Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4514-367/16-1/JWe
z 27 września 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 czerwca 2016 r. (data wpływu do Biura – 27 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych pożyczki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych pożyczki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Fundacja O. (dalej „Fundacja”) jest fundacją prawa polskiego, której cele zgodnie z § 5 jej statutu obejmują:

  1. wspieranie nauki, oświaty i edukacji;
  2. stworzenie działającej na wysokim poziomie bazy edukacyjnej dla dzieci obcokrajowców oraz obywateli polskich, którzy mieszkając w województwie, a w szczególności w (…), pracują w międzynarodowych przedsiębiorstwach lub zagranicznych urzędach;
  3. integracja i wychowywanie młodzieży z innych krajów z polską młodzieżą w ramach wspólnej edukacji;
  4. upowszechnienie wizerunku województwa, a w szczególności miasta (…), jako miejsca przyjaznego międzynarodowym programom edukacyjnym;
  5. inspirowanie i wdrażanie nowoczesnych metod edukacyjnych;
  6. wprowadzanie światowych akademickich standardów do placówek edukacyjnych;
  7. rozpowszechnianie kultury i dorobku oświaty polskiej i innych narodowości;
  8. udzielanie pomocy innym placówkom oświatowym w zakresie kontaktów międzynarodowych.

Nadzór nad Fundacją sprawuje minister właściwy z uwagi na przedmiot jej działalności, tj. Minister Edukacji i Nauki.

Zgodnie z § 6 pkt 1 Fundacja realizuje cele statutowe poprzez:

  1. wspieranie działalności szkoły międzynarodowej a także współpracę z tą instytucją w zakresie programów edukacyjnych i świadczenie na jej rzecz usług; Fundacja może na podobnych zasadach współdziałać z innymi placówkami edukacyjnymi;
  2. prowadzenie programu praktyk we współpracy z Akademią Pedagogiczną;
  3. prowadzenie szkół, internatów, warsztatów i programów edukacyjnych, a także wypoczynku dla dzieci i młodzieży;
  4. współpracę z Uniwersytetem oraz innymi uczelniami przy organizacji wizyt w województwie nauczycieli akademickich, naukowców, stypendystów i studentów;
  5. prowadzenie szkoleń i kursów językowych w szczególności dla nauczycieli języka angielskiego, pracowników naukowych i przedstawicieli biznesu;
  6. przyznawanie nagród i stypendiów;
  7. współpracę z innymi fundacjami i stowarzyszeniami w kraju i za granicą, których działalność jest zbieżna z celami Fundacji;
  8. rozpowszechnianie w Polsce i za granicą informacji o efektach swojej działalności, wspieranie działalności szkoły międzynarodowej, a także współpracę z tą instytucją w zakresie programów edukacyjnych i świadczenie na jej rzecz usług; Fundacja może na podobnych zasadach współdziałać z innymi placówkami edukacyjnymi.

Wszystkie cele statutowe Fundacji są związane z prowadzeniem bądź wspieraniem edukacji i rozwojem szkolnictwa.

Szkoła międzynarodowa (dalej: „Szkoła”) została założona w 1993 roku. Szkoła oferuje nauczanie według międzynarodowych standardów dzieciom (od 3 roku życia) i młodzieży (do momentu rozpoczęcia nauki na poziomie uniwersyteckim). Szkoła posiada, między innymi, akredytację Rady Szkół Międzynarodowych w Europie (Council of International Schools (CIS)) oraz oferuje program nauczania matury międzynarodowej.

Szkoła oraz Fundacja ściśle ze sobą współpracują w obszarze nauki oraz edukacji.

Fundacja jest właścicielem nieruchomości, na której posadowiony jest budynek szkolny. W budynku tym znajduje się siedziba Fundacji. Poza tym budynek jest w całości od lat wynajmowany Szkole. Budynek jest praktycznie w całości przeznaczony na prowadzenie działalności szkolnej i edukacyjnej przez Szkołę. Są w nim prowadzone lekcje i pozostałe zajęcia edukacyjne dla uczniów. Budynek jest w pełni zaadaptowany na potrzeby szkoły. Znajdują się w nim sale lekcyjne, stołówka szkolna, sale gimnastyczne. Na nieruchomości dodatkowo znajduje się boisko szkolne i inne urządzenia służące uczniom Szkoły. W obecnej formie budynek może być wykorzystywany tylko do prowadzenia działalności szkolnej. Zmiana sposobu wykorzystywania budynku wymagałaby adaptacji budynku na inne cele.

Ze względu na konieczność zapewnienia uczniom odpowiednich warunków do nauki oraz konieczność dostosowania budynku do wymogów prawnych, jakie muszą spełniać szkoły, Szkoła zamierza udzielić Fundacji pożyczki na rozbudowę i modernizację budynku, w którym prowadzone są zajęcia szkolne. Zgodnie z umową pożyczki, pożyczka będzie przeznaczona na wybudowanie nowego budynku szkolnego, w którym będą znajdować się cztery nowe sale lekcyjne. Ponadto pożyczka będzie przeznaczona na modernizację starego budynku i utworzenie w nim dodatkowych dwóch sal lekcyjnych. Dodatkowo pieniądze mają być przeznaczone na odpowiednie wyposażenie modernizowanych i nowopowstałych sal lekcyjnych. W umowie pożyczki wskazane będzie, iż jest ona udzielona wyłącznie z przeznaczeniem na powyższe cele, związane ściśle z działalnością edukacyjną Szkoły. Prace, na przeprowadzenie których będzie przeznaczona pożyczka, są niezbędne do realizacji zajęć szkolnych przez Szkołę. Szkoła udziela pożyczki wyłącznie w związku z własnymi potrzebami w ramach działalności szkolnej i edukacyjnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy pożyczka udzielona przez Szkołę Fundacji, która będzie udzielona wyłącznie w celu wykonania modernizacji i rozbudowy budynku szkolnego, w którym prowadzona jest przez Szkołę działalność w ramach nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej, będzie zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, pożyczka będzie zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Jak wskazał Wnioskodawca, zgodnie z tym przepisem podatkowi podlegają między innymi umowa pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że art. 2 pkt 1 lit f) cyt. ustawy stanowi, iż nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne w sprawach nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej oraz zdrowia. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wyłączenia z opodatkowania wymienione w ww. przepisie mają charakter przedmiotowy i czynności cywilnoprawne wskazane w tym artykule są wyłączone z opodatkowania.

Wnioskodawca zwraca szczególną uwagę, iż wyłączenie dla czynności w sprawach nauki, szkolnictwa wyższego i oświaty ma bardzo szeroki charakter. Ustawodawca opisując wyłączenie dla czynności w sprawach nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej nie odwołał się do przepisów konkretnych ustaw, jak to uczynił przykładowo w art. 2 pkt 1 lit. b), g), h) i j) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca nie zawęził więc wyłączenia do czynności przewidzianych wyłącznie w przepisach konkretnej ustawy lub innego aktu prawnego.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołał stanowisko doktryny, zgodnie z którym „wspólnym mianownikiem czynności cywilnoprawnych, których dotyczą wyłączenia ujęte w art. 2 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, jest ich związek z wykonywaniem zadań publicznoprawnych i ich uzasadnienie względami natury społecznej (cyt. za Filipczyk, Hanna, Podatek od czynności cywilnoprawnych. Komentarz, Komentarz do art. 2, SIP LEX). Ponieważ przedmiotowa pożyczka zostanie w całości przeznaczona na rozbudowę budynków, w których prowadzona jest i będzie działalność szkolna i edukacyjna, spełnia ona – zdaniem Wnioskodawcy – cele społeczne jakim służy zwolnienie przewidziane w art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca wskazał ponadto, że pożyczka zostaje udzielona przez Szkołę bezpośrednio w celu rozbudowy, remontu i modernizacji budynku, w którym działa Szkoła i w którym prowadzone są zajęcia szkolne. Prace mają polegać na utworzeniu dodatkowych sal lekcyjnych (z odpowiednim wyposażeniem). Szkoła udziela zatem pożyczki wyłącznie w sprawach własnej działalności szkolnej i oświaty pozaszkolnej i wyłącznie na realizację potrzeb Szkoły.

Jak zauważył Wnioskodawca, zgodnie z art. 67 ust. 1 ustawy o systemie oświaty do realizacji zadań statutowych szkoła publiczna powinna zapewnić uczniom możliwość korzystania z:

  1. pomieszczeń do nauki z niezbędnym wyposażeniem;
  2. biblioteki;
  3. świetlicy;
  4. gabinetu profilaktyki zdrowotnej i pomocy przedlekarskiej;
  5. zespołu urządzeń sportowych i rekreacyjnych;
  6. pomieszczeń administracyjno-gospodarczych.

Wnioskodawca zauważył, że zgodnie z art. 82 ust. 1 ustawy o systemie oświaty założenie szkoły niepublicznej wymaga wpisu do odpowiedniej ewidencji. Zgodnie z art. 82 ust. 2 pkt 3 tejże ustawy, zgłoszenie do ewidencji powinno zawierać miedzy innymi wskazanie miejsca prowadzenia szkoły lub placówki oraz informację o warunkach lokalowych zapewniających możliwość prowadzenia zajęć dydaktyczno-wychowawczych, realizację innych zadań statutowych oraz bezpieczne i higieniczne warunki nauki i pracy, zgodnie z odrębnymi przepisami. Zdaniem Wnioskodawcy, jednym z obowiązków ustawowych szkół zarówno publicznych jaki i niepublicznych jest zapewnienie odpowiednich warunków lokalowych.

Jak wskazuje Wnioskodawca, pożyczka udzielana jest przez Szkołę wyłącznie w celu związanym z jej działalnością szkolną i edukacyjną. Ze względu na konieczność zapewnienia uczniom odpowiednich warunków do nauki pożyczka będzie przeznaczona na rozbudowę i modernizację budynku, w którym prowadzone są zajęcia szkolne. Zgodnie z umową, pożyczka będzie przeznaczona na dobudowanie nowego budynku szkolnego, w którym będą znajdować się cztery nowe sale lekcyjne oraz na modernizację starego budynku poprzez utworzenie w nim dodatkowych dwóch sal lekcyjnych. Dodatkowo pieniądze mają być przeznaczone na odpowiednie wyposażenie sal lekcyjnych. W umowie pożyczki wskazane będzie, iż jest ona udzielona wyłącznie z przeznaczeniem na powyższe cele, związane ściśle z działalnością edukacyjną Szkoły. Prace, na przeprowadzenie których będzie przeznaczona pożyczka, są niezbędne do realizacji zajęć szkolnych przez Szkołę.

Ponadto, jak zauważył Wnioskodawca, wszystkie cele statutowe Fundacji związane są z edukacją i szkolnictwem. Są to m.in.: prowadzenie szkół, internatów, warsztatów i programów edukacyjnych a także wypoczynku dla dzieci i młodzieży, prowadzenie szkoleń i kursów językowych w szczególności dla nauczycieli języka angielskiego, pracowników naukowych i przedstawicieli biznesu. Nadzór nad Fundacją, zgodnie z jej statutem, sprawuje minister właściwy z uwagi na przedmiot jej działalności, tj. Minister Edukacji i Nauki. Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, pożyczka również w kontekście działalności Fundacji jest udzielana w sprawach nauki i szkolnictwa, tj. na potrzeby realizacji obowiązków wynikających z jej celów statutowych związanych z nauką i dydaktyką.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, pożyczka udzielona przez Szkołę Fundacji, jako czynność cywilnoprawna w sprawach nauki i szkolnictwa powinna być wyłączona spod opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołał interpretacje indywidualne oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 223, ze zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Jak wynika z art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r., poz. 380, ze zm.), przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, moment dokonania czynności cywilnoprawnej.

Z kolei zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą każdorazowej wypłaty środków pieniężnych, jeżeli umowa pożyczki określa, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy. Ponadto, obowiązek podatkowy przy umowie pożyczki ciąży na biorącym pożyczkę (art. 4 pkt 7 cyt. ustawy).

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania przy umowie pożyczki stanowi kwota lub wartość pożyczki, a w przypadku umowy określającej, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy – kwota każdorazowej wypłaty środków pieniężnych.

Przepis art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy od czynności cywilnoprawnych określa stawkę podatku, która, od umowy pożyczki, wynosi 2%.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Na podstawie art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne w sprawach nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej oraz zdrowia.

Jako, że pojęcie „sprawa” ma charakter ogólny, to należy przyjąć, że powyższe uregulowanie będzie dotyczyło tych wszystkich spraw, dla których materialnoprawna podstawa rozstrzygnięcia zawarta jest w przepisach regulujących kwestie wymienione w art. 2 pkt 1 lit. f) powołanej ustawy.

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że ze względu na konieczność zapewnienia uczniom odpowiednich warunków do nauki oraz konieczność dostosowania budynku do wymogów prawnych, jakie muszą spełniać szkoły, Szkoła zamierza udzielić Fundacji pożyczki na rozbudowę i modernizację budynku, w którym prowadzone są zajęcia szkolne. Zgodnie z umową pożyczki, pożyczka będzie przeznaczona na wybudowanie nowego budynku szkolnego, w którym będą znajdować się cztery nowe sale lekcyjne. Ponadto pożyczka będzie przeznaczona na modernizację starego budynku i utworzenie w nim dodatkowych dwóch sal lekcyjnych. Dodatkowo pieniądze mają być przeznaczone na odpowiednie wyposażenie modernizowanych i nowopowstałych sal lekcyjnych.

Zgodnie z cyt. przepisem art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi od czynności cywilnoprawnych nie podlegają czynności cywilnoprawne w sprawach nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej oraz zdrowia. Ustawodawca normując w tym przepisie wyłączenie nie określił szczegółowo jego zakresu. Mając na względzie, że wszelkie wyłączenia i zwolnienia stanowią odstępstwo od konstytucyjnej zasady powszechności opodatkowania, przepisy je określające powinny być interpretowane ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem.

Tym samym zasadne jest uznanie, że celem ustawodawcy było objęcie wyłączeniem jedynie tych czynności cywilnoprawnych, które dokonywane są bezpośrednio w sprawach nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej. W świetle przepisów ustawy o systemie oświaty wśród zadań realizowanych przez szkoły nie przewiduje się budowy lub modernizacji budynków szkolnych. Uznanie zatem, że z wyłączenia korzysta pożyczka przeznaczona na powyższy cel stanowiłoby niedopuszczalną, rozszerzającą wykładnię omawianego przepisu.

Powyższa interpretacja art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jest zbieżna z wykładnią wojewódzkich sądów administracyjnych – zaprezentowaną w wyrokach o sygn. akt I SA/Gd 1451/15 z 9 grudnia 2015 r. oraz sygn. akt I SA/Gl 196/15 z 1 października 2015 r. - przepisu art. 2 pkt 1 lit. g ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2015 r. poz.783, ze zm.) zawierającego wyłączenie od opłaty skarbowej dokonanych czynności urzędowych, wydanych zaświadczeń lub zezwoleń oraz składnych pełnomocnictw w sprawach nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej. Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyżej wskazanym wyroku sygn. I SA/Gd 1451/15: „(...) nie można przyjąć, że kwalifikacja czynności obejmującej pozwolenie na przebudowę i rozbudowę budynku do spraw z zakresu nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej jest determinowana późniejszym przeznaczeniem (charakterem) tego obiektu. Argumentów pozwalających uznać, że uzyskane pozwolenia znajdują materialną podstawę w przepisach z zakresu nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej nie przedstawiła również strona skarżąca, ograniczając się do wskazania, że podjęte przez nią działania służyły adaptacji budynku do celów edukacyjnych. W opinii Sądu nie ulega wątpliwości, że wykładnia językowa komentowanego uregulowania powoduje, iż możliwy zakres omawianego wyłączenia jest stosunkowo szeroki, jednak nie do tego stopnia, by można było mówić o ekscesie w postaci nadmiernego (i niczym nieusprawiedliwionego) zastosowania wyłączenia z obowiązku ponoszenia opłaty skarbowej, zwłaszcza w świetle określonej w art. 84 Konstytucji RP zasady powszechności opodatkowania.”

Mając powyższe na względzie, należy wysnuć wniosek, że skoro wydania pozwolenia na budowę lub przebudowę szkoły nie można traktować jako sprawy z zakresu nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej, to konsekwentnie czynność cywilnoprawna mająca za przedmiot pożyczkę na budowę i modernizacje budynku szkoły nie może być uznana jako dokonana w sprawie nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacjach indywidualnych wskazać należy, iż rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj