Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPP2.4512.769.2016.1.EJU
z 29 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 września 2016 r. (data wpływu 29 września 2016 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2016 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka jest czynnym podatnikiem VAT, prowadzącym działalność gospodarczą na terytorium Polski. Wnioskodawca jest zarejestrowany również jako podatnik VAT UE. Wnioskodawca zajmuje się produkcją papieru do zastosowań domowych i przemysłowych. Spółka specjalizuje się w wielowarstwowych papierach toaletowych, ręcznikach i czyściwach papierowych, jak również w produktach z domieszką różnego rodzaju włóknin. Dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nabywa towary w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (dalej: „WNT”), a więc nabywa je od zagranicznych kontrahentów z innych niż Polska państw UE (dalej: Kontrahenci Zagraniczni), zarejestrowanych dla celów VAT w państwach, z których towary są wysyłane do Polski i w wyniku tych nabyć towary są transportowane z innego, niż Polska państwa UE na terytorium Polski. Zakupione w ten sposób towary Wnioskodawca wykorzystuje do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Kontrahenci Zagraniczni, zgodnie z obowiązującymi ich przepisami, dokumentują sprzedaż na rzecz Wnioskodawcy fakturami.

Faktura dokumentująca dokonywaną dostawę jest wystawiana przez Kontrahenta Zagranicznego przed rozpoczęciem transportu towaru do Polski. Najczęściej Kontrahent Zagraniczny wystawia fakturę dokumentującą dostawę i fakturę tę dołącza do transportowanych towarów tak, że faktura jest otrzymywana przez Spółkę razem z towarami. Faktury są więc najczęściej wystawiane na 1 - 2 dni przed tym, jak Wnioskodawca otrzyma zamówiony towar (tyle bowiem czasu zajmuje transport towaru z innego państwa UE do Polski).

Wszystkie parametry transakcji są w momencie wystawiania faktury skonkretyzowane. Faktura nie dotyczy przy tym wcześniejszej płatności, Spółka płaci za towary po ich otrzymaniu i po otrzymaniu faktury.

Przykładowo, faktura jest wystawiona 30 sierpnia 2016 r., a dostawa jest dokonana 1 września 2016 r., w momencie, w którym Spółka odbiera towar (prawo do rozporządzania towarem jak właściciel przechodzi na Spółkę z momentem odebrania zamówionych towarów, transport towarów organizuje i opłaca dostawca towarów). Razem z transportem towarów Spółka otrzymuje również fakturę. Czyli, 1 września 2016 r. Spółka otrzymuje towar i fakturę, przy czym faktura została wystawiona 2 dni wcześniej, a więc 30 sierpnia 2016 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy obowiązek podatkowy dla transakcji WNT Wnioskodawca powinien rozpoznawać z datą wystawienia faktury przez Kontrahenta Zagranicznego (nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem WNT), nawet jeżeli faktura została wystawiona przed dokonaniem dostawy towaru będącego przedmiotem WNT?

Innymi słowy, czy prawdą jest, że jeżeli faktura została wystawiona 30 sierpnia 2016 r., a dostawa stanowiąca WNT u Wnioskodawcy doszła do skutku 2 września 2016 r., to obowiązek podatkowy powstaje 30 sierpnia 2016 r.?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy dla transakcji WNT powstanie z chwilą wystawienia faktury przez Kontrahenta Zagranicznego (nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem WNT), nawet jeżeli faktura została wystawiona przed dokonaniem dostawy towaru.

Jeżeli więc faktura została wystawiona 30 sierpnia 2016 r., a dostawa stanowiąca WNT u Wnioskodawcy doszła do skutku 2 września 2016 r., to obowiązek podatkowy powstaje 30 sierpnia 2016 r.

Uzasadnienie stanowiska:

Kwestie związane z powstaniem obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów uregulowane zostały w art. 20 ust. 5 ustawy o VAT. Zgodnie z treścią tego przepisu „w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje

z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. la stosuje się odpowiednio."

Powyższy przepis wskazuje jednoznacznie, iż obowiązek podatkowy z tytułu WNT należy rozpoznać z datą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, dokumentującej wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w państwie, z którego towar jest wysyłany do Polski.

Jednocześnie obowiązek podatkowy z tytułu WNT powstaje w chwili wystawienia faktury dokumentującej tę transakcję, wyłącznie wówczas, gdy faktura dokumentująca dokonaną transakcję została wystawiona nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu,
w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia. Jeżeli faktura została wystawiona później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, wówczas obowiązek podatkowy powstaje tego 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy.

W związku z tym, faktura wystawiana przez Kontrahenta Zagranicznego przed dokonaniem dostawy towaru (przed przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel) dokumentująca dostawę towarów, która zostanie dokonana po jej wystawieniu, rodzi powstanie obowiązku podatkowego z chwilą wystawienia tej faktury. Faktura tak jest bowiem wystawiana wcześniej niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonywana jest dostawa stanowiąca dla Spółki WNT. Skoro faktura jest wystawiona wcześniej, niż ten 15. dzień następnego miesiąca, to znaczy, że jest to faktura wystawiona nie później, niż tego 15. dnia następnego miesiąca.

Jednocześnie należy wskazać, że z art. 222 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: „Dyrektywa VAT") wynika, iż w przypadku WDT fakturę wystawia się nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym miało miejsce zdarzenie powodujące powstanie obowiązku podatkowego.

Powyższe oznacza, że przepisy unijne wskazują jedynie najpóźniejszy możliwy termin wystawienia faktury z tytułu WDT. Nie ma natomiast żadnego przepisu, który ograniczałby możliwość wystawienia faktury przed dokonaniem WDT. Z perspektywy przepisów unijnych, faktura z tytułu WDT może być wystawiona nawet miesiąc przed dokonaniem dostawy, co i tak spowoduje powstanie obowiązku podatkowego z chwilą wystawienia faktury.

Ponadto, zgodnie z art. 106i ust. 7 ustawy o VAT faktury mogą być wystawione także 30 dni przed dokonaniem dostawy towaru, wykonaniem usługi czy otrzymaniem całości lub części zapłaty. Podobne regulacje obowiązują w innych państwach UE, w większości ustawodawstwa krajowe państw członkowskich dopuszczają wystawianie faktur przed dokonaniem dostawy towarów.

Skoro więc możliwe jest wystawienie faktury przed dokonaniem dostawy towarów, a przepisy dotyczące obowiązku podatkowego przy WNT nie zawierają żadnego dodatkowe warunku dotyczącego faktur wystawionych przed dokonaniem dostawy, to nie ma innej możliwości, niż uznaniem, że obowiązek podatkowy z tytułu WNT powstaje z momentem wystawienia faktury, nawet jeżeli faktura ta jest wystawiona przed dokonaniem dostawy towarów.

Stanowisko Spółki w przedmiotowym zakresie znajduje potwierdzenie w pismach wydawanych przez organy podatkowe. Tytułem przykładu wskazać można m.in. interpretację indywidualną Ministra Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 7 lipca 2014 r., nr ILPP4/443-206/14-4/ISN, w której organ podatkowy stwierdził, iż; „w przypadku gdy faktura VAT wystawiana przez dostawcę unijnego przed dokonaniem dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia (przed przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), np. z chwilą wydania towaru z magazynu kontrahenta unijnego (niebędąca fakturą zaliczkową) dokumentuje/będzie dokumentowała dostawę towarów, która dokonana zostanie po jej wystawieniu - obowiązek podatkowy powstaje/powstanie z chwilą wystawienia tej faktury".

Podobnie Minister Finansów- Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 8 października 2013 r., nr ILPP4/443-350/13-2/EWW. W uzasadnieniu wydanej interpretacji organ wyjaśnił, iż: „(...) Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, zarejestrowanym w Polsce na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. W czerwcu Zainteresowany wpłacił zaliczkę do niemieckiej spółki «X» na poczet przyszłej transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Wpłacona zaliczka nie obejmowała całej ceny przyszłej transakcji, tylko jej część. Transakcja wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od spółki «X» do Wnioskodawcy nastąpiła we wrześniu 2013 r. W czerwcu spółka «X» wystawiła fakturę na poczet tej przyszłej transakcji wewnątrzwspólnotowej. Faktura ta nie obejmuje tylko kwoty zaliczki wpłaconej w czerwcu, ale obejmuje całą kwotę transakcji do której doszło we wrześniu. (...)

Zatem stanowisko Spółki, zgodnie z którym obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrz-wspólnotowego nabycia towarów dokonanego we wrześniu powstał w dniu wystawienia faktury przez spółkę niemiecką (czerwiec) należy uznać za prawidłowe. (...)"

Identyczne stanowisko zostało zaprezentowane w interpretacji indywidualnej z dnia 10 września 2013 r., nr ILPP4/443-250/13-4/EWW, w której Minister Finansów - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, iż: „(...) w okresie od 1 stycznia 2013 r. w sytuacji, gdy wystawiona przez kontrahenta zagranicznego faktura dokumentująca dostawę konkretnego towaru została wystawiona przed 15. dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano jego dostawy, obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia danego Urządzenia - zgodnie z art. 20 ust 5 ustawy - powstał z chwilą wystawienia takiej faktury".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.) – zwanej dalej ustawą lub ustawa o VAT – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy przepisu art. 2 pkt 22 ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy – przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W świetle art. 9 ust. 2 ustawy – przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
      
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
– z zastrzeżeniem art. 10;

2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy należy stwierdzić, że potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

• po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; zatem na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa,
• po drugie, towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym pozostaje bez znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
  
  

Dodatkowo, transakcja może zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów pod warunkiem, że nabywcą towarów transportowanych z terytorium jednego państwa członkowskiego na inne jest podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa powyżej, natomiast dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej. W sytuacji, gdy spełnione zostaną powyższe warunki – transakcję uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy – podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów musi z tego tytułu rozliczyć podatek VAT w Polsce. Wobec powyższego, ma on obowiązek dokonania samo obliczenia podatku należnego z tego tytułu i wykazania go w deklaracji podatkowej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Powyższy przepis zobowiązuje podatnika dokonującego rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia do rozpoznania obowiązku podatkowego 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, chyba że przed tym dniem podatnik podatku od wartości dodanej, będący dostawcą nabywanych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wystawił fakturę, gdyż wówczas obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Tym samym obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Zatem w przypadku wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej przed upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Natomiast w przypadku gdy podatnik podatku od wartości dodanej nie wystawił faktury przed upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, obowiązek podatkowy powstaje z upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, prowadzącym działalność gospodarczą na terytorium Polski. Wnioskodawca jest zarejestrowany również jako podatnik VAT UE. Spółka nabywa towary w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów a więc nabywa je od zagranicznych kontrahentów z innych niż Polska państw UE zarejestrowanych dla celów VAT w państwach, z których towary są wysyłane do Polski i w wyniku tych nabyć towary są transportowane z innego, niż Polska państwa UE na terytorium Polski. Zakupione w ten sposób towary Wnioskodawca wykorzystuje do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Najczęściej Kontrahent Zagraniczny wystawia fakturę dokumentującą dostawę i fakturę. Faktury są więc najczęściej wystawiane na 1 - 2 dni przed tym, jak Wnioskodawca otrzyma zamówiony towar. Faktura nie dotyczy przy tym wcześniejszej płatności, Spółka płaci za towary po ich otrzymaniu i po otrzymaniu faktury.

Przykładowo, faktura jest wystawiona 30 sierpnia 2016 r., a dostawa jest dokonana 1 września 2016 r. Spółka otrzymuje towar i fakturę, przy czym faktura została wystawiona 2 dni wcześniej, a więc 30 sierpnia 2016 r.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz stan prawny należy stwierdzić, że Wnioskodawca dokonując wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dla celów ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego winien stosować przepis art. 20 ust. 5 ustawy.

W sytuacji, gdy faktura dokumentująca dostawę konkretnych towarów została wystawiona przez Kontrahenta zagranicznego przed dokonaniem dostawy towaru, to obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy tego towaru.

Zatem w opisanym we wniosku przypadku, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia faktury przez kontrahenta zagranicznego tj. 30 sierpnia 2016 r.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zmiana któregokolwiek elementu opisu zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku lub zmiana stanu prawnego powoduje, że interpretacja traci ważność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.”.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie zgodnie z art. 57a skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.