica olejowa (KŚT 469), alarm (KŚT 624), samochód IVECO DAILY (KŚT 742), wózek widłowy (KŚT 761), przecinarka stołowa (KŚT 520-5), zestaw mebli (KŚT 808), piła (KŚT 520-5), maszyna kamieniarska w systemie CNC (multinowa) (KŚT 520-5), szlifierka (KŚT 520-5), ogrodzenie terenu (KŚT 103), plac - utwardzenie terenu (KŚT 103), kruszarka do kamienia (KŚT 520-5), boczkarka profilowa (KŚT 520-5), brama gospodarcza (KŚT 103), komplet do polerowania rowków (KŚT 520-3), namiot (KŚT 806), pompa do wody (perfect) (KŚT 440), laptop (KŚT 491), inwestycja w obcym środku trwałym (KŚT 010), samochód FIAT DOBLO (KŚT 741), agregat prądotwórczy (KŚT 343), dmuchawa (KŚT 445), kosiarka (KŚT 592), kosa (KŚT 592), młot udarowy (KŚT 581-4), szlifierka kątowa wraz z oprzyrządowaniem (KŚT 520-3), młotowiertarka (KŚT 411), szlifierka kątowa (KŚT 520-3). Wszystkie ww. składniki majątku są używane w rozumieniu art. 22j ust. 2 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a żaden z nich nie jest ulepszonym w rozumieniu tych samych przepisów.

Mając powyższe na względzie w pierwszej kolejności zauważyć należy, że stosownie do art. 22c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, amortyzacji nie podlegają grunty, co oznacza, że wskazane we wniosku, a będące przedmiotem nabycia nieruchomości gruntowe w ogóle nie mogą podlegać amortyzacji podatkowej. Natomiast pozostałe wskazane we wniosku składniki majątku, będące środkami trwałymi w rozumieniu art. 22a ust. 1 ww. ustawy, mogą podlegać tejże amortyzacji. Wnioskodawca zobowiązany zatem będzie wprowadzić je do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, a następnie ustalić ich wartość początkową, zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy uwzględnieniu również art. 22g ust. 15 tej ustawy. W konsekwencji wartość początkową środków trwałych nabytych w drodze darowizny przedsiębiorstwa, należy ustalić wg wartości rynkowych z dnia nabycia ww. środków trwałych, czyli z dnia otrzymania darowizny, z uwzględnieniem art. 19 ww. ustawy, chyba że umowa darowizny przedsiębiorstwa określi te wartości w niższej wysokości. Pamiętać przy tym należy, że łączna wartość początkowa środków trwałych stanowiąca sumę ich wartości rynkowej z dnia nabycia darowizny, nie może być wyższa od różnicy pomiędzy wartością tego przedsiębiorstwa, a wartością składników mienia, niebędących środkami trwałymi, określoną dla celów podatku od spadków i darowizn. Od tak ustalonej wartości początkowej Wnioskodawca będzie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych i zaliczać je do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Odnosząc się natomiast do kwestii dot. możliwości zastosowania indywidulnej stawki amortyzacyjnej do ww. środków trwałych wskazać należy, że stosownie do art. 22h ust. 2 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Możliwość ustalenia przez podatnika indywidualnej stawki amortyzacyjnej reguluje przepis art. 22j ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 22j ust. 1 pkt 1-4 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l, mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż:

1. dla środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji:
   
   1. 24 miesiące - gdy ich wartość początkowa nie przekracza 25 000 zł,
   2. 36 miesięcy - gdy ich wartość początkowa jest wyższa od 25 000 zł i nie przekracza 50 000 zł,
   3. 60 miesięcy - w pozostałych przypadkach;
2. dla środków transportu, w tym samochodów osobowych - 30 miesięcy;
   
3. dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4 - 10 lat, z wyjątkiem:
   
   1. trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji, trwale związanych z gruntem,
   2. kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych i budynków zastępczych
   - dla których okres amortyzacji - nie może być krótszy niż 3 lata;
   
4. dla budynków (lokali) niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5% - 40 lat pomniejszone o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich oddania po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.
   
   

W myśl art. 22j ust. 2 ww. ustawy, środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, uznaje się za:

1. używane - jeżeli podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 6 miesięcy,
   
2. ulepszone - jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ich ulepszenie stanowiły co najmniej 20% wartości początkowej
   
   

Stosownie natomiast do art. 22j ust.3 ww. ustawy, środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za:

1. używane - jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy, lub
   
2. ulepszone - jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30 % wartości początkowej.
   
   

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że podatnicy wprowadzający środki trwałe po raz pierwszy do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych mogą przyjąć do ich amortyzowania indywidualne stawki amortyzacyjne jeżeli wykażą, że środki te przed wprowadzeniem ich do ww. ewidencji były używane lub zostały ulepszone.

W podanej definicji „używany środek trwały” występują dwa istotne sformułowania: pojęcie „przed nabyciem”, które oznacza, iż chodzi o jakiekolwiek przeniesienie własności (np. darowizna, nieodpłatne nabycie) oraz udowodnienie „wykorzystania”, bez doprecyzowania przez kogo i na jakie cele dany składnik majątku miał być wykorzystywany. Zgodnie z definicją słownikową, przez pojęcie używania rozumie się wykorzystywanie, czyli używanie czegoś z korzyścią, pożytkiem (Słownik współczesny języka polskiego pod red. prof. dr hab. Bogusławy Dunaj wyd. Wilga, Warszawa 1996, s. 1296). Używanie środka trwałego musi zatem nastąpić przed jego nabyciem przez podatnika, co oznacza że podatnik może zastosować indywidualną stawkę amortyzacji, jeżeli nabył używany środek trwały, który przed jego nabyciem był wykorzystywany u poprzedniego właściciela (właścicieli) przez wymagany okres 6 lub 60 miesięcy, w zależności od rodzaju danego środka trwałego.

Zauważyć przy tym należy, że dla środków trwałych, o których mowa w art. 22j ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ustalono wymagalnego okresu użytkowania, warunkującego możliwość zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej. W przypadku tych środków wystarczającym minimalnym okresem używania, uprawniającym do zastosowania stawki indywidualnej jest 1 pełny rok.

Ponadto wskazać należy, iż sposób ustalenia indywidualnej stawki amortyzacyjnej dla ww. środków trwałych uzależniony jest również od tego, do jakiego rodzaju środków trwałych zgodnie z rozporządzeniem w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) określony środek zostanie zakwalifikowany.

Odnosząc się zatem do wskazanych we wniosku środków trwałych, które Wnioskodawca zamierza amortyzować przy zastosowaniu indywidualnych stawek amortyzacyjnych wskazać należy, że jeżeli w istocie ww. środki trwałe spełniają definicję „używanego środka trwałego”, o której mowa ww. art. 22j ust. 2 pkt 1 i ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to Wnioskodawca możne ustalić indywidualne stawki amortyzacyjne wyłącznie do tych środków trwałych, które zostały zaliczone do grupy 3-6 i 8 KŚT (a więc dla wskazanych we wniosku środków trwałych, które zostały zaliczone do grupy 4, 5, 6 i 8 KŚT) oraz do środków transportu, a także do budynku użytkowego, o którym mowa we wniosku. Przy czym, jak wskazano wyżej, w skład tego budynku użytkowego, który został sklasyfikowany pod symbolem 103 KŚT wchodzi również ogrodzenie, plac oraz brama gospodarcza, stanowiące wraz z tym budynkiem jeden środek trwały, dla którego Wnioskodawca może również ustalić indywidualną stawkę amortyzacyjną, jako dla jednego obiektu.

Odnosząc się natomiast do możliwości zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej do inwestycji w obcym środku trwałym, o której mowa we wniosku wskazać należy, że zgodnie z art. 22j ust. 4 ww. ustawy, podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla przyjętych do używania inwestycji w obcych środkach trwałych, z tym że dla:

1. inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach - okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat;
2. inwestycji w obcych środkach trwałych innych niż wymienione w pkt 1 - okres amortyzacji ustala się według zasad określonych w ust. 1 pkt 1 i 2.
   
   

Przepis powyższy wskazuje zatem, że co do zasady dla inwestycji w obcym środku trwałym można stosować indywidualną stawkę amortyzacyjną. Ze względu jednak na dokonaną przez Wnioskodawcę klasyfikację tej inwestycji do rodzaju 010 KŚT, obejmującego grunty orne, nie może być mowy o ustaleniu indywidualnej stawki dla wskazanej we wniosku inwestycji w obcym środku trwałym, bowiem grunt nie podlega amortyzacji.

Wobec powyższego, przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy w zakresie:

• sposobu ustalenia wartości początkowej środków trwałych wchodzących w skład przedsiębiorstwa otrzymanego w drodze darowizny oraz możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej ww. środków trwałych – jest prawidłowe,
  
• możliwości i sposobu amortyzacji będących przedmiotem darowizny:
  
  • gruntów oraz inwestycji w obcym środku trwałym – jest nieprawidłowe,
  • środków trwałych zaliczonych przez Wnioskodawcę do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji Środków Trwałych oraz środków transportu, a także budynku użytkowego, o którym mowa we wniosku – jest prawidłowe.
  
  
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 14na pkt 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n, dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji, nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej z zastosowaniem art. 119a, tj. w sytuacji, gdy dana czynność została dokonana przede wszystkim w celu osiągnięcia korzyści podatkowej, sprzecznej w danych okolicznościach z przedmiotem i celem przepisu ustawy podatkowej, a także została dokonana w sposób sztuczny.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-512 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skargę na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.