Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPP3.4512.507.2016.1.PB
z 11 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający
w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2016 r. (data wpływu 6 września 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z projektem pn. „xxx” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z projektem pn. „xxx”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W oparciu o postanowienia art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach
(Dz. U. z 2015 r. poz. 2100, z późn. zm.; dalej jako ustawa o lasach), Lasy Państwowe jako państwowa jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej reprezentują Skarb Państwa w zakresie zarządzanego mienia. W skład struktury organizacyjnej Lasów Państwowych wchodzą następujące jednostki organizacyjne: Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych, regionalne dyrekcje Lasów Państwowych, nadleśnictwa oraz inne jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, tj. zakłady o zasięgu regionalnym
i ogólnokrajowym, które pełnią funkcję pomocniczą do tych jednostek (art. 32 ust. 2 ustawy o lasach).

Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych (dalej zamiennie jako RDLP lub Jednostka) będąca jednostką organizacyjną Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe (dalej PGL LP) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.
o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710; dalej jako u.p.t.u.). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej RDLP m.in. świadczy usługi krótkotrwałego zakwaterowania w pokoju gościnnym, a także dokonuje odpłatnego świadczenia usług
w oparciu o zawarte umowy najmu, których przedmiotem są nieruchomości Skarbu Państwa pozostające w zarządzie RDLP. W ramach działalności gospodarczej RDLP dokonuje czynności opodatkowanych oraz zwolnionych od podatku VAT. Jednostka w zakresie realizowanych zadań wykonuje również czynności, które są wyłączone z systemu VAT, tj. czynności, które nie zostały wymienione w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

RDLP jest jednostką organizacyjną stanowiącą aparat wykonawczy dyrektora regionalnego, który w szczególności:

1. nadzoruje prowadzenie gospodarki leśnej w Lasach zarządzanych przez Lasy Państwowe,
   
2. nadzoruje działalność nadleśnictw i zakładów,
   
3. odpowiada za przygotowanie i prowadzenie ochrony przeciwpożarowej w lasach,
   
4. organizuje wspólne zadania nadleśnictw,
   
5. koordynuje sprawy związane z gospodarką łowiecką, w tym sprzedaż polowań dewizowych,
   
6. przedstawia Dyrektorowi Generalnemu wnioski w sprawie tworzenia, dzielenia, łączenia i likwidacji oraz określenia zasięgu terytorialnego działania nadleśnictw i zakładów, po zasięgnięciu opinii kierowników tych jednostek,
   
7. ustala strukturę zatrudnienia pracowników regionalnej dyrekcji na podstawie wytycznych Dyrektora Generalnego,
   
8. koordynuje i organizuje prace związane ze sporządzaniem planów urządzania lasu,
   
9. określa warunki oraz dokonuje sprzedaży drewna lub innych produktów albo usług, na podstawie zasad ustalonych przez Dyrektora Generalnego,
   
10. działa na rzecz podwyższania kwalifikacji pracowników Lasów Państwowych,
    
11. współdziała z terenowymi organami administracji państwowej oraz organami samorządowymi stopnia wojewódzkiego,
    
12. stawia wnioski w sprawie przeprowadzenia przez Inspekcję Lasów Państwowych kontroli w podległych jego nadzorowi jednostkach organizacyjnych,
    
13. koordynuje działania w zakresie ochrony mienia,
    
14. koordynuje działania podległych jego nadzorowi w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy,
    
15. koordynuje i nadzoruje odbywanie stażu przez absolwentów szkół wyższych
    i średnich,
    
16. wykonuje inne zadania określone przez Dyrektora Generalnego.
    

Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych wraz z nadleśnictwami P.K., tj. Nadleśnictwem D., Nadleśnictwem C.B., Nadleśnictwem S., Nadleśnictwem K., Nadleśnictwem K., Nadleśnictwem W. oraz Nadleśnictwem Ż. zamierza uczestniczyć w realizacji projektu p.n. „xxx” (dalej zamiennie jako Projekt), którego głównym celem jest ograniczanie antropopresji na obszarach przyrodniczo cennych. Zadaniem RDLP będzie nadzorowanie realizacji Projektu. W tym celu w budżecie Projektu planuje się wydzielenie środków na zarządzanie.

RDLP zamierza aplikować o dofinansowanie rzeczonego Projektu ze środków Funduszu Spójności w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko (POIiŚ) 2014-2020, Oś priorytetowa II „xxx”, działanie 2.4 „xxxx”, typ projektu 2.4.1 „xxx”, podtyp projektu 2.4.1a „xxx”.

Dofinansowanie UE na poziomie Projektu będzie wynosiło 85%. Planuje się, że pozostała część wydatków (15%) związanych z realizacją przez RDLP zadań objętych wnioskiem o dofinansowanie w ramach Projektu zostanie pokryta ze środków własnych Jednostki.

Cel główny POliŚ wynika z jednego z trzech priorytetów Strategii Europa 2020 (Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu), jakim jest wzrost zrównoważony rozumiany jako wspieranie gospodarki efektywnej korzystającej
z zasobów, bardziej przyjaznej środowisku i bardziej konkurencyjnej, w której cele środowiskowe są dopełnione działaniami na rzecz spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej. Priorytet ten został oparty na równowadze oraz wzajemnym uzupełnianiu się działań w trzech podstawowych obszarach:

• czystej i efektywnej enegii, w tym efektywności energetycznej, ograniczeniu emisji gazów cieplarnianych, rozwoju enegii ze źródeł odnawialnych oraz integracji
  i poprawy funkcjonowania europejskiego rynku enegii;
  
• adaptacji do zmian klimatu oraz efektywnego korzystania z zasobów, wzmocnieniu odporności systemów gospodarczych na zagrożenia związane z klimatem oraz zwiększeniu możliwości zapobiegania zagrożeniom (zwłaszcza zagrożeniom naturalnym) i reagowania na nie;
  
• konkurencyjności, w tym wnoszeniu istotnego wkładu w utrzymanie przez UE prowadzenia na światowym rynku technologii przyjaznych środowisku, zapewniając jednocześnie efektywne korzystanie z zasobów i usuwając przeszkody w działaniu najważniejszych infrastruktur sieciowych.
  

Działania realizowane w ramach POIiŚ zostały dobrane tak, aby w największym stopniu przyczyniały się do osiągnięcia celu głównego, tj. wsparcia gospodarki efektywnie korzystającej z zasobów i przyjaznej środowisku oraz sprzyjającej spójności terytorialnej i społecznej.

W ramach POIiŚ przewidziano dziewięć merytorycznych osi priorytetowych, w tym m.in.: Oś priorytetową II „xxx”, w której połączono priorytety inwestycyjne z dwóch celów tematycznych, tj. „xxx” oraz „xxx”.

Celem działania 2.4 „xxx”, w ramach II Osi priorytetowej jest wzmocnienie mechanizmów służących ochronie przyrody. 2.4.1 „xxx” to typ tych projektów, które będą służyły czynnej ochronie siedlisk przyrodniczych i gatunków zagrożonych w skali Europy i kraju w odniesieniu do parków narodowych i obszarów Natura 2000 oraz w ramach kompleksowych projektów ponadregionalnych, leżących poza ww. obszarami.

Podtyp projektu 2.4.1a „xxx” obejmuje te aktywności, które mają na celu ochronę przyrody, w szczególności ochronę in-situ lub ex-situ zagrożonych gatunków i siedlisk przyrodniczych. Działania w ramach podtypu projektu 2.4.1a powinny polegać przede wszystkim na zaplanowaniu zadań służących czynnej ochronie wskazanych gatunków lub siedlisk, mających na celu kształtowanie warunków dla ich trwałego zachowania. Dopuszcza się realizację działań związanych z ochroną elementów przyrody nieożywionej (m.in. zabezpieczenia przed erozją, odsłanianie zarośniętych ścian skalnych, skanalizowanie ruchu turystycznego itp.), które będą miały pozytywny wpływ na stan siedlisk przyrodniczych lub będą służyły ich utrzymaniu. Zadania związane z ukierunkowaniem ruchu turystycznego mogą stanowić element projektu pod warunkiem wykazania na danym obszarze istnienia nadmiernej i niekontrolowanej presji turystycznej na cenny przyrodniczo obszar oraz precyzyjnego określenia efektu ekologicznego, polegającego na poprawie stanu konkretnych gatunków czy siedlisk przyrodniczych, wraz z zaproponowaniem metod oceny tego efektu (źródło: broszura Ministerstwa Rozwoju „xxx” wersja 1.8).

Działania w ramach podtypu projektu 2.4.1a dotyczyć mogą w szczególności: zmniejszenia presji na gatunki i siedliska m.in. poprzez ograniczenie dostępu do ostoi wybranych gatunków, właściwe ukierunkowanie ruchu turystycznego (budowa lub modernizacja małej infrastruktury służącej zabezpieczeniu obszarów chronionych przed nadmierną i niekontrolowaną presją turystów w tym budowa lub moderniazacja ścieżek dydaktycznych, ścieżek rowerowych, szlaków, parkingów, punktów wiciowych, wież widokowych, zadaszeń) – źródło: broszura Ministerstwa Rozwoju „xxx”, wersja 1.7.

RDLP mając na celu wzmocnienie działań w zakresie ochrony przyrody, a w szczególności ochrony in-situ lub ex-situ zagrożonych gatunków i siedlisk przyrodniczych oraz zmniejszenia presji na gatunki i siedliska przyrodnicze, poprzez nadzór nad realizacją Projektu będzie koordynowała działania uczestniczących w tym przedsięwzięciu nadleśnictw Puszczy X. podejmowane w zakresie właściwego ukierunkowania ruchu turystycznego, a w konsekwencji ograniczenia antropopresji na obszarach przyrodniczo cennych.

Wydatki dotyczące nabycia towarów i usług związanych z udziałem RDLP w Projekcie zostaną udokumentowane otrzymanymi przez Jednostkę fakturami z wykazaną kwotą VAT.

Koszty realizacji Programu będą stanowiły koszty ogólne realizacji przez Regionalną Dyrekcję Lasów Państwowych w miejscowości B. zadań niekomercyjnych i również w tej części w której zostaną sfinansowane ze środków własnych RDLP nie będą miały wpływu na cenę świadczonych przez Jednostkę usług opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w miejscowości B. (RDLP) przystępując do realizacji projektu p.n. „xxx” w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020 będzie miała prawo (biorąc pod uwagę zakładane cele, którym służyć ma ten projekt) do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w otrzymanych fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z nadzorem przez RDLP nad realizacją rzeczonego projektu oraz koordynacją działań uczestniczących w tym przedsięwzięciu nadleśnictw Puszczy X.?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016r. poz. 710, z późn. zm.) – zwanej dalej zamiennie ustawą lub u.p.t.u. – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Przy czym stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7 ustawy.

Z powołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, jeśli nabyte towary i usługi,

z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. czynności, które generują podatek należny. Tak więc warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Natomiast prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m.in. przy nabyciu towarów i usług:

1. wykorzystywanych do czynności nieobjętych zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (tzn. niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem),
2. wykorzystywanych do czynności wprawdzie podlegających zakresowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług, niemniej jednak na podstawie przepisów szczególnych zwolnionych od tego podatku.
   
   

Wskazać należy, że system odliczeń wynikający z przepisów zarówno dyrektywy 2006/112/WE z dnia 26 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – zwanej dalej Dyrektywą VAT – jak i ustawy ma na celu całkowite uwolnienie podmiotu gospodarczego od obciążeń z tytułu VAT, przypadającego do zapłaty lub zapłaconego w trakcie prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system VAT gwarantuje w ten sposób, że wszelka działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu lub rezultatu, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny pod warunkiem, że działalność ta podlega temu podatkowi (por. wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej – zwanego dalej TSUE – w sprawach: C-268/83, C-408/98).

Dokonując wykładni art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie charakteru związku pomiędzy zakupami a sprzedażą opodatkowaną, w zgodzie z przepisami Dyrektywy VAT, należy zauważyć, że aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego VAT i określić zakres tego prawa, zasadniczo konieczne jest istnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku, a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia. Prawo do odliczenia zostaje również przyznane podatnikowi nawet w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub większą liczbą transakcji objętych podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, gdy koszty omawianych usług należą do jego kosztów ogólnych i jako takie stanowią elementy cenotwórcze dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Koszty te zachowują bowiem bezpośredni i ścisły związek z całą działalnością gospodarczą podatnika (por. wyrok TSUE w sprawie: C-29/08).

Istnienie prawa do odliczenia ustalane jest zatem na podstawie transakcji objętych podatkiem należnym, do których transakcje powodujące naliczenie podatku są przyporządkowane. Jeżeli nie ma to miejsca, należy zbadać, czy wydatki poczynione celem nabycia towarów lub usług powodujących naliczenie podatku należą do wydatków ogólnych związanych z całością opodatkowanej działalności gospodarczej podatnika. Prawo do odliczenia dotyczy całego VAT, obciążającego wydatki podatnika w związku z różnymi świadczeniami wykonanymi na jego rzecz w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, o ile wszystkie czynności tego podatnika w ramach jego działalności gospodarczej są opodatkowane (por. wyrok TSUE w sprawie: C-465/03).

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego utrwalił się jednolity pogląd, że przewidziane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawo do odliczenia podatku naliczonego dotyczy także wydatków (zakupu towarów i usług), które nie mogą zostać powiązane z konkretnymi czynnościami opodatkowanymi, ale jednocześnie wykazują one związek z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą (np. wyrok z 5 kwietnia 2011r., sygn. akt I FSK 485/10, wyrok z 16 lutego 2010 r. sygn. akt I FSK 2105/03, wyrok z 12 maja 2010 r. sygn. akt I FSK 691/09, wyrok z 14 października 2010r., I FSK 1834/09, wyrok z 25 lutego 2011 r., sygn. akt I FSK 246/10).

Jak wynika z powyższego dla możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, konieczny jest związek wydatków z działalnością opodatkowaną podatnika, jednak związek ten nie musi być bezpośredni wobec czynności podlegających opodatkowaniu, może on mieć także charakter pośredni. Jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny: „co do zasady ustawa o podatku VAT nie wymaga dla odliczenia podatku naliczonego istnienia bezpośredniego związku między zakupem i sprzedażą tego samego towaru” (wyrok z 22 lutego 2002 r., sygn. akt III SA 7776/98). Jest to stanowisko zgodne z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości UE, który uznaje że: „Prawo do odliczenia zostaje jednak również przyznane podatnikowi nawet
w przypadku braku bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub większą liczbą transakcji objętych podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia, gdy koszty omawianych usług należą do jego kosztów ogólnych i jako takie stanowią elementy cenotwórcze dostarczanych towarów lub świadczonych usług. Koszty te zachowują bowiem bezpośredni i ścisły związek z całą działalnością gospodarczą podatnika” (wyrok z dnia 6 września 2012 r. w sprawie C-496/11, Portugal Telecom SGPS SAp. Fazenda Publica).

Katalog czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług zawiera art. 5 ust. 1 ustawy. Są nimi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, przy czym dostawa towarów została zdefiniowana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy). Świadczenie usług zostało natomiast zdefiniowane jako każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (art. 8 ust. 1 ustawy).

Należy zauważyć, że powyższe czynności podlegają opodatkowaniu, jeżeli są wykonywane przez podatnika podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 (art. 15), bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W ocenie RDLP zarówno nadzór nad realizacją projektu pn. „xxx” (dalej zamiennie jako Projekt), w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko (POIiŚ) 2014-2020 jak i koordynacja działań uczestniczących w tym przedsięwzięciu nadleśnictw Puszczy X. (mając na uwadze zakładane cele którym służyć ma ten Projekt), to aktywności, które nie będą związane, nawet pośrednio, w rozumieniu art. 86 ust. 1 ustawy, z prowadzoną przez Jednostkę działalnością gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Celem działania 2.4 „xxx” (w ramach II Osi priorytetowej) jest bowiem wzmocnienie mechanizmów służących ochronie przyrody. Ochrona in situ lub ex-situ zagrożonych gatunków i siedlisk przyrodniczych to typ tych projektów, które będą służyły czynnej ochronie siedlisk przyrodniczych i gatunków zagrożonych w skali Europy i kraju w odniesieniu do parków narodowych i obszarów Natura 2000 oraz, w ramach kompleksowych projektów ponadregionalnych, leżących poza ww. obszarami. Podtyp projektu 2.4.1a „xxx”, związane z ochroną zagrożonych gatunków i siedlisk przyrodniczych obejmuje te aktywności, które mają na celu ochronę przyrody (w szczególności ochronę in-situ lub ex-situ zagrożonych gatunków i siedlisk przyrodniczych). Będą one polegać przede wszystkim na zaplanowaniu zadań służących czynnej ochronie wskazanych gatunków lub siedlisk, mających na celu kształtowanie warunków dla ich trwałego zachowania.

Działania planowane w ramach realizacji Projektu będą miały zatem pozytywny wpływ na stan siedlisk przyrodniczych oraz będą służyły ich utrzymaniu, a ich głównym celem będzie ograniczanie antropopresji na obszarach cennych przyrodniczo. Koordynacja i nadzorowanie działań podejmowanych w tym zakresie przez uczestniczące w Projekcie Nadleśnictwa Puszczy X. oraz zarządzanie Projektem przez RDLP pozwoli na sprawniejsze osiągnięcie założonych celów związanych z ochroną przyrody.

W konsekwencji Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w miejscowości B. stoi na stanowisku, że przystępując do realizacji przedmiotowego Projektu, w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko (POliŚ) 2014-2020 (biorąc pod uwagę zakładane cele którym służyć ma ten projekt) nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, określonego w otrzymanych fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług w związku z nadzorem nad realizacją Projektu oraz koordynacją działań uczestniczących w tym przedsięwzięciu nadleśnictw Puszczy X.

Mając na uwadze orzeczenia sądów krajowych oraz wnioski płynące z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy wzmacnia fakt, że towary i usługi, które zostaną nabyte w związku z prowadzonym przez RDLP nadzorem nad realizacją Projektu oraz koordynacją działań uczestniczących w tym przedsięwzięciu nadleśnictw Puszczy X. będą stanowiły koszty ogólne realizacji przez Jednostkę zadań niekomercyjnych i również w części, w której zostaną sfinansowane ze środków własnych RDLP nie będą stanowiły elementu cenotwórczego świadczonych przez tę jednostkę usług opodatkowanych VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.