Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-172/13/16-S/RS
z 31 sierpnia 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 16 października 2013 r., sygn. akt I SA/Ol 617/13 – stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2013 r. (data wpływu – 18 lutego 2013 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania przez Bank kwoty świadczenia dodatkowego – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 18 lutego 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania przez Bank kwoty świadczenia dodatkowego.


W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Bank wprowadza dla swoich aktualnych i ewentualnych przyszłych klientów, sprzedaż premiową pod nazwą „…”. Sprzedaż ta obejmuje rachunki oszczędnościowe z wkładami oszczędnościowymi w złotych gromadzonymi systematycznie przez okresy 3-letnie i 5-letnie systematycznego oszczędzania i polega na uzyskaniu świadczenia dodatkowego ze strony Banku, w sytuacji gdy klient będący osobą fizyczną, założy lub odnowi w okresie od 10 grudnia 2012 r. do 30 czerwca 2013 r. rachunek wkładów oszczędnościowych gromadzonych systematycznie przez okresy 3 lub 5-letnie.

Świadczenie Banku w ramach sprzedaży premiowej będzie polegało na jednorazowym uznaniu rachunku klienta kwotą odpowiadającą x% kwoty wniesionej przez klienta na rachunek systematycznego oszczędzania w okresie najbliższych 12 miesięcy kalendarzowych po otwarciu rachunku systematycznego oszczędzania. Jednakże kwota świadczenia dodatkowego będzie wpłacona przez Bank na rachunek systematycznego oszczędzania klienta w terminie do 14-go dnia miesiąca, następującego po miesiącu kalendarzowym, w którym zakończył się 12-to miesięczny okres funkcjonowania tego rachunku oraz nie będzie wyższa niż 300 zł.

Przyznanie świadczenia Banku nie ma charakteru konkursowego, nie jest także wynikiem przypadku. Wszyscy klienci, którzy spełnią warunki określone w regulaminie Promocji otrzymają świadczenie dodatkowe ze strony Banku.


W związku z powyższym zadano następujące pytania.


Czy świadczenie dodatkowe dokonywane przez Bank na rzecz klientów w ramach realizacji "…." stanowi nagrodę uzyskaną w związku ze sprzedażą premiową w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wobec powyższego korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych?


Zdaniem Wnioskodawcy, wartość nagrody otrzymywanej przez klientów Banku w ramach Promocji prowadzonej na zasadach przedstawionych w stanie faktycznym, jako uzyskana w związku ze sprzedażą premiową, zwolniona będzie z podatku dochodowego od osób fizycznych. Powyższe stanowisko Wnioskodawca uzasadnia tym, iż stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.


Według Wnioskodawcy, aby uznać wartość nagród związanych ze sprzedażą premiową za zwolnioną z podatku dochodowego, spełnione muszą zostać następujące przesłanki:


  1. nagroda otrzymywana przez klienta musi być związana ze sprzedażą premiową,
  2. jednorazowa wartość nagrody nie może przekroczyć kwoty 760 zł,
  3. sprzedaż premiowa nie może dotyczyć nagród otrzymanych przez klientów w związku z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą.


W związku z faktem, iż w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest definicji sprzedaży premiowej i pojęciem takim nie posługuje się również ustawa - Kodeks cywilny, wyjaśnienie znaczenia "sprzedaży premiowej" należy dokonać w oparciu o następujące reguły wykładni. Zgodnie z art. 535 ustawy Kodeks cywilny, przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się zapłacić sprzedawcy cenę. Natomiast pojęcie "premii", ze względu na brak definicji zarówno w przepisach podatkowych, jak i w cywilnoprawnych, należałoby wyjaśnić w oparciu o znaczenie tego słowa wskazywane przez Słownik Języka Polskiego PWN, gdzie jako premię określa się "nagrodę za coś, często mającą zachęcić do czegoś osobę nagradzaną".

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż premiowa to umowa sprzedaży, zawarta między sprzedawcą a kupującym, połączona z przyznaniem premii kupującemu przez sprzedającego.


W ocenie Wnioskodawcy, doktryna prawa podatkowego, jak również organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych wydawanych w imieniu Ministra Finansów, wypracowały pogląd, zgodnie z którym sprzedaż premiowa ma miejsce w sytuacji gdy:


  1. dochodzi do sprzedaży towarów lub świadczenia usług, pomiędzy sprzedającym a kupującym, połączonych z przyznaniem przez sprzedającego premii kupującemu,
  2. otrzymanie premii jest gwarantowane po spełnieniu warunków wskazanych przez sprzedającego, tzn. nagroda przyznawana jest każdemu nabywcy, który spełni określone przez sprzedającego warunki zakupu,
  3. sprzedaż premiowa ma na celu uatrakcyjnienie zakupu danych towarów lub usług oraz zachęcenie klientów do dalszej współpracy.


Wnioskodawca stwierdza, iż wypłacane przez Bank premie będą miały charakter jednorazowy, a ich wartość nie będzie przekraczała kwoty 760 zł. Dodatkowo Promocja skierowana jest do osób niebędących przedsiębiorcami, dokonujących zakupów we własnym imieniu.

Wobec powyższego, w ocenie Wnioskodawcy, uznać należy, iż nagrody uzyskiwane przez klientów Banku w ramach Promocji przedstawionej w stanie faktycznym spełniają warunki z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dla nagród związanych ze sprzedażą premiową korzystających ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym.

W dniu 15 maja 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wydał interpretację indywidualną nr ITPB2/415-172/13/RS stwierdzając, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2013 r. (data wpływu 18 lutego 2013 r.) w zakresie skutków podatkowych przekazania przez Bank kwoty świadczenia dodatkowego jest nieprawidłowe. Stwierdził bowiem, że świadczenie dodatkowe polegające na wypłacie przez Bank kwoty odpowiadającej 10% kwoty na rachunek systematycznego oszczędzania nie może zostać uznane za nagrodę związaną ze sprzedażą premiową, ponieważ nie jest ono bezpośrednio związane ze sprzedażą określonej usługi, ale z dokonywaniem operacji w ramach tej usługi (w ramach rachunku bankowego). W konsekwencji, nie ma zastosowania w tym przypadku zwolnienie przedmiotowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 5 czerwca 2013 r. Odpowiedź
na ww. wezwanie została udzielona pismem z dnia 2 lipca 2013 r. znak ITPB2/415W-42/13/IB. W dniu 5 sierpnia 2013 r. wpłynęła do tutejszego organu podatkowego skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie zaskarżonej interpretacji.

Wyrokiem z dnia 16 października 2013 r., sygn. akt I SA/Ol 617/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

W ocenie Sądu nie można uznać za uzasadnione stanowisko organu, że wskazane we wniosku o interpretację świadczenie nie jest bezpośrednio związane ze sprzedażą określonej usługi, ale z dokonywaniem operacji w ramach tej usługi powiązanej z rachunkiem bankowym.

Oprócz usługi rachunku bankowego bank prowadzi usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług. W konsekwencji, zdaniem Sądu, organ dokonał błędnej interpretacji art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sprzedaż może dotyczyć nie tylko towarów, ale również sprzedaży usług. Nie można zatem zgodzić się z przyjętą definicją sprzedaży i z tezą, że Bank sprzedaje usługi tylko w zakresie prowadzenia rachunku bankowego.

W rezultacie, w ocenie Sądu, organ nie odpowiedział na pytania zadane we wniosku. Nie dokonał bowiem wykładni pojęcia "nagrody" związanej ze sprzedażą premiową, w szczególności nie wypowiedział się, czy to świadczenie dodatkowe można utożsamić z pojęciem "nagrody". To pojęcie nie zostało zdefiniowane w ustawie podatkowej. W związku z tym organ winien się wypowiedzieć, czy to "świadczenie dodatkowe" można uznać za "nagrodę" w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 68 powołanej ustawy. Pojęcie "nagroda" nie jest elementem stanu faktycznego, który został przedstawiony we wniosku o interpretację.

Wyrokiem z dnia 9 marca 2016 r. sygn. akt II FSK 256/14 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną tut. organu.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że uzasadnienie orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w części dotyczącej konieczności wypowiedzenia się przez organ, przy ponownym rozpoznaniu sprawy, w kwestii możliwości zakwalifikowania świadczenia dodatkowego jako nagrody jest niejasne, skoro kwestia "nagrody" była elementem stanu faktycznego, to jednak analizując jego całokształt przyjąć należy, że powyższa wadliwość uzasadnienia nie miała istotnego wpływu na treść orzeczenia.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji legalnej wyrażenia "sprzedaż premiowa". Ustawodawca posługuje się natomiast w ustawie wielokrotnie pojęciem sprzedaży (np.: art. 3 ust. 2b pkt 4, art. 5a pkt 20, art. 9 ust. 6, art. 14 ust. 1, art. 21 ust. 1 pkt 28-30, pkt 72, pkt 101). Wyrażenia "sprzedaż" również nie zdefiniowano na potrzeby tej ustawy podatkowej, zaś z treści przytoczonych przepisów wynika, że ustawodawca pojęciem tym nie posługuje się konsekwentnie. Z kontekstu, w jakim wyrażenie to zostało użyte, można jedynie wnioskować, czy w ustawie posłużono się tym pojęciem w znaczeniu potocznym, użytym w innej ustawie podatkowej, w znaczeniu, jakie nadaje mu ustawa Kodeks cywilny, czy też w znaczeniu specyficznym, właściwym tylko dla tej ustawy.

Wyrażenie "sprzedaż premiowa" nie zostało zdefiniowane w języku prawnym, co nie pozwala na zdefiniowanie tego pojęcia poprzez odwołanie się do wykładni systemowej zewnętrznej. Kodeksowi cywilnemu nie jest bowiem znany taki rodzaj sprzedaży jak sprzedaż premiowa. Skoro wyrażenie "sprzedaż premiowa" zostało zaczerpnięte z języka potocznego, to i jego znaczenie dla potrzeb wykładni art. 21 ust.1 pkt 68 i art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. należy przyjąć w znaczeniu potocznym. Skoro sprzedaż w znaczeniu potocznym, jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny, oznacza zarówno sprzedaż towarów, jak i usług, to pod pojęciem sprzedaży premiowej należy rozumieć sprzedaż towarów i usług związaną z otrzymaniem nagrody przez nabywającego. Za takim rozumieniem wyrażenia "sprzedaż premiowa" przemawia również wykładnia celowościowa. Od nagród z tytułu sprzedaży premiowej pobierany jest zryczałtowany podatek (art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f.). Trudno znaleźć powody, dla których nagrody przyznane przez sprzedawców (jako dodatkowe świadczenie przy okazji umowy sprzedaży) byłyby opodatkowane podatkiem zryczałtowanym, pobieranym przez płatnika (art. 41 ust. 4 u.p.d.o.f.), a nagrody wydawane w tym samym celu przez usługodawców (przy okazji wykonywania usługi) byłyby opodatkowane podatkiem według skali, obliczanym i wpłacanym przez nagrodzonego podatnika. Podatnicy pozostający w porównywalnej sytuacji (cechującej się tą samą cechą prawnie relewantną) byliby wówczas potraktowani odmiennie, czemu sprzeciwia się treść art. 32 ust. 1 i art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Należy także odnotować, że od 1 stycznia 2015 r. przepis art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. uległ zmianie i obecnie wynika z niego jednoznacznie, że dotyczy on nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług. Ustawodawca pozostawił jednakże bez zmian art. 30 ust.1 pkt 2 u.p.d.o.f., pozostawiając w tym ostatnim wyrażenie "sprzedaż premiowa" i zastrzegając, że podatek zryczałtowany nie dotyczy sytuacji, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, dodanie w art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. po słowach "sprzedaż premiowa" słów "towarów i usług" nie zmieniło znaczenia pojęcia "sprzedaż premiowa" w stosunku do stanu prawnego obowiązującego przed 1 stycznia 2015 r., a stanowiło jedynie doprecyzowanie tego pojęcia. W przeciwnym razie ustawodawca powinien był konsekwentnie zmienić także art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f., skoro art. 21 ust. 1 pkt 68 tej ustawy stanowi wyjątek od zasady wynikającej z art. 30 ust. 1 pkt 2. Z tych też względów należy uznać, że wyrażenie "sprzedaż premiowa", także w stanie prawnym obowiązującym przed 1 stycznia 2015 r., obejmuje zarówno sprzedaż towarów, jak i sprzedaż usług. Nagrody zatem przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego przyznawane osobom, które założą lub odnowią rachunki oszczędnościowe stanowią tym samym nagrody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 i art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f. W omawianym przepisie chodziło zatem, zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, o szerokie ujęcie wszelkich czynności, które ostatecznie prowadzą do przyznania podatnikowi konkretnego, definitywnego i wymiernego przysporzenia majątkowego w związku z preferowanym jego zachowaniem na rynku, co w rozpoznawanej sprawie sprowadzało się do zachęcenia klientów Banku do założenia rachunków oszczędnościowych i systematycznego gromadzenia na nich oszczędności.

Mając na uwadze powyższe stanąć należy na stanowisku, że regulacja powyższa dotyczy więc każdego rodzaju stosunku gospodarczego, w którym profesjonalny przedsiębiorca oferuje konsumentom pewne nagrody dodatkowe, tj. wykraczające poza zasadnicze świadczenie, którym w przypadku usług bankowych jest oprocentowanie, jako czynnik motywujący do uczestnictwa w tym stosunku gospodarczym.

Zatem, w ocenie NSA, wbrew stanowisku organu podatkowego, sporne świadczenie jest niewątpliwie związane z usługą bankową, a w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. z jej "sprzedażą premiową", a zatem nie jest prawidłowe stanowisko organu, z którego wynika, że w rozpoznawanej sprawie powyższa ulga przedmiotowa nie znajdzie zastosowania.


W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 16 października 2013 r. sygn. akt I SA/Ol 617/13 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


W myśl art. 41 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2013 r. płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 - w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie natomiast do art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Bank wprowadza dla swoich aktualnych i ewentualnych przyszłych klientów, sprzedaż premiową pod nazwą „Promocja … więcej na książeczce”. Sprzedaż ta obejmuje rachunki oszczędnościowe z wkładami oszczędnościowymi w złotych gromadzonymi systematycznie przez okresy 3-letnie i 5-letnie systematycznego oszczędzania i polega na uzyskaniu świadczenia dodatkowego ze strony Banku, w sytuacji gdy klient będący osobą fizyczną, założy lub odnowi w okresie od 10 grudnia 2012 r. do 30 czerwca 2013 r. rachunek wkładów oszczędnościowych gromadzonych systematycznie przez okresy 3 lub 5-letnie.

Świadczenie Banku w ramach sprzedaży premiowej będzie polegało na jednorazowym uznaniu rachunku klienta kwotą odpowiadającą x% kwoty wniesionej przez klienta na rachunek systematycznego oszczędzania w okresie najbliższych 12 miesięcy kalendarzowych po otwarciu rachunku systematycznego oszczędzania. Jednakże kwota świadczenia dodatkowego będzie wpłacona przez Bank na rachunek systematycznego oszczędzania klienta w terminie do 14-go dnia miesiąca, następującego po miesiącu kalendarzowym, w którym zakończył się 12-to miesięczny okres funkcjonowania tego rachunku oraz nie będzie wyższa niż 300 zł.

Przyznanie świadczenia Banku nie ma charakteru konkursowego, nie jest także wynikiem przypadku. Wszyscy klienci, którzy spełnią warunki określone w regulaminie Promocji otrzymają świadczenie dodatkowe ze strony Banku.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 16 października 2013 r. sygn. akt I SA/Ol 617/13 wyjaśnił, że w sytuacji, gdy ustawodawca, wprowadzając w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 21 ust. 1 pkt 68 zwolnienie podatkowe m.in. w odniesieniu do nagród związanych ze sprzedażą premiową, nie zawarł w ustawie definicji "sprzedaży premiowej", zakres znaczeniowy tego pojęcia należy ustalić z uwzględnieniem przyjętych reguł wykładni. W ocenie Sądu, nie można zgodzić się z przyjętą metodą wykładni systemowej, poprzez odwołanie się do kodeksu cywilnego, czyli w ramach całego ustawodawstwa. Wykładnia systemowa polega na ustaleniu znaczenia norm prawnych poprzez określenie miejsca, jakie dana norma zajmuje w ramach aktu normatywnego, czy w ramach całego ustawodawstwa.

W stosunku do zwolnień podatkowych podkreśla się konieczność ścisłego ich interpretowania, jednak ścisła interpretacja nie zawsze oznacza przyjęcie możliwie wąskiego znaczenia, ale odnalezienie znaczenia możliwie najdokładniej odpowiadającego treści ustalonej przy użyciu reguł wykładni językowej, systemowej i celowościowej. Prawo podatkowe ma charakter autonomiczny. Nadanie znaczenia danemu terminowi w prawie podatkowym może się dokonywać w drodze definicji zawartej w ustawie podatkowej, ale może być też wynikiem funkcjonowania tego terminu w taki, a nie inny sposób w systemie prawa podatkowego lub w obrębie konkretnego aktu prawnego. Niewątpliwie natomiast wskazane jest, zadaniem Sądu, aby przed sięgnięciem do definicji legalnych zawartych w innych, niż prawo podatkowe, dziedzinach prawa, wykluczyć możliwość nadania takiemu terminowi swoistego znaczenia w systemie prawa podatkowego lub na gruncie danej ustawy.

Definicja sprzedaży, zawarta w art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.) stanowi, że przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się zapłacić sprzedawcy cenę. Sprzedaż w tym znaczeniu jest umową dwustronnie zobowiązującą, a skutkiem jej zawarcia jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest więc odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej. Świadczenia stron mają charakter ekwiwalentny, jednakże w znaczeniu subiektywnym. Z istoty swej umowa ma charakter odpłatny. Odpowiednikiem świadczenia sprzedawcy jest umówiona cena, a więc ustalona przez strony i wyrażona w pieniądzu wartość rzeczy lub prawa. W znaczeniu potocznym pojęciem sprzedaży obejmuje się już natomiast bardziej ogólnie świadczenia odpłatne (wyrażone w pieniądzu), dokonane na warunkach porozumienia, obejmujące zarówno świadczenie usług lub wydanie towarów.

Prawo podatkowe, jak wskazał WSA, pojęciem sprzedaży posługuje się w różnych sytuacjach i – w zależności od rodzaju, konstrukcji czy przedmiotu opodatkowania, znaczenie tego pojęcia może być, w stosunku do definicji zawartej w Kodeksie cywilnym, ograniczone lub rozszerzone. Ustawodawca nie zawsze wyjaśnia sposób rozumienia występujących w normach prawno podatkowych terminów cywilnoprawnych. W takiej sytuacji w pierwszej kolejności należy szukać ich podatkowego sensu, a dopiero w razie stwierdzenia, że ustawodawca nie nadał im swoistej dla prawa podatkowego treści, można przyjąć sposób ich rozumienia w sprawie cywilnym. Przekładem szerszego ujęcia sprzedaży w prawie podatkowym jest np. art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, w którym, dla potrzeb tego podatku wprost zdefiniowano sprzedaż jako obejmującą odpłatną dostawę towarów, odpłatne świadczenie usług, export towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Podobnej definicji nie zawarto w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawa ta nie zawiera jednak także odwołania do cywilnoprawnej definicji sprzedaży. Na gruncie samej ustawy o PIT pojęciem "sprzedaży" ustawodawca posługuje się m.in. w art. 5a ust. 20 (zawierającym definicje małego podatnika), art. 14 ust. 1 (w którym mowa wprost o podatniku dokonującym sprzedaży towarów i usług), wielokrotnie w art. 21 ust. 1 (m.in. pkt 28 - zwolnienie w przypadku sprzedaży nieruchomości), art. 22 ust. 4, art. 23c pkt 2), art. 45 ust. 5b (ustalanie ceny transakcyjnej). Warto zwrócić uwagę, że np. z punktu widzenia art. 45 ust. 5 czy art. 5a pkt 20 ustawy o PIT wyłączenie odpłatnego świadczenia usług z zakresu znaczeniowego pojęcia "sprzedaż" użytego w tych przepisach nie znajduje żadnego uzasadnienia – cel tych regulacji (możliwość uznania podmiotu za "małego podatnika" uzależniona wielkością przychodu ze sprzedaży – art. 45 ust. 5, wielkość sprzedaży ustalonej przy zastosowaniu uznanej metody ustalania ceny transakcyjnej jako jeden z elementów weryfikacji i rozliczenia podmiotów powiązanych) wskazuje jasno, że w przypadkach, o których mowa w powyższych przepisach pod pojęciem sprzedaży należy rozumieć zarówno sprzedaż towarów, jak i odpłatne świadczenie usług. Już więc sposób posługiwania się przez ustawodawcę w obszarze tej jednej ustawy pojęciem sprzedaży wskazuje, w ocenie Sądu, że przywołana przez organ definicja cywilistyczna sprzedaży jest niejednokrotnie zbyt wąska z punktu widzenia ustawy o PIT. W szczególności w art. 14 ust. 1 ustawodawca posługuje się wprost sformułowaniem "podatnik dokonujący sprzedaży towarów i usług" – które to określenie jest z kolei typowe dla ustawy o podatku od towarów i usług, dla potrzeb opodatkowania którym to podatkiem istotny jest fakt dokonania sprzedaży (rzeczy lub praw) lub świadczenia usług, który ma charakter odpłatny.

Uznając, iż na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest definicji „sprzedaży premiowej” należy, zdaniem Sądu, ustalić, które elementy pojęcia „sprzedaż” oraz „premiowa” są najistotniejsze z punktu widzenia normy podatkowej. Niewątpliwie premiowy charakter sprzedaży wyraża się w przekazywaniu klientom dodatkowego wynagrodzenia w zamian za określone zachowanie. Istotnym zaś jest również, że rolą sprzedaży premiowej jest na ogół motywowanie kontrahenta do dokonywania zwiększonych zakupów, intensywniejszego korzystania z określonej rodzajowo oferty przedsiębiorcy, wyrobienie określonych, korzystnych z punktu widzenia sprzedawcy przyzwyczajeń klienta i zainteresowania oferowanymi produktami. Skoro sprzedaż oznacza zarówno sprzedaż towarów i usług to pod pojęciem sprzedaży premiowej należy rozumieć sprzedaż towarów i usług związaną z otrzymaniem nagrody przez nabywającego.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że dla potrzeb wykładni art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za sprzedaż premiową należy uznać sprzedaż towarów i usług związaną z otrzymaniem nagrody przez nabywającego. Nagroda, o której mowa w powołanym przepisie, stanowi natomiast dodatkowe, obok wynikającego ze zobowiązania istniejącego między dającym nagrodę a jej adresatem, świadczenie przyznawane według reguł ustalonych przez nagradzającego bez ekwiwalentu ze strony nagrodzonego. Ma ona zwykle zachęcić do zachowania się przez nagrodzonego w sposób pożądany przez nagradzającego, zazwyczaj zachęcić do dalszych zakupów.

Mając na uwadze stanowisko Sądu wyrażone w wyroku z dnia 16 października 2013 r. sygn. akt I SA/Ol 617/13, stwierdzić zatem należy, że do premii przekazywanych przez Bank - Wnioskodawcę posiadaczom rachunków może mieć zastosowanie zwolnienie przedmiotowe określone w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż stanowi ona nagrodę, o której mowa w tym przepisie.

Premia, którą otrzyma posiadacz rachunku jest związana bowiem ze sprzedażą przez Bank usługi, jaką jest prowadzenie rachunku wkładów oszczędnościowych gromadzonych systematycznie przez okresy 3 i 5-letnie. Przekazywana jest osobom, które założą lub odnowią rachunki oszczędnościowe i systematycznie będą gromadzić na nich oszczędności.

Wypłacana jest zatem w ramach promocji mającej na celu uatrakcyjnienie oferty Banku w związku z określonym zachowaniem klientów, polegającym na korzystaniu z określonego produktu bankowego w określonym czasie. Na skutek spełnienia przez klienta warunków określonych w programie „Promocja … więcej na książeczce”, powstanie po stronie Banku obowiązek wypłaty klientowi premii.

W sytuacji więc gdy jednorazowa wartość nagrody (premii) wypłacanej przez Bank nie przekroczy 760 zł i nie będzie otrzymywana przez klienta w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą będzie zwolniona z opodatkowania, a w konsekwencji Bank nie będzie miał z tego tytułu obowiązku obliczenia, pobrania i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj