Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4515-83/16-3/LS
z 18 sierpnia 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2016 r. (data wpływu 27 czerwca 2016 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych zwolnienia z długu dokonanego w formie umowy darowizny - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 27 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych zwolnienia z długu dokonanego w formie umowy darowizny.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.


Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która posiada polską rezydencję podatkową i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca nie prowadzi jednoosobowej działalności gospodarczej, posiada inne źródła dochodu na terytorium Polski, gdzie przebywa większość dni w roku kalendarzowym.Wobec wnioskodawcy nie toczy się żadne postępowanie egzekucyjne w administracji a na podatniku nie ciążą zaległości podatkowe. Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT czynnym.

Żona wnioskodawcy, z którą ma wspólność majątkową, ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce i posiada centrum interesów gospodarczych (życiowych) na terytorium Polski. Nie posiada aktualnie jednoosobowej działalności gospodarczej i nie ma statusu czynnego podatnika VAT; nie toczy się wobec niej postępowanie egzekucyjne w administracji i nie zalega z zapłatą podatków.

W przyszłości żona Wnioskodawcy (dalej „Żona”) będzie mieć wierzytelność wobec wnioskodawcy, wynikającą z cesji jaką dokonał pierwotny wierzyciel na żonę. Spółka posiadająca siedzibę w kraju spoza Unii Europejskiej może mieć wierzytelność wobec Wnioskodawcy wynikającą z umowy pożyczki. Wierzytelność ta zostanie zbyta w drodze umowy cesji na żonę, która w ten sposób stanie się wierzycielem swojego męża. Małżonka nabędzie wierzytelność ze środków własnych, odrębnych od majątku wspólnego (małżeńskiego). Środki te otrzymała w formie darowizny od innego (niż Wnioskodawca) członka rodziny. Wierzytelność wejdzie w skład majątku osobistego żony. Oznacza to, że umowa cesji wierzytelności wynikającej z umowy pożyczki zostanie bez zgody i udziału wnioskodawcy. W przyszłości istnieje możliwość, że żona zwolni z długu swojego męża - zgodnie z art. 508 Kodeksu cywilnego.

Czynnością, skutkiem której nastąpi zakończenie stosunku obligacyjnego pomiędzy wnioskodawcą a wierzycielem (żoną) będzie zwolnienie z długu w formie notarialnej przed notariuszem w Polsce. Obie strony - zarówno wierzyciel jak i dłużnik wyrażą zgodę na zwolnienie dłużnika z długu bez jakiejkolwiek formy ekwiwalentu. W umowie tej będzie wyraźne postanowienie, iż w trybie art. 508 ustawy z 26.04.1964 r. Kodeksu cywilnego (Dz. U. 2016, poz. 380), wierzyciel zwalnia nieodpłatnie Wnioskodawcę jako dłużnika z długu a Wnioskodawca stwierdza, że na takie zwolnienie wyraża zgodę i je świadomie przyjmuje. Dokument będzie zawierał także wartość długu, z którego zostaje zwolniony wnioskodawca. Następnie akt będzie zawierał oświadczenie stron potwierdzających, że wierzytelności Darczyńcy (żona) wobec obdarowanego (mąż), które zostały opisane w stanie faktycznym wygasają poprzez zawarcie przedmiotowej umowy notarialnej.

Istotne jest, że darczyńca nie otrzyma żadnego świadczenia ze strony obdarowanego, nie zostaną przeniesione żadne środki materialne i niematerialne na żonę (darczyńcę). W zamian za zwolnienie z długu małżonek darczyńcy nie wykona żadnej pracy lub innej czynności mającej wartość i będącej ekwiwalentem za zwolnienie z długu przez żonę. Umowa darowizny zostanie zawarta przed polskim notariuszem, który sprawdzi zgodność podejmowanej czynności z obowiązującym prawem.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy darowizna w formie zwolnienia wnioskodawcy z długu przez jego żonę w sposób opisany we wniosku będzie wolna od opodatkowania na gruncie podatku od spadków i darowizn?


Zdaniem Wnioskodawcy,


Zasadniczo opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlegają darowizny dokonywane na rzecz osób fizycznych. Ustawa o podatku od spadków i darowizn zawiera fakultatywne elementy struktury podatku w postaci wyłączeń, zwolnień i ulg podatkowych. Jednym z tych rodzajów preferencji podatkowych jest zwolnienie podmiotowe opisane w art. 4a ww. ustawy, wedle którego, zwalnia się od podatku nabycie praw majątkowych od małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

  1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia - w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz,
  2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 - udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.

Oznacza to, że wspomniane zwolnienie uzależnione jest od spełnienia warunku pokrewieństwa oraz obowiązku ewidencyjnego - zgłoszenia faktu nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego

Obowiązku zgłoszenia nie stosuje się, jeśli darowizna dokonywana jest w ramach umowy darowizny w formie notarialnej. Ponieważ strony (wnioskodawca i jego żona) podpiszą umowę darowizny u notariusza poprzez złożenie podpisów na akcie notarialnym obowiązki ewidencyjne na gruncie ww. podatku po stronie obdarowanego nie wystąpią. Wedle stanu faktycznego opisanego w przedmiotowym wniosku, w przyszłości będzie mieć miejsce zdarzenie w zakresie umowy darowizny - zwolnienia męża z obowiązku przekazania na rzecz żony wartości pieniężnej tytułem realizacji wierzytelności wynikającej pierwotnie z umowy pożyczki pomiędzy spółką zagraniczną a wnioskodawcą. Zgodnie z art. 508 Kodeksu cywilnego, zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje. Wedle orzecznictwa sądowego, zwolnienie może dotyczyć wyłącznie długu istniejącego i powinno być dokonane przez oświadczenie wprost - nie pozostawiające wątpliwości co do rzeczywistej woli obu stron; wskutek tego zobowiązanie wygasa (wyrok Sądu Najwyższego z 18.11.2004r., I CK 235/04 i z 20.09.2007 r., II CSK 242/07; I PK 142/08 z 03.02.2009 r.). Do skutecznego zwolnienia z długu wymagana jest zgoda zarówno wierzyciela jak i dłużnika. W rozpatrywanej sprawie, ma miejsce obopólna zgoda (męża i żony). Strony zatem zawrą czynność bez zastrzeżenia warunku zawieszającego lub rozwiązującego. Warto pokreślić, że żona obdarowanego nie jest jednocześnie dłużnikiem wnioskodawcy - nie występuje zatem zobowiązanie obustronne. W zaistniałym przypadku jedynie wnioskodawca jest podmiotem zobowiązanym, a jedynym wierzycielem jest żona (darczyńca). Opisywana czynność przyszła - nieodpłatne zwolnienie z długu męża wierzyciela, dokonane poprzez umowę darowizny nie może być kwalifikowane jako pacturn de nonpełendo, czyli umowę pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem, w której wierzyciel zobowiązuje się do niedochodzenia roszczenia wobec dłużnika na określony czas (tak R. R. Zdzieborski, Umowa o podporządkowaniu wierzytelności w polskiej praktyce kontraktowej. Zagadnienia wybrane, cz. 2, Monitor Prawniczy 2003, Nr 13). Umowa taka nie prowadziłaby do wygaśnięcia zobowiązania (K. Pietrzykowski, Kodeks cywilny. Komentarz, t. II, 2007, s. 134; B. Bieniek, Kodeks cywilny. Komentarz, 1.1, 2007, s. 669). Strony wybrały formę darowizny gdyż taka akurat forma była najwłaściwsza, mając na względzie zamiar stron oraz wymiar ekonomiczny w zakresie skutków jakie czynność ma wywołać. Zgodnie z art. 888 § 1 przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.


Darowizny nie stanowią bezpłatne przysporzenia:

  1. gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami Kodeksu cywilnego
  2. gdy kto zrzeka się prawa, którego jeszcze nie nabył albo które nabył w taki sposób, że w razie zrzeczenia się prawo jest uważane za nienabyte.

Zgodnie z art. 890 Kodeks cywilnego, umowa darowizny powinna być zawarta w formie notarialnej. Ustawodawca dopuszcza możliwość uznania za ważną, darowiznę bez zachowania tej formy gdy przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Strony muszą jednak także zwracać uwagę na formę prawną przewidzianą dla szczególnych czynności (np. przeniesienia własności nieruchomości).

To co może być przedmiotem darowizny zostało opisane przez A. Kidybę (Kodeks cywilny, komentarz, tom III, Lex 2014). Zdaniem tego przedstawiciela doktryny „świadczenie na rzecz obdarowanego polega na dokonaniu przysporzenia majątkowego, może w szczególności polegać na przeniesieniu określonych praw z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego (np. prawa własności), na zapłacie określonej sumy pieniężnej, ustanowieniu pewnych praw majątkowych (np. na ustanowieniu służebności osobistej), na zwolnieniu obdarowanego z długu, na zniesieniu prawa obciążającego cudzą rzecz, ekspektatywie ogółu praw związanych z odrębną własnością lokalu. Pomiędzy uszczupleniem w majątku darczyńcy a przysporzeniem w majątku obdarowanego musi istnieć bezpośredni związek, a wykonanie darowizny musi powodować bezpośrednie przesunięcia majątkowe”. Umowa darowizny ma charakter konsensualny, wywołuje skutki z chwilą złożenia zgodnych oświadczeń stron przez darczyńcę i obdarowanego.

Jeśli wierzytelność była ważna do czasu zawarcia umowy darowizny to moment złożenia podpisów na akcie notarialnym darowizny (zwolnienie z długu) należy w rozpatrywanym przypadku uznać za wykonanie umowy. Strony nie mają tu bowiem do czynienia z fizycznym przekazaniem środków pieniężnych lecz z dokonaniem przysporzenia przez zmniejszenie zobowiązań wnioskodawcy, tj. całego długu jaki ciążył względem wierzyciela (żony). W rozpatrywanej sprawie, darczyńca nie wkłada na obdarowanego żadnego obowiązku, oznaczonego działania lub zaniechania, nie czyniąc nikogo wierzycielem (art. 893 Kodeksu cywilnego); nie zobowiązuje obdarowanego do wykonania jakiekolwiek polecenia. Warto także nadmienić, że po wykonaniu darowizny, żona wnioskodawcy (darczyńca) nie popadnie w niedostatek gdyż wierzytelność nie jest jedynym majątkiem osobistym darczyńcy. Powszechnie dopuszcza się dokonywanie darowizny pomiędzy małżonkami, którzy posiadają wspólność majątkową. Tak jak zostało to wspomniane w stanie faktycznym wniosku, darczyńca posiada z obdarowanym wspólność majątkową. Jednocześnie zgodnie z art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, żona posiada majątek osobisty, z którego zaczerpnęła środki do nabycia wierzytelności także do majątku osobistego. Mimo, że strony posiadają wspólny majątek, to prawnie dopuszczalne jest wyłączne rozporządzanie swoim majątkiem przez małżonka o ile pozostaje on w zakresie majątku osobistego. Ponadto wnioskodawca miał prawo zaciągnąć zobowiązanie bez zgody swojej małżonki co oznaczało, że pierwotny wierzyciel (spółka zagraniczna) mógłby dochodzić należności wyłącznie z majątku osobistego wnioskodawcy (art. 41 § 2 Kodeks rodzinny i opiekuńczy - ustawa z 25.02.1964 r., Dz. U. 2015, poz. 2082). Umowa pożyczki zaciągnięta od spółki zagranicznej przez męża (wnioskodawcę) nie stanowi zobowiązania małżeństwa jako całości, lecz stosunek obligacyjny ciąży jedynie na wnioskodawcy.

Wnioskodawca prezentując swoje stanowisko w zakresie zagadnienia, którego dotyczy pytanie we wniosku, przytacza także przykłady stosowania prawa podatkowego w analogicznych sprawach przez organy podatkowe. Wedle Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, interpretacja indywidualna z 28.01.2015r., IPPB2/4515-4/15-2/MZ: „należy wskazać, że zwolnienie z długu dokonane w formie umów darowizny przez darczyńcę na Wnioskodawcy (syna), będzie korzystało ze zwolnienia zawartego w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, po spełnieniu warunków zawartych w tym przepisie. Jeżeli zawarcie umowy darowizny nastąpi na podstawie umowy sporządzonej w formie aktu notarialnego, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zgłoszenia tego nabycia naczelnikowi urzędu skarbowego, stosownie do treści art. 4a ust. 4 pkt 2 ww. ustawy”. Oznacza to, że podatnik nie zgłaszając faktu dokonania darowizny, nie powoduje wyłączenia ze zwolnienia przedmiotowego, które przysługuje w przypadku darowizny dokonanej w formie notarialnej.

Powyższe stanowisko organu podatkowego należy uznać za powszechnie występujące, mając na względzie wydane w podobnych sprawach interpretacje indywidualne - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, interpretacja indywidualna z 08.08.2014 r., IPPB2/436-384/14-2/MZ oraz z 10.09.2014r., IPPB2/436-466/14-2/MZ; interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 23.06.2015r., IBPBII/1/4515-47/15/BJ. Powołanie się przez wnioskodawcę na stanowisko wyrażone przez organy we wskazanych interpretacjach nie oznacza, że wnioskodawca nie wskazał własnego uzasadnienia. Należy traktować je jednak jako potwierdzenie prawidłowo dokonanej wykładni przez wnioskodawcę, który w podobnych sprawach zaprezentował jak została ukształtowana linia orzecznicza organów podatkowych w tym zakresie. Warto zatem wskazać, że organ podatkowy przyjął stanowisko podatnika za prawidłowe wydając interpretację indywidualną z: 10.11.2010r., IBPBII/1/436-176/10/ŚS (Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach); 29.03.2011r., ILPB2/436-4/11-2/MK (Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu). Rekapitulując, czynność zwolnienia z długu męża w wyniku podpisania przez małżonków umowy darowizny w formie notarialnej nie powoduje powstania obowiązku w zakresie podatku od spadków i darowizn po stronie wnioskodawcy. Fakt, że żona zwalnia (w notarialnej formie) męża z długu, który to mąż zwolnienie przyjmuje i godzi się na tę czynność uzasadnia określenie przedmiotowej czynności - umową darowizny. W opisanym przypadku, czynność zwolnienia z długu jest opodatkowana na gruncie podatku od spadków i darowizn, tą formą opodatkowania jest zwolnienie przedmiotowe. Uzależnione jest ono od stopnia pokrewieństwa członków rodziny. W myśl art. 14 ust. 3 pkt . 1 ww. ustawy, do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, brata i siostrę, ojczyma, macochę, teściową i teścia. Żona wnioskodawcy kwalifikuje się zatem bez wątpienia do osób wymienionych w art. 14 ust. 3 pkt . 1 ustawy.


Strony spełnią wszelkie przesłanki by zakwalifikować czynność jako umowę darowizny, podlegającą zwolnieniu, nie wymagającą od żadnej ze stron złożenia deklaracji, tj:

  1. Zawrą umowę darowizny w formie notarialnej przed polskim notariuszem, w której to wierzyciel zwolni swojego małżonka z długu a dłużnik (mąż) zgodzi się na to i zwolnienie przyjmie (umowa pomiędzy osobami z I grupy podatkowej)
  2. Darowizna zostanie dokonana poprzez uczynienie przysporzenia w majątku osobistym wnioskodawcy przy jednoczesnym zmniejszeniu wierzytelności umieszczonych w majątku osobistym żony wnioskodawcy (darczyńcy)
  3. Dłużnik (obdarowany), który zostanie zwolniony z długu nie dokona żadnego przysporzenia na rzecz darczyńcy (żony) ani nie zobowiąże się wykonać żadnego polecenia, czynności co można traktować by jako ekwiwalent za zwolnienie obdarowanego z długu.

Finalnie, czynność zwolnienia wnioskodawcy z długu przez żonę wnioskodawcy będzie wolna od podatku od spadków i darowizn - na podstawie art. 4a ust. 1 w zw. z ust. 4 pkt 2 i n. ustawy o podatku od spadków i darowizn. Mając na względzie powyższe, wnioskodawca - w opisanym stanie faktycznym jest zwolniony z podatku od spadków i darowizn z tytułu otrzymania darowizny w formie jak przedstawiono w niniejszym wniosku.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r., poz. 205) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

W myśl art. 888 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121 z późn. zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego - do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Zgodnie z art. 890 § 1 Kodeksu oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione. Przedmiotem darowizny mogą być rzeczy, prawa i inne świadczenia.

Z kolei instytucja zwolnienia z długu, która została uregulowana w części ogólnej zobowiązań nie stanowi typu umowy. Jej kwalifikacja prawna zależy od przyczyny, dla której wierzyciel decyduje się umniejszyć swój majątek na korzyść dłużnika. Zgodnie z art. 508 Kodeksu cywilnego zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje. Oznacza to, iż zwolnienie z długu jest czynnością dwustronną o charakterze rozporządzającym, zawartą między wierzycielem, a dłużnikiem. Z prawnego punktu widzenia, przysporzenia dokonywane są w celu zwolnienia się z istniejącego zobowiązania (causa solvendi), dążenia do uzyskania świadczenia od drugiej strony (causa obligandi vel acquirendi) albo obdarowania (causa donandi). W zależności od przyczyny oraz woli stron umowy, zwolnienie z długu może być nieodpłatne albo odpłatne.

Najczęstszą przyczyną nieodpłatnego zwolnienia z długu jest causa donandi. W tych przypadkach zwolnienie z długu zostaje dokonane przez zawarcie umowy darowizny uregulowanej w przepisach art. 888 Kodeksu cywilnego. Zaznaczyć przy tym należy, że nie każde nieodpłatne zwolnienie z długu będzie dokonane na podstawie umowy darowizny. Zakwalifikowanie czynności nieodpłatnego zwolnienia z długu do konkretnego rodzaju umowy zależy od szczegółowego stanu faktycznego i postanowień tej umowy. Może być ono bowiem uzależnione od spełnienia określonych przesłanek lub stanowić część szerszego porozumienia lub ugody.


Stosownie do art. 5 ww. ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych.


W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej kwotę wolną w wysokości 9.637 zł, jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

W myśl art. 14 ust. 2 ww. ustawy zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy do I grupy podatkowej zalicza się: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.


Należy wskazać, że zgodnie z art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

  1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
  2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.

Wyżej wymienione zwolnienie stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa. (art. 4 ust. 4)

Z art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, iż jedynym warunkiem skorzystania ze zwolnienia, jest zgłoszenie przez osoby objęte zwolnieniem właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego nabycia rzeczy lub praw majątkowych w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego.

Zgłoszenie o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych winno być dokonane na formularzu SD-Z2 określonym przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy i praw majątkowych (Dz. U. Nr 243, poz. 1762 z późn. zm.).


W przypadku niespełnienia warunków, o których mowa w ust. 1 i 2, przedmiotowe nabycie podlega opodatkowaniu na ogólnych zasadach określonych dla nabywców zaliczonych do I grupy podatkowej – art. 4a ust. 3 ww. ustawy.


Nadmienia się, że zgodnie z art. 4a ust. 4 ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

  1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
  2. gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego.

Mając na uwadze powyższe, należy wskazać, że zwolnienie z długu dokonane w formie umowy darowizny przez darczyńcę na rzecz Wnioskodawcy (męża), będzie korzystało ze zwolnienia zawartego w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, po spełnieniu warunków zawartych w tym przepisie. Jeżeli zawarcie umowy darowizny nastąpi na podstawie umowy sporządzonej w formie aktu notarialnego, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zgłoszenia tego nabycia naczelnikowi urzędu skarbowego, stosownie do treści art. 4a ust. 4 pkt 2 ww. ustawy.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, że co do zasady wiążą one w sprawach, w których zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj