Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-371/16-4/AO
z 27 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z 11 maja 2016 r. (data wpływu 16 maja 2016 r.) uzupełnionym pismem z 14 lipca 2016 r. (data wpływu 18 lipca 2016 r.) na wezwanie Organu z 8 lipca 2016 r. znak sprawy IPPP2/4512-371/16-2/AO (skutecznie doręczone 11 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 5% sprzedawanych gotowych posiłków - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2016 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 5% sprzedawanych gotowych posiłków. Niniejszy wniosek uzupełniony został uzupełnionym pismem z 14 lipca 2016 r. (data wpływu 18 lipca 2016 r.) na wezwanie Organu z 8 lipca 2016 r. znak sprawy IPPP2/4512-371/16-2/AO (data doręczenia 11 lipca 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jako spółka jawna prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą pod firmą: „A” zajmującą się, między innymi, prowadzeniem restauracji – pizzerii. W restauracji przygotowywane są i serwowane klientom dania (pizza, sałatki, roladki, tortille, desery, itp.). Te same dania można zamówić na wynos - klient zamawia danie osobiście/telefonicznie/przez internet, a następnie osobiście odbiera danie przygotowane do spożycia, odpowiednio zapakowane i spożywa je poza restauracją.

Możliwe jest również telefoniczne albo internetowe zamówienie dania na wynos z dostawą do klienta. Wtedy przygotowane do spożycia, ciepłe, odpowiednio zapakowane danie dostarczane jest przez pracownika pizzerii do miejsca wskazanego przez klienta. Odpłatność za danie następuje po dostarczeniu dania gotowego.

Sprzedawane dania, zarówno do spożycia w lokalu jak i na wynos (odbierane osobiście) lub z dostawą do miejsca wskazanego przez klienta przygotowywane są na bieżąco z wcześniej zakupionych składników. Przygotowanie dań opiera się na standardowych czynnościach, takich jak: krojenie, mieszanie, gotowanie, smażenie. Ceny dań spożywanych miejscu oraz dań na wynos (dostarczanych do klienta) są takie same i obejmują: koszty składników, koszty przygotowania dań przez pracowników pizzerii oraz zysk właścicieli.

Symbol Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług sprzedawanych dań to: 10.85.19.0.

W piśmie uzupełniającym złożony wniosek Wnioskodawca wskazał, że klasyfikacja PKWiU dotycząca świadczonych przez Wnioskodawcę usług przygotowywania i sprzedaży posiłków to:

• PKWiU 56.10.11.0 - Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach,
  
• PKWiU 56.21.11.0 - Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla gospodarstw domowych.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dania wymienione i przygotowane w sposób określony w opisie zdarzenia faktycznego:

• zamawiane osobiście lub telefonicznie w restauracji, a następnie odbierane bezpośrednio przez klienta w restauracji i spożywane poza restauracją,
  albo
  
• zamawiane telefonicznie lub internetowo, a następnie dowożone przez pracowników restauracji do klienta
  stanowią w świetle obecnie obowiązujących przepisów dostawę gotowych posiłków (towarów), dla których właściwa jest 5% stawka podatku VAT?
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, stawka podatku VAT powinna wynosić 5%, ponieważ zgodnie z pozycją 28 załącznika nr 10 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: Ustawa o VAT) sprzedaż gotowych posiłków i dań (PKWiU ex. 10.85.1) z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2% opodatkowana jest stawką podatku VAT w wysokości 5%. Według Wnioskodawcy sposób dystrybucji dań nie wpływa na wysokość 5% stawki VAT (tj. zarówno w sprzedaży na wynos, jak i przy dostarczaniu dań do klienta stawka VAT powinna być równa 5%), a dania gotowe na wynos, jak również z dowozem do klienta, spełniają wszystkie przesłanki przewidziane w przepisach Ustawy o VAT pozwalające zakwalifikować je jako dostawę towarów. Na mocy umowy pizzerii z klientem wykonywane jest świadczenie, którego konsekwencją jest powstanie dania gotowego - towaru, a następnie przeniesienia prawa do rozporządzania tym towarem jak właściciel.

Zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami, opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 ustawy o VAT). Natomiast przez odpłatną dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT). Definicja towaru zawarta jest w art. 2 ust. 6 ustawy o VAT. Towarami na gruncie ustawy o VAT są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Wyżej wymienione regulacje mają swoje odzwierciedlenie w odpowiednich przepisach wspólnotowych (Dyrektywa 112).

Elementy usługowe transakcji, czyli przygotowanie i pakowanie posiłku oraz jego dostawa stanowią, według Wnioskodawcy, jedynie część świadczenia złożonego - dostawy towarów – i nie mogą decydować o usługowym charakterze całej transakcji. W tym przekonaniu Wnioskodawca powołuje się na orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (daiej: TSUE). Zgodnie z wyrokiem z dnia 10 marca 2011 roku w połączonych sprawach: C‑497/09, C-501/09, C-502/09 TSUE stwierdził, że „ustalenie, czy świadczenie złożone, jak w sprawach przed sądem krajowym, należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług, wymaga wzięcia pod uwagę wszelkich okoliczności, w jakich następuje transakcja, w celu określenia jej elementów charakterystycznych i dominujących”. TSUE dodał ponadto, że ponieważ chodzi o jedno świadczenie, zakwalifikowanie transakcji jako dostawy towarów lub świadczenia usług uzależnione jest od całości okoliczności faktycznych, z uwzględnieniem - z punktu widzenia konsumentów - elementów przeważających jakościowo. Na tej podstawie TSUE dokonał oceny transakcji polegającej na sprzedaży w przyczepach i stanowiskach gastronomicznych kiełbasek, frytek, hot-dogów itd., jako dostawy towarów. W tym kontekście TSUE stwierdził: „Należy w tej kwestii stwierdzić, po pierwsze, że sprzedaż tego rodzaju produktów zakłada ich gotowanie lub podgrzanie, co stanowi usługę, którą należy wziąć pod uwagę w ramach całościowej oceny transakcji w celu jej zakwalifikowania jako dostawa towarów lub świadczenie usług”.

W orzeczeniu z dnia 2 maja 1996 roku w sprawie C-231/94 TSUE rozróżnił dostawę posiłków na wynos, która nie jest powiązana ze świadczeniem usług kreujących zwiększoną konsumpcję na miejscu. Aby uznać daną transakcję za dostawę towarów lub świadczenie usług, należy uwzględnić wszystkie okoliczności zawarcia transakcji. Argumentując TSUE podkreślił że „(...) że dostawa gotowych dań i napojów do bezpośredniej konsumpcji jest wynikiem serii usług począwszy od gotowania potraw, na obsłudze u odbiorcy skończywszy, podczas gdy infrastruktura, włącznie z salą restauracyjną wraz z dodatkowymi pomieszczeniami (szatnie, itd,), meblami i naczyniami stołowymi, jest pozostawiona do dyspozycji klienta. W danym przypadku osoby fizyczne, których działalność zawodowa polega na wykonywaniu tych transakcji restauracyjnych będą musiały wykonać takie czynności jak nakrycie stołów, polecanie klientowi dań oraz objaśnianie dań i napojów w menu, usługiwanie przy stole i sprzątanie ze stołu po posiłku. (...). Powyższą konkluzję TSUE podsumował w sposób następujący: (...) Tym samym, transakcje takie (jak usługi gastronomiczne/restauracyjne) charakteryzuje zespół cech i działań, z których dostarczanie żywności jest tylko jednym składnikiem, i w których usługi stanowią zdecydowaną większość. Należy je więc traktować jako świadczenie usług w rozumieniu art. 6 ust. 1 Szóstej dyrektywy, inaczej natomiast jest, jeśli transakcja dotyczy dań na wynos i nie towarzyszą jej usługi mające na celu poprawę konsumpcji na miejscu we właściwym otoczeniu. (...). Nie sposób więc uznać, iż sprzedaż gotowego produktu na wynos bądź też jego dostawa do kupującego może zostać potraktowana jako świadczenie usług.

Zbieżne stanowiska zostały zawarte w interpretacjach prawa podatkowego:

• sygnatura akt: IPPP1-4441-74/11-2/PR z dnia 21 października 2011 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie,
• sygnatura akt: IPTPP4/443-238/12-2/OS z dnia 20 czerwca 2012 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi,
• sygnatura akt: ITPP1/443/292/12/TS z dnia 15 stycznia 2013 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy.
  
  

Podobnie w interpretacji z dnia 7 listopada 2012 r. (sygnatura akt: IPPP1/443-893/12-2/MP) organ uznał, że zarówno przygotowywana na miejscu i sprzedawana na wynos pizza, jak i przygotowywana na miejscu i dostarczana bezpośrednio do kupującego pizza stanowi dostawę towarów (sprzedaż gotowych posiłków i dań zgodnie z grupowaniem PKWiU 10.85.1), opodatkowaną 5% stawką VAT.

Opierając się na powołanych przepisach prawa podatkowego, wyrokach TSUE oraz interpretacjach prawa podatkowego, Wnioskodawca uważa, że w powołanym wyżej zdarzeniu faktycznym, niezależnie czy sprzedaż będzie odbywała się na wynos czy też z dostawą do konsumenta powinna zostać potraktowana jako sprzedaż gotowych posiłków i dań, opodatkowana 5% stawką VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r. poz. 710 z poźn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Stosownie do art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (…).

Przez sprzedaż – zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak stanowi art. 5a ww. ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2017 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.). Niniejsza klasyfikacja stosowana jest na potrzeby podatku od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2011 r.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy – stosownie do art. 41 ust. 2 ww. ustawy – stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
  
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
  
  

W poz. 42 ww. załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług wskazane zostały, sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem ex 10.85.1, „Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%”.

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy o VAT przez PKWiU ex rozumie się przez to zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług;

Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania danej stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)”.

Ponadto, zgodnie z pkt 1 objaśnień do załącznika nr 3, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Jak wynika z art. 41 ust. 2a ustawy o VAT dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W poz. 28 załącznika nr 10 do tej ustawy, stanowiącym „Wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%”, wymienione zostały sklasyfikowane w PKWiU pod symbolem ex 10.85.1 - „Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%”.

W objaśnieniu do tego załącznika zaznaczono, że symbol „ex” dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania.

Dodatkowo należy wskazać, że na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1719 z późn. zm.) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 7 ww. załącznika do rozporządzenia wymieniono usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. napojów, przy przygotowywaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju,
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.
   
   

Z przedstawionej treści wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą zajmującą się między innymi prowadzeniem restauracji – pizzerii. W restauracji przygotowywane są i serwowane klientom dania (pizza, sałatki, roladki, tortille, desery, itp.). Te same dania można zamówić na wynos - klient zamawia danie osobiście/telefonicznie/przez internet, a następnie osobiście odbiera danie przygotowane do spożycia, odpowiednio zapakowane i spożywa je poza restauracją. Możliwe jest również telefoniczne albo internetowe zamówienie dania na wynos z dostawą do klienta. Wtedy przygotowane do spożycia, ciepłe, odpowiednio zapakowane danie dostarczane jest przez pracownika pizzerii do miejsca wskazanego przez klienta. Odpłatność za danie następuje po dostarczeniu dania gotowego. Sprzedawane dania, zarówno do spożycia w lokalu jak i na wynos (odbierane osobiście) lub z dostawą do miejsca wskazanego przez klienta przygotowywane są na bieżąco z wcześniej zakupionych składników. Przygotowanie dań opiera się na standardowych czynnościach, takich jak: krojenie, mieszanie, gotowanie, smażenie. Ceny dań spożywanych miejscu oraz dań na wynos (dostarczanych do klienta) są takie same i obejmują: koszty składników, koszty przygotowania dań przez pracowników pizzerii oraz zysk właścicieli.

Wnioskodawca wskazał, że symbol Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług sprzedawanych dań to: 10.85.19.0. Natomiast klasyfikacja PKWiU dotycząca świadczonych przez Wnioskodawcę usług przygotowywania i sprzedaży posiłków to:

• PKWiU 56.10.11.0 - Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach,
  
• PKWiU 56.21.11.0 - Usługi przygotowywania i dostarczania żywności dla gospodarstw domowych.
  
  

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania 5% stawki podatku od towarów i usług dla wymienionych we wniosku dań przygotowanych do spożycia, odpowiednio zapakowanych i spożywanych poza restauracją.

Należy zauważyć, że w świetle obu wyżej wskazanych pozycji załączników (do ustawy i rozporządzenia), które umożliwiają zastosowanie obniżonej stawki podatku od towarów i usług powołano symbole klasyfikacji statystycznej. Tak więc określenie zakresu towarów i usług objętego tymi pozycjami powinno odbywać się przy zastosowaniu PKWiU.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z pkt 5.1.5 zasad metodycznych PKWiU każdy produkt (wyrób, usługa), powinien być zaliczony wyłącznie do jednego rodzaju działalności gospodarczej, określonego w Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007 r. (Dz. U. Nr 251, poz. 1885 z późn. zm.).

Analiza zakresu przedmiotowego objętego ww. pozycjami załączników wskazuje, że klasa PKWiU 10.85 - Gotowe posiłki i dania odnosi się do gotowych posiłków i dań i obejmuje produkcję gotowych (tj. przygotowanych, przyprawionych i ugotowanych) posiłków i dań, składających się co najmniej z dwóch różnych składników (z wyłączeniem przypraw itp.), mrożonych, w puszkach, słoikach, pakowanych próżniowo lub przy pomocy innych technologii opakowań ze zmodyfikowaną atmosferą, które zwykle są pakowane i etykietowane z przeznaczeniem na sprzedaż.

Z kolei, zgodnie z wyjaśnieniami do sekcji I, w której mieszczą się usługi gastronomiczne (dział 56) - Usługi związane z wyżywieniem - dział ten obejmuje: usługi gastronomiczne, usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering), usługi stołówkowe oraz usługi przygotowywania i podawania napojów. Zatem działalność ta związana jest z zapewnianiem wyżywienia przeznaczonego do bezpośredniej konsumpcji. Przy czym, nie jest tu istotny rodzaj obiektu serwującego posiłki, ale fakt, że są one przeznaczone do bezpośredniej konsumpcji.

Dla określenia prawidłowej stawki podatku VAT jaka ma zastosowanie przy sprzedaży posiłków i dań przez placówki gastronomiczne należy zatem dokonać prawidłowego zaklasyfikowania tej czynności wg PKWiU. Dla uznania czy dana czynność będzie zaliczona do klasy PKWiU 10.85‑ Gotowe posiłki i dania, czy do działu PKWiU 56 - Usługi związane z wyżywieniem istotne jest, czy oferowane produkty są w pełni przyrządzone i serwowane jako posiłek gotowy do bezpośredniego spożycia, czy też nie są przeznaczone do bezpośredniej konsumpcji – np. są zamrożone lub pakowane próżniowo i etykietowane z przeznaczeniem na sprzedaż. Fakt oferowania tych produktów osobno bądź w zestawach (np. kanapka mięsna, frytki razem z napojem, czy też tortilla, pieczone ziemniaki razem z napojem) nie ma wpływu na sposób zaklasyfikowania. Dla dokonania prawidłowej klasyfikacji wg PKWiU nie mają wpływu również czynniki takie jak to, czy:

• punkty sprzedaży znajdują się w miejscu ogólnodostępnym,
• w punktach sprzedaży znajdują się stoliki i krzesła,
• dostępne są naczynia i sztućce,
• produkty są przeznaczone do spożycia na miejscu czy na wynos, (np. pakowane w bibułki czy tekturowe pudełka),
• w punktach sprzedaży są: toalety, szatnia, zainstalowana jest klimatyzacja, czy ogrzewanie.
  
  

W świetle przedstawionej treści wniosku i przywołanych przepisów należy stwierdzić, że dania sprzedawane przez Wnioskodawcę, które są przeznaczone do bezpośredniej konsumpcji, nie mogą korzystać z 5% stawki podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 2a w związku z poz. 28 załącznika nr 10 do ustawy o VAT, ponieważ nie są klasyfikowane w grupowaniu PKWiU 10.85.1. Produkty takie, co do zasady, są opodatkowane 8% stawką podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 7 załącznika do ww. rozporządzenia, z zastrzeżeniem wyjątków wskazanych w tej pozycji załącznika, do których ma zastosowanie podstawowa stawka podatku, wysokość której do 31 grudnia 2016 r. wynosi 23%.

W konsekwencji, dla będących przedmiotem zapytania posiłków przygotowanych do spożycia, odpowiednio zapakowanych i dostarczanych przez Wnioskodawcę do klientów lub przez nich odbieranych osobiście zastosowanie znajdzie stawka podatku VAT w wysokości 8%, na mocy § 3 ust. 1 pkt 1 w związku z poz. 7 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych.

Organ zauważa, że na sposób opodatkowania tych produktów (wysokość stawki podatku) nie ma zatem wpływu to, czy w świetle orzecznictwa TSUE ich sprzedaż na terytorium kraju będzie traktowana jako świadczenie usług, czy też jako dostawa towarów. Wynika to z faktu, że ustawodawca przy wyznaczaniu zakresu stosowania obniżonej stawki posłużył się klasyfikacją statystyczną.

Przy tym należy podkreślić, że zatytułowanie w załączniku do ww. rozporządzenia w sprawie stawek VAT grupy towarów/usług objętych stawką obniżoną jako: „III Usługi” nie oznacza, że ze stawki obniżonej nie może korzystać sprzedaż posiłków i dań klasyfikowanych na gruncie orzecznictwa TSUE jako dostawa towarów. Zatytułowanie tej grupy w ten sposób stanowi konsekwencję wyznaczenia zakresu stosowania obniżonej stawki przy zastosowaniu klasyfikacji statystycznej - PKWiU i objęcia stawką obniżoną czynności uznanych przez tę klasyfikację za usługi (poz. 7 - 12 załącznika do ww. rozporządzenia) oraz ujęcia w tym załączniku usług w rozumieniu orzecznictwa TSUE (poz. 13-14 załącznika do ww. rozporządzenia).

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Niniejszą interpretację wydano na podstawie przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu stanu faktycznego i ma ona zastosowanie wyłącznie do stanu rzeczywistego zgodnego z tym opisem.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności; oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy; określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego; w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.