INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2011 r. (data wpływu 15 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wypłaca radnym dietę do 5-go następnego miesiąca za miesiąc poprzedni tj. do 5-go lutego za miesiąc styczeń, do 5-go marca za miesiąc luty, do 5-go grudnia za miesiąc listopad i do 31 grudnia za miesiąc grudzień. Łącznie w roku wypłacanych jest 12 diet. Należne, miesięczne diety radnych mieszczą się w kwocie zwolnionej z opodatkowania określonej w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast w grudniu wypłata dwóch diet (za dwa miesiące w różnych datach) powoduje przekroczenie limitu zwolnienia tj. 2.280 zł.

Ponadto w listopadzie 2011 r. Wnioskodawca wypłacił radnej dietę za październik 2011 r. i wyrównanie od czerwca 2011 r. do września 2011 r. w związku z powołaniem jej na przewodniczącą komisji. Dieta radnej (radnego) wynosi 970 zł, a przewodniczącej (przewodniczącego) komisji wynosi 1.247 zł. Miesięczna dieta mieści się w limicie zwolnienia, to jednak wypłata w listopadzie 2011 r. – dieta i wyrównanie – w łącznej wysokości 2.336 zł spowodowała przekroczenie kwoty wolnej tj. 2.280 zł.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie:

Czy wypłata powyższych kwot powoduje konieczność potrącenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, od powyższych wypłat nie należy potrącić zaliczki na podatek dochodowy, pomimo że, przekroczyły one kwotę zwolnienia tj. 2.280 zł, jednakże zwolnieniu podlegają kwoty przysługujące za dany miesiąc, a nie wypłacone w danym miesiącu. Wnioskodawca uważa, iż zwolnienie wynikające z treści art. 21 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy obowiązuje również wówczas, gdy dieta za dwa lub kilka miesięcy jest wypłacana jednorazowo. Bez znaczenia dla celów podatkowych jest fakt skumulowania wypłaty diet, bowiem podstawę opodatkowania stanowi miesięczna kwota przyznanej diety. W związku z tym, w przypadku, gdy łączna kwota wypłat w określonym miesiącu jest wyższa niż kwota 2.280 zł, ale miesięczna dieta nie przekracza tej kwoty to płatnik nie jest zobowiązany do poboru zaliczki na podatek z tego tytułu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 cyt. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W art. 10 ust. 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów. W pkt 2 tego artykułu wymieniona została działalność wykonywana osobiście.

Na podstawie art. 13 ust. 5 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Jednakże stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich - do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 2.280 zł.

Do osób wykonujących czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich zaliczyć można m. in. radnych (gminy, powiatu, sejmiku województwa). Pojęcie to rozumieć bowiem należy, zgodnie z orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego, bardzo szeroko, jako przede wszystkim obowiązki związane z uczestnictwem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej, zarówno wykonawczej i sądowniczej, jak i ustawodawczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wypłaca radnym dietę do 5-go następnego miesiąca za miesiąc poprzedni tj. do 5-go lutego za miesiąc styczeń, do 5-go marca za miesiąc luty, do 5-go grudnia za miesiąc listopad i do 31 grudnia za miesiąc grudzień. Łącznie w roku wypłacanych jest 12 diet. Należne, miesięczne diety radnych mieszczą się w kwocie zwolnionej z opodatkowania określonej w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast w grudniu wypłata dwóch diet (za dwa miesiące w różnych datach) powoduje przekroczenie limitu zwolnienia tj. 2.280 zł.

Ponadto w listopadzie 2011 r. Wnioskodawca wypłacił radnej dietę za październik 2011 r. i wyrównanie od czerwca 2011 r. do września 2011 r. w związku z powołaniem jej na przewodniczącą komisji. Dieta radnej (radnego) wynosi 970 zł, a przewodniczącej (przewodniczącego) komisji wynosi 1.247 zł. Miesięczna dieta mieści się w limicie zwolnienia, to jednak wypłata w listopadzie 2011 r. – dieta i wyrównanie – w łącznej wysokości 2.336 zł spowodowała przekroczenie kwoty wolnej tj. 2.280 zł.

Z cytowanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy wynika, iż limitem zwolnienia przewidzianego w tym przepisie, objęte są kwoty diet przyznane w danym miesiącu, a nie wypłacone w danym miesiącu. Zatem obowiązuje on również wówczas, gdy dieta za dwa lub kilka miesięcy jest wypłacana jednorazowo. Bez znaczenia dla celów podatkowych jest fakt skumulowania wypłaty diet, bowiem ze zwolnienia korzysta miesięczna kwota przyznanej diety.

Wobec powyższego, w sytuacji gdy łączna kwota wypłaty, w związku z otrzymaniem przez radnego dwóch diet w jednym miesiącu jak również diety i wyrównania diety w związku z powołaniem radnej na przewodniczącą komisji, w określonym miesiącu była wyższa niż kwota 2.280 zł, ale miesięczna, przyznana dieta mieści się w graniach ustawowego limitu, nie wystąpił obowiązek pobrania przez płatnika zaliczki na podatek dochodowy z tego tytułu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.