2016.11.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPB5.4510.878.2016.1.AK
z 8 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2016 r. (data wpływu 21 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

sposobu dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych nabytych w drodze wkładu niepieniężnego, którego przedmiotem jest zorganizowana część przedsiębiorstwa - jest prawidłowe;

braku ograniczenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wchodzących w skład nabytej zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych nabytych w drodze wkładu niepieniężnego, którego przedmiotem jest zorganizowana część przedsiębiorstwa oraz braku ograniczenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wchodzących w skład nabytej zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W przedmiotowym wniosku zostały przedstawione następujący stan faktyczny i następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką działającą pod firmą K. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej również jako: „Spółka”), która podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od całości osiąganych dochodów (art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych; Dz.U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm., dalej, jako: „ustawa o CIT”). Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą koncentrującą się w branży hotelarsko-restauracyjnej (kod podstawowej działalności - PKD: 55.10.Z).

W dniu 9 czerwca 2016 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki podjęło uchwałę Nr 1 (ujętą w protokole sporządzonym przez notariusza w formie aktu notarialnego) w sprawie podwyższenia kapitału zakładowego Spółki. Zgodnie z treścią ww. uchwały, udziały w podwyższonym kapitale zakładowym objął nowy wspólnik - spółka pod firmą: S. spółka jawna (dalej jako: „Zbywca”), pokrywając udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki w całości wkładem niepieniężnym (aportem) w postaci wyodrębnionego organizacyjnie i finansowo, zorganizowanego zespołu składników niematerialnych i materialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej hotelarsko-restauracyjnej, stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa, mogącego stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. działalność (dalej jako: „ZCP”). Należy zaznaczyć, że nowo wyemitowane udziały Spółki w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki zostały objęte przez Zbywcę po cenie znacznie wyższej od ich wartości nominalnej, w związku z czym powstałą nadwyżkę (tzw. agio) w określonej w ww. uchwale kwocie ponad wartość nominalną obejmowanych udziałów, Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników na podstawie przepisu art. 154 § 3 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (dalej jako: „Kodeks spółek handlowych”), postanowiło przelać w całości na kapitał zapasowy

W związku z podjęciem przez Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki ww. uchwały z dnia 9 czerwca 2016 r. o podwyższeniu kapitału zakładowego Spółki, pomiędzy Spółką a Zbywcą została zawarta w dniu 9 czerwca 2016 r. (w formie aktu notarialnego) „Umowa przeniesienia własności przedmiotu aportu w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa”, na podstawie której Zbywca przeniósł na Spółkę własność ZCP (własność aportu). Wymaga podkreślenia, że w skład ZCP wchodziły m.in. środki trwałe.

Wnioskodawca aktualnie wykorzystuje i zamierza w dalszym ciągu w przyszłości wykorzystywać nabyte (otrzymane z tytułu aportu) składniki ZCP w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w świetle zaprezentowanego wyżej opisu, pełne odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środków trwałych nabytych (otrzymanych) w ramach wkładu niepieniężnego (aportu) w postaci ZCP, Wnioskodawca może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów, w sytuacji, gdy przedmiotem aportu był wyodrębniony organizacyjnie i finansowo, zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej hotelarsko-restauracyjnej, stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa w skład którego wchodziły m.in. środki trwałe- pomimo, iż prawie całą wartość wnoszonego wkładu niepieniężnego (aportu) przeznaczono jako nadwyżkę (agio) ponad wartość nominalną obejmowanych udziałów na kapitał zapasowy?
Czy w związku z faktem, że podwyższenie kapitału zakładowego Spółki nastąpiło z zastosowaniem tzw. agio, tj. wartość wnoszonego jako wkład niepieniężny (aport) ZCP była wyższa od wartości nominalnej objętych udziałów w Spółce, a cała nadwyżka zgodnie z postanowieniami art. 154 Kodeksu spółek handlowych została przelana do kapitału zapasowego Spółki, to dla ustalenia wysokości odpisów amortyzacyjnych od nabytych (otrzymanych) środków trwałych w ramach ZCP ma i będzie miał zastosowanie art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) ustawy o CIT?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest wykładnia przepisów w zakresie stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę.

Wniosek odnośnie zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Spółkę zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją.

Zdaniem Wnioskodawcy:

AD. 1 i 2. W pierwszej kolejności należy zauważyć, że wartość składników majątkowych wchodzących w skład ZCP, Wnioskodawca powinien ustalić zgodnie z regułą kontynuacji wskazaną w przepisie art. 16g ust. 9 ustawy o CIT, który stanowi: „W razie przekształcenia formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów, z zastrzeżeniem ust. 19, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 9 ust. 1, podmiotu przekształcanego, połączonego albo podzielonego. Zasadę tę stosuje się odpowiednio do spółek niebędących osobami prawnymi”. Przepis ten z mocy art. 16g ust. 10a ww. ustawy stosuje się: „odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa, jego zorganizowanej części lub komercjalizowanej własności intelektualnej wnoszonej przez podmiot komercjalizujący, w drodze wkładu niepieniężnego”. Ponadto przepis art. 16h ust. 3 ww. ustawy stanowi, iż: „Podmioty, o których mowa w art. 16g ust. 9, powstałe z przekształcenia, podziału, z zastrzeżeniem ust. 5, albo połączenia podmiotów oraz podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu na skutek tych zdarzeń, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot przekształcony, podzielony, połączony, z uwzględnieniem art. 16i ust. 2-7”. Powyższy przepis stosuje się z mocy art. 16h ust. 3a ustawy o CIT „odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego, jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego taki wkład”. Zatem Wnioskodawca - jako podmiot nabywający ZCP w ramach aportu - powinien ustalić wartość początkową składników majątkowych wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, które wcześniej wprowadzone były do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Zbywcy – w wysokości wartości początkowej składników majątkowych przyjętych w ewidencji Zbywcy z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów amortyzacyjnych oraz stosując - zgodnie z zasadą kontynuacji amortyzacji - przyjętą u Zbywcy wartość początkową, metodę oraz stawkę amortyzacji, jednakże przepis art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) ustawy CIT stanowi, iż: „Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w formie wkładu niepieniężnego, od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki”. W powyższym kontekście należy zaś przypomnieć, że w warunkowaniach zaprezentowanego opisu sprawy, na podwyższenie kapitału zakładowego u Wnioskodawcy nie została przekazana nadwyżka (agio) w określonej w uchwale o podwyższeniu kapitału zakładowego, kwocie, W związku z powyższym Wnioskodawca ma wątpliwość czy przepis art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) ustawy o CIT znajdzie zastosowanie w odniesieniu do Spółki.

W ocenie Wnioskodawcy na pytanie nr 1 zaprezentowane w niniejszym wniosku, należy odpowiedzieć twierdząco. Wnioskodawca będzie miał prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów pełne odpisy amortyzacyjne od składników majątkowych - środków trwałych - wchodzących w skład ZCP, nabytego w drodze wkładu niepieniężnego (aportu). Wnioskodawca będzie zobowiązany kontynuować amortyzację przyjętą u Zbywcy w zakresie ustalenia wartości początkowej, metody amortyzacji oraz wziąć pod uwagę wartość odpisów dokonanych przez Zbywcę. Będą w tym wypadku mieć zastosowanie przepisy art. 16g ust. 10a w związku z art. 16g ust. 9 oraz art. 16h ust. 3 w związku z przepisem art. 16h ust. 3a ustawy o CIT. Zgodnie z ogólną zasadą z przepisu art. 15 ust. 6 ustawy o CIT: „Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16”. Jednocześnie ustawodawca w przepisie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT wprowadził listę wydatków, które mogą wystąpić w rzeczywistości gospodarczej, lecz nie można ich zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Jednym z takich wyjątków od zasady zaliczania odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów jest przepis art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) ustawy o CIT, który stanowi, że: „Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w formie wkładu niepieniężnego, od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki”. Pojęcie kapitału zakładowego zostało zdefiniowane dla potrzeb ustawy o CIT w przepisie art. 4a pkt 18 tego aktu prawnego, który stanowi, że kapitał zakładowy oznacza również kapitał podstawowy spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 (spółki komandytowo-akcyjnej). Przepis art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) ustawy o CIT odnosi się tylko pozornie do sytuacji opisanej powyżej, w której wartość nominalna udziałów objętych przez Zbywcę w zamian za jego wkład niepieniężny jest niższa niż wartość wnoszonego aportu, natomiast nadwyżka wartości wkładu niepieniężnego nad wartością nominalną obejmowanych udziałów została przelana na kapitał zapasowy Wnioskodawcy. Z wykładni literalnej wynika, iż ww. przepis odnosi się jedynie do odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w formie wkładu niepieniężnego. Inaczej mówiąc, ma on zastosowanie tylko do przypadku, gdy środek trwały lub wartości niematerialne i prawne wnoszone do spółki mają postać wkładu niepieniężnego. Nie ma on natomiast zastosowania w przypadku gdy środek trwały lub wartości niematerialne i prawne stanowią tylko jeden z elementów wyodrębnionego organizacyjnie i finansowo zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych. Inna wykładnia literalna ww. przepisu polegająca na objęciu nim również zorganizowanej części przedsiębiorstwa byłaby w istocie wykładnią rozszerzającą, która w tym przypadku nie powinna mieć zastosowania, ponieważ dotyczy przepisu statuującego wyjątek od ogólnej reguły wskazującej, co może należeć do kosztów uzyskania przychodów (art. 15 ustawy o CIT).

Za interpretacją Wnioskodawcy oprócz wykładni gramatycznej przemawiają również wyniki wykładni systemowej ustawy o CIT. Ustawodawca w niektórych przypadkach wprost odnosi się w przepisach prawnych do przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przykładowo mowa o nim w przepisie art. 16g ust. 2 ustawy o CIT („Wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części [...]”), w przepisie art. 16g ust. 10 ustawy o CIT („W razie nabycia w drodze kupna lub przyjęcia do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w przepisie art. 16g ust. 10a ustawy o CIT („Przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa, jego zorganizowanej części [...]”). Natomiast odrębnie reguluje przypadki w których przedmiotem wkładu niepieniężnego są środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, niestanowiące jednak zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przykładowo przepis art. 16g ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT dotyczy takiej sytuacji („Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się: w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego wniesionego do spółki albo spółdzielni - ustaloną przez podatnika, z zastrzeżeniem pkt 4c, na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej”). W związku z powyższym skoro ustawodawca posługuje się w ustawie o CIT pojęciem: „przedsiębiorstwa”, „zorganizowanej części przedsiębiorstwa” oraz „środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego” to gdyby wyjątek z przepisu art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) ustawy o CIT miał objąć swoim zakresem zastosowania również zorganizowaną część przedsiębiorstwa, to z pewnością odpowiedni zapis znalazłby się w treści tego przepisu.

Ponadto również wykładnia celowościowa wspiera zaprezentowaną powyżej argumentację. Wskazuje się, że: „z uzasadnienia do rządowego projektu ustawy wprowadzającej przedmiotowy przepis nie wynika, że art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) PDOPrU miałby dotyczyć wkładów niepieniężnych w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Jak wskazano w uzasadnieniu, w wyniku wprowadzenia proponowanych zmian nastąpi uporządkowanie funkcjonujących rozwiązań podatkowych oraz uściślenie istniejących przepisów” (zob. Anna Pęczyk-Tofel, Marcin Stanisław Tofel, „Odpisy amortyzacyjne w przypadku wniesienia aportem składnika majątkowego w ramach przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części z kreacją agio”, Monitor Podatkowy 2009, Nr 1, sir, 53, System Informacji Prawnej Legalis). Ponadto założeniem przepisu art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) ustawy o CIT jest ograniczenie możliwości uzyskiwania korzyści podatkowej w przypadku aportów innych niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Zgodnie bowiem z przepisem art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT przychodem po stronie wnoszącego aport w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część (do spółki) jest nominalna wartość udziałów (akcji) objętych w zamian za ten wkład. Przekazanie części wkładu na kapitał zapasowy spółki umożliwia więc ograniczenie wykazania dochodu podatkowego. Przepis art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) ustawy o CIT stanowi ograniczenie w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze aportu w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. W odniesieniu do aportu w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części przepis ww. nie spełni natomiast swojej funkcji. Przychód po stronie wnoszącego aport nie powstanie z uwagi na fakt, iż przedmiotem aportu jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, co wynika - a contrario - z przepisu art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy o CIT. Jednocześnie przy aporcie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części ograniczeniem w osiągnięciu korzyści podatkowej jest obowiązek stosowania zasady kontynuacji amortyzacji.

Zdaniem Wnioskodawcy przepis art. 16 ust. 1 pkt 63 lit, d) ustawy o CIT ma zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy przedmiotem aportu są składniki majątku niestanowiące przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, a w związku z tym Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu pełną wysokość odpisów amortyzacyjnych, pomimo, że większa wartość aportu została przelana jako tzw. agio na kapitał zapasowy Spółki.

Zaprezentowane stanowisko Wnioskodawcy jest ugruntowane w licznych interpretacjach indywidualnych podatkowych organów interpretacyjnych, w tym między innymi:

Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 16 maja 2014 r. (znak: ITPB3/423-96/14/DK, System Informacji Prawnej Legalis), w której stwierdzono, że: „Spółka pomimo przelania części wartości wnoszonego wkładu na kapitał zapasowy, będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów pełną wysokość odpowiednio naliczonych odpisów amortyzacyjnych”;

Dyrektora Izby Skarbowej Bydgoszczy z dnia 21 lutego 2014 r. (znak: ITPB3/423-546/13/MK, System Informacji Prawnej Legalis);

Dyrektora izby Skarbowej Katowicach z dnia 19 lipca 2013 r. (znak: IBPBI/2/423-489/13/SD), w której stwierdzono, że: „[...] przepis art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) ustawy o pdop, ma zastosowanie wyłącznie w przypadku, gdy przedmiotem aportu są składniki majątku niestanowiące przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Natomiast w zakresie ustalania wartości początkowej oraz kosztów uzyskania przychodu w postaci odpisów amortyzacyjnych znajdują zastosowanie odrębne uregulowania zawarte w art. 16g ust. 9-10a oraz art. 16h ust. 3-3a ustawy o pdop”;

Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie z dnia 7 lutego 2013 r, (znak: IPPB3/423-972/12-3/PK1, System informacji Prawnej Legalis) w której stwierdzono, że: „[...] dla celów ustalenia wartości początkowej oraz dokonywanych odpisów amortyzacyjnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład przedsiębiorstwa przejętego przez Spółkę w formie wkładu niepieniężnego nie ma znaczenia, że Wspólnik obejmie podwyższony kapitał zakładowy Spółki z zastosowaniem tzw. agio, czyli, że wartość wnoszonego wkładu (Dział) jest wyższa od wartości nominalnej objętych przez niego udziałów. Wyżej wskazane argumenty, w tym w szczególności odwołanie do wykładni celowościowej, uzasadniają przyjęcie, że art. 16 ust. 1 pkt 63 lit, d updop nie znajduje zastosowania do sytuacji, gdy do spółki wnoszony jest wkład w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części”;

Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 stycznia 2013 r, (znak: IPPB5/423-1266/12-3/JC, System informacji Prawnej Legalis), w której stwierdzono, że: „Wyżej wskazane argumenty, w tym w szczególności odwołanie do wykładni celowościowej, uzasadniają przyjęcie, że art. 16 ust. 1 pkt 63 iit. d updop nie znajduje zastosowania do sytuacji, gdy do spółki wnoszony jest wkład w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Tym samym stanowisko Spółki, iż w przypadku aportu przedsiębiorstwa przepis art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d updop nie ma zastosowania i w związku z tym odpisy amortyzacyjne od nabywanych w drodze takiego aportu środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych stanowią w całości koszty uzyskania przychodów, należało uznać za prawidłowe”;

Dyrektora izby Skarbowej w Łodzi z dnia 27 listopada 2014 r. (znak: IPTPB3/423-302/14-2/GG, System Informacji Prawnej Legalis);

Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 grudnia 2015 r. (znak: IPPB5/4510-968/15-4/MR, System Informacji Prawnej Legalis);

Dyrektora izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 lutego 2016 r., (znak: IBPB-1-1/4510-235/15/EN, System Informacji Prawnej Legalis). Ponadto podobne stanowisko zaprezentowano również w literaturze przedmiotu, wskazując, że: „Biorąc (...) pod uwagę wykładnię celowościową tego przepisu [ art. 16 ust. 1 pkt 63 lit d) ustawy CIT], należałoby stwierdzić, iż nie powinien on znajdować zastosowania do sytuacji, gdy do spółki wnoszony jest wkład w takiej właśnie postaci [tj. w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części].’’ (zob. Janusz Marciniuk, „Podatek dochodowy od osób prawnych”, Warszawa 2011, s. 382). Reasumując, ograniczenie w postaci zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu po stronie Wnioskodawcy tylko odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w formie wkładu niepieniężnego od tej części, która została przekazana na podwyższenie kapitału zakładowego, nie znajduje uzasadnienia prawnego.

Wobec powyższego, w uwarunkowaniach przedmiotowej sprawy przepis art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d ustawy o CIT nie ma i nie będzie miał zastosowania w przyszłości dla ustalenia wysokości odpisów amortyzacyjnych, w tym również odpisów dokonywanych od wartości początkowej środków trwałych nabytych w ramach aportu ZCP, jak również nie znajdzie zastosowania w analizowanej sytuacji przy kwalifikacji odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

sposobu dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych nabytych w drodze wkładu niepieniężnego, którego przedmiotem jest zorganizowana część przedsiębiorstwa - jest prawidłowe;

braku ograniczenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wchodzących w skład nabytej zorganizowanej części przedsiębiorstwa - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, że interpretacje te co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Należy również zaznaczyć, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie było uznanie przenoszonego zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Organ przyjął za Wnioskodawcą, że nabywane składniki majątkowe będą stanowiły zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin